45
บทที่ 45
กลุ่มของ ฮยอนอู มีขนาดใหญ่กว่าเดิมมาก ขณะนี้พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังดันเจี้ยนลับของลิชพร้อมกับ คันคุน และสมาชิกกิลด์ไพโอเนียทั้งห้าคน
“ที่นี่เหรอ !?”
หลังจากการตรวจสอบข้อมูลที่ได้รับมา ในที่สุดทั้งกลุ่มก็มาถึงบริเวณดันเจี้ยน
[คุณต้องการเข้าสู่ห้องทดลองของ คาร์ดัม หรือไม่ ]
“เราจะเข้าไปกันเลยไหม !?”
“ฉันอยากเข้าไปจะแย่อยู่แล้ว นี่เป็นโอกาสที่จะได้เห็น อัลเลย์บอส ต่อสู้อย่างใกล้ชิดเลยนะ”
อาสึ รอคอยที่จะได้เห็นความสามารถของ ฮยอนอู ด้วยตาของตัวเองมาตลอด เมื่อได้ฟังคำพูดนี้สมาชิกคนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้ารับเบา ๆ
“งั้นเราก็เข้าไปกันเถอะ”
[คุณได้เข้าสู่ห้องทดลองของ คาร์ดัม ]
.....
แตกต่างจากชื่อของมัน ภายในดันเจี้ยนไม่มีส่วนไหนเลยที่บ่งบอกว่ามันคือห้องทดลอง กลับกันมันดูเป็นพื้นที่ราบกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยหลุมฝังศพ มันดูเหมือนสุสานมากกว่าที่จะเป็นห้องทดลอง
“ฉันรู้สึกไม่สบายใจยังไงชอบกล”
“ฉันด้วย”
“ฉันว่า ฮาม่า น่าจะรู้สึกดีที่สุด เพราะเขาเป็นนักบวชเพียงคนเดียวในหมู่พวกเรา”
“ทำไมฉันถึงกลายเป็นนักบวชเพียงคนเดียวล่ะ !?ไม่ใช่ว่านายเองก็เป็นพาลาดินที่ได้รับพลังศักดิ์สิทธิ์มาเหมือนกันไม่ใช่เหรอ !?”
สมาชิกกิลด์ไพโอเนียพูดคุยกันอย่างติดตลกเพื่อคลายความตึงเครียด เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้รู้สึกประหม่ามากนัก และเช่นเดียวกัน ฮยอนอู ก็ไม่ได้รู้สึกประหม่าแต่อย่างใด
‘ฉันค่อนข้างดีใจที่มันไม่ใช่พื้นที่แคบ ๆ’
นี่เป็นเรื่องน่ากังวลใจสำหรับจอมเวทเรื่องหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาสึ ที่มีสกิลเวทมนตร์หลัก ๆ เป็นเวทมนตร์ประเภทเปลวไฟ สกิลส่วนใหญ่ของเธอทำให้เกิดการระเบิดที่รุนแรง และมันจะอันตรายมากหากใช้ในพื้นที่จำกัด
“ฉันรู้สึกเหมือนเคยเห็นแบบนี้ที่ไหนมาก่อน”
“ใช่ !!ฉันก็รู้สึกคุ้น ๆ เหมือนกัน”
พาลาดิน จีเวล และ นิกซ์ จอมเวท เริ่มพูดคุยกัน
“ฉันเคยเห็นสถานที่แบบนี้ในความฝันหรือเปล่านะ !?”
“จะบ้าเหรอ !!เป็นไปไม่ได้หรอกที่นายจะเห็นสถานที่น่ากลัวแบบนี้ในความฝัน”
“จริงสิ !!ไม่ใช่ว่าพวกเราเคยเห็นมันในวีดีโอของกิลด์ฟีนิกซ์มาก่อนเหรอ !?”
“ใช่ ๆ!!ฉันยังได้ดูมันซ้ำ ๆ ตั้งสามครั้ง ในนั้นมีสกิลเวทมนตร์ที่พิเศษมาก”
ในเวลานั้น ฮยอนอู ก็เข้าร่วมการสนทนาด้วยเช่นกัน “วีดีโอของฟีนิกซ์ !?มันคืออะไรเหรอ !?”
“อ้าว !?คุณยังไม่ได้ดูเหรอ !?มันเป็นวีดีโอเคลียร์เควสหลักที่กิลด์ฟีนิกซ์ กับกิลด์โลกใหม่ร่วมมือกัน มันเป็นการต่อสู้ครั้งใหญ่ในสุสานคล้าย ๆ แบบนี้”
ขณะที่ ฮยอนอู กำลังฟังคำอธิบายเกี่ยวกับวีดีโอของความร่วมมือระหว่างกิลด์ฟีนิกซ์ และกิลด์โลกใหม่อยู่นั้น ภาพกองทัพสเกลเลตัน และกองซอมบี้ ก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นในใจของเขา
“มีโอกาสไหมที่ลิชจะเรียกกองทัพอันเดดออกมาด้วย !?สุสานนี้กว้างมาก มันเป็นสภาพแวดล้อมที่สมบูรณ์แบบสำหรับกองทัพอันเดด”
แกร๊กกกกก !!!!
ทันใดนั้น มีเสียงแปลก ๆ ดังขึ้น มันเป็นเสียงของบางสิ่งที่กำลังกระทบกันอยู่
“ใช่ !!มันเป็นสภาพแวดล้อมที่ดีในการใช้เวทมนตร์ ไม่มีสภาพแวดล้อมแบบไหนที่เหมาะไปกว่านี้อีกแล้ว นอกจากนี้ที่นี่ยังเป็นห้องทดลองใต้ดินของข้า !!” ลิช ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเสียงที่เย็นยะเยือก
“แก !!” คันคุน ที่เห็นลิชปรากฏตัวขึ้นเขาก็จำได้ทันที นี่คือจอมเวทดำที่เขาพยายามตามหามาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา คันคุน ดึงดาบยักษ์ของเขาออกมาพร้อมกับพุ่งเข้าหา ลิช อย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ลิชไม่ได้เปิดโอกาสให้ คันคุน เข้าประชิดตัวมันได้ เขาเคยต่อสู้กับออร์คคนนี้มาก่อนแล้ว และเหตุผลที่ทำมันกลายเป็นลิชแบบนี้ก็เพราะบาดแผลที่ คันคุน ทิ้งไว้กับมัน
“ข้าต้องกลายเป็นลิชเพราะออร์คชั้นต่ำอย่างเจ้า !!” จอมเวทดำ คาร์ดัม ที่ในปัจจุบันคือ ลิชคาร์ดัม มีความเคียดแค้นต่อ คันคุน อย่างมาก จนทำให้มันลืมไปแล้วว่าตัวเองได้ใช้คำสาปกับร่างของ คันคุน ในก่อนหน้านี้ ตอนนี้จิตใจของมันมีเพียงความเกลียดชังที่มีต่อ คันคุน ลุกโชนอยู่เต็มไปหมด
“จงออกมา ลูก ๆ ของข้า !!”
สเกลเลตันเริ่มปรากฏตัวขึ้นจากหลุมศพที่กระจายอยู่ทั่วที่ราบกว้าง หนึ่ง , สอง , สาม .... สเกลเลตันจำนวนนับไม่ถ้วน ดูเหมือนว่า คาร์ดัม ต้องการยุติการต่อสู้ครั้งนี้ด้วยกำลังรบที่เหนือกว่า อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นทุกคนก็สังเกตเห็นบางอย่างที่พิเศษปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางสเกลเลตัน
แกร๊กกกกก !!!!
มันคืออัศวินโครงกระดูกบนหลังม้า
“คันคุน ถอยออกมา !!” ฮยอนอู รีบตะโกนไปทาง คันคุน นี่เป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดสำหรับ คันคุน ที่อาจติดอยู่ท่ามกลางกองทัพศัตรูเพียงลำพัง ท้ายที่สุดแล้ว คันคุน ยังคงเป็น NPC เขาไม่มีทางรอดไปจากความตายได้ ดังนั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือการปกป้องเขา
“เตรียมตัวทุกคน !!” อาสึ เริ่มสั่งการอย่างสงบ ภายใต้คำพูดของ อาสึ , เคท และ จีเวล ก็ก้าวออกมาด้านหน้า ขณะเดียวกันคนอื่น ๆ ก็เริ่มเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้จากด้านหลัง
“คันคุน ใจเย็นก่อน !!เจ้าจะแพ้หากเจ้าวู่วามเกินไป ไม่ใช่ว่าเจ้าดั้นด้นมาถึงที่นี่เพื่อจะล้างคำสาปไม่ใช่เหรอ กลับมาก่อน !!” ทังอี พูด
คำพูดของ ทังอี ทำให้ คันคุน ได้สติกลับมาในที่สุด เห็นได้ชัดว่าเขาผลีผลามมากเกินไป “ฉันขอโทษ ฉันอารมณ์ร้อนเกินไป ขอบคุณมากสหาย”
.....
จอมเวทที่เตรียมความพร้อมมาเป็นอย่างดีคือศัตรูที่น่ากลัวอย่างแท้จริง กองทัพอันเดดของ คาร์ดัม เพิ่มจำนวนมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง
‘กองทัพอมตะ’ นี่คือสกิลที่น่ากลัวที่สุดของลิช
“ฉันจะไม่ไหวแล้ว ...” อาสึ พึมพำด้วยความกังวล ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอถึงสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับดันเจี้ยนลับแห่งนี้ได้อย่างง่ายดาย มันเป็นเพราะนี่คือกับดัก ... มันคือกับดักที่สมบูรณ์แบบ !!
“ไอ้สารเลวเอ๊ย !!”
อาสึ ใช้พลังเวทมนตร์ที่มีไปจนหมดแล้ว และตอนนี้เธอเหลือน้ำยาฟื้นฟูพลังเวทมนตร์อีกเพียงสามขวดเท่านั้น แต่ถึงแม้ว่าเธอจะใช้สกิลเวทมนตร์กวาดล้างกองทัพสเกลเลตันไปมากแค่ไหน มันก็ดูเหมือนว่ากองทัพสเกลเลตันจะไม่ลดจำนวนลงเลย
‘พวกเขาคงไม่ต่างไปจากฉัน’ อาสึ หันมองไปทาง นิกซ์ และ มาฮ่า
พวกเขาต่างอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายไม่ต่างกัน เพราะตอนนี้พลังเวทมนตร์ของพวกเขากำลังจะหมดเต็มที
“ถ้าเป็นแบบนี้พวกเราคงได้ตายกันหมดแน่ !!”
แต่ในเวลาเดียวกันเสียงอึกทึกยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องภายในสุสาน ฮยอนอู ยังคงต่อสู้กับกองทัพสเกลเลตันอย่างบ้าคลั่งด้วยออร่าดาบที่ไม่เคยมอดดับของเขา
“ฉันไม่เข้าใจเลย”
“อะไรเหรอ !?ทำไมเธอถึงได้ดูผ่อนคลายนัก !?” มาฮ่า ถอนหายใจยาวเพราะพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาใกล้จะหมดลงแล้ว เขานั่งลงด้านข้าง อาสึ เพื่อดื่มน้ำยาฟื้นฟูพลังศักดิ์สิทธิ์
“ไม่ใช่ว่า อัลเลย์บอส มีเลเวลต่ำกว่า 100 ไม่ใช่เหรอ !?”
“ฉันก็ได้ยินมาแบบนั้น คลิปก่อน ๆ ของเขา เขาน่าจะมีเลเวลอยู่ช่วง 70 แต่หากเป็นตอนนี้ อัลเลย์บอส ก็น่าจะมีเลเวลอยู่สัก 80 กว่า ๆ”
“ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมเขาถึงทำแบบนั้นได้ !?”
“….!?ใช่ !!เขาทำได้ยังไง !?ออร่าดาบเป็นสกิลที่ต้องใช้พลังเวทมนตร์จำนวนมาก เขาเน้นค่าสถานะไปที่พลังเวทมนตร์เหมือนกับพวกเราเหรอ !?” มาฮ่า เห็นด้วยกับความคิดของ อาสึ
สิ่งที่เกิดขึ้นอยู่เหนือสามัญสำนึกอย่างสิ้นเชิง นี่มันไม่สมเหตุสมผลแม้แต่นิดเดียว ทั้งความแข็งแกร่ง และความสามารถของ อัลเลย์บอส ไม่ได้ด้อย และสามารถบอกได้ว่ามันสูงมากจนไม่สามารถวัดได้ด้วยความเข้าใจตามปกติ จากภายนอกเขาดูเหมือนกับ เคท หรือ จีเวล ที่มีเลเวลสูงกว่า 150
“คลาสอาชีพของเขาเป็นคลาสอาชีพที่เหมาะกับการต่อสู้เหรอ !?มันถึงทำให้เขาสามารถใช้พลังเวทมนตร์แบบนั้นได้”
.....
ขณะที่จอมเวทกำลังสนทนาเรื่องเขาอยู่ทางด้านหลัง ฮยอนอู ก็กำลังคิดหาวิธีจัดการกับ คาร์ดัม
‘ในทุกเกม หากต้องการจัดการกับลิช ก็ต้องจัดการกับแกนพลังเวทมนตร์ของมันก่อน’
แกนพลังเวทมนตร์ นี่คือแหล่งพลังชีวิตของลิช
‘ฉันต้องหามันให้เจอ’
เมื่อมีแผนการในใจแล้ว ฮยอนอู ก็เรียก คันคุน ทันที “คันคุน นายรู้ไหมว่าพลังเวทมนตร์ของลิชมีจุดกำเนิดอยู่ตรงไหน”
“จุดกำเนิดพลังเวทมนตร์ !?ทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้ !?มันก็มาจากร่างกายของมันสิ” คันคุน ตำหนิ ฮยอนอู ที่คำถามไร้สาระในช่วงเวลาคับขันแบบนี้
“ฉันรู้ แต่ฉันหมายถึงมันมาจากส่วนไหนของร่างกาย !?”
“มันมาจากคอ และมือซ้ายของมัน”
‘คอกับมือ !?’
เมื่อได้รับคำตอบจาก คันคุน , ฮยอนอู ก็สังเกตไปที่คอ และมือของ คาร์ดัม ทันที ไม่ช้าเขาก็เห็นได้สร้อยคอที่ห้อยลงมาจนเกือบถึงหน้าอก และแหวนพลอยที่อยู่บนมือซ้ายของ คาร์ดัม ได้
“คันคุน เล็งโจมตีไปที่แหวนบนมือซ้ายของมัน เดี๋ยวฉันจะจัดการตรงส่วนคอของมันเอง”
“เข้าใจแล้ว !!” คันคุน ตอบกลับอย่างสั้น ๆ ก่อนจะกระโดดออกไปข้างหน้าพร้อมกับดาบใหญ่ของเขา อย่างไรก็ตาม หาก คันคุน ต้องการโจมตี คาร์ดัม เขาจำเป็นต้องผ่านการคุ้มกันของอัศวินโครงกระดูกให้ได้เสียก่อน อัศวินโครงกระดูกพ่ายแพ้ให้กับ ฮยอนอู และ คันคุน ไปสามครั้งแล้ว ไม่รู้ว่าสมาชิกกิลด์ไพโอเนียจะรู้สึกเหมือนกับพวกเขาหรือไม่
แต่ทั้ง ฮยอนอู และ คันคุน ต่างก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า อัศวินโครงกระดูกจะฟื้นตัวกลับมาได้ช้าลงไปทุกครั้งที่มันพ่ายแพ้ ครั้งแรกทันทีที่มันพ่ายแพ้จนกลายเป็นกองกระดูก มันจะฟื้นตัวกลับขึ้นมาอีกครั้งในทันที ในครั้งที่ถึงความเร็วในการฟื้นฟูของมันจะยังเร็วอยู่ แต่ก็ไม่เร็วเท่ากับครั้งแรก และในความที่สามมันก็ช้าลงอย่างมากจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ตอนนี้มันเป็นครั้งที่สี่แล้ว อัศวินโครงกระดูกอาจจะไม่สามารถฟื้นตัวกลับมาได้
“กล้าดียังไง ...” คาร์ดัม ตวาดอย่างโกรธจัด คนเหล่านี้ไม่เพียงแต่บุกรุกเข้ามาในห้องทดลองของเขาเท่านั้น แต่ยังกล้าทุบตีอัศวินโครงกระดูกที่เป็นลูกน้องตัวโปรดของเขาอีกด้วย ทันใดนั้นหอกสีม่วงแดงก็ปรากฏขึ้นระหว่างนิ้วมือของลิช มันค่อย ๆ ลอยขึ้นไปในอากาศอย่างช้า ๆ สิ่งนี้ทำให้คนที่พบเห็นรู้สึกได้ถึงลางร้ายอย่างอธิบายไม่ถูก
“ไอ้นั่นมัน ... มันคือสิ่งที่ทำให้ฉันต้องทนทรมานแบบนี้ !!” คันคุน โพล่งขึ้นมาทันทีที่เห็นหอกสีม่วงแดงนั่น มันคือสกิลคำสาปที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้
“ระวัง !!” เขารีบเตือนทุกคน
อย่างไรก็ตาม ในมุมมองของ ฮยอนอู แล้วนี่เป็นเพียงสกิลที่ทรงพลังของลิช แม้ว่าเขาอาจจะไม่สามารถหยุดมันได้ แต่เขาจะไม่ตายทันทีถึงแม้ว่าจะรับการโจมตีนั้นไปก็ตาม
‘ยังไงฉันก็จะฟื้นคืนชีพอีกครั้ง’
ฮยอนอู เข้าใกล้ลิชอย่างระมัดระวัง สิ่งสำคัญที่สุดในการต่อสู้กับจอมเวทคือการยับยั้งไม่ให้พวกเขาใช้สกิลเวทมนตร์ได้ กระบวนการใช้พลังเวทมนตร์ของ NPC นั้นซับซ้อนกว่าผู้เล่นมาก มันจึงง่ายต่อการขัดการร่ายเวทมนตร์ของพวกเขา ฮยอนอู ไม่ได้โจมตีออกไปในทันที แต่เลือกที่จะเคลื่อนไหวไปรอบ ๆ คาร์ดัม เป็นอันดับแรก
มันเป็นเพียงการหลอกล่อโดยทำให้ดูเหมือนว่าเขาพร้อมจะโจมตีออกไปได้ตลอดเวลา นี่เป็นวิธีการที่ดีที่สุดในการทำลายสมาธิของลิช
‘แมลงน่ารำคาญ!!’ คาร์ดัม รู้สึกรำคาญมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเห็น ฮยอนอู เคลื่อนไหวไปรอบ ๆ ตัวเขา
เขาจำเป็นต้องใช้ความระมัดระวังมากกว่าปกติในการใช้หอกคำสาปนี้ มันคือสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นอาร์ติแฟกต์ หากเขาผิดพลาดจะไม่มีโอกาสอีกเป็นครั้งที่สอง แม้ว่าเขาจะมีสมาธิสูงมากก็ตาม แต่อย่างน้อยการสร้างหอกคำสาปขึ้นมาก็ต้องใช้เวลาในการร่ายคาถาอย่างน้อยหนึ่งนาที
‘อึก !!มันเร็วเกินไป’
การเคลื่อนไหวของ ฮยอนอู รวดเร็วเกินกว่าที่สายตาของ คาร์ดัม จะตามทัน
‘มันไม่มีทางเลือกแล้ว’
คาร์ดัม รู้สึกกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่มีทางที่เขาจะต่อสู้ในสถานะปัจจุบันเช่นนี้ได้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีทางเลือกอื่น พลังเวทมนตร์ของเขาลดลงอย่างต่อเนื่องไปกับการใช้เพื่อฟื้นฟูกองทัพสเกลเลตัน แม้ว่าดันเจี้ยนลับแห่งนี้จะเป็นบ้านของเขา แต่เขาไม่มีพลังเวทมนตร์ไร้ขีดจำกัด หรือมีมหาศาลมากพอที่จะใช้ได้โดยไม่ต้องกังวล ยกเว้นเพียงเขาจะเป็นมังกรถึงจะทำแบบนั้นได้
“ช่วยไม่ได้แล้ว จงออกมา !!”
ทันทีที่สิ้นเสียงของ คาร์ดัม วงแหวนเวทมนตร์ก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของเขา พลังเวทมนตร์ของเขาค่อย ๆ ไหลเข้าไปในวงแหวนเวทมนตร์ที่ปรากฏขึ้น จากนั้นอักขระรอบ ๆ วงแหวนก็เริ่มเปล่งแสงสว่างมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ช้าพื้นดินก็เริ่มสั่นสะเทือนพร้อมกับมีร่างของอัศวินโครงกระดูกบนหลังม้าปรากฏตัวออกมาจากวงแหวนเวทมนตร์ แตกต่างจากอัศวินโครงกระดูกก่อนหน้านี้ เพราะอัศวินโครงกระดูกตัวนี้กำลังถือศีรษะของตัวเองเอาไว้ในมือข้างหนึ่ง
อัศวินโครงกระดูกชั้นยอด ดูลาฮาน ได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว
“ดูลาฮาน !!”
“ดูลาฮาน !?”
เมื่อสองเดือนก่อน ดูลาฮาน ถูกเรียกว่าเป็นบอสไร้พ่าย และทำให้ทีมจู่โจมเรดดันเจี้ยนของกิลด์ใหญ่ และผู้เล่นมืออาชีพเผชิญกับความสิ้นหวัง