47

บทที่ 47

“คันคุน ร่างกายของนายเป็นยังไงบ้าง !?”

“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ ตอนนี้ฉันหายดีแล้ว”

คันคุน พูดพร้อมกับเบ่งกล้ามโชว์ ตอนนี้เขาไม่ต้องสวมเสื้อคลุมขนสัตว์อีกต่อไปหลังจากล้างคำสาปออกจากร่างกายไปได้

“นายจะกลับไปที่ป่าดำเลยไหม !?”

“ใช่ !!ฉันจะกลับไปที่เผ่า ฉันอยากเจอท่านพ่อ” ดวงตาของ คันคุม เปี่ยมไปด้วยความคิดถึงขณะที่เขาพูดถึงเผ่าพันธุ์ของเขา

“ลาก่อนสหาย ข้าจะอยู่กับนายท่านคนนี้ ในอนาคตเราคงได้เจอกันอีก” ทังอี พูดลาพร้อมกับผละออกจากอ้อมแขนของ คันคุน

“งั้นฉันไปก่อนนะ” คันคุน พูดพร้อมพาดดาบใหญ่กลับไปไว้ด้านหลังของตัวเอง

จากนั้นเขาก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

.....

ฮยอนอู กลับมาจากการออกไปส่ง คันคุน ก็พบว่าสมาชิกกิลด์ไพโอเนียกำลังถกเถียงกันอยู่

“นี่มันไม่เหมาะกับฉันมากกว่าเหรอ !?”

“นายเป็นนักบวชเจ้าบ้า !!นี่มันเป็นไปเทมสำหรับจอมเวท!!”

ในขณะนั้น จีเวล ก็สังเกตเห็น ฮยอนอู เดินกลับเข้ามา โดยปกติแล้ว จีเวล เป็นคนที่เคร่งขรึมมาก ไม่รู้ว่าเขาต้องประสพกับเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วกี่ครั้ง อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็น ฮยอนอู เดินกลับเข้ามาเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเขินอายเล็กน้อย

“คุณกลับมาแล้ว !!ออร์คตัวนั้นหายไปไหนแล้ว !?”

“อ่า ... เขากลับบ้านของเขาแล้ว ว่าแต่พวกเขากำลังทำอะไรกันน่ะ!?” ฮยอนอู พูดพลางชี้ไปทาง มาฮ่า และ นิกซ์ ที่ดูเหมือนจะกำลังชกต่อยกันได้ตลอดเวลา

มันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยสำหรับพวกเขา เพียงแต่มันค่อนข้างน่าอายเมื่อมีคนนอกเห็นสิ่งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคนคนนั้นคือ อัลเลย์บอส

“มันมีเอฟเฟกต์อะไรเหรอครับ !?”

“มันเป็นไอเทมระดับแรร์ที่มีเอฟเฟกต์ลดคูลดาวน์ และเพิ่มพลังเวทมนตร์น่ะ ทั้งสองเอฟเฟกต์ต่างก็เป็นสิ่งที่หาได้ยาก เพราะงั้นการทะเลาะกันระหว่างพวกเขาเลยค่อนข้างรุนแรงกว่าปกติ”

แทบจะทันทีที่ จีเวล อธิบายสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้กับ ฮยอนอู ได้ฟังจบนั้น ทั้งสองคนก็เหวี่ยงหมัดเข้าหากันอย่างกะทันหัน ในที่สุดหัวหน้ากิลด์อย่าง เคท ก็ต้องเข้ามาแทรกแซงระหว่างพวกเขา

“อย่ามายุ่ง !!”

“ปล่อยฉัน !!ฉันจะต้องฆ่าไอเด็กเวรนี่ให้ได้ !!”

อย่างไรก็ตาม จอมเวท และนักบวช ไม่มีทางต้านความแข็งแกร่งของนักรบอย่าง เคท ได้แน่นอน ทั้งสองถูกตำหนิ และยอมถอยออกไปคนละก้าวในที่สุด

“ผมขอโทษที่ปล่อยให้คุณต้องมาเห็นอะไรแย่ ๆ แบบนี้”

“คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก ทั้งสองเป็นอะไรมากไหม !?”

“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวอีกสักห้านาทีพวกเขาก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม พวกเขาเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเด็ก ดังนั้น คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเขาหรอก” อาสึ เดินเข้ามาหา ฮยอนอู พร้อมกับรอยยิ้มเอียงอายเล็กน้อย จากนั้นเธอก็ยื่นบางอย่างให้กับเขา “รับนี่ไว้สิ”

อาสี ยื่นแหวนวงหนึ่งให้ ฮยอนอู

“ทำไมคุณถึงยกไอเทมชิ้นนี้ให้ผมล่ะ !?” ฮยอนอู ถาม

“มันก็แน่นอนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เพราะคุณเกือบจะเป็นคนจัดการทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวเลย”

‘ฉันควรรับสิ่งนี้ไว้ดีไหม !?’ ฮยอนอู ลังเลก่อนจะเอื้อมมือออกไป นั่นเป็นเพราะมันดูเอาเปรียบมากเกินไปหาเขายอมรับมัน

“ถ้าคุณอยากขายแหวนวงนี้ ฉันจะขอบคุณมากที่คุณยอมขายมัน” อาสึ พูด

“นี่คือแหวนที่มีเอฟเฟกต์ลดคูลดาวน์เหรอ !?”

“ใช่ !!มันมีราคาสูงมากในตลาด”

หลังจากตรวจสอบรายละเอียดของแหวน ฮยอนอู ก็พบว่ามันไม่ค่อยเหมาะกับเขามากนัก ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะขายมัน

‘ฉันสามารถใส่แหวนได้อีกวงเดียวเท่านั้น และมันจะไม่ใช่ไอเทมระดับแรร์แน่นอน’

“ผมจะขายมัน”

เมื่อ ฮยอนอู แสดงความตั้งใจที่จะขาย อาสึ ก็ยิ้มพ้อมกับส่งถุงเงินให้เขาทันที “นี่คือเงิน 20,000 ทอง”

“มันมีราคาสูงขนาดนี้เลยเหรอ !?” ฮยอนอู รับเงินมาด้วยความรู้สึกประหลาดใจกับราคา เพราะมันสูงกว่าที่เขาคิดไว้มาก

‘ไอเทมระดับแรร์ราคา 20,000 ทอง !?ยิ่งไปกว่านั้นเอฟเฟกต์ของมันยังดูธรรมดามาก’

เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีใจที่ตัวเองสวมหน้ากากเอาไว้ในตอนนี้ เพราะไม่งั้นคนอื่น ๆ คงได้พากันหัวเราะออกมาแน่เมื่อได้เห็นใบหน้าของเขาในตอนนี้

“หืม !?”

อาสึ รับแหวนและเดินกลับไปยังพรรคพวกของเธอ ขณะเดียวกัน ฮยอนอู ก็ตรวจสอบรายละเอียดของสร้อยข้อมือที่เขาได้รับมาเป็นส่วนแบ่ง

[สร้อยข้อมือต้องสาป ]

[จอมเวทดำที่โดดเด่นได้สลักเวทมนตร์ที่ทรงพลังเอาไว้ในสร้อยข้อมือเส้นนี้ ]

[ระดับ : แรร์ ]

[ข้อจำกัด : ความแข็งแรงมากกว่า 400 ]

[ความสามารถ : พลังเวทมนตร์ +50 , สามารถใช้สกิล หอกคำสาป ได้ (คูลดาวน์ : 60 นาที) ]

[หอกคำสาป : สร้างหอกที่เต็มไปด้วยพลังเวทมนตร์ดำ พลังชีวิตของเป้าหมายที่ถูกโจมตีจะลดลง 1% ต่อวินาที ระยะเวลาแสดงผล 20 วินาที (ใช้ได้กับเป้าหมายที่เป็นสิ่งมีชีวิตเท่านั้น) ]

“โอ้ !!ไม่เลวเลย”

ฮยอนอู ชอบสร้อยข้อมือเส้นนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสกิลหอกคำสาป มันคืออาร์ติแฟกต์ที่ ลิชคาร์ดัม ใช้ก่อนหน้านี้อย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่าสกิลหอกคำสาปจะสามารถใช้ได้กับสิ่งมีชีวิตเท่านั้นก็ตาม แต่นอกจากเผ่าพันธุ์อันเดด และโกเลมแล้ว มอนสเตอร์แทบทั้งหมดในอารีน่าก็ถือเป็นสิ่งมีชีวิตทั้งหมด โดยรวมแล้วมันหมายความว่า เขาสามารถใช้มันลดพลังชีวิต 20% กับมอนสเตอร์มากกว่าเก้าในสิบชนิดในทุก ๆ ชั่วโมง

“นี่มันเหมาะกับฉันเลยไม่ใช่เหรอ”

ฮยอนอู สวมสร้อยข้อมือลงบนข้อมือขวาที่ว่างเปล่าของเขา

.....

ก่อนจะแยกตัวกับกลุ่มของกิลด์ไพโอเนียไปนั้น ฮยอนอู ก็ได้รับข้อเสนอจาก เคท “ผมต้องการเป็นผู้สนับสนุนส่วนตัวของคุณ”

อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู ปฏิเสธข้อเสนอนี้ เพราะหลังจากเขาเซ็นสัญญากับ NIKE เขาก็ไม่เคยต้องการสปอนเซอร์เพิ่มอีกแม้แต่รายเดียว

สิ่งต่าง ๆ ที่มากเกินไปจะนำมาซึ่งปัญหา ฮยอนอู จึงเลือกที่จะปฏิเสธข้อเสนอนี้ไป อย่างไรก็ตาม ราวกับ เคท คาดเอาไว้ก่อนแล้วว่า ฮยอนอู จะต้องปฏิเสธข้อเสนอของเขา

“ถ้างั้นผมจะลองยื่นข้อเสนอให้คุณอีกครั้งเมื่อเราได้พบกันครั้งต่อไป ผมหวังว่าคุณจะให้คำตอบที่ดีกับผมเมื่อถึงเวลานั้นนะครับ” เคท พูดอย่างสุภาพก่อนจะจากไป โดยให้เหตุผลว่ากลุ่มของพวกเขาอยากไปผจญภัยในสถานที่อื่นต่อ

“ดูเหมือนว่าเขาจะชื่นชอบการท่องเที่ยวไปทั่วอารีน่าจริง ๆ”

ฮยอนอู ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังด้วยความขมขื่นเล็ก ๆ ในใจ

.....

ทันทีที่ ฮยอนอู ออกจากแคปซูลเขาก็ได้รับการต้อนรับด้วยกลิ่นหอมของบางอย่าง เขารีบลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปตามต้นตอของกลิ่นนี้ทันที

“ไก่ !!ขอไก่ให้ฉัน !!” ฮยอนอู กรีดร้องขณะที่เขาวิ่งเข้าไปในห้องนั่งเล่น

“นายออกมาแล้วเหรอ” ยองชาน พูด

“ปีก!!ขอปีกให้ฉัน !!”

ฮยอนอู มองหาปีกไก่ทอด นี่เป็นส่วนที่เขาโปรดปรานมากที่สุดของไก่ เขาเชื่อว่าปีกเป็นส่วนที่มีสารอาหารมากที่สุดของไก่ แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็กมากก็ตาม

“นายนี่นะ ... เอ้านี่ ถึงยังไงฉันก็ไม่ชอบกินปีกอยู่แล้ว” ยองชาน ชอบน่องไก่มากกว่า มันจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกเขาทั้งสองคนที่จะกินไก่ทอดด้วยกัน

“ตอนนี้ระดับในโคลอสเซียมของนายอยู่ระดับอะไรแล้ว แล้วนายเลเวลเท่าไหร่แล้ว !?” ยองชาน ถาม

“ฉันเหรอ !?ตอนนี้ระดับบรอนซ์ เลเวล 93 ทำไมเหรอ !?”

“ถ้างั้นนายควรเข้าร่วมแบทเทิลรอยัล” ยองชาน วางน่องไก่ในมือลงพร้อมกับพูดอย่างจริงจัง

“ฉัน !?ไม่ใช่ว่าฉันควรตั้งเป้าไปที่การเป็นผู้เล่นมืออาชีพมากกว่าเหรอ !?”

“คราวนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องเงินนะเพื่อน หากนายสตรีม นายก็สามารถตัดเอาบางส่วนมาทำเป็นวีดีโอเพื่ออัพโหลด และเพิ่มผู้ติดตามได้”

ฮยอนอู คิดตามอย่างเงียบ ๆ จากนั้นเขาก็วางปีกไก่ทอดลง แบทเทิลรอยัลคือคอนเทนต์ที่เปิดรับเฉพาะผู้เล่นที่มีระดับเลเวลต่ำกว่า 100 เท่านั้น มันเป็นคอนเทนต์ที่กิลใหญ่ หรือแม้แต่ผู้เล่นมืออาชีพต่างก็ให้ความสนใจเป็นอย่างมาก เพราะหากสามารถเอาชนะในแบทเทิลรอยัลได้ อาจจะได้รับสกิลดี ๆ หรือรางวัลใหญ่ที่น่าเหลือเชื่อ

“ถ้างั้นฉันก็ควรเข้าร่วมด้วย ว่าแต่มันต้องแข่งเรื่องอะไรบ้าง !?”

“PVP , การทดสอบพลังเวทมนตร์ และการประเมินความสำเร็จ”

“แค่สามอย่างเหรอ !?”

มันเป็นเหมือนกับส่วนขยายของการทดสอบเพื่อเปลี่ยนคลาสอาชีพ โดยปกติแล้วการทดสอบเพื่อเปลี่ยนคลาสอาชีพจะแบ่งเป็นสองส่วน หนึ่งคือการทดสอบพลังเวทมนตร์ และสองคือการต่อสู้กับมอนสเตอร์ อันที่จริงแล้วคอนเทนต์แบทเทิลรอยัลถูกสร้างขึ้นมาด้วยความเอาใจใส่อย่างมากของ ควินซี่ ผู้พัฒนาและให้บริการอารีน่า

‘ฉันยังห่างจากผู้เล่นชั้นนำมากแค่ไหน !?’

คำตอบของคำถามนี้คือการเปรียบเทียบตัวเองกับผู้เล่นคนอื่น ด้วยความคิดนี้มันจึงทำให้เกิดแบทเทิลรอยัลขึ้นมาในที่สุด ผู้เล่นที่เข้าร่วมแบทเทิลรอยัลจะได้รับของรางวัลแบบสุ่ม แต่สำหรับผู้เล่นที่ได้รับสถิติที่ดีที่สุดในการแข่งขันจะได้รับรางวัลตามที่ถูกกำหนดไว้

อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้เข้าแข่งขันแล้วพวกเขาไม่ได้มีความคิดแบบนี้

‘ฉันก็ทำแบบนั้นได้เหมือนกันแหละน่า’

ผู้เข้าแข่งขันมักจะมองว่าตัวเองไม่ได้ขาดทักษะ หรือความสามารถ แต่สิ่งที่พวกเขาขาดไปคือไอเทมดี ๆ หากพวกเขามีไอเทมดี ๆ มันจะทำให้พวกเขาไล่ตามกลุ่มผู้เล่นชั้นนำของอารีน่าได้แน่นอน

‘ฉันทำได้ดีกว่าพวกนั้นอยู่แล้ว ฉันต้องได้มากกว่านี้สิ’

นี่คือความปรารถนาโดยธรรมชาติของมนุษย์ ที่ตัวเองต้องเหนือกว่าคนอื่นในสิ่งที่ทุกคนทำได้ มันจะยิ่งสนุกมากขึ้นหากพวกเขาสามารถยืนอยู่เหนือคนอื่น ๆ ได้ ควินซี่ได้ใช้จุดนี้ในการออกแบบระบบแบทเทิลรอยัลขึ้นมา สิ่งนี้มีไว้เพื่อทำให้ผู้เล่นไม่สูญเสียแรงจูงใจในการเล่นอารีน่า

.....

“อัลเลย์บอส จะเข้าร่วมแบทเทิลรอยัลไหม !?”

“ครับบอส มันอาจจะถูกใช้เป็นเนื้อหาในการสตรีมของเขา”

ในช่วงที่ผ่านมา เจมี่ และ เคล ได้พบกันบ่อยมากกว่าปกติ ขณะเดียวกัน เคล ก็เริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้นในเครือ NIKE ทั้งหมด พวกเขาเป็นเพียงสองคนที่สามารถพูดถึง ฮยอนอู ได้อย่างอิสระ เพราะแม้แต่ใน NIKE เองข้อมูลของ ฮยอนอู ก็ยังถูกเก็บไว้เป็นความลับเพื่อป้องกันข้อมูลรั่วไหล

“เขาจะทำลายสถิติทั้งหมดได้ไหม !?”

“จนถึงตอนนี้เขาเป็นที่ยอมรับในด้าน PVP มากที่สุด ส่วนการทดสอบพลังเวทมนตร์ กับประเมินความสำเร็จ ผมคิดว่าเขาอาจจะสามารถสร้างสถิติที่ไม่มีใครลบได้ขึ้นมาก็ได้ครับ”

“ใช่ !!ไม่มีผู้เล่นคนไหนเคยขึ้นถึงระดับบรอนซ์ในโคลอสเซียมทั้งที่ยังไม่ทะลุเลเวล 100 มาก่อน” เจมี่ เห็นด้วยกับการคาดเดาในเชิงบวกของ เคล

นี่คือเหตุผลว่าทำไม อัลเลย์บอส ถึงกลายเป็นประเด็นร้อนที่ถูกผู้คนพูดถึง เขาเป็นผู้เล่นเพียงคนเดียวที่สามารถไต่อันดับมาจนถึงระดับบรอนซ์ได้โดยที่เลเวลของเขาต่ำกว่าระดับเลเวลเฉลี่ยถึง 30 ระดับ นี่เป็นครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นนับตั้งแต่อารีน่าเปิดให้บริการ จากการสำรวจของนิตยสารชื่อดังเมื่อเร็ว ๆ นี้พบว่า ระดับเลเวลเฉลี่ยของระดับบรอนซ์อยู่ที่ 120 ระดับซิลเวอร์อยู่ที่ 142 และระดับโกลด์อยู่ที่ 170

“ที่สำคัญที่สุดคือเขาสามารถรักษาสถิติไร้พ่ายไว้ได้แม้ว่าเลเวลของเขาจะต่ำกว่า 120 ก็ตาม การประเมินความสำเร็จของเขาจะต้องออกมาอยู่ในระดับสูงแน่นอน” น้ำเสียงของ เจมี่ เต็มเปี่ยมไปด้วยความเชื่อมั่นเกี่ยวกับเรื่องนี้

“บอส คุณได้ดูวีดีโอที่เขาสู้กับดูลาฮานหรือยังครับ !?”

“ฉันดูแล้ว”

เจมี กดปุ่มและวีดีโอของ ฮญอนอู ก็เริ่มเล่นบนหน้าจอที่ตั้งอยู่บนผนังของห้อง ทั้ง เจมี่ และ เคล ต่างก็ดูวีดีโออย่างเงียบ ๆ ทั้งคู่ต่างก็ได้ดูวีดีโอนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่พวกเขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะกดหยุดวีดีโอนี้ซ้ำ ๆ จนในที่สุดวีดีโอก็จบลง มันเป็นวีดีโอสั้น ๆ เพียงห้านาที แต่พวกเขากลับรู้สึกเสียดายมากที่วีดีโอนี้จบลง ทุกคนที่ได้ดูวีดีโอนี้คงจะรู้สึกแบบเดียวกับพวกเขา

“วีดีโอตัวอย่างเสร็จแล้วเหรอ !?”

“ครับ ตอนนี้เราเริ่มกระจายมันออกไปแล้ว”

“ถ้างั้นพรุ่งนี้คงได้เห็นมันจากทั่วทุกมุมโลกใช่ไหม เคล !?”

“แน่นอนครับบอส !!”

วีดีโอตัวอย่างศึกราชันหน้ากากกำลังจะถูกถ่ายทอดสู่สายตาชาวโลก ...