48

บทที่ 48

“ฮยอนอู นี่มันคืออะไร !?”

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เสียงหนึ่งปลุก ฮยอนอู จากการหลับใหล มันเป็นเสียงของ ยองชาน ที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับแท็บเล็ต บนหน้าจอมีภาพชายสวมหน้ากาก และมีตัวอักษรเขียนไว้ว่า ศึกราชันหน้ากาก

“อะไรเหรอ !?” ฮยอนอู พูดอย่างงัวเงีย เขายังไม่ตื่นเต็มที่ดังนั้นจึงทำได้เพียงขยี้ตาสองสามครั้งเพื่อมองไปยังแท็บเล็ตในมือของ ยองชาน จากนั้นเขาก็ตอบคำถามกลับไปด้วยเสียงเรียบ “มันเป็นรายการใหม่ของฉัน”

จากนั้นเขาก็มองไปยังใบหน้าของ ยองชาน ด้วยความสงสัยว่า เพื่อนรักของเขามาปลุกเขาแบบนี้เพราะเรื่องนี้เหรอ !?

“ทำไมนายไม่บอกฉัน !?” ยองชาน ถามพร้อมกับจ้องไปยังดวงตาของ ฮยอนอู ด้วยความเศร้าเล็กน้อย

ถึงอย่างนั้น ฮยอนอู กลับไม่ได้รู้สึกกดดัน หรือรู้สึกผิดแต่อย่าง “นายถามฉันแล้วเหรอ !?ถ้านายถามฉันก็ตอบ”

“เอ่อ ...” ยองชาน ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาชั่วขณะ คำตอบของ ฮยอนอู ไม่มีช่องให้เขาตอบโต้กลับไปได้

“เอาเถอะ !!” ในที่สุด ยองชาน ก็หันหลังกลับ เขาเป็นเหมือนแม่ทัพที่พ่ายแพ้ในสนามรบ “พวกเขาเริ่มโปรโมตมันแล้ว ...”

ฮยอนอู มีเช้าที่สดใสจากข่าวดีที่เขาเพิ่งได้รับ

‘กระดานขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว’

ตอนนี้ไม่มีการหันหลังกลับสำหรับเขา เขาต้องจ้องมองออกไปข้างหน้าเท่านั้น

“ว่าแต่ฉันจะต้องดำเนินรายการยังไงล่ะเนี่ย !?”

ฮยอนอู พบกับปัญหาใหม่สำหรับตัวเอง

.....

“สวัสดีครับทุกคน ผม อัลเลย์บอส”

การสตรีมเริ่มต้นด้วยการทักทายตามปกติของ ฮยอนอู นี่คือแนวคิดที่ ฮยอนอู ใช้เพื่อสร้างตัวตนของ อัลเลย์บอส สตรีมเมอร์มากฝีมือคนนี้คือ อัลเลย์บอส ไม่ใช่ ฮยอนอู อย่างน้อยผู้ชมก็คิดแบบนั้น

-สวัสดีบอสสสส !!!!

-วันนี้ขอสตรีมนาน ๆ หน่อยนะบอสสสส

-ขอแปดชั่วโมงไปเลย

-ยินดีที่ได้รู้จัก บริจาค 444 ทอง

-วันนี้คุณจะทำอะไร บริจาค 33 ทอง

ฮยอนอู มีการเปิดสตรีมน้อยกว่าสตรีมเมอร์คนอื่น ๆ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผู้ชมโหยหาการเข้าชมสตรีมของเขามากยิ่งขึ้น โดยปกติแล้วสตรีมเมอร์ส่วนใหญ่มักจะสตรีมสี่ถึงเจ็ดครั้งต่อสัปดาห์ แต่ ฮยอนอู สตรีมเพียงสองครั้งต่อสัปดาห์เท่านั้น

‘ไม่ว่ายังไงการคิดคอนเทนต์เพื่อสตรีมมันก็ยังเป็นเรื่องยากสำหรับฉัน ฉันควรทำลิสต์เนื้อหาการสตรีมเอาไว้ในอนาคต’

การทำเงินได้จากการสตรีมในทุก ๆ วันเป็นเรื่องที่ดี แต่มันก็ต้องมีขอบเขตกันบ้างในบางจุด ไม่มีสตรีมเมอร์คนไหนสามารถทำแบบนี้ได้เป็นเวลานานเกินไป แม้แต่คนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดก็ยังเปลี่ยนไปนับครั้งไม่ถ้วนในระยะเวลาเพียงสองปี

‘ฉันต้องรักษามันไว้ให้ได้นาน ๆ เพราะฉันยังต้องจ่ายหนี้ และแก้แค้น’

“ยินดีที่ได้รู้จัก ขอบคุณสำหรับการโดเนท 444 ทอง , วันนี้คุณจะทำอะไร ขอบคุณสำหรับการโดเนท 33 ทอง วันนี้ผมจะเข้าร่วมแบทเทิลรอยัลครับ”

-ว้าว !!ในที่สุดบอสของเราก็เข้าแบทเทิลรอยัลแล้ว ดูเหมือนว่าคุณจะมีเลเวล 100 แล้วใช่ไหม !?

-วันนี้จะมีการสร้างสถิติใหม่ใช่ไหม !?

-ดูเหมือนวันนี้จะเป็นวันซวยของเด็ก ๆ หลายคนซะแล้ว 5555

-ทำไมนายถึงได้หัวเราะแบบนั้นล่ะ !?

เหล่าผู้ชมอดไม่ได้ที่จะปลอบประโลมเหล่ามือใหม่โชคร้ายที่เข้าร่วมแบทเทิลรอยัลในวันนี้ ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงสภาพความพ่ายแพ้อย่างท่วมท้นของมือใหม่ ที่ต้องมาเจอกับ ฮยอนอู ใน PVP

“วันนี้ผมจะเข้าร่วมทั้งสามรายการก็คือ PVP , การทดสอบพลังเวทมนตร์ แล้วก็ประเมินความสำเร็จ”

-ว่าแต่ ศึกราชันหน้ากาก คืออะไรเหรอ !/

-แค่ใส่หน้ากากในรายการแค่นั้นเหรอ !?

-ใครจะเข้าร่วมบ้าง !?

“เดี๋ยวผมจะบอกทุกคนเดียวกับ ศึกราชันหน้ากาก หลังจากเสร็จเรื่องแบทเทิลรอยัลนะครับ หากทุกคนอยากรู้ก็อย่าพลาดเชียวล่ะ”

-ท่านบอส ได้โปรดบอกเราเลยเถอะ

-คุณบอส ได้โปรดเมตตาพวกเราด้วย ...

-ฉันเหมือนจะเป็นลมอยู่แล้ว รีบบอกมาเลยเถอะ

“อยากรู้เหรอ !?”

-ใช่แล้ว !!

-ฉันอยากรู้จริง ๆ

-รีบพูดมาซะ ไม่งั้นฉันจะออกจากห้องแล้วนะ

ผู้ชมอยากรู้จริง ๆ ว่า ศึกราชันหน้ากาก คืออะไร !?ใครจะเข้าร่วมรายการนี้บ้าง !?มันเป็นรายการเกี่ยวกับอะไร !?สิ่งเดียวที่ถูกเปิดเผยออกมาในตอนนี้คือการโปรโมตรายการใหม่ของ อัลเลย์บอส เท่านั้น

“ถ้าอยากรู้ก็ส่งเหรียญทองของทุกคนมาให้ผมสิ !!” ฮยอนอู พลางหัวเราะออกมาเบา ๆ

-จริง ๆ เลยนะบอสสส

-การแสดงแบบนี้มันมีตั้งแต่เมื่อไหร่นะ ...

-มีใครพอจะจำได้บ้าง

-นี่มันน่าตกใจจริง ๆ ที่ อัลเลย์บอส เป็นตาแก่อายุ 40 ปี 5555

หลังจากได้ยินประโยคเด็ดของ ฮยอนอู ผู้ชมก็เริ่มพูดคุยกันด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม บางคนก็เริ่มโดเนทให้ตามคำพูดติดตลกของเขา

-ฉันต้องการความจริง บริจาค 5 ทอง

-น้ำตาคลอเบ้า บริจาค 555 ทอง

-ห้ามปิดนะเฮ้อ บริจาค 44 ทอง

ฮยอนอู เดินเข้าสู่สถานที่จัดแบทเทิลรอยัลพร้อมกับเหรียญทองที่กำลังไหลเข้าสู่กระเป๋าของเขา “ขอบคุณสำหรับเหรียญทอง แต่ว่ารายละเอียดของ ศึกราชันหน้ากาก จะถูกเปิดเผยในส่วนท้ายของวันนี้ !!ผมจะบอกกับทุกคนแน่นอน ตอนนี้ก็มาดูการแข่งขันกันดีกว่า”

ความคืบหน้าของ ฮยอนอู เพิ่มขึ้นในทุก ๆ วัน

.....

โดมขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นสถานที่จัดแบทเทิลรอยัลคลาคล่ำไปด้วยผู้เล่นจำนวนมาก โดยเฉพาะวันนี้ก็มีผู้เล่นจำนวนมากกว่าปกติมาที่นี่หลังจากรู้ว่า อัลเลย์บอส จะเข้าร่วมแบทเทิลรอยัล

“ครับ สวัสดีครับ” ฮยอนอู ทักทายผู้เล่นที่พยายามเข้ามาพูดคุยกับเขา

‘การจัดการกับภาพลักษณ์เป็นสิ่งสำคัญ’

มันเป็นการกระทำที่ถูกคำนวณมาเป็นอย่างดี ในไม่ช้า ฮยอนอู ก็สามารถฝ่าดงฝูงชนทั้งหมดเข้าไปในโดมเพื่อเข้าร่วมแบทเทิลรอยัลได้

“ผู้เล่น คัง ฮยอนอู คุณต้องการเข้าร่วมแบทเทิลรอยัลใช่ไหม !?”

“แน่นอนครับ”

-ในที่สุดก็จะเริ่มแล้ว

-มันถึงเวลากวาดล้างมือใหม่แล้วเหรอ

-ฉันไม่รู้ว่าสิบคนที่จะถูกจับคู่มาเจอกับบอสของเราเป็นใคร แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นการยัดเยียดให้ยอมรับความพ่ายแพ้ชัด ๆ

-ถึงความพ่ายแพ้มันจะรู้สึกแย่ก็เถอะ แต่การถูกยัดเยียดความพ่ายแพ้แบบนี้มันคงทำให้ฉันอยากร้องไห้แน่ ๆ

ผู้ชมต่างพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ

พวกเขากำลังสนุกกับการแซะมือใหม่สิบคนที่จะถูกสุ่มจับคู่มาต่อสู้กับ อัลเลย์บอส สิ่งนี้จะกลายเป็นความทรงจำที่เลวร้ายสำหรับมือใหม่เหล่านั้นอย่างไม่ต้องสงสัย

“โอ้ !!วันนี้ผมจะไม่เอาจริงมาก ผมจะใช้แค่มีดสั้นเล่มนี้ก็แล้วกันนะครับ”

ฮยอนอู กวาดตามองไปยังช่องแชทก่อนจะดึงมีดสั้นเล่มเกา ๆ ออกมา แม้ว่ามันจะดูซอมซ่อไปบ้าง แต่มันก็เป็นไอเทมระดับแรร์

[มีดสั้นของนักล่าแห่งหิมะ ]

[มีดสั้นที่นักล่าฝีมือดีใช้ในการต่อสู้กับยักษ์น้ำแข็งในภูเขาเยือกแข็ง ]

[ระดับ : แรร์ ]

[ข้อจำกัด : ความคล่องแคล่ว 400 , ความแข็งแรง 200 ]

[ความทนทาน : 700/700 ]

[พลังโจมตี : 300 ]

[ความสามารถ : เจาะเกราะ +15% , มีโอกาสทำให้เกิดสถานะผิดปกติ เลือดไหล ]

‘นี่คือของเล่นราคา 1,000 ทอง’

แม้ว่ามันจะเป็นไอเทมที่ดี แต่ ฮยอนอู กลับปฏิบัติต่อมันเหมือนกับเป็นเพียงไอเทมแย่ ๆ ชิ้นหนึ่งเท่านั้น

-เขาพยายามใช้จิตวิทยากับมือใหม่ใช่ไหม !?

-ดูเหมือนความอวดดีของเขาจะเพิ่มขึ้นทุก ๆ วันเลย

-ไม่ใช่หรอก มันเป็นความมั่นใจของเขา ไม่ใช่แค่การข่มขู่

-อีกอย่าง ทำไมพวกเราทุกคนถึงรู้สึกว่ามันเป็นการข่มขู่กันล่ะเนี่ย !?

กระแสตอบรับจากผู้ชมเป็นไปในทิศทางที่ดี แน่นอนว่ามันไม่ได้มีส่วนดีเพียงอย่างเดียว ในทุกวันนี้ ฮยอนอู ยังมีฉายาต่าง ๆ ที่ผู้ชมตั้งให้กับเขา อย่างเช่น บลัฟคิง , หัวหน้าอวดดี และอื่น ๆ อีกหลายฉายา

“ผมจะเริ่ม PVP แล้วนะครับ”

.....

-อ๊า !!มันโหดร้ายเกินไป

-ถ้าฉันเจอแบบนี้ ฉันคงไม่อยากเข้ามาเล่นเกมอีกแน่

-ถ้าเป็นพวกเขาฉันคงรักษาระยะห่างจากเวทีประลองแน่ ๆ

-ไม่น๊าเด็กน้อยยยย

มันเป็นการไล่ฆ่าเพียงฝ่ายเดียวอย่างสมบูรณ์แบบ ด้วยทักษะการแทง และการเฉือนเบา ๆ ของเขาก็สามารถทำลายจิตใจของคู่ต่อสู้ได้อย่างโหดเหี้ยม วิธีการที่เขาใช้มีดสั้นในการต่อสู้สมบูรณ์แบบมากเกินไป

นี่คือ ฮยอนอู ปีศาจร้ายที่จะมอบความพ่ายแพ้ให้กับทุกคนที่ถูกส่งมาเผชิญหน้ากับเขา สำหรับผู้เล่นที่เข้าร่วมแบทเทิลรอยัล และต้องมาต่อสู้กับเขา สิ่งนี้คือฝันร้ายที่ไม่อาจลบเลือนไปได้

[ผู้เล่น คัง ฮยอนอู ชนะ ]

“ผมสู้ไปกี่ครั้งแล้วนะ !?”

-ฉันเห็นฉากที่โหดร้ายแบบนี้มาเก้าครั้งแล้ว ดูเหมือนฉันเริ่มจะกลายเป็นคนเลือดเย็นไปแล้วด้วย

-ไม่ใช่แค่นายหรอก พวกเราทุกคนมากกว่า โอ้วม่ายยยย !!

“ผมได้รับชัยชนะติดต่อกันเก้าครั้งแล้วเหรอ !?มีดเส้นเล่มนี้ใช้ได้ดีกว่าที่ทุกคนคิด ครั้งนี้ผมว่าจะลองใช้มันคู่กับดาบดีไหม !?”

หน้าต่างแชทต่างตกใจกับคำพูดของ ฮยอนอู แต่ทุกคนต่างก็พร้อมใจกันแสดงความคิดเห็นออกมาในทิศทางเดียวกันทั้งหมด

-เยี่ยมไปเลย !!ฉันคิดว่ามีแค่ฉันคิดคนเดียวซะอีกที่คิดแบบนั้น !?

-ฉันด้วย ฉันว่ามันต้องเจ๋งมากแน่ ๆ ถ้าใช้มีดคู่กับดาบ

-ถ้าเป็นฉัน ฉันจะยอมแพ้ทันทีที่เจอเขา

-นี่คือ อัลเลย์บอส นะเว้ยเจ้าพวกบ้า

ฮยอนอู ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการตอบสนองของผู้ชม ไม่นานเขาจะเข้าร่วมรายการ ศึกราชันหน้ากาก ดังนั้น เขาจะต้องสร้างรูปแบบการต่อสู้อื่นเพื่อใช้ในการปิดบังตัวตนของเขา

‘ฉันควรใช้มีดเล่มนี้ดีไหม !?มันดีกว่าที่ฉันคิดไว้’

.....

คู่ต่อสู้คนสุดท้ายของ ฮยอนอู คือจอมเวท ทันทีที่เขาปรากฏตัวขึ้น ร่างกายของเขาก็สั่นเทา และแววตาที่เต็มไปด้วยความกลัวก็ทำให้ผู้ชมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้า

-บอกตรง ๆ นะ เขาควรยอมแพ้ ...

-รีบยอมแพ้เถอะได้โปรด

-ถ้านายยังมีหัวคิดอยู่บ้างก็รีบยอมแพ้เถอะนะขอร้อง

ฮยอนอู ไม่สามารถกวัดแกว่งอาวุธของเขาได้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่แบบนี้ ดังนั้น เขาจึงพูดขึ้น “นายอยากจะยอมแพ้ไหม !?”

“คะ ... ครับ” จอมเวทคนนั้นรีบตอบกลับทันทีราวกับเขากำลังรอคำถามนี้มาตลอด เขาพยักหน้าหนัก ๆ จนทำให้ ฮยอนอู กลัวว่าคอเขาจะหักด้วยซ้ำ

[ผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามยอมแพ้ ]

[ผู้เล่น คัง ฮยอนอู ชนะ ]

“ขอให้มีช่วงเวลาที่ดีในอารีน่า”

หลังจากเห็นหน้าต่างแจ้งเตือน ฮยอนอู ก็บอกลาจอมเวทตนนั้น เขายังคงรักษาภาพลักษณ์ของสุภาพบุรุษเอาไว้ตั้งแต่ต้นจนจบ

-เขาไม่ได้เป็นใบโพลาใช่ไหม

-เขาเปลี่ยนไปเมื่อจับอาวุธ

-เขาจะเป็นคนดีมากถ้าไม่ได้อยู่ในการต่อสู้

-เขาไม่ใช่หัวหน้าจอมอวดดีหรอก แต่เป็นปีศาจชัด ๆ

อย่างไรก็ตาม ภาพลักษณ์ของ ฮยอนอู มันพังไปตั้งนานแล้ว

.....

“ผมจะไปประเมินความสำเร็จ”

-นี่แหละที่รอคอย ฉันตั้งตารอดูรอบนี้มากที่สุด

-ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรจากการ PVP ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่แรงค์ระดับบรอนซ์จะมาต่อสู้ในแบทเทิลรอยัล

-นี่มันกลายเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็กจะถูกกว่า

“ทุกคนคงรู้สึกผิดหวัง ผมรู้ว่าทุกคนเป็นห่วงผม”

-ใครเป็นห่วงนาย !?

-เรากังวลเกี่ยวกับคู่ต่อสู้ของคุณมากกว่า

-ฉันล่ะอยากจะร้องไห้จริง ๆ....

ระหว่างพูดคุยกับผู้ชม ฮยอนอู ก็มาถึงจุดประเมินความสำเร็จ

“แค่วางฝ่ามือลงบนหินก้อนนี้” NPC สาวสวยสอนวิธีประเมินความสำเร็จให้ ฮยอนอู

ฮยอนอู ทาบฝ่ามือลงไปบนแผ่นหินตามคำแนะนำ ทันใดนั้นพื้นดินก็เริ่มสั่นสะเทือน

[กำลังประเมินความสำเร็จของคุณ ]

“ผมอยากรู้จริง ๆ ว่ามันจะออกมาเป็นยังไง ส่วนตัวแล้วผมคิดว่ามันจะต้องออกมาระดับยูนีคแน่ ๆ”

-โลภเกินไปแล้ว คุณควรมีจริยธรรมมากกว่าหน่อย

-ตอนนี้คนที่ได้ผลลัพธ์จากการประเมินเป็นระดับยูนีคมีน้อยกว่าห้าคนอีกนะ

-ทำไมต้องหวังสูงขนาดนั้น คุณจะต้องได้รับระดับแรร์แน่นอน ทำไมต้องระดับยูนีค ไม่โลภมากไปหน่อยเหรอ

-แค่ฉันได้ระดับแรร์ก็ดีใจมากแล้ว ไม่ต้องถึงระดับยูนีคหรอก

ผู้ชมต่างไม่พอใจกับคำพูดของ ฮยอนอู ดูเหมือนว่าการหวังสูงเกินไปของเขาจะทำให้ผู้ชมไม่พอใจอย่างมาก

[1% , 2% , 3% … 20% …. 90% … 100%]

[การประเมินเสร็จสิ้น ]

“การประเมินเสร็จสิ้นแล้ว กรุณายืนยันค่ะ”

“ครับ ขอบคุณมาก”

NPC สาวสวยประกาศการประเมินเสร็จสิ้น พร้อมกันนั้นก็มีหน้าต่างแจ้งเตือนปรากฏขึ้นต่อหน้า ฮยอนอู จากนั้นทุกที่เห็นข้อความนั้นต่างก็พูดไม่ออก ทั้ง ฮยอนอู และผู้ชมทั้งหมดต่างตกใจอย่างสมบูรณ์

-บ้าไปแล้ว

-ระดับนี้มันมีด้วยเหรอ

-ว้าว !!

ความคิดเห็นของผู้ชมตอนนี้มีเพียงความชื่นชม และความตกใจอย่างสมบูรณ์

[ระดับความสำเร็จ : อีปิค ]

การประเมินความสำเร็จระดับอีปิคได้เกิดขึ้นแล้ว