ตอนที่ 308 เพราะข้าต้องการชนะ!

“ศิษย์พี่เนตรราชันย์มยุราคืออะไร?” ซือหม่าเซี่ยวหันมาถามด้วยความสงสัย  มีเรื่องเพียงไม่กี่อย่างที่สามารถทำให้ศิษย์พี่ของเขามีสีหน้าเช่นนั้นได้และเขารู้สึกว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจ!

“เกราะเพลิงฟีนิกซ์, เนตรราชันย์มยุรา,หอกโดดเด่นเซนทอร์, กระเรียนเหินฟ้าบูรพา, หมาป่าวิริยะแห่งสี่สิบสองกลุ่มดาวขอบฟ้าใต้”  ชิวจื่อจวินพูดอย่างเคร่งขรึม  มีคนไม่มากนักที่ยังจำลำนำเก่านี้ได้และข้ายังจำได้ไม่ชัดเจนเช่นกัน เป็นลำนำที่กล่าวถึงพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของกลุ่มดาวขอบฟ้าใต้  เกราะเพลิงฟีนิกซ์แห่งกลุ่มดาวฟีนิกซ์ เกราะของพวกเขามีความเกี่ยวข้องกับเพลิงเกราะของพวกเขาแกร่งกร้าวทรงพลังที่แม้แต่เกราะคุณภาพสิบเก้าดวงดาวขอบฟ้าเหนือก็ยังมิอาจเทียบได้  หอกเซียนแห่งกลุ่มดาวเซนทอร์เป็นการพูดถึงกลุ่มดาวเซนทอร์(คนครึ่งม้า) ที่กล่าวถึงคนของกลุ่มดาวเซนทอร์ถนัดในการใช้หอกซัดที่เหมือนสายลม  และพวกเขาเป็นพวกที่มีอารมณ์สุนทรีย์ เปิดเผยใจกว้าง ส่วนผู้ก่อตั้งกลุ่มดาวกระเรียนฟ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญพลังภายในกระเรียนได้รังสรรค์สิ่งสำคัญไว้หลายอย่าง  พวกเขามีมรรคาวิชาบู๊เป็นของตนเองแตกต่างจากกลุ่มดาวอื่นมาก  หมาป่าวิริยะเนื่องมาจากสภาพแวดล้อมของกลุ่มดาวหมาป่าแห้งแล้งกันดารคนในกลุ่มดาวหมาป่าจึงมีอุปนิสัยอดทนสูง และในสี่สิบสองกลุ่มดาวขอบฟ้าใต้  ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงเรื่องนั้นได้”

“อย่างนั้นเนตรราชันย์มยุราคืออะไร?”  เป็นครั้งแรกที่ซือหม่าเซี่ยวได้ยินลำนำนี้และรู้สึกว่าเป็นเรื่องแปลกใหม่มาก แต่ศิษย์พี่ของเขาไม่พูดถึงเรื่องเกี่ยวกับเนตรราชันย์มยุรา

“ดูเหมือนว่าจะเป็นวิทยายุทธรูปแบบหนึ่ง”  สีหน้าของชิวจื่อจวินเคร่งขรึม  “กล่าวกันว่าเนตรราชันย์มยุราสามารถมองเห็นวิทยายุทธถึงหมื่นชนิดในโลกได้  และน่าจะเป็นวิชาที่ใช้ตามองสามารถมองเห็นได้ชัดเจนและตัดสินใจเลือกโอกาสที่ดี  มีน้อยคนมากที่เชี่ยวชาญวิชานี้  เป็นไปไม่ได้ที่ถังเทียนจะฝึกได้สำเร็จ”

เมื่อได้ยินศิษย์พี่พึมพำกับตัวเอง  ซือหม่าเซี่ยวประหลาดใจ “ทำไมถังเทียนไม่สามารถฝึกให้เชี่ยวชาญได้เล่า?”

ชิวจื่อจวินเรียกความรู้สึกกลับมาและอธิบาย  “เนตรราชันย์มยุราทรงพลังมาก เพราะต้องใช้พลังของกลุ่มดาวจึงจะเชี่ยวชาญได้  มีเพียงเจ้าปกครองกลุ่มดาวเท่านั้นจึงจะใช้พลังของกลุ่มดาวได้ และหลางวี่คือเจ้าปกครองกลุ่มดาวคนปัจจุบัน  สมบัติระดับเซียนของกลุ่มดาวนกยูงก็คือขนนกยูงก็ตกอยู่ในมือของเขา  ดังนั้นข้าจึงคิดว่าแปลกที่ถังเทียนใช้เนตรราชันย์มยุราได้อย่างไร”

“กลุ่มดาวนกยูง?”ทันใดนั้นซือหม่าเซี่ยวคิดอะไรบางอย่างได้ และเชิดหน้าขึ้น  “ข้าเพิ่งคิดอะไรบางอย่างได้  มีข่าวเมื่อไม่นานมานี้ลือกันว่าสมบัติของกลุ่มดาวนกยูงหลายชิ้นมีระดับพลังที่ตกลงไปสร้างความแตกตื่นให้กับผู้คนในกลุ่มดาวนกยูงจนหลายคนคิดว่ากลุ่มดาวนกยูงจะพบกับวาระสุดท้ายเหมือนกับกลุ่มดาวเพอร์ซูส”

“เหมือนกับจะเป็นเช่นนั้น”  สีหน้าของชิวจื่อจวินเขียวคล้ำ  “ถังเทียนต้องใช้วิชาบางอย่างจับพลังของกลุ่มดาวนกยูงไว้แน่”

“ท่านสามารถใช้พลังจับพลังงานของกลุ่มดาวได้ด้วยหรือ?”  ซือหม่าเซี่ยวไม่อยากเชื่อเรื่องนั้น

“เคยเกิดขึ้นมาก่อน  แต่มันยากจะเกิดขึ้นได้”  ชิวจื่อจวินส่ายศีรษะ  “รายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่เคยตกทอดลงมา  เราคอยดูการต่อสู้กันไปก่อน”

สายตาของทั้งสองเพ่งมองการต่อสู้อีกครั้ง

ถังเทียนกำลังยืนตรงอยู่ในอากาศ ปลดปล่อยรังสีเยือกเย็นและเพ่งมองเหมิงเว่ย  กล้ามเนื้อทุกส่วนล้าและเจ็บปวด  แต่กับอารมณ์และหัวใจของเขากลับเย็นยะเยือกเหมือนน้ำแข็งขัดกับความรู้สึกของร่างกาย

ในอากาศเขาก้าวเดินทันที ร่างของเขากระพริบและหายไปทันที

กระบวนท่าลมพราง

ตาของเหมิงเว่ยหรี่แคบนางพลิกข้อมือและกระบี่ในมือนางฟันลงทันที

ไม่มีรัศมีทองปล่อยออกมา  มีแค่พลังล้วนๆ

กระบี่ฟันตัดอากาศและแรงที่สะสมอยู่ในตัวกระบี่ทำให้อากาศรอบกระบี่สั่นสะเทือนจนรูปกระบี่ดูบิดเบี้ยวผิดเพี้ยน

ตัวกระบี่ฟันถูกร่างถังเทียนได้อย่างแม่นยำ  แต่กลับไม่มีความรู้สึกว่ากระทบถูกอะไร  ทำให้เหมิงเว่ยตระหนักได้ทันทีว่าพลาด

นางรั้งกระบี่และถอยกลับทันที

ทันใดนั้นหิ่งห้อยสามจุดปรากฏอยู่ในสายตานาง

หิ่งห้อยเพลิงจ้าวปีศาจ

ความรู้สึกถึงอันตรายไหลเข้ามาในหัวของเหมิงเว่ย  นางสะบัดข้อมือโดยไม่ต้องคิดทำให้เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นในอากาศกระบี่ของนางปลดปล่อยพลังกระบี่ปะทะใส่หิ่งห้อยเพลิงทั้งสามตัว

เผียะ เผียะ เผียะ!

ทุกๆ กระบี่ที่ปะทะใส่จุดหิ่งห้อยเพลิงจะมีกระแสปราณแท้เย็นยะเยียบทะลักเข้ามาตามตัวกระบี่

ทันใดนั้นเหมิงเว่ยรู้สึกเหมือนกับว่านางกำลังจับกระบี่น้ำแข็ง  มันเย็นยะเยียบสุดขีด  นางสั่นจนเกือบจะทิ้งกระบี่  แต่ร่างของนางทนได้  ดังนั้นนางกัดฟันและข่มความรู้สึกตอบโต้

พลาดอีกแล้ว!

ความรู้สึกอันตรายปรากฏอีกครั้ง  เป็นหิ่งห้อยเพลิงจ้าวปีศาจอีกครั้ง

ตัวกระบี่เคลื่อนไหวเผียะ เผียะ เผียะ และโจมตีใส่อย่างแม่นยำ เหมิงเว่ยสั่นอีกครั้ง มือขวาของนางแข็งอย่างรวดเร็ว

ฟิ้ว..

ทันใดนั้นมีประกายหนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้านางเหมิงเว่ยยังคงมีสีหน้าธรรมดาเปลี่ยนเป็นถือกระบี่มือซ้ายและฟันใส่ข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

มีประกายไฟกระพริบอยู่ต่อหน้าเหมิงเว่ย ภาพเลือนรางของถังเทียนปรากฏอยู่ภายในประกายนั้นทันที  สีหน้าของเหมิงเว่ยยังคงสงบราบเรียบ  กระบี่ในมือนางไม่เชื่องช้าลงแม้แต่นิดและยังคงโจมตีใส่ภาพของถังเทียนได้อย่างแม่นยำ

แม้แต่หิ่งห้อยเพลิงจ้าวปีศาจที่ซ่อนเอาไว้ก็ยังไม่อาจสร้างความยุ่งยากให้กับเหมิงเว่ย  ทุกครั้งที่มือนางมือแข็งอย่างรวดเร็ว  นางจะรีบเปลี่ยนสลับมือ

มือซ้ายและมือขวาของนางแข็งแกร่งพอกัน

ภาพในดวงตาน้ำเงินของถังเทียนเห็นว่าเหมิงเว่ยไม่มีจุดอ่อนใดๆ ทั้งสิ้น  วิชากระบี่ของนางเรียบง่ายและนางรู้จุดแข็งและจุดอ่อนของตัวเองและใช้ได้อย่างเหมาะเจาะกับตนเอง  เหมิงเว่ยมีจุดอ่อนแต่นางรู้วิธีป้องกันจุดอ่อนนั้นแทน

นั่นคือพฤติกรรมที่แท้จริงของยอดฝีมือ นักสู้ทุกคนไม่ว่าจะเป็นนักสู้ชนิดใดก็ตามล้วนมีจุดอ่อนกันทุกคน  แต่ถังเทียนไม่ลังเลใจ  เขายังไม่เปลี่ยนรูปแบบการโจมตีของเขาด้วยวิชาเนตรราชันย์มยุราพลังของลมพรางและกรงเล็บเพลิงภูตพรายทำให้เปล่งประกายเต็มที่

ถังเทียนยืมพลังของเนตรราชันย์มยุราจึงทำให้กลายเป็นยันเสมอกับเหมิงเว่ย

สีหน้าของเหมิงเว่ยยังคงสงบ  แต่ใจนางสั่นสะท้าน

พลังของถังเทียนอยู่ในขอบเขตนี้จริงๆ

วิชากรงเล็บของเขาแปลกประหลาดมากทั้งทรงพลังและซับซ้อน เหมือนกับเป็นวิชากรงเล็บขั้นสุดยอด และปราณแท้ของเขาก็มีรังสีที่เยือกเย็นแต่แรก  แต่เปลี่ยนแปลงรวดเร็วรุนแรงและประหลาดมาก  ปราณแท้ของเขาเหมือนกับสว่านเจาะ

แต่ที่ทำให้เหมิงเว่ยลำบากจริงๆก็คือเขามีท่าร่างที่โดดเด่น

บัดเดี๋ยวก็โผล่ทางขวาจากนั้นเดี๋ยวก็โผล่มาทางด้านซ้าย บางครั้งวิ่งเข้าใส่ และบางครั้งก็ถอย เหมือนกับว่าร่างของเขาเปลี่ยนตำแหน่งได้ตลอดเวลาผิดกับหลักการโดยสิ้นเชิงนี่ทำให้ถังเทียนสามารถโจมตีจากแง่มุมใดก็ได้ เหมิงเว่ยต้องใช้ความระมัดระวังเต็มที่รับมือกับวิธีโจมตีที่แปลกประหลาดของถังเทียน

นอกจากนั้นเล้วการโจมตีของถังเทียนในแง่มุมต่างๆ อย่างถูกที่ถูกเวลาสร้างความตื่นตะลึงจนแม้แต่เหมิงเว่ยก็ยังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

นางจำเป็นต้องใช้สมาธิมากขึ้นจึงจะสามารถป้องกันต้านรับการโจมตีของถังเทียนได้ ถ้าไม่อย่างนั้น ปราณแท้ของถังเทียนซึ่งความจริงอยู่ในระดับเจ็ดก็ยังทำให้นางตกอยู่ในความลำบากอย่างใหญ่หลวง

ทั้งสองฝ่ายใช้ความเร็วเข้าเอาชนะกันและกันทำให้ผู้คนที่จับตามองเวียนหัวไปตามๆ กัน

ทันใดนั้นเหมิงเว่ยเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าและนางก็รีบตื่นเต้นทันที

ทันใดนั้นนางเข้าใจทันทีว่ากลยุทธ์โจมตีของถังเทียนก็เพื่อให้นางเครียดและกังวลตั้งแต่แรก ดังนั้นจิตใจและสมาธิของนางเริ่มเหนื่อยล้า  หลังจากถังเทียนกระตุ้นการทำงานดวงตาสีน้ำเงินประหลาด  พลังโจมตีของเขาอาจไม่เปลี่ยนแต่พลังการคุกคามกลับเพิ่มขึ้นหลายเท่า

วิทยายุทธทางสายตาที่ทำให้นัยน์ตาคมกล้าและหาจุดอ่อนได้หรือ?  แข็งแกร่งมาก!

นี่เป็นครั้งแรกที่เหมิงเว่ยรู้สึกเหนื่อยล้าในการต่อสู้

นี่คือความตั้งใจที่แท้จริงของถังเทียนหรือ?

และเจ้าผู้นี้...เขาถูกเราจู่โจมไปหลายครั้งแล้ว เขายังมีพลังเหลือมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร

เหมิงเว่ยสงสัยอยู่ในใจ  นางรู้ขอบเขตการโจมตีของนางดีและหลังจากโจมตีถังเทียนมากมายหลายครั้ง เขายังทำท่าเหมือนกับไม่เป็นอะไร ถังเทียนมีพลังแข็งแกร่งแต่เฉพาะเมื่อเทียบกับคนธรรมดาเท่านั้น  แต่สำหรับนางยังถือว่าไม่มีอะไร

หากพูดตามเหตุผลพลังในร่างของเขาควรจะหมดไปนานแล้ว แต่ทำไมเขายังสามารถปลดปล่อยพลังได้เต็มที่ขนาดนั้น?

ติง!

กระบี่ในมือนางยังปะทะกับกรงเล็บของถังเทียนและนางรู้สึกผิดปกติบางอย่าง  นางเข้าใจถูก กระบี่ของนางแฉลบอย่างรวดเร็ว นี่คือสัญญาณว่านางเหน็ดเหนื่อยและใช้พลังมากเกินไปและถังเทียนผู้มีความหลักแหลมในการต่อสู้จะสังเกตเห็นได้แน่นอน

ไม่,ข้าจำเป็นต้องเปลี่ยนสถานการณ์นี้!

เหมิงเว่ยยืนยันการตัดสินใจนางไม่ลังเลและรีบรั้งกระบี่และถอยกลับ

สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือถังเทียนไม่ได้ไล่ตาม

ในที่สุดเหมิงเว่ยก็เห็นสภาพของถังเทียนได้ชัดและคลายใจลง  ถังเทียนตัวเปียกโชกร่างของเขาเหมือนกับอาบเหงื่อมา แม้ว่าสีหน้าจะเย็นเหมือนน้ำแข็ง  แต่เม็ดเหงื่อเกาะพราวอยู่เต็มใบหน้า ลมหายใจหนักหน่วงแขนของเขาสั่นเล็กน้อย สามารถบอกได้เลยว่าเขาเป็นเหมือนธนูที่พุ่งจนสุดล้าแล้ว

เหมิงเว่ยไม่ได้ดูถูกแม้แต่น้อย ถังเทียนสร้างความประหลาดใจให้นางมากเกินไปจริงๆ

นางไม่ชอบความรู้สึกแบบนั้นและเลือดของนางเริ่มพลุกพล่าน นางชูกระบี่ตะโกน “วาฬขาวเอย จงประทานกระบี่ให้ข้า”

ทันใดนั้นภาพของกลุ่มดาววาฬปรากฏขึ้นในท้องฟ้าและแสงรังสีอบอุ่นยิงลงมาจากฟ้าครอบคลุมกระบี่ในมือนาง

ปัง!

ปราณที่น่าทึ่งแผ่ออกมาผมของเหมิงเว่ยกระพือพัดพลิ้ว กระบี่ของนางชี้ขึ้นท้องฟ้าระหว่างคิ้วของนางเคร่งขรึมเหมือนกับว่านางเป็นเทพธิดานักรบ

ในทัศนวิสัยสีน้ำเงินที่ถังเทียนมองเห็น ปราณของเหมิงเว่ยพุ่งขึ้นสูงอย่างรวดเร็วและความรู้สึกถึงอันตรายสุดขีดครอบคลุมทั่วตัวของเขา หัวใจที่เย็นเฉียบของเขารู้สึกถึงความไม่มั่นคงอย่างช่วยไม่ได้

ที่น่าประหลาดใจก็คือถังเทียนหยุดใช้เนตรราชันย์มยุราตาซ้ายสีน้ำเงินหมองลงอย่างรวดเร็ว ปราณยะเยือกรอบตัวหายไปทันทีและความเจ็บปวดเมื่อยล้าไหลบ่าเข้ามาเหมือนกระแสน้ำ  ถังเทียนครางจนแทบสลบ  เขากัดฟันทนทำให้หน้าของเขาบิดเบี้ยวและดูน่ากลัวมาก

ลุงบอกว่าผู้หญิงดุร้ายเหมือนไดโนเสาร์ทีเร็กซ์ใช่ไหม  พวกนางเป็นสิ่งมีชีวิตที่ดุร้ายขนาดนั้น  ด้วยเหตุนี้ลุงปิงถึงได้ไม่แต่งงาน...

ฮึ,ข้าไม่คิดเช่นนั้น  ข้าต้องใช้ท่านั้น

ใครจะไปรู้ว่าใช้ได้ผลหรือเปล่า,เฮ้, เจ้าต้องลองใช้ดู ตกลง....

ถังเทียนเยาะเย้ยตนเองและหัวเราะในใจ  เขาใช้พลังที่ยังเหลือและกางแขน  ตลอดทั้งร่างของถังเทียนสั่นไหวมองดูเหมือนหุ่นไล่กาที่กำลังสั่นเพราะแรงลม

ท่าของเขาเช่นนี้นับว่าน่าเกลียดอย่างแท้จริง....รอให้ข้าแข็งแกร่งมากกว่านี้ก่อน ข้าจะเปลี่ยนท่าใหม่แน่นอน ถ้าข้าแพ้ยัยผู้หญิงไดโนเสาร์นี่ละก็ เจ้าวัวแมงวันคงได้ล้อข้าตาย...

ถังเทียนกัดฟันและจ้องเหมิงเว่ย  เขาต้องการจะยิ้มแต่เพราะพลังที่เหลือน้อยนิดจึงทำได้แค่เบะปาก ราวกับว่าเขากำลังระบายลมหายใจ  ในสถานการณ์เช่นนี้การเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งขนาดนั้น ไม่ทำให้ถังเทียนสูญเสียความกล้าหาญสักนิด ตรงกันข้ามกลับทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างแท้จริง

เหมือนกับว่ามีบางอย่างที่หลับลึกอยู่ภายในร่างของเขากำลังตื่นขึ้นช้าๆ

ศัตรูที่แข็งแกร่งขนาดนั้น  ถ้าข้าเอาชนะนางได้  มันจะต้องพอใจมาก

ศัตรูที่แข็งแกร่งขนาดนั้น  ถ้าข้าเอาชนะนางได้ อย่างนั้นก็หมายความว่าข้าจะก้าวหน้าได้อีกครั้ง  ข้าจะมีพลังที่แกร่งกร้าวยิ่งขึ้น

ทำไมข้าถึงได้ตื่นเต้นนัก...ทำไมข้าถึงมีความสุขนัก.... ทำไมข้าถึงได้ไม่กลัวเลย

เพราะข้าต้องการชนะ!

ทำไมข้าถึงต้องการชนะ....

เพราะเมื่อข้าชนะ,ทุกคนจะยกย่องข้า  เพราะเมื่อข้าชนะ  ข้าจะร่ำรวย เพราะเมื่อข้าชนะ ข้าสามารถไปในที่ไกลๆ ได้  เพราะเมื่อข้าชนะ  ข้าก็สามารถสู้ต่อได้

ข้าต้องการชนะทุกการต่อสู้!  และชนะตลอดไป!

ข้าโลภขนาดนั้น

ถังเทียนหัวเราะจนเห็นฟันขาว  เขาตะโกนลั่นราวกับสายฟ้า

“พลังตาสีแดง!”