Ep.511 - ไม่ต้องการพูดถึงมัน

3/5

Ep.511 - ไม่ต้องการพูดถึงมัน

ทีมมนุษย์ก้าวเข้าสู่อาณาเขตทุ่งขจี

ทีชรองผู้ครองแคว้นเมืองมรกตเดินทางมาต้อนรับเป็นพิเศษ หลักๆก็เพื่อยืนยันข้อมูลว่าถูกต้อง

ปรากฏว่าผู้มาเยือนไม่ใช่แค่ฮังอวี่ที่ต้องการสืบข้อมูลเท่านั้น

กระทั่งซูหยุนปิง จ้าวหมิง เจียงหนาน เสี่ยวเฉียง และฉินมู่ กลุ่มสมาชิกหลักทั้งหมดก็มา

นอกจากนี้ยังมีเสี่ยวไป๋ เพลิงสีชาด และหวังเอ๋อ รวมไปถึงระดับอาวุโสของเผ่ามนุษย์อีกนับสิบ

ทีชไม่เคยเจอคนพวกนี้มาก่อน ดังนั้นไม่อาจสืบข้อมูลที่ถูกต้องจากทุกคน

แต่สิ่งที่แน่ใจได้ก็คือ เผ่ามนุษย์ที่มาเยือนแคว้นทุ่งขจีในครั้งนี้ เกือบทั้งหมดเป็นบุคคลสำคัญของกลุ่มมนุษย์ในแคว้นเดียวดาย!

สำหรับสมุนทหาร?

เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ

อีกฝ่ายนำชนชั้นยอดมาเพียง 200 - 300 นายเท่านั้น

...

ในวันเดียวกัน

ทีชกลับมายังเมืองมรกต

แด็กซีโดร์เอ่ยถามพลางขมวดคิ้ว “ข้าให้เจ้าไปสืบความจริง ทำไมใช้เวลานานนัก? สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง!”

ทีชพูดความจริง

แด็กซีโดร์รู้สึกตื่นเต้นมาก

ในเวลาเดียวกัน มันสูดหายใจเย็นเยียบ

“มีขุมพลังเลเวล 15 อย่างน้อยสิบคนในเผ่ามนุษย์? พวกมันแก่กล้ามากจริงๆ”

ทีชรีบพูดว่า “ดีแล้ว นี่เป็นเรื่องดี! ท่านผู้ครองแคว้นลองคิดดู ผู้นำเผ่ามนุษย์และระดับสูงของพวกเขามา แล้วพวกเราเข้าไปคุมตัว จากนั้น ..”

แด็กซีโดร์ยิ้ม

แต่แล้วมันแสดงสีหน้าแคลงใจ “ทีช เจ้ารู้สึกไหม ว่ามีบางอย่างแปลกๆเกี่ยวกับเรื่องนี้”  แด็กซีโดร์จมหายไปในห้วงความคิด “เผ่ามนุษย์สามารถเติบโตใต้จมูกราชามังกร แสดงว่าพวกเขาไม่น่าใช่คนไร้สมอง แล้วจะพลาดท่าง่ายๆแบบนี้ได้อย่างไร? เดินทางมาโต้งๆเช่นนี้พวกเขาไม่คิดถึงผลร้ายที่ตามมาเลยหรือ?”

แด็กซีโดร์ไม่ค่อยมีไหวพริบ กระนั้นเผ่าโทรลล์มักเป็นพวกฉลาดแกมโกง

ทุกอย่างเป็นไปตามแผน แต่ใจมันกลับเกิดความรู้สึกกังวล ราวกับมีกับดักบางอย่างที่มองไม่เห็น

ทีชครุ่นคิดพักหนึ่งแล้วเอ่ยว่า “งั้นพวกเราวางค่ายกลต้องห้ามในเมือง ตราบใดที่พวกมันก้าวเข้ามา ก็ไม่พ้นเงื้อมือพวกเรา!”

มันกล่าวต่อว่า “อีกฝ่ายมีสายพันธุ์สติปัญญาเพียงหลักสิบ และสมุนทหารแค่สองร้อยนาย ถ้าเราตั้งค่ายกลปิดล้อมในจัตุรัสกลางเมือง จากนั้นจัดทัพซุ่มโจมตี ยังไงศัตรูก็ไม่มีทางหนีพ้น”

เจ้าพูดถูก!

แด็กซีโดร์เกิดความรู้สึกว่าตนระแวงมากเกินไป

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเล่นกลอะไร เผ่ามนุษย์เพียงหลักสิบคนก็ไม่สามารถหลุดรอดไปได้

ตราบใดที่ก้าวเข้าสู่เมืองมรกต สิ่งที่รอพวกเขาอยู่คือการปิดล้อมอันไร้ทางหนี!

เมืองมรกตคือเมืองหลักของแคว้นทุ่งขจี

เมืองใหญ่แห่งนี้มีสมุนทหารสูงถึง 35,000 นาย!

ลูกน้องของแด็กซีโดร์ที่เป็นสายพันธุ์สติปัญญาก็มีมากถึง 300 - 400 ตน!

ด้วยกำลังพลเพียงน้อยนิดของศัตรูที่ยกมา ไม่ต้องกล่าวถึงฮังอวี่ ต่อให้เป็นราชามังกร ก็ไม่อาจทนการปิดล้อมจากทหารหลายหมื่นเพียงลำพังได้!

หากไม่มีความรอบคอบและมั่นใจขนาดนี้ แล้วแด็กซีโดร์จะมีคุณสมบัติเป็นผู้ครองแคว้นทุ่งขจีได้ยังไง?

วันถัดมา

ภายใต้สายตาของแด็กซีโดร์และทีช

ทีมมนุษย์เดินเข้าสู่เมืองมรกตอย่างช้าๆ ก้าวสู่พื้นที่ล่าที่ถูกเตรียมเอาไว้

ใจที่วิตกกังวลของแด็กซีโดร์ ในที่สุดก็คลายลง

แด็กซีโดร์รู้สึกว่าตนคิดมากเกินไป เผ่ามนุษย์คงกำลังฮึกเหินที่เอาชนะราชามังกรได้

นั่นเป็นเหตุให้พวกเขาตัดสินใจพลาด ทำลายตัวเองในวันนี้

ทีชพยักหน้าให้มัน ส่งสัญญาณว่าพร้อมแล้ว

แด็กซีโดร์เดินมายังจัตุรัสกลางอย่างสงบ ยืนอยู่หน้าค่ายกลที่วางไว้ล่วงหน้า

ณ ขณะนี้สมุนทหารเมืองมรกตนับพันมารวมตัวกัน

“พวกเจ้าคนไหนคือขุนนางแห่งเมืองธารทะเลทรายฮังอวี่?”

ฮังอวี่ก้าวออกมา เวลานี้เขาใช้ลูกเล่นบางอย่างกลบรัศมีพลังงานวิญญาณของอุปกรณ์ที่สวมใส่ และปกปิดกลิ่นอายตัวเองเอาไว้

ดังนั้นยากที่จะตัดสินพลังรบที่แท้จริงของเขาได้จากการมองแวบแรก

ฮังอวี่พูดตัดบท “การเยี่ยมเยือนเมืองมรกตของพวกเราในครั้งนี้ จุดประสงค์หลักคือการร่วมมือกับผู้ครองแคว้นแด็กซีโดร์ ตราบใดที่แคว้นเดียวดายกับแคว้นทุ่งขจีเป็นพันธมิตรกัน ต่อให้เป็นราชามังกร พวกเราก็ทำให้มันคุกเข่าได้”

แด็กซีโดร์ยิ้มแดกดัน “หากเจ้าชนะแล้วข้าจะได้อะไร?”

“ความคับข้องใจในอดีตระหว่างท่านผู้ครองแคว้นกับมนุษย์ได้ถูกขจัดออกไปแล้ว หลังจากนี้เมืองมรกตจะได้เพลิดเพลินไปกับความสามารถในการแลกเปลี่ยนสินค้ากับกองคาราวานของมนุษย์ และท่านผู้ครองแคว้นไม่จำเป็นต้องส่งส่วยแก่ราชามังกรอีกต่อไป”

“เมื่อไม่ต้องส่งส่วย ทรัพยากรในมือก็เพิ่มขึ้น แบบนี้ไม่ดีหรือ?”

ฮังอวี่พูดและเสริมว่า “นอกจากนี้ พวกเรายังมีแผนเพิ่มเติม ในอนาคตแคว้นเดียวดายกับแคว้นทุ่งขจี สามารถสร้างพันธมิตรทางเศรษฐกิจและการทหาร......”

แด็กซีโดร์เอ่ยเสียงเย็น “ฟังดูดี แต่ทำไมข้าต้องเชื่อเจ้า? เจ้ามีอะไรมารับประกัน!”

ฮังอวี่กล่าว “พวกเราสามารถทำสัญญากันได้”

“ฮึ่ม! แต่ข้าไม่อยากทำสัญญาพันธมิตรกับเผ่ามนุษย์ สิ่งที่ข้าอยากเสนอก็คือ แคว้นเดียวดายของเจ้าต้องยอมจำนนต่อแคว้นทุ่งขจี และจ่าย 50% ของรายได้ทุกปีแก่ทางเรา!” แด็กซีโดร์ชี้ไปทางฮังอวี่และพูดว่า “นอกจากนี้ ข้าต้องการให้เจ้าอยู่เมืองมรกตต่อไปในฐานะตัวประกัน!”

ฮังอวี่หรี่ตาลง “ดูเหมือนท่านผู้ครองแคว้นไม่คิดรับไมตรีของพวกเรา”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เจ้ารู้ตัวตอนนี้ไม่คิดว่ามันสายเกินไปหรือ?” แด็กซีโดร์หัวเราะลั่น “ทีช จัดการพวกเขา อย่าปล่อยให้รอดไปได้!”

สิ้นเสียง

ทุกอย่างกลับยังคงเงียบงัน

บรรยากาศน่ากระอักกระอ่วนไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นดำเนินต่อไป

ภาพที่แด็กซีโดร์คาดไว้ไม่ปรากฏขึ้น มันรู้สึกสับสนมาก

ไม่ใช่ว่ามันสั่งให้ทีชเตรียมขุมพลังที่มีสติปัญญาของเมืองมรกตทั้งห้าสิบตนมาดักซุ่มหรอกหรือ? ไหนจะสมุนทหารที่ให้พามาอีก แล้วไหนเล่าค่ายกลที่เตรียมไว้?

“ทีช!”

“เจ้าเป็นอะไรไป!”

“ทำไมเจ้าไม่เปิดใช้งานค่ายกล!”

แด็กซีโดร์คำรามด้วยความโกรธ

ทีชก้าวออกมาและพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ท่านผู้ครองแคว้น ข้าเสียใจ ผู้ใต้บังคับบัญชาเหล่านั้นข้าได้ส่งพวกมันออกจากเมืองไปแล้ว”

สีหน้าของแด็กซีโดร์แข็งทื่อ

มันไม่เข้าใจว่าทำไมทีชถึงทำแบบนี้

แด็กซีโดร์รู้เสมอมาว่าทีชคือคนของราชามังกร นี่คือสาเหตุที่มันเอ่ยสนับสนุนราชามังกรคลั่ง และเนื่องจากความคิดเห็นของทีชตรงกับผลประโยชน์ของเมืองมรกต

ดังนั้นแด็กซีโดร์จึงเริ่มแผนตามข้อเสนอของทีช

แต่ใครจะคาดคิด

ว่าผู้ริเริ่มแผน ตอนนี้ดันกลับลำซะเอง

มันเป็นไปไม่ได้!

ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง!

“เสียใจด้วยนะ หลังจากทีชมาพบพวกเราเมื่อวาน เขาก็ตัดสินใจสวามิภักดิ์ต่อพวกเราแล้ว” ฮังอวี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

เมื่อวานนี้ เดิมทีชยังคงต่อต้านอย่างแข็งขัน

แต่เมื่อแด็กซีโดร์ส่งมันออกไปตรวจสอบความจริง

ทีชก็ถูกฮังอวี่จับตัวไว้ จากนั้นให้ถังรู่ที่อ่านใจได้ในทีมรีดแผนการออกมา แล้วส่งต่อให้ซูหยุนปิงล้างสมอง

ซูหยุนปิงมาถึงเลเวล 15 แล้ว

ขณะที่ทีชมีเลเวลเพียง 14

ผลลัพธ์สามารถจินตนาการได้!

ในไม่ช้าทีชก็โดนเอฟเฟกต์เสน่ห์ถาวร

และความสามารถนี้จนถึงปัจจุบัน ไม่เคยปรากฏมาก่อนในอาณาจักรมังกรโลกา

ชาวพื้นเมืองไม่เคยเห็นสกิลประเภทเสน่ห์มาก่อน

ยิ่งเป็นเสน่ห์ถาวรยิ่งไม่ต้องกล่าวถึง

พวกมันไม่อาจเตรียมรับมือได้อย่างสิ้นเชิง

จากข้อมูลที่รวบรวมมา ไม่เคยปรากฏบุคคลเช่นซูหยุนปิง

เพราะท้ายที่สุดแล้ว ซูหยุนปิงคือคนแปลกหน้าที่เพิ่งก้าวสู่อาณาจักรมังกรโลกา

แด็กซีโดร์กล่าวด้วยความโกรธ “ไอ้ทุเรศ! พวกเจ้าคิดหรือว่าจะรอดจากเมืองมรกตไปได้!?”

จู่ๆ ทีชก็แปรพักตร์

เรื่องนี้เกินความคาดหมายอย่างสิ้นเชิง

กระนั้น การกำจัดมนุษย์กลุ่มเล็กๆในที่นี้ไม่ใช่เรื่องยากเลย

ที่แห่งนี้คือสนามหญ้าของแด็กซีโดร์!

มีทหารรบมากกว่า 30,000 นายทั่วทั้งเมือง

และพวกมันฟังแต่ผู้ครองแคว้น!

ไม่ต้องกล่าวถึงพวกฮังอวี่ ต่อให้เป็นราชามังกร หากมาเพียงลำพังก็ยังถูกปิดล้อมจนตาย!

“ฆ่าพวกมัน!”

แด็กซีโดร์ออกคำสั่ง

สมุนทหารนับพันในจัตุรัสพุ่งเข้าหาฮังอวี่และคนอื่น ๆ ทันที

ขณะเดียวกัน แด็กซีโดร์เริ่มล่าถอย

ทางหนึ่งเพราะมันเป็นจอมเวทย์ ไม่เก่งในการต่อสู้ระยะประชิด

อีกทางหนึ่ง มันไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมการต่อสู้

ภายใต้การรุมล้อมของสมุนทหาร มันสามารถฆ่ามนุษย์กลุ่มนี้ได้สบายๆ

เพียงแต่ในตอนนั้นเอง ฮังอวี่เปิดใช้งานสกิลบลิงค์ ข้ามผ่านอุปสรรคสมุนทหาร ปรากฏกายขึ้นต่อหน้าแด็กซีโดร์

“หนีตอนนี้ ไม่คิดหรือว่ามันสายไปหรอ?”