39
บทที่ 39
เมื่อ ลีฮุน จากไป และแทบจะทันทีที่ ฮยอนอู เปิดไมโครโฟนกลับมานั้น ข้อความจำนวนมากจากผู้ชมที่อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับการสนทนาช่วงสั้น ๆ ที่ผ่านก็ประดังเข้าหาเขาทันที
-คุยอะไรกันเหรอ !?
-บอส คุณคุยอะไรกับเขาเหรอ !?
-มีข่าวอะไรดี ๆ ใช่ไหม แบ่งปันพวกเราหน่อยสิ
-กระซิบข้างหูฉัน บริจาค 99 ทอง
-บอกความลับมานะ บริจาค 99 ทอง
“เราจะไม่ได้คุยอะไรกันจริง ๆ และผมก็ไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนั้นแม้ว่าทุกคนจะโดเนทให้ผมก็ตาม”
ฮยอนอู แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาไม่ต้องการพูดถึงเรื่องที่เพิ่งได้รับฟังมา ท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่ ลีฮุน บอกกับเขาก็เป็นเรื่องส่วนตัวที่ควรเปิดเผย แม้ว่าเขาจะยังไม่ได้เผชิญหน้ากับ เคลียร์ แต่มันก็ยังมีความแตกต่างระหว่างรู้กับไม่รู้อยู่มาก โชคดีที่การแสดงของ ฮยอนอู ดูเหมือนจะได้ผลกับผู้ชม เขาใช้เสียงที่เต็มไปด้วยความไม่ยุติธรรมที่เคยใช้ตำหนิ ยองชาน ในการยับยั้งความอยากรู้อยากเห็นของเหล่าผู้ชม
-ฉันคิดว่ามันคงไม่มีอะไรจริง ๆ ดูเขาสิ เขาแสดงออกชัดเจนว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับเขาขนาดนั้น
-เสียงนี้ช่างน่าขยะแขยงจริง ๆ
-ฉันไม่เคยได้ยินเสียงที่ทำให้ฉันรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต
“ผมยังไม่เห็นคู่ต่อสู้คนต่อไปเลย นี่มันก็นานกว่าห้านาทีแล้ว”
จนถึงตอนนี้ ฮยอนอู ได้เริ่มจบคู่มาสักระยะหนึ่งแล้ว แต่ทว่าคู่ต่อสู้ของเขากลับยังไม่ปรากฏตัวออกมา ปัจจุบัน ฮยอนอู ได้ผ่านจุดที่เรียกว่านอกอันดับ ซึ่งเป็นช่วงที่มีผู้เล่นมากกว่าหลายร้อยล้านคนติดอยู่ในช่วงนี้
ผู้เล่นที่อยู่ในระดับบรอนซ์จะมีอันดับตั้งแต่ 1 ล้านไปจนถึง 9,999,999 ซึ่งมันถือเป็นผู้เล่นเพียง 5% จากผู้เล่นในอารีน่าทั้งหมด
-ถึงช่วงเวลาจับคู่นานของระดับบรอนซ์แล้วเหรอ
-ฉันอยู่ระดับซิลเวอร์บางครั้งต้องใช้เวลาอย่างน้อย 10 นาที หรืออาจจะนานกว่า 15 นาที
-วันนี้บอสของเราจะขึ้นระดับซิลเวอร์เลยไหม !?
“ระดับซิลเวอร์เหรอ !?ผมขอเช็คอันดับของผมก่อน”
[อันดับปัจจุบันของคุณคือ 4,875,662 ]
“ผมคิดว่ามันคงเป็นไปได้ยากในวันนี้ ตอนนี้ผมยังมีอันดับต่ำกว่า 5 ล้าน ผมคิดว่าน่าจะขึ้นระดับซิลเวอร์ได้ในการสตรีมครั้งต่อไป”
ขณะที่ ฮยอนอู กำลังพูดคุยอยู่กับผู้ชมนั้น คู่ต่อสู้ของเขาที่รอจากการจับคู่ก็ปรากฏตัวขึ้นมาในที่สุด
คู่ต่อสู้ในครั้งนี้ให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปจากคนอื่น ๆ
…..
“คนที่ชื่อ เคลียร์ คนนี้ไว้ใจได้ใช่ไหม !?” หลิวเฉิน อยากรู้อยากเห็นจนไม่สามารถนั่งนิ่ง ๆ ได้อีกต่อไป
“เขาเป็นหนึ่งห้าอันดับแรกของคนขับ อันที่จริงแล้วเขาเป็นคนรู้จักของฉัน” เทียนหู่ พูด
“คนขับ … พวกเขาเป็นพวกโลภมากเหมือนกับ โมปี้ คนนั้นเหรอ !?ผมอยากให้พี่ถามผมมากกว่า ทำไมต้องใช้บริการของพวกนั้น !?” หลิวเฉิน ไม่ได้มีความประทับใจที่ดีต่อ โมปี้ ดังนั้น สีหน้าของเขาจึงค่อนข้างบิดเบี้ยวไปเล็กน้อย
เทียนหู่ สังเกตเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไป เขาจึงตบไหล่ หลิวเฉิน เบา ๆ “ฉันรู้ว่ามีบางอย่างไม่ดีเกี่ยวกับ โมปี้ แต่ฉันไม่สามารถใช้มีฆ่าวัวเพื่อฆ่าไก่ได้ ไม่สิ !!มันเป็นมีดฆ่ามังกรมากกว่าจะเป็นวัวใช่ไหม”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับพี่” หลิวเฉิน ยิ้มให้กับคำเยินยอของ เทียนหู่ “แล้วคนขับคนนี้ใช้ได้ไหมครับ !?”
“แน่นอน เขาจะทำงานตามค่าเงินที่ฉันให้ไปอย่างคุ้มค่ามากที่สุด”
“ทำไมพี่ไม่ดูมันด้วยตัวเองล่ะครับ !?”
เมื่อได้ยินคำพูดของ หลิวเฉิน , เทียนหู่ ก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ชอบคำพูดนี้ อย่างไรก็ตาม หลิวเฉิน ยังคงพูดขึ้นอีกครั้ง “ไปดูแบบเรียลไทม์ไม่ดีกว่าเหรอครับ”
“ตกลง ไปดูจุดจบของไอ้เวรนั่นกันเถอะ” เทียนหู่ ทนการรบเร้าของ หลิวเฉิน ต่อไปไม่ไหว
“ครับพี่”
ทั้งสองย้ายไปยังอีกห้องที่มีอุปกรณ์เชื่อมต่ออยู่ตั้งสองเครื่อง
“อัลเลย์บอส ... ฉันอยากรู้นักว่าแกจะทำยังไง”
เทียนหู่ และ หลิวเฉิน เข้าไปในแคปซูลเพื่อเชื่อมต่อกับระบบ
.....
[การประลองจัดอันดับเริ่มขึ้น ]
คู่ต่อสู้ของ ฮยอนอู ปรากฏตัวขึ้น ฮยอนอู ค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับการต่อสู้กับจอมเวท แต่ดูเหมือนว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะเป็นนักรบ และเขายังใช้ดาบสองเล่มเป็นอาวุธ “ดาบสองเล่ม !?”
-คนที่สนใจแค่รูปลักษณ์ภายนอกมาอีกแล้วววว
-นักดาบคู่มีดีแค่ความเท่ห์ไม่ใช่เหรอ !?
-ควรเลิกเล่นได้แล้วดาบคู่เนี่ย
“ทุกคน ทุกวันนี้มีคนที่ให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอกมากกว่าความแข็งแกร่ง มาดูกันว่านักดาบคู่แท้จริงแล้วอ่อนแอมากแค่ไหน”
ฮยอนอู อารมณ์ไม่ดีหลังจากที่เขาเห็นบางอย่างในช่องแชท เขาไม่คิดมาก่อนว่ายูสเซอร์ จอง ฮันแบค จะเข้ามาในสตรีมของเขา สารเลวนี่คือคนที่ทำลายครอบครัวของเขา ...
คนที่ดูถูกเขาเกินกว่าจะให้อภัยได้ ...
นับตั้งแต่ที่ ฮยอนอู เห็นชื่อนี้ เขาก็เริ่มหงุดหงิด และเดือดดาลมากขึ้นทุกที ฮยอนอู ก้าวออกไปด้านหน้าพร้อมกับพาดดาบคมยาวมือเดียวไว้บนไหล่ มันเป็นการตั้งท่าที่ไม่เหมือนใครเช่นเคย
-ฉันไม่รู้เลยว่าคนที่ให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอกคิดยังไง แต่ฉันก็หวังว่าเขาจะลืมตาตื่นสักทีหลังจากที่ถูกบั่นคอครั้งนี้
-ดูไอเทมของเขาสิ มันดูขัดกับดาบคู่ในมือของเขาจริง ๆ
-มันน่าจะเป็นไอเทมเฉพาะที่ให้ค่าสถานะที่เหมาะสมกับรูปลักษณ์ของเขาแหละมั้ง
อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้ชมแล้วมันเป็นเหมือนกับหม้อต้มที่ก้นหม้อกำลังไหม้เป็นสีดำ และทำให้น้ำที่อยู่ในนั้นเดือดพล่าน
.....
ฮยอนอู ได้รับการเตือนล่วงหน้า คนที่ต้องการกำจัดเขาคือคู่ต่อสู้ครั้งนี้ของเขาแน่นอน ฮยอนอู เป็นฝ่ายเปิดการโจมตีเป็นคนแรก เขาพุ่งเข้าไปพร้อมกับเหวี่ยงดาบมือเดียวลงมาอย่างรวดเร็ว นักรบฝ่ายตรงข้ามยกดาบสองเล่มขึ้นเพื่อป้องกันการโจมตี จากนั้นเขาก็ออกแรงเพื่อผลักการโจมตีของ ฮยอนอู กลับไป
‘กินเหยื่อแล้วไอ้เวร !!’
ในขณะนั้น ฮยอนอู ก็อัดพลังเวทมนตร์ลงไปในดาบ ฝ่ายตรงข้ามกินเหยื่อที่เขาวางไว้แล้ว ฮยอนอู อดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้ม โชคดีที่เขาสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเอาไว้ ไม่เช่นนั้นผู้ชมคงได้พากันหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งแน่นอนหากได้เห็นรอยยิ้มของเขาในตอนนี้
อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มของ ฮยอนอู คงอยู่เพียงช่วงสั้น ๆ เท่านั้น แม้ว่าเขาจะไม่คิดว่าจะสามารถแยกร่างของคู่ต่อสู้ได้ในครั้งเดียว แต่อย่างน้อยเขาก็เชื่อว่าจะสามารถสร้างความเสียหายให้กับอีกฝ่ายได้บ้าง อย่างไรก็ตาม เหมือนกับคู่ต่อสู้จะรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ นักรบดาบคู่กลิ้งตัวหลบออกไปอย่างกะทันหัน แม้ว่ามันจะเป็นการเคลื่อนไหวที่ดูน่าเกลียด แต่เขาก็สามารถหลบออกไปได้โดยไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ แม้แต่น้อย
เคลียร์ รู้สึกอยากจะบ้าตาย นี่เป็นงานลอบสังหารที่เขาไม่อยากจะรับ หากไม่ใช่เพราะ เทียนหู่ เป็นผู้ว่าจ้างเขาจะไม่รับงานนี้แน่นอน
ความเสี่ยงมันสูงเกินไป
ถึงกระนั้น เทียนหู่ ก็เป็นลูกค้าเก่าของเขา และเป็นคนสำคัญสำหรับเขาในแง่หนึ่ง เคลียร์ ชั่งน้ำหนักและพิจารณาถึงความคุ้มค่าระหว่างการจัดการ อัลเลย์บอส กับการปฏิเสธ เทียนหู่ ในที่สุด เคลียร์ ก็ยอมรับงานจัดการกับ อัลเลย์บอส แต่ปัญหาที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ปรากฏว่า อัลเลย์บอส มีความสามารถมากกว่าที่เขาคาดไว้ ตัวละครของ ฮยอนอู แข็งแกร่งกว่าปกติ และอย่างน้อยมันก็แข็งแกร่งเป็นสองเท่าของผู้เล่นในระดับเลเวลเดียวกัน
ตัวละครที่เขากำลังควบคุมอยู่ในตอนนี้มีระดับเลเวลอยู่ที่ 140 และสวมใส่ไอเทมระดับแรร์ อย่างไรก็ตาม เขากลับถูกผลักกลับมาจากการปะทะจากผู้เล่นที่ เทียนหู่ บอกว่ามีระดับเลเวลอยู่ในช่วง 80 เท่านั้น
‘ถ้าตอนนี้เขามีเลเวลแค่ 80 หลังจากเปลี่ยนอาชีพครั้งที่สองเขาจะแกร่งขึ้นอีกแค่ไหนกัน !?’
เคลียร์ ตัดสินใจที่จะลากคู่ต่อสู้ของเขาเข้าสู่การต่อสู้ระยะประชิด ที่ดาบสองเล่มจะมีความได้เปรียบมากกว่าจากการพลิกแพลง นี่ถือเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุด ... หากว่าคู่ต่อสู้ของเขาไม่ใช่ อัลเลย์บอส มันจะเป็นการตัดสินใจที่ดีมากหากคู่ต่อสู้ของเขาไม่ใช่ ฮยอนอู
การขาดข้อมูลเกี่ยวกับ ฮยอนอู นำไปสู่การตัดสินใจที่ผิดพลาดของ เคลียร์ เขาคงมีวันยอมรับงานนี้หากเขารู้ว่า ฮยอนอู คือเทพเจ้าในการต่อสู้ระยะประชิด และนั่นคือสิ่งที่ทำให้เขาถูกขนานนามว่า เมลีก็อด ในอดีต หากมีสิ่งหนึ่งที่ผู้เล่นมืออาชีพหลีกเลี่ยงมากที่สุดแล้วนั้น มันก็คือการนำตัวเองไปเทียบกับ เมลีก็อด
เคลียร์ ถือดาบสองเล่มไว้ในมือขณะที่เขาประชิดกับ ฮยอนอู เขาพยายามเหวี่ยงดาบทั้งสองเล่มอย่างต่อเนื่อง เหล่าผู้ชมได้เห็นดาบหลายเล่มเหวี่ยงไปมาพร้อม ๆ กัน ท่าว ฮยอนอู ก็ยังสามารถป้องกันการโจมตีทั้งหมดได้ด้วยดาบมือเดียวของเขา เขาดูเหมือนจะไม่ได้มีจุดอ่อนเหมือนกับภาพลักษณ์ภายนอกที่ใช้ดาบยาวกว่าปกติ
ฮยอนอู ตอบโต้กลับไปด้วยการเหวี่ยงดาบผ่านใบหน้าของ เคลียร์ พร้อมกับพูด “ฉันจะปล่อยนายไปครั้งหนึ่งมันน่าจะพอแล้ว”
“ไร้สาระ !!” เคลียร์ ไม่เข้าใจคำพูดของ ฮยอนอู ปล่อยเขา ....
เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถหลบการโจมตีออกมาได้ด้วยตัวเอง มันไม่ใช่เพราะ อัลเลย์บอส ปล่อยเขาออกมา
เคลียร์ รู้สึกโกรธอย่างมาก “ฉันมีงานของฉัน ไม่จำเป็นต้องพูดไร้สาระ แม้ว่านายจะเป็น อัลเลย์บอส ก็ตาม”
“งาน !?” ฮยอนอู นึกถึงข้อมูลที่ได้รับมาจาก ลีฮุน
ลีฮุน ได้บอกไว้อย่างชัดเจนว่า “เคลียร์ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เขาใช้ดาบสองเล่มเป็นอาวุธ”
‘จริงสิ !!ดาบสอบเล่ม’
แล้วยังไง !?ท้ายที่สุดก็เป็นแค่คนขับ มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้ !?ฮยอนอู ยักไหล่เบา ๆ อันที่จริงแล้วเขาไม่ได้มีความคิดเห็นใด ๆ เป็นพิเศษเลยด้วยซ้ำ ทำไมเขาต้องให้ความสำคัญกับมัน !?มันเป็นจริงที่เขาจงใจปล่อย เคลียร์ ไปในครั้งแรก
“เข้ามาสิ ครั้งนี้ฉันจะไม่ปล่อยนายอีก”
“พูดไปเถอะ ก่อนที่นายจะไม่ได้พูดมันอีกเลย” ใบหน้าของ เคลียร์ เต็มไปด้วยความโกรธจัด เขาตั้งใจที่จะให้ อัลเลย์บอส ชดใช้ที่กล้าพูดกับเขาแบบนี้ แน่นอนว่าการชดใช้คือความพ่ายแพ้ เขาจะเอาชนะ อัลเลย์บอส รับค่าว่าจ้างที่เหลือ และสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเอง นั่นคือแผนการทั้งหมดที่ เคลียร์ คิดเอาไว้ ...
อย่างน้อยมันก็เป็นแผนที่ดีจนกว่าเขาจะถูก ฮยอนอู ไล่บี้
.....
“ในฐานะคนขับนายมีความสามารถแค่นี้เองเหรอ !?ดูเหมือนมาตรฐานของนายจะต่ำกว่าคนขับคนอื่น ๆ ที่ฉันเคยเจอมาเลยนะ” ฮยอนอู สาดน้ำมันเข้ากองไฟอีกครั้ง
“บัดซบ !!” คำพูดนี้ทิ่มแทงเข้าไปในใจของ เคลียร์ อย่างรุนแรง
เคลียร์ กระโจนเข้าหา ฮยอนอู พร้อมกับดาบสองเล่มในมือ การเคลื่อนไหวของเขาวาดเป็นเส้นโค้งราวกับกลีบดอกพลัมที่งดงาม
พริบตานั้นกลีบดอกพลัมก็ถูกทำลายจากคมดาบของ ฮยอนอู ไม่ว่าการโจมตีของ เคลียร์ จะรวดเร็ว และมีจำนวนมากแค่ไหน แต่ทั้งหมดก็พังทลายลงภายใต้ดาบของ ฮยอนอู ที่ดูคล้ายกับงูยักษ์ที่พร้อมจะกลืนกินทุกสิ่งจาก เคลียร์
ความมั่นใจของ เคลียร์ ถูกทำลาย ความภาคภูมิใจของเขาถูกทำลาย และศักดิ์ศรีของเขาป่นปี้
เคลียร์ ล้มลงในที่สุด
.....
“รู้ไหมฉันมีอะไรอยากจะบอกนาย !?” ฮยอนอู พูดขณะที่เขานั่งยอง ๆ ข้าง เคลียร์ ที่นอนหมดสภาพอยู่บนพื้นด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผล “มีคำพูดของนักมวยคนหนึ่งที่ฉันอยากบอกกับนาย”
“ทุกคนล้วนมีแผนที่เป็นไปได้ ... อย่างน้อยก็จนกว่าพวกเขาจะพ่ายแพ้” ฮยอนอู กระซิบข้างหู เคลียร์
จากนั้น ฮยอนอู ก็ยืนขึ้นพร้อมกับแทงดาบลงไปที่ร่างของ เคลียร์
“ฉันไม่รู้ว่านายมาเป็นคนขับด้วยฝีมือแค่นี้ได้ยังไง แต่มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับนายที่จะทำอาชีพนี้ได้อีกในอนาคต”
[ผู้เล่น คัง ฮยอนอู ชนะ ]
การประลองจัดอันดับสิ้นสุดลง ชีวิตของ เคลียร์ ในฐานะคนขับก็จบลงเพราะ ฮยอนอู เช่นกัน
.....
เทียนหู่ ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไปหลังจากเห็น เคลียร์ พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แบบ “บ้าเอ๊ย !!ไอ้เด็กเวรนั่น !!ไหนมันบอกว่ามันมั่นใจนักมั่นใจหนาไงวะ !!”
“พี่ ใจเย็นก่อน !!” หลิวเฉิน เพิกเฉยต่อเศษแก้วที่แตกกระจายไปทั่ว เขาเดินตรงเข้าไปหยุด เทียนหู่ ไว้จากด้านหลัง
“ไปให้พ้น !!ไม่งั้นฉันจะฆ่าพวกแกทั้งหมด !!” เทียนหู่ ส่งเสียงคำรามลั่น
อย่างไรก็ตาม เทียนหู่ ไม่สามารถสลัดตัวเองออกมาจากแขนของ หลิวเฉิน ที่มีร่างกายสูงใหญ่กว่าเขาได้
“พี่ชาย ไม่ใช่ว่าผมบอกไปแล้วเหรอว่าคนขับพวกนั้นมันไม่น่าเชื่อถือ!?”
“เอาล่ะ ฉันจะฟังนาย” เทียนหู่ นั่งลงในที่สุด แม้ว่าเขาจะโกรธ แต่ตอนนี้เขาก็หมดแรงจากการดิ้นรนแล้วเช่นกัน
“พี่ชาย อย่าเพิ่มเศร้าเกินไปเลย ฉันได้เรียนรู้บางอย่างมาแล้ว และที่สำคัญฉันก็รู้วิธีที่จะใช้แก้แค้นได้แล้ว”
“นายจะพูดอะไร !?” เมื่อได้ยินคำกว่า แก้แค้น เทียนหู่ ก็เหมือนจะมีชีวิตชีวากลับขึ้นมาอีกครั้ง
“NIKE กำลังติดต่อกับ อัลเลย์บอส เพื่อเตรียมแผนการสตรีมของเขา ทำไมเราไม่เล่นตามแผนรายการนี้ดูล่ะ !?”
“ฉันควรสมัครรายการนี้เหรอ !?แล้วมันคืออะไร !?”
“มันถูกเรียกว่า ศึกราชันหน้ากาก ผู้เล่นจะได้ PVP กันตามเงื่อนไขที่พวกเขากำหนด ผมคิดว่า อัลเลย์บอส จะต้องเข้าร่วมด้วยตัวเอง ทำไมพี่ไม่จัดการเขาด้วยตัวเองเลยล่ะ !?”
หลังจากได้ฟังคำอธิบายของ หลิวเฉิน แล้ว เทียนหู่ ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครบางคน
“ทำความสะอาดห้องฉัน แล้วจัดการสิ่งต่าง ๆ แทนฉันไปก่อน ฉันคงจะยุ่งไปอีกสองหรือสามสัปดาห์” หลังจากสั่งงานเสร็จ เทียนหู่ ก็วางสายทันที
เขาเหลือบมองไปทาง หลิวเฉิน พร้อมกับพูด “ตอนนี้ฉันจะทำทุกอย่างในอารีน่าด้วยตัวเอง”