42

บทที่ 42

ไลแคนโทรปต่ำทรามมีความสูงเกือบสามเมตร ทั่วร่างกายของมันอัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อภายใต้ขนสีเทาหนา

“มนุษย์ !!”

[คุณได้รับสถานะผิดปกติ หวาดกลัว จากไลแคนโทรปต่ำทราม ]

ไลแคนโทรปส่งเสียงคำรามเพื่อสร้างสถานะผิดปกติเป็นการต้อนรับ

“หึ !!” อย่างไรก็ตาม สำหรับ ฮยอนอู ที่มีค่าสถานะจิตวิญญาณต่อสู้ เสียงคำรามของไลแคนโทรปก็ไม่ต่างไปจากเสียงสุนัขเห่าเท่านั้น

[ผลจากจิตวิญญาณต่อสู้ทำให้คุณเพิกเฉยต่อสถานะผิดปกติ หวาดกลัว ของไลแคนโทรปได้ ]

แต่สำหรับ เมสัน เขาอยู่ในสถานการณ์ที่ต่างออกไป

[ผู้เล่น เมสัน ตกสู่สถานะ หวาดกลัว ]

เมสัน ไม่มีความสามารถในการต้านทานสถานะผิดปกติได้ ในอนาคตสถานการณ์ของเขาอาจจะแตกต่างออกไปหากเขามีไอเทมพิเศษ แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากหวังว่าไลแคนโทรปต่ำทรามจะไม่พุ่งเป้ามาที่เขา

‘พี่ฮยอนอู ช่วยผมด้วย’ เมสัน ภาวนาอย่างสิ้นหวัง ขณะเดียวกัน ฮยอนอู ก็เริ่มเคลื่อนไหวราวกับรับรู้ได้ถึงความปรารถนาของ เมสัน เขาเข้าประจันหน้ากับไลแคนโทรปต่ำทรามโดยตรง

[คุณได้รับบัพ จิตวิญญาณแห่งหมี ]

[ความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ]

[ความอึดเพิ่มขึ้น ]

[คุณได้รับบัพ คำอวยพรแห่งป่า ]

[พลังป้องกันเพิ่มขึ้น ]

[อัตราฟื้นฟูเพิ่มขึ้น ]

สกิลบัพของ ทังอี เติมเต็มลงบนร่างกายของ ฮยอนอู

[ปรมาจารย์การต่อสู้ทำงาน ]

[ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]

[ค่าสถานะ จิตวิญญาณต่อสู้ ทำให้ค่าสถานะของคุณเพิ่มขึ้น ]

[คู่ต่อสู้แข็งแกร่งกว่าคุณ ]

[จะมีการเพิ่มค่าสถานะเพิ่มเติม ]

ทันทีที่เอฟเฟกต์สกิลปรมาจารย์การต่อสู้ทำงาน ค่าสถานะของ ฮยอนอู ก็ได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ทันที

[จิตวิญญาณแห่งยักษ์ ทำงาน ]

[ความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ]

[ธรรมชาติแห่งยักษ์ ทำงาน ]

[ความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ]

ในช่วงเวลาห้านาทีนับจากนี้ที่ ฮยอนอู ได้รับผลจากสกิลบัพทั้งหมด มันทำให้เขามีค่าความแข็งแรงมากกว่า 1,000 แต้ม ฮยอนอู สัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลที่เหมือนกับกำลังเดือดพล่านอยู่ในร่างกายของเขา

‘มันนานมากแล้วที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้’ นี่เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เขาเรดบอสมังกรทะเลทรายเพียงลำพัง ที่เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่บีบให้เขาต้องใช้ทุกอย่างที่มีออกมาแบบนี้

.....

ไลแคนโทรปต่ำทรามตัดสินใจที่จะฉีกกระชายมนุษย์ตัวเล็ก ๆ ที่กล้าปรากฏตัวต่อหน้ามัน มันเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อเหวี่ยงกรงเล็บแหลมคมเป็นสัญญาณเริ่มการต่อสู้ ในเวลาเดียวกัน ฮยอนอู ก็เหวี่ยงดาบในมือของเขาเป็นการทักทายตอบโต้กลับไปเช่นกัน ออร่าดาบ และสกิลสไตรค์ ถูกใช้ออกมาพร้อมกัน มันคือการผสานสกิลที่ยอดเยี่ยมอย่างไม่น่าเชื่อ

โฮกกกกก !!!!

ไลแคนโทรปต่ำทรายส่งเสียงร้องออกมาเมื่อกรงเล็บข้างซ้ายของมันถูกตัดออกไปพร้อมฝ่ามือจนกลายเป็นบาดแผลขนาดใหญ่ โดยสรุปแล้วในการปะทะกันครั้งแรกแขนซ้ายทั้งแขนของไลแคนโทรปต่ำทราม บอสมอนสเตอร์ประจำดันเจี้ยนลับแห่งนี้ถูกทำลายในพริบตา

ทันใดนั้น เมสัน ก็หลุดจากสถานะผิดปกติ หวาดกลัว ในที่สุด เขารีบรวบรวมพลังเวทมนตร์เพื่อใช้สกิลโจมตี อย่างไรก็ตาม แม้ว่า เมสัน จะตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังมีอีกคนที่เร็วกว่าเขา นั่นคือ ทังอี ที่ใช้สกิลสายฟ้าฟาดโจมตีไปยังบาดแผลบนแขนซ้ายของไลแคนโทรปต่ำทราม

จากนั้นผลึกน้ำแข็งของ เมสัน ก็พุ่งผ่านอากาศออกไป

“ไอ้พวกมนุษยชาติชั่ว !!” ขนสีเทาทั่วร่างของบอสตั้งชันขึ้นจนดูเหมือนกับเปลวไฟสีเทาเข้ม นี่เป็นสัญญาณการเข้าสู่ระยะที่สองของบอส หรือที่ผู้เล่นเรียกว่า บอสคลั่ง หรือ บอสตื่น ในอารีน่าสำหรับบอสมอสเตอร์ที่มีเลเวลสูงกว่า 100 ขึ้นไป พวกมันจะแสดงความสามารถนี้ออกมาหลังจากพลังชีวิตลดลงไประดับหนึ่ง ในสถานะนี้บอสมอนสเตอร์จะได้รับความแข็งแกร่ง และความเร็วเพิ่มขึ้นอย่างมาก

‘จากข้อมูลที่ได้จาก NIKE กับ ยองชาน ดูเหมือนว่าบอสจะคลั่งก็ต่อเมื่อพลังชีวิตของมันลดลงเหลือ 40%’

“เมสัน เตรียมสกิลที่แรงที่สุดของนายไว้ให้ดี !!ทังอี ใช้สกิลสายฟ้าฟาดออกมาเรื่อย ๆ ได้เลย” ฮยอนอู ออกคำสั่ง

ฮยอนอู หวังว่าทีมของเขาจะสามารถจัดการกับบอสมอนสเตอร์ได้โดยไม่เห็นระยะที่สามของมัน และเพื่อให้แผนการของเขาประสบความสำเร็จ เขาจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือจาก ทังอี และ เมสัน เขาต้องการสกิลเวทมนตร์ที่รุนแรง และโดยเฉพาะสกิลเวทมนตร์ที่สามารถสร้างสถานะผิดปกติได้

.....

ไลแคนโทรปต่ำทรามที่อยู่ในสถานะคลั่งนั้น มันมีความมั่นใจอย่างมากว่าจะสามารถกำจัดมนุษย์ตัวเล็ก ๆ เหล่านี้ได้ อย่างน้อยมันก็มั่นใจว่าจะสามารถทำให้มนุษย์เหล่านี้ได้รับความเจ็บปวดทรมานอย่างถึงที่สุด ตอนนี้ปากแผลบนแขนซ้ายของมันเริ่มฟื้นฟูกลับมาแล้ว และหากเทียบกับก่อนหน้านี้ ความแข็งแกร่งที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในตัวของมันกำลังเพิ่มสูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็น พริบตานั้น มันก็พุ่งออกมาด้วยความเร็วที่ไม่มีใครเทียบได้

ดาบของ ฮยอนอู ปะทะกับกรงเล็บยาวของไลแครโทรปต่ำทรามอย่างสูสี นี่เป็นข้อพิสูจน์อย่างชัดเจนว่า หลังจากบอสมอนสเตอร์เข้าสู่สถานะคลั่งจะทำให้พวกมันแข็งแกร่งมากขึ้น ขณะเดียวกันมันยังสามารถเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดทั้งหมดได้อีกด้วย

ไลแคนโทรปต่ำทรามตัดสินใจว่าจะฉีกร่างของมนุษย์พวกนี้เป็นอันดับแรก จากนั้นมันจะกินมนุษย์เหล่านี้ไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว

.....

สำหรับ ฮยอนอู แล้วไลแคนโทรปต่ำทรามยังคงเป็นเพียงมอนสเตอร์

‘ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ถึงยังไงมันก็ยังเป็นแค่สุนัข’

ความแข็งแกร่งของ ฮยอนอู ลดลงเมื่อผลของสกิลจิตวิญญาณแห่งยักษ์หมดลง แต่ ฮยอนอู ยังคงได้รับบัพของ ทังอี และสกิลติดตัวของเขาเองอยู่

‘มันคงคิดว่ามันจะสามารถเอาชนะฉันได้’

ไลแคนโทรปต่ำทรามไม่รู้เลยว่ามันได้ตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่ไปแล้ว เพราะมันงับเหยื่อล่อที่ ฮยอนอู จงใจปล่อยให้มันเป็นฝ่ายรุกไล่พวกเขาได้

“ทังอี โจมตีไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องสนใจเรื่องพลังเวทมนตร์ที่เหลืออยู่ของนาย”

ฮยอนอู ค่อย ๆ ปรับตัวให้เหมาะสมกับค่าความแข็งแรงที่เปลี่ยนไปของตัวเอง จากนั้นเขาก็เริ่มสร้างบาดแผลเล็ก ๆ บนร่างของไลแคนโทรปต่ำทรามเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าในสถานะคลั่งไลแคนโทรปจะไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด แต่อีกไม่ช้าบาดแผลเล็ก ๆ เหล่านี้จะมีบทบาทสำคัญในการต่อสู้ครั้งนี้แน่นอน

ขณะเดียวกันสกิลเวทมนตร์ของ ทังอี และ เมสัน ไม่สามารถสร้างผลกระทบต่อไลแคนโทรปต่ำทรามได้มากนัก ท้ายที่สุดแล้วมันก็มีผิวหนังที่หนา และแข็งแรงมากกว่ามอนสเตอร์ทั่ว ๆ ไปมาก นอกจากนี้ มันยังได้รับความต้านทานเวทมนตร์เพิ่มเติมหลังจากเข้าสู่สถานะคลั่งอีกด้วย แต่มันจะเกิดอะไรขึ้นหากผิวหนังหนา ๆ ของมันมีบาดแผล และบาดแผลเหล่านั้นกำลังฉีกกว้างขึ้นเรื่อย ๆ!?

แม้ว่าผลลัพธ์จะพอคาดเดาได้บ้างแล้วก็ตาม แต่ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสกิลเวทมนตร์ก็ยังไม่สูงมากนัก แต่มันก็เพียงพอแล้วสำหรับสกิลสายฟ้าฟาดของ ทงอี ที่ทำให้เกิดสถานะผิดปกติทีละน้อยจนการเคลื่อนไหวของไลแคนโทรปต่ำทรามเริ่มช้าลงเรื่อย ๆ

‘มันได้ผล’

แผนของ ฮยอนอู กำลังแสดงผลลัพธ์ที่น่าประทับใจ

[ไลแคนโทรปต่ำทราม ได้รับสถานะผิดปกติ อัมพาต ]

ไม่นานหลังจากนั้นไลแคนโทรปต่ำทรามก็หยุดการเคลื่อนไหว อย่างไรก็ตาม ในฐานะบอสมอนสเตอร์เลเวลสูงแล้ว สถานะผิดปกติที่เกิดขึ้นจะคงอยู่กับมันเพียงช่วงสั้น ๆ เท่านั้น

‘ฉันต้องใช้พลังเวทมนตร์มากกว่านี้’

ฮยอนอู รู้สึกว่าเขาต้องใช้การโจมตีที่รุนแรงมากกว่านี้อีกหน่อย เพราะมันยังมีโอกาสที่ไลแคนโทรปจะเปลี่ยนเป้าหมายไปจากเขาได้อยู่ มอนสเตอร์ในอารีน่าไม่ได้โง่ หากพวกมันมีสติปัญญาต่ำจริง ๆ ผู้เล่นคงไม่ต้องจัดทีมออกมาล่าพวกมันแน่นอน ฮยอนอู ต้องทำให้แน่ใจว่าไลแคนโทรปต่ำทรามจะไม่ละสายตาไปจากตัวเขา

“พี่ครับ ผมพร้อมแล้ว !!” ในเวลานั้น การเตรียมตัวของ เมสัน ก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว

“โอเค ฉันจะดึงมันไว้เอง นายจัดการได้เลย !!” ฮยอนอู ละทิ้งรูปแบบการต่อสู้ที่เขาใช้มาตลอดจนถึงตอนนี้ เขาทิ้งการป้องกัน และระดมการโจมตีทั้งหมดออกไป การกวัดแกว่งดาบแต่ละครั้งของ ฮยอนอู เต็มไปด้วยพลังเวทมนตร์ อย่างไรก็ตาม อาจเป็นเพราะขาดผลของสกิลจิตวิญญาณแห่งยักษ์ หรือเป็นเพราะสถานะคลั่งของบอส ฮยอนอู ไม่สามารถตัดกรงเล็บของมันได้เหมือนกับก่อนหน้านี้ แต่ถึงกระนั้นการกระทำของเขาก็ยังได้ผลตามที่คาดไว้ ไลแคนโทรปต่ำทรามพุ่งเป้าความสนใจมาที่ ฮยอนอู ทั้งหมด

จากนั้นสายฟ้าของ ทังอี ก็พุ่งเข้าใส่ร่างของไลแคนโทรปต่ำทรามอีกครั้ง ครั้งนี้การเคลื่อนไหวของมันหยุดชะงักไปชั่วขณะ

[ไลแคนโทรปต่ำทราม ได้รับสถานะผิดปกติ อัมพาต ]

ฮยอนอู รีบคว้าโอกาสนี้ในการพุ่งไปด้านหน้าของไลแคนโทรปต่ำทราม จากนั้นเขาก็ใช้สกิลโจมตีไปที่ท้องของมันหลายครั้ง

โฮกกกก !!!!

ฮยอนอู รีบผละตัวถอยหลังกลับมาพร้อมกับเหวี่ยงดาบป้องกันกรงเล็บของไลแคนโทรปต่ำทรามเอาไว้ได้ทัน

“ตอนนี้แหละ !!”

เมื่อ ฮยอนอู ตะโกนขึ้นมา เมสัน ก็ใช้สกิลเวทมนตร์ของเขา มันเป็นเวทมนตร์ที่ถูกร่ายขึ้นมาอย่างระมัดระวังด้วยเวลานานกว่า 10 นาที หอกน้ำแข็งขนาดใหญ่พุ่งไปยังท้องที่เปิดโล่งของไลแคนโทรปต่ำทรามอย่างรวดเร็ว เสียงเจาะทะลวงหนัก ๆ ดังขึ้นพร้อมกับคมดาบของ ฮยอนอู ตัดไปที่ท้องของมันเช่นกัน

[ไลแคนโทรปต่ำทราม ได้รับสถานะผิดปกติ แช่แข็ง ]

เกล็ดหิมะสีขาวเร็วปรากฏขึ้นบนท้องของไลแคนโทรปต่ำทรามที่ถูกหอกน้ำแข็งขนาดใหญ่แทงเข้าไป

“ถึงเวลาจบการต่อสู้ครั้งนี้แล้ว”

แสงสีน้ำเงินที่เปล่งประกายจากดาบของ ฮยอนอู ส่องแสงสว่างมากขึ้น ในครั้งนี้มันเป็นการผสานระหว่างสกิลสไตรค์ และสกิลผ่าจันทร์เสี้ยว ทันใดนั้น คลื่นดาบรูปจันทร์เสี้ยวที่มีขนาดใหญ่กว่าคลื่นดาบของสกิลผ่าจันทร์เสี้ยวตามปกติก็วาดผ่านลำคอของไลแคนโทรปต่ำทรามอย่างง่ายดาย นอกจากนี้พลังที่เหลือของมันยังทิ้งรอยตัดขนาดใหญ่ทิ้งไว้บนผนังด้านหลังที่อยู่ห่างออกไปหลายเมตรอีกด้วย

[ไลแคนโทรปต่ำทรามถูกกำจัด ]

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ ]

[เลเวลอัพ ]

[พลังชีวิต และพลังเวทมนตร์ได้รับการฟื้นฟู ]

การเคลียร์เรดดันเจี้ยนลับอันยาวนานในที่สุดก็จบลงแล้ว

.....

“พี่ ผมคงต้องพักก่อน ผมมีธุระที่ต้องไปจัดการอยู่ครับ” เมสัน มีสีหน้าผิดหวังอย่างชัดเจน เขาอยากจะล่ามอนสเตอร์กับ ฮยอนอู ให้นานกว่านี้ นอกจากนี้เขายังได้เล่นกับหมีน่ารักที่เป็นสัตว์เลี้ยงของพี่ชายคนนี้ของเขาอีกด้วย อย่างไรก็ตาม เขาต้องยอมแพ้กับเรื่องนี้อย่างไม่มีทางเลือก เพราะเขายังมีสิ่งอื่นที่ต้องไปทำอยู่

“อืม ถ้าว่างแล้วก็ติดต่อฉันมาก็แล้วกัน”

“ครับพี่ ผมจะติดต่อหาพี่ทันทีเลย”

เมื่อ เมสัน จากไป ทังอี ก็ดูเหมือนจะไม่มีความสุขมากนัก “มนุษย์คนนั้นจะไปไหน !?เขาอ่อนแอกว่าข้าด้วยซ้ำ แบบนี้เขาจะเอาตัวรอดได้เหรอ ...”

“ธุระที่นี่ของเราหมดแล้ว เราไปล่าที่อื่นต่อกันเถอะ”

ฮยอนอู ออกเดินทางไปพร้อมกับ ทังอี

.....

ศึกราชันหน้ากากกลายเป็นประเด็นร้อนที่ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่ในหมู่ผู้เล่นที่มีชื่อเสียงเท่านั้น แต่รวมไปถึงในหมู่ผู้เล่นมืออาชีพด้วยกัน นี่คือรายการที่ถูกจัดขึ้นมาโดย NIKE ซึ่งมีเงินทุนมหาศาลเบื้องหลัง มันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ผู้เล่นทุกคนจะให้ความสนใจกับรายการนี้

คัง อูจอง และ จอง บยอนจิน โค้ชของทีม JT Telecom กำลังประสบปัญหาบางอย่าง สิ่งที่อยู่ด้านหน้าของพวกเขาตอนนี้คือคำเชิญจาก NIKE

“เราควรจะส่งผู้เล่นของทีมเราไปเข้าร่วมรายการนี้ไหม !?” คัง อูจอง พึมพำด้วยความกังวล ความพ่ายแพ้ หรือความผิดพลาดเพียงครั้งหรือสองครั้งสำหรับสตรีมเมอร์ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่สำหรับผู้เล่นมืออาชีพแล้วมันจะกลายเป็นปัญหาร้ายแรงที่ยากจะแก้ไขทันที

“มันมีประโยชน์กับทีมเรามากทีเดียว”

การได้รับประสบการณ์โดยตรงถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้เล่นมืออาชีพ และประสบการณ์ที่ดีที่สุดสำหรับผู้เล่นมืออาชีพคือการต่อสู้จริงกับผู้เล่นที่มีชื่อเสียง หรือเหล่าแรงค์เกอร์ในอารีน่า

“เราจะเข้าร่วมรายการนี้”

“ฉันไม่เห็นด้วย !!” จอง บยองจิน ปฏิเสธด้วยเสียงเรียบ

สโมสรจะไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้าร่วมรายการแข่งขันนี้แน่นอน

“นี่คือ NIKE เลยนะ นายจะไม่ให้ฉันส่งเด็กของเราเข้าร่วมจริง ๆ เหรอ !?” คัง อูจอง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียดายโอกาสครั้งนี้ เขาต้องการส่งมือหนึ่ง หรือมือสองของทีมเข้าร่วมรายการ อย่างน้อยนี่ก็เป็นโอกาสที่ดีมากจริง ๆ

“งั้นนายควรบอกเรื่องนี้กับหัวหน้า ในฐานะโค้ชแล้วเรามีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจได้เหรอ !?” จอง บยองจิน พูดอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะ

“ฉันจะไปดูพวกเด็ก ๆ สักหน่อย ฉันอยากให้พวกเขาฝึกให้หนักขึ้นมากกว่านี้ นายก็พยายามเข้านะ” จอง บยองจิน ยกกำปั้นขึ้นเป็นกำลังใจให้กับ คัง ยูจอง ก่อนจะจากไป

“เฮ้ยเดี๋ยว !!ทำไมโยนมาให้ฉันจัดการคนเดียว ....” ดูเหมือนว่า คัง ยูจอง จะต้องเผชิญกับปัญหาครั้งใหญ่เสียแล้ว