ตอนที่แล้วตอนที่ 302 เตรียมทำศึก
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 304 เคลื่อนกำลัง

ตอนที่ 303 เริ่มสงคราม


“งานนี้เจ้ามั่นใจหรือ?”  หน้าของปิงเต็มไปด้วยความสงสัย

“แน่นอน” แม้ว่าถังเทียนไม่รู้สึกมั่นใจ แต่ปากของเขาพูดก็พูดอีกอย่างอยู่ดี “ท่านรู้จักเผ่าหมาป่าโบราณไหม? พวกเขาเป็นเผ่านักรบที่ทรงพลัง แม้ว่าพลังสายเลือดในร่างพวกเขาจะมีการปนเปกันมากแต่ส่วนใหญ่ก็ยังเป็นพลังสายเลือดหมาป่า”

การปลุกพลังสายเลือดจะถูกสร้างโดยผู้เฒ่าเฟ่ย  ตลอดทั้งคืนส่วนผสมทั้งหมดถูกซื้อมาจากเมืองหย่งอันในราคาแพง”

ทั้งหมดสองร้อยชุดจะถูกใช้เพื่อสร้างกองทหารหน่วยกล้าตาย

“เผ่าหมาป่าโบราณ?  ไม่เคยได้ยินเลยเราไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับพวกปลาซิวปลาสร้อยเช่นนั้น”  สีหน้าภูมิใจของปิงทำให้ถังเทียนอยากเตะหน้าเขานัก

ปิงลืมเลือนสิ้นเชิง  ว่าเขาเคยวนเวียนพันแข้งพันขาประจบประแจงถังเทียน “เจ้าตั้งความหวังของเจ้าไว้กับกลุ่มทหารหน่วยกล้าตายนี้ทำให้ข้าประหลาดใจจริงๆ”

ถังเทียนเหลือกตา  “อย่างนั้นท่านหายอดฝีมือให้ข้าสักสองสามคนสิ”

“ไม่” ปิงส่ายหัว  “ข้าคิดว่ากลยุทธ์ของเจ้ามีค่าควรลองดู  ถ้าแม้แต่ข้าเองไม่สามารถเดาได้ ก็ไม่มีคนอื่นเดาได้แล้ว  ข้อสงสัยประการเดียวของข้าก็คือ พวกเขาจะไม่ยินดีรับภาระที่หนักหน่วงด้วยตัวเขาเอง”

“นั่นแหละเหตุผล”  ถังเทียนมีท่าทียินดี  “ท่านคือผู้บัญชาการกองทัพนี้นี่”

ยิ่งเขาคิดเรื่องนี้มากเท่าใดก็ยิ่งมีความสุขขึ้น  เมื่อคนพูดเรื่องกองทัพของเขา  พวกเขาจะประหลาดใจกับการปรากฏของมัน  ไม่ใช่พลังของมัน  ผู้คนคิดว่าถังอี้จะเป็นผู้นำกองทัพ แต่ไม่มีใครคิดแน่ว่านั่นคือปิงซึ่งแข็งแกร่งกว่ามากจะเป็นผู้นำทัพ

ปิงตกใจเช่นกัน

ถังเทียนอธิบาย  “ด้วยพลังของลุง  ถ้าลำพังท่านก็สามารถเข้าสู่การรบได้  ท่านสามารถเอาชนะได้คนเดียว  แต่พวกเขามีจำนวนมากขึ้น และคนเหล่านี้ไม่เหมือนกับคนที่ถังอี้ฆ่าตายไปเมื่อครั้งล่าสุด  ข้าได้สู้กับพวกเขามาก่อนแล้ว  และข้าสามารถรู้สึกได้เช่นนั้น  พวกเขาเกรงกลัวกองทัพนี้อยู่บ้าง  แต่หลายคนไม่เห็นด้วยกับเรื่องนั้น”

“ไม่เห็นด้วย?” ปิงขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาเองจะเรียกพวกนั้นว่าหน่วยกล้าตาย  แต่เขาสร้างกองทัพขึ้นมาเอง  เมื่อได้ยินว่ามีคนดูถูก เขาย่อมไม่สบายใจมาก

“ถูกแล้ว พวกเขาเป็นคนสำคัญ และไม่ใช่เผด็จการเหมือนเรา พวกเขาจะกลัวทหารบางส่วนง่ายๆ ได้อย่างไร” ถังเทียนชำเลืองมองปิง “นอกจากนี้ท่านยังเรียกพวกเขาว่าหน่วยกล้าตายทะลวงฟันนี่”

หน้าของปิงกลายเป็นจริงจัง  “ข้าสามารถพูดได้  แต่นั่นหมายความว่าคนอื่นๆ จะพูดได้หรือ?”

“เฮ้ เฮ้ เฮ้, อย่ามาทะเลาะกับข้า  ข้าไม่ได้เป็นคนพูด”  ถังเทียนเตือนทันที  ตอนนี้ข้าจะให้โอกาสท่านพิสูจน์ตัวเอง”

“เจ้าไม่ต้องใช้วิธีเด็กๆแบบนั้นมากระตุ้นให้ข้าลงมือ” ปิงมองถังเทียนอย่างเย็นชา

“นั่นก็ถูก, ข้ากำลังกระตุ้นท่าน”  ถังเทียนนัยน์ตาเป็นประกาย  “แต่นี่ไม่ใช่เพื่อข้า  นี่เพื่อท่านอย่างไรก็ตามคนที่พวกเขาล้อไม่ใช่ข้า หึหึในฐานะครูฝึกแห่งกองทัพดาวกางเขนใต้ต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้  ลุงกล้ำกลืนทนได้หรือ?”

หน้าของปิงเขียวคล้ำดำเป็นก้นหม้อ

หลังจากนั้นชั่วขณะ  เขาก็พูดออกมา “ยาโง่ๆ ของเจ้า ขอให้มันทำงานดีขึ้นก็แล้วกัน”

พร้อมกันนั้นเขาหมุนตัวจากไปทันที

ถังเทียนมองเห็นรังสีฆ่าฟันของปิงพุ่งพรวดจึงตะโกน “เฮ้ ลุง, สู้ๆ เค้าเน้อ”

ปิงชะงักฝีเท้าทันทีและกล่าวโดยไม่หันกลับมา  “ห่วงตัวเจ้าเสียก่อนเถอะ”

ลุงปิงพูดถูก  ข้าต้องดูแลตัวเองให้ดี

ยาปลุกพลังเป็นแค่เพียงการให้ความช่วยเหลือ  ถังเทียนรู้สึกว่ากองทัพถูกประเมินค่าน้อยที่สุด  เมื่อถังอี้นำกองกำลัง เพียงกระบวนท่าเดียวเขาก็สามารสยบทำให้นักสู้ในทำเนียบสวรรค์วิถีตายหนึ่ง เจ็บหนึ่งถังเทียนเชื่อว่าในเงื้อมมือของปิง พวกเขาจะสามารถปลดปล่อยพลังที่คาดไม่ถึงได้

เมื่อยกกองทหารให้ลุงปิงดูแล  หัวใจของถังเทียนสงบมากขึ้น

อาเฮ่อและหลิงซิ่วปิดประตูฝึกฝนถังเทียนจะตัดสินใจทำเช่นนั้นบ้าง เขาต้องการเวลาสองวันเพื่อรักษาความตื่นเต้นของคู่ต่อสู้เขาไว้  และเตรียมรับความท้าทายที่กำลังจะมาถึง

หัวใจถังเทียนสงบมากขึ้น

ปิงมองดูหน่วยกล้าตายต่อหน้าเขาอย่างไร้ความรู้สึก

พวกเขาคือหน่วยกล้าตายแท้จริงแต่การประสานงานของพวกเขาจำเป็นต้องร่วมมือกันให้ดีขึ้น

“พวกเขาฝึกฝนกันหนักมาก”  ถังอี้กล่าว

ตั้งแต่เห็นถังอี้ปลดปล่อยพลังดาบที่ส่งผลทำให้นักสู้ในทำเนียบสวรรค์วิถีตายหนึ่งเจ็บหนึ่งผลที่น่าตื่นตะลึงทำให้พวกเขาเทิดทูนถังอี้กันทุกคน  และในที่สุดพวกเขาก็ตระหนักว่าการฝึกฝนเพื่อสนับสนุนกองทัพจะทำให้แข็งแกร่งมาก แม้ไม่ต้องมีถังอี้คอยกำกับดูแล พวกเขาก็ฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งทุกคน

คนของเผ่าทะเลทรายมีความมุ่งมั่นมากกว่าคนธรรมดา

น่าเสียดายที่เวลาสั้นขนาดนั้น

นั่นทำให้ถังอี้เสียดาย  เขารู้ไม่มากแต่จากที่คนพวกนี้อดทนต่อความยากลำบากผ่านการฝึกฝนที่หนักหน่วงได้สำหรับเขาแล้วถือว่าเป็นทหารชั้นดีพิเศษ

“ยาปลุกพลังสายเลือดเป็นยังไงบ้าง?”  ปิงถาม

“ผลที่เห็นได้ชัดคือมีทั้งข้อดีและข้อเสีย”  ถังอี้ลังเลใจ จากนั้นจึงกล่าว  “ถ้าเป็นกลุ่มของสามคน พวกเขาจะร่วมมือกันได้ลึกซึ้งดี  พวกเขาสามารถตอบสนองกันและกันได้ นั่นคงเป็นผลมาจากสายเลือดหมาป่าโบราณที่ถูกปลุกขึ้น  สายเลือดนี้เหมาะกับกองทัพทหารมาก  ขอเพียงมีเวลาสามปีพวกเขาจะแข็งแกร่งมากแน่นอน  แต่ตราบใดที่พอเพิ่มคนขึ้นมาอีกคน  พวกเขาจะสับสน จะไม่สามารถร่วมมือกันได้ดี และในช่วงเวลาสั้นๆ พลังต่อสู้ของพวกเขาจะลดลง”

“สามคน อืม..” ปิงเริ่มมีความคิด

“ขอรับ, ข้าได้ลองดูแล้ว พอเกินสามคนขึ้นไป พวกเขาจะสับสนมากขึ้น” ทัศนคติของถังอี้เคร่งครัดยิ่งนัก

“ข้าเข้าใจแล้ว”  ปิงพยักหน้า

เขามองดูกองทัพข้างหน้าเขา  ขณะที่ยังคงเงียบอยู่

หน่วยกล้าตายตามที่คาดไว้จริงๆ

“ถังอี้” ปิงกล่าวทันที

“ขอรับ ใต้เท้า!”

“เจ้าจะต้องรั้งตำแหน่งรองผู้บัญชาการและนำกองกำลังห้าสิบคน”

“ขอรับ!”  ตาที่หม่นหมองของถังอี้เป็นประกายตื่นเต้นทันที  สามารถได้เป็นรองผู้บัญชาการได้ช่างน่าภูมิใจนัก! แม้ว่าเขาจะเป็นจ่าตรีระดับทอง เขาก็ยังไม่กล้าคิดถึงเรื่องนั้น

“ในช่วงเวลาสองวันนี้  จงไปฝึกฝนกลยุทธ์ร่ม”

“กลยุทธ์ร่ม?” ถังอี้ประหลาดใจ นั่นคือกลยุทธ์พื้นฐานจากปัจจัยพื้นฐานหลายอย่าง  หลังจากนั้นชั่วครู่เขาก็ตระหนักได้บางอย่างทันที และมีสีหน้าตื่นเต้น  “ข้าให้คำมั่นว่างานจะต้องสำเร็จลุล่วงขอรับ”

ปิงยิ้มให้กำลังใจถังอี้  “งั้นรีบไปเถอะ”

เนื่องจากเขาเป็นคนที่สร้างกองทัพหน่วยกล้าตายพวกเขาต้องไม่ใช่กองกำลังกล้าตายธรรมดา

หกองครักษ์ตระกูลถูเข้าสู่กลุ่มดาวหมาป่าเงียบๆไม่ต้องการดึงดูดความสนใจ แต่พวกเขาประเมินภูมิประเทศผิดพลาด ด้วยการต่อสู้ของอาเฮ่อและหลิงซิ่ว สร้างผลกระทบกระเทือนขนาดใหญ่ ทำให้สายตานับไม่ถ้วนจับจ้องกลุ่มดาวหมาป่า

ทันทีที่พวกเขาเข้ากลุ่มดาวหมาป่า  ข่าวก็แพร่สะพัดไปอย่างรวดเร็ว

สถานะตัวตนของหกองครักษ์ตระกูลถูกแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วทำให้เกิดโกลาหลในกลุ่มดาวหมาป่าและไม่มีอะไรจะพูดทันที เหตุผลเป็นเพราะสามองค์กรมหาอำนาจเริ่มกระวนกระวายและแผ่อิทธิพลลงพื้นที่ และความเคลื่อนไหวของทั้งหมดเปลี่ยนไปทันที  ดังนั้นไม่มีใครกล้าปรากฏตัวในเวลานี้

ศึกใหญ่กำลังใกล้เข้ามา  และกลุ่มดาวหมาป่าก็เงียบมากจริงๆ

เมื่อหกองครักษ์ตระกูลถูก้าวเท้าลงผืนทราย  ทุกคนรู้ได้ว่าสงครามกำลังจะเริ่ม

สมาพันธ์ชาวยุทธ

“พวกเจ้าทุกคนเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้วใช่ไหม?”  ชายชราคนหนึ่งกล่าวอย่างเย็นชา

คนสี่คนยืนเข้าแถวตรงตามแนวขวาง  ทุกคนมีแสงรัศมีรอบขาพวกเขา

“ตำแหน่งที่พวกเจ้าจะถูกส่งไปอยู่ห่างจากเผ่าหมาป่าราวๆ สองร้อยไมล์ พวกเจ้ามีเวลาสองชั่วโมงก่อนจะไปถึงพวกเขา”  ผู้อาวุโสชำเลืองมองพวกเขาทันที  “ถ้าพวกเจ้าพร้อมแล้ว  ข้าจะเริ่มเทเลพอร์ตส่งตัวพวกเจ้าไป”

“ฮ่าฮ่า!  บุรุษนักสู้ผู้กระตือรือร้นคันไม้คันมือมานานแล้ว” อาโมรี่หักนิ้วมือกร๊อบแกร๊บ  พลังงานส่วนเกินของเขาก็เหมือนสัตว์ป่า  เขาตื่นเต้นอย่างมาก

“พร้อมแล้ว” หานปิงหนิงลดกระบี่นางลง สีหน้านางสงบ มีแต่เพียงฝักกระบี่ในมือนางที่กำลังสั่น

จะได้พบเขาอีกแล้ว...

เพราะเหตุผลบางอย่าง  นางรู้สึกกระวนกระวายมาก

สายตาของซือหม่ากวาดมองไปรอบๆราวกับว่ากำลังมองหาคนที่จะกิน

เหลียงชิวตอบรับผู้เฒ่าอย่างสุภาพ  “ขอบคุณที่ท่านผู้อาวุโสต้องลำบาก  พวกเราเตรียมพร้อมแล้ว”

“อย่างนั้นไปได้”

เสียงของผู้อาวุโสดังก้องอยู่ในหูพวกเขาและแสงรัศมีรอบขาพวกเขาถูกปล่อยออกทันที  สายตาพวกเขากลายเป็นพร่าขาวทันที  และแสงรอบๆ ขาพวกเขารวมเป็นหนึ่งอย่างรวดเร็ว

ในทะเลทรายพวกเขายืนอยู่ในอากาศห่างจากพื้นสิบเมตร

ทันใดนั้นแสงสีขาวแพรวพราวก็ห่อหุ้มล้อมตัวพวกเขาไว้ หลังจากนั้นรังสีขาวก็ยิงขึ้นไปในท้องฟ้าเหมือนกับกระบี่แหลมคม  ทิ้งประกายแสงระยิบระยับไว้ด้านหลังพวกเขาขณะที่บินออกไป

ระลอกพลังงานที่แข็งแกร่งทำให้อากาศผันผวน  อากาศในรัศมีโดยรอบเกิดความไม่เสถียรลมพัดฝุ่นทรายฟุ้งจนเต็มท้องฟ้า มีแต่รัศมีแสงที่ยังคงเห็นได้ชัดมาก

การไหลเวียนของอากาศวุ่นวายและบิดเบี้ยวและค่อยๆ ปรากฏแสงสว่างเป็นลายเส้นประตูเปิดออกอย่างช้าๆ

ประตูแสงสีขาวเปิดออกในอากาศ

ปัง!

ระลอกคลื่นพลังงานที่รุนแรงบ้าคลั่งสร้างแรงระเบิดคลื่นที่เสียงดังน่าตระหนก ทรายที่แต่เดิมพัดฟุ้งอยู่ในอากาศอยู่แล้วถูกกวาดหายไป  พื้นทรายเรียบและทัศนวิสัยชัดเจนปรากฏทันที

ท้องฟ้าแจ่มใสและไร้ขอบเขตสงบเงียบยิ่งนัก

“ไปกันเถอะ”

เสียงหนักแน่นของเหลียงชิวดังขึ้นมาจากภายในประตูดวงดาว

เงาร่างทั้งสี่บินออกมาจากประตูดวงดาวและจากนั้นประตูดวงดาวก็หดตัวและหายไปทันที

ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ!

ทั้งสี่คนร่วงลงบนพื้น  อาโมรี่มองดูรอบๆ  “เฮ้, แล้วเราจะมุ่งไปทางไหนกันแน่?”

ทั้งสามคนมองหน้ากันเอง

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” อาโมรี่หัวเราะลั่น “งั้นพวกเจ้าทุกคนก็ยังทำผิดพลาดแบบนี้ได้จริงด้วย และที่นี่ข้าคิดว่ามีนักสู้ผู้มีชีวิตชีวาอย่างข้าผู้ซื่อสัตย์และง่ายๆจะเป็นเพียงคนเดียวที่ทำผิดพลาดเสียอีก ฮ่าฮ่าฮ่า”

ทันใดนั้น สีหน้าของทั้งสี่เปลี่ยนไป

“หึ หึ ซื่อและง่ายๆ จริงๆด้วย”

เสียงเยือกเย็นดังขึ้นและมีร่างสองสามร่างปรากฏรอบๆ ตัวพวกเขา

“ซุ่มโจมตี!”

หน้าของเหลียงชิวเคร่งเครียด  ใจของเขาเริ่มมีความคิดผุดขึ้นมากมาย  ศัตรูรู้ตำแหน่งที่พวกเขาปรากฏตัว  มีคนหักหลัง!

“พวกเจ้าเป็นใคร?”  อาโมรี่ถามด้วยความสงสัย

“เราเป็นใครไม่สำคัญ แต่ข้าขอเตือนพวกเจ้าให้อยู่ที่นี่แต่โดยดี  อย่าอวดฝีมือ” บุรุษที่เป็นผู้นำจ้องมองพวกเขาอย่างเยือกเย็น “ตราบใดที่พวกเจ้าซื่อสัตย์และให้ความร่วมมือกับเรา ทุกคนจะไม่เป็นไร”

อวดฝีมือ

ทั้งสี่เข้าใจทันที

คนพวกนี้กำลังจะไปหาถังพื้นฐานจริงๆ

สิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถคิดออกก็คือสถานการณ์ของถังเทียนไม่ดีเลย

คนทั้งสี่เริ่มขุ่นมัว

***************************

เผ่าหมาป่า

“รวมตัว”

ปิงมองดูหน่วยกล้าตายที่กระตือรือร้นข้างหน้าเขาและด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกละลานตา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นถังอี้ยกธงของพวกเขา  เขาตกใจทันที

เหมือนกับเป็นยุคที่ผ่านมานานมาก

ธงยังคงโบกสะบัดอยู่อีกหรือ?  ควันยังคงปกคลุมเต็มท้องฟ้าที่มืดมนหรือ?ผู้กล้าหาญเหล่านั้นกลายเป็นธุลีไปแล้ว ตอนนั้นแม้แต่กษัตริย์ก็ไม่ทิ้งสำเนียงใดๆ ไว้

ยามนั้นมีแต่เพียงท้องฟ้าและดวงดาวที่อยู่ค้ำโลกทุกคืนวันจนกระทั่งวันนี้

และยังมีตัวเขาเอง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด