902 - สิ่งมีชีวิตในบ่อน้ำ? 

902 - สิ่งมีชีวิตในบ่อน้ำ?

"ข้าไม่ได้มาช้าเกินไปใช่ไหม?”

ชายชราตาบอดปรากฏตัวขึ้น เขาชี้ไปทางหลี่เหอซุยและคนอื่นๆ ก่อนจะตะโกนเรียกหวังเถิงและกล่าวว่า "เจ้ายังไม่ได้เป็นจักรพรรดิ ถ้าเจ้ากล้าที่จะทำร้ายลูกหลานของข้า ข้าจะไปที่เป่ยหยวนและสังหารบิดามารดาของเจ้าให้หมดสิ้น"

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการตอบโต้ในลักษณะเดียวกันกับสิ่งที่จักรพรรดิน้อยแดนเหนือเคยกล่าวมาก่อน

ในฐานะยอดฝีมือรุ่นอาวุโสตั้งแต่เมื่อหลายพันปีที่แล้ว มันเป็นเรื่องยากมากที่ชายชราตาบอดจะกล่าววาจาข่มขู่เด็กน้อยคนหนึ่ง

แต่วันนี้หวังเถิงขู่ว่าจะฆ่าหลี่เหอซุย อู๋จงเทียน จักรพรรดิดำและคนอื่นๆ ซึ่งทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก

หลังจากนั้นโจรผู้ยิ่งใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของพวกเขา สายตาของยอดฝีมือรุ่นอาวุโสเหล่านี้เต็มไปด้วยความเย็นชาอย่างถึงที่สุด

อีกด้านหนึ่งนักพรตมังกรแดงและราชานกยูงปรากฏตัวขึ้น พวกเขายืนขนาบข้างยืนอยู่ข้างเอี๋ยนหรูหยูและโบกมือให้ผังป๋อ

ผังป๋อมีสถานะพิเศษในเผ่าพันธุ์อสูร สถานะของเขาไม่ด้อยกว่าเอี๋ยนหรูหยู และเขาเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับการคาดหมายว่าจะเป็นผู้สืบทอดของจักรพรรดิชิง

ใบหน้าของหวังเถิงตกตะลึงและรถม้าโบราณสีทองที่อยู่ใต้เท้าของเขาก็ส่องแสงสดใสและสามารถทะลุทะลวงความว่างเปล่าได้ตลอดเวลา

ถึงกระนั้นด้วยการปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดเฒ่าเหล่านี้มันก็ทำให้เขารู้สึกอับจนปัญญาอยู่บ้าง

ผู้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ไม่ว่าใครก็สามารถสังหารเขาได้อย่างแน่นอน นี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าครึ่งเซียนธรรมดาหลายเท่า ดังนั้นเขาก็รู้ตัวดีว่าไม่ควรยั่วยุคนเหล่านี้

นัยน์ตาของหวังเถิงหดตัวและเขาไม่ได้กล่าวอะไรสักคำ

เย่ฟ่าน วานรศักดิ์สิทธิ์ นักพรตมังกรแดง และคนอื่นๆ อาจคุกคามเขาได้ ดังนั้นเขาจึงขับรถศึกเคลื่อนตัวเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำอย่างรวดเร็ว

“พี่วานรศักดิ์สิทธิ์อย่าเข้าไปข้างใน มีสัตว์ร้ายอยู่ที่นั่น ตอนนี้ยังไม่มีใครรู้ว่ามีอันตรายซุกซ่อนอยู่” เย่ฟ่านส่งเสียง

"ไม่ข้าต้องการยาเซียนในถ้ำมังกร ส่วนบ่อน้ำไม่มีความหมายสำหรับค่า" วานรศักดิ์สิทธิ์กระโดดขึ้นและรีบไปที่ถ้ำโบราณ

เย่ฟ่านมองเห็นผู้อาวุโสที่ให้การดูแลเขามาตลอด ดังนั้นเขาจึงรีบวิ่งไปหากลุ่มโจรผู้ยิ่งใหญ่และนักพรตมังกรแดงโดยบอกถึงสถานที่ที่มีน้ำพุมังกรที่เข้มข้นซึ่งสามารถยืดชีวิตของชายชราเหล่านี้ได้อีกหลายปี

หลังจากที่เย่ฟ่านเตือน ทุกคนก็พยักหน้าและหายสาบสูญไปในทันที นอกจากนี้เอี๋ยนหรูอี้ก็เดินเข้าไปในถ้ำพร้อมกับผู้ติดตามอีกหลายคน

เย่ฟ่าน ผังป๋อ หลี่เหอซุยและคนอื่นๆมีจุดมุ่งหมายอยู่ที่บ่อน้ำเซียน จี้ฮ่าวเย่ได้เข้าร่วมสมาชิกในตระกูลแล้ว แต่จี้จื่อเยว่ยังคงติดตามอยู่ที่ด้านหลังของเย่ฟ่าน

บ่อน้ำเซียนในภูเขายักษ์ บนยอดเขามีหมอกควันฟุ้งกระจาย น้ำในบ่อกระจ่างใสคล้ายกับต้นบ่ถูกสร้างขึ้นมาจากหยก เมื่อเข้ามาใกล้ทุกคนก็ได้กลิ่นหอมที่ทำให้จิตใจมึงเอาไปชั่วครู่

แม้แต่ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคนก็ยังตกตะลึงอยู่ไม่หาย มีผู้คนมากมายบนถนนบนภูเขาที่คดเคี้ยว พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่ง

เมื่อเย่ฟ่านเดินไปตามถนนบนภูเขา เขาเห็นเพื่อนเก่าหลายคน

“พี่เย่ข้าอยู่ที่นี่” คนป่าเถื่อนผิวสีทองแดงสวมเสื้อคลุมขนสัตว์ก้าวเข้ามา" ตงฟางเย่ถือกระบองอยู่ในมือ

“เจ้าคนป่า”

ผังป๋อยิ้มและชกตงฟางเย่ที่หัวไหล่ เขากับตงฟางเย่สนิทสนมกันดีในสำนักฉีซื่อ เพราะเขาล้วนเป็นศัตรูผู้ยิ่งใหญ่ของหวังซ่ง

ในเวลาเดียวกันองค์หญิงอวี้เตี่ยโฉมงามอันดับสามของจงโจวก็อยู่ที่นี่เช่นกัน พวกเขาทั้งสามคนเคยร่วมมือกันปล้นต้วนเต๋อดังนั้นเมื่อกลับมาพบกันอีกครั้งทุกคนจึงหัวเราะโดยไม่อาจควบคุมตัวเองได้

“เมื่อกี้ข้าเห็นเจ้าอ้วนนั่น” ตงฟางเย่กล่าว

"รีบซ่อนอาวุธศักดิ์สิทธิ์ทั้งเก้า เจ้าอ้วนนั่นไม่ใช่คนดีอย่างที่แสดงออกมาภายนอก" เย่ฟ่านเตือนผังป๋อ

"ไม่ต้องกังวล อาวุธศักดิ์สิทธิ์ทั้งเก้าถูกรวมเข้ากับกระบี่เก้าบาดแผลจักรพรรดิอสูรแล้ว ในตอนนี้ต่อให้ปรากฏออกมาเขาก็ไม่มีทางจำมันได้อีกต่อไป ผังป๋อกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“อย่ากลัวเขา” ดวงตาที่เหมือนอัญมณีขนาดใหญ่ของจี้จื่อเยว่เปลี่ยนเป็นสีดำ นั่งมองหาต้วนเต๋อและกล่าวด้วยความโกรธว่า

“ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลเราได้กล่าวไว้แล้วว่า หากเจ้าอ้วนนี้ปรากฏตัวขึ้นยอดฝีมือระดับผู้สูงสุดของเราจะลงมือจัดการเขาทันที!”

ก่อนที่ต้วนเต๋อจะออกจากตงหวง เขาได้ไปเยี่ยมสุสานของตระกูลจี้ ท้ายที่สุดเขาก็หยิบฉวยเอาสมบัติที่ถูกฝังไปพร้อมกับปรมาจารย์ตระกูลจี้หลายคนออกจากตงหวง

ตระกูลจี้เต็มไปด้วยความโกรธแค้นและไล่ล่าเขาเป็นระยะทางหลายล้านลี้ สุดท้ายเมื่อต้วนเต๋อมายังแคว้นภาคกลางการไล่ล่าจึงต้องหยุดพักชั่วคราวอย่างไม่เต็มใจ

"เจ้าอ้วนนั่นเป็นคนโด่งดังอย่างแท้จริง" เย่ฟ่านยิ้ม

"ในบ่อน้ำนี้ทำไมถึงมียอดฝีมือระดับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์มากมาย?" หลี่เหอซุยกล่าวด้วยสีหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย

“แล้วเราจะเอาอะไรไปแย่งชิงกับคนเหล่านี้”

ไม่ใช่ผู้อาวุโสทุกคนที่เข้าไปในถ้ำมังกร มีคนจำนวนมากที่หมายปองบ่อน้ำเซียน พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นผู้ยิ่งใหญ่ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์

"ผู้อาวุโสของข้าบอกว่าการปรากฏตัวขึ้นของบ่อน้ำฮั่วเซียนในครั้งนี้ค่อนข้างคึกคักกว่าครั้งก่อน" สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม

"หรือครั้งนี้จะมีสมบัติปรากฏมากขึ้นกว่าเดิม"

เย่ฟ่านพยายามใช้คำพูดหลอกๆให้สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกเปิดเผยความลับมากกว่านี้

"อย่าพยายามเลย ข้าก็ไม่รู้อะไรมากกว่าเจ้า" สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกยิ้ม

“พี่สาวคนนี้ข้ารู้ว่าเจ้างดงามมาก ความงามของเจ้าไม่แตกต่างจากข้าเลย” จี้จือเยว่กล่าวอย่างซุกซนและหลงตัวเองเล็กน้อย

“ก๊อก!”

เย่ฟ่านเคาะหน้าผากที่เรียบลื่นเหมือนหยกของนางเบาๆ

“เอามือสกปรกของเจ้าออกไป?!” จี้จื่อเยว่ตบมือของเขาและจ้องมองด้วยความโกรธ

มีผู้คนมากมายปรากฏตัวที่ด้านนอกของทะเลสาบหยก ก่อนหน้านี้เย่ฟ่านเคยต่อสู้กับจักรพรรดิน้อยแห่งแดนเหนือที่มีพลังไม่ต่ำกว่าผู้สูงสุดได้อย่างเท่าเทียม ดังนั้นทุกคนจึงเกิดความหวาดกลัวต่อเขาเล็กน้อย

"พวกเจ้าก็มาที่นี่ด้วย ให้ตายเถอะโลกนี้กลมจริงๆ!" ในระยะไกล นักพรตอ้วนปรากฏตัวด้วยรอยยิ้มเย็นชา เขารีบวิ่งเข้าหากลุ่มของเย่ฟ่านในทันที

ก่อนหน้านี้ต้วนเต๋อโกรธแค้นแทบกระอักเลือด ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาพบกันเขาถูกถอดเสื้อผ้าล่อนจ้อนและปล้นทรัพย์สินไปหมด

ในตอนแรกเขาเกิดความโกรธแค้นอย่างถึงที่สุดและพยายามค้นหาว่าศัตรูเป็นใคร แต่สุดท้ายเมื่อเขาเห็นเย่ฟ่านใช้อาวุธศักดิ์สิทธิ์ทั้งเก้าเขาก็รู้ว่าตัวร้ายคือเจ้าโจรน้อยคนนี้นี่เอง

“วันนี้บิดาจะหักกระดูกเจ้าเป็นชิ้นๆ!” ต้วนเต๋อกัดฟันด้วยความโกรธแต่ยังคงจ้องมองพวกเย่ฟ่านจากระยะไกลเท่านั้น

ในที่สุดเย่ฟ่านและคนอื่นๆ ก็มายืนอยู่ด้านข้างของบ่อเซียนและมองดูแม่น้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกตะลึงเล็กน้อย

"พี่ใหญ่เจ้าอยู่ที่นี่ด้วย"

ในสถานที่นี้เย่ฟ่านเห็นชายชราที่ขึ้นเขามาพร้อมกันกำลังนั่งมองบ่อน้ำเสียในระยะใกล้คล้ายกับจมอยู่ในโลกของตัวเองไปแล้ว

ผังป๋อและคนอื่นๆ ไม่กล้าที่จะประมาทเพราะพวกเขาเคยได้ยินเรื่องราวลึกลับของชายชราคนนี้จากเย่ฟ่านมาบ้างแล้ว

“ภายในบ่อน้ำมีสิ่งมีชีวิตบางอย่าง เป็นไปได้หรือไม่ว่ามันเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกับจักรพรรดิชิง?” ชายชราอุทานด้วยความตกใจ

ตั้งแต่สมัยโบราณ ทะเลสาบแห่งนี้มีความลับมากมาย มีวัตถุดิบล้ำค่านับไม่ถ้วน และแม้แต่จักรพรรดิชิงที่เป็นดอกบัวศักดิ์สิทธิ์ก็ยังถือกำเนิดมาจากบ่อน้ำนี้

น้ำในบ่อน้ำเต็มไปด้วยความสดใสและเป็นมงคล บ่อน้ำเซียนตั้งอยู่บนยอดเขา แม้ว่าจะไม่มีขนาดใหญ่จนต้องเรียกว่าทะเลสาบแต่อย่างน้อยหากจะเรียกว่าแม่น้ำก็ไม่เกินจากความเป็นจริงนัก

“พลั่ก...”

นักบวชรูปหนึ่งทนไม่ได้และเป็นคนแรกที่กระโดดลงไปในทะเลสาบ ในขณะเดียวกันยอดฝีมืออีกหลายสิบคนก็กระโดดตามไปติดๆ

"มันต้องเป็นอาวุธของจักรพรรดิที่ได้รับจิตวิญญาณหลังจากผ่านไปหลายปีแล้วยังแน่นอน!"

ตูม!

ยอดฝีมือที่กระโดดลงไปในน้ำเริ่มต่อสู้กันเองอย่างบ้าคลั่ง พวกเขาพยายามดำน้ำเข้าหาจุดที่พลังชีวิตถูกปลดปล่อยออกมา

เมื่อเผชิญหน้ากับบ่อน้ำอมตะ ทุกคนไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ และพวกเขาทำได้เพียงสังหารคู่ต่อสู้เพื่อแย่งชิงเอาสมบัติวิเศษขึ้นมาให้ได้