37

บทที่ 37

“เป็นยังไงบ้าง !?มันคุ้มค่าที่จะลองไหม !?” เลอบรอน พูดด้วยความมั่นใจ เมื่อเห็นแบบนี้ ฮยอนอู ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเคารพอาจารย์ของเขาขึ้นอีกเล็กน้อย

“คุณคงต้องสอนผมเกี่ยวกับสิ่งนี้แล้วล่ะ เพราะผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย” ฮยอนอู พูดด้วยเสียงเรียบ

“ศิษย์ข้า เจ้าควรอยู่ในระดับนี้ให้ได้ก่อน เจ้าถึงจะมีค่าพอให้โอ้อวด” เลอบรอน อดไม่ได้ที่จะล้อเลียน ฮยอนอู ที่ไม่ใช้พลังเวทมนตร์ในการโจมตีแบบเขาได้ อย่างไรก็ตาม ฮยอนอู ยังคงเป็นศิษย์ที่น่าภาคภูมิใจของเขา และเขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้นมาทุกครั้งที่ได้เห็นการเติบโตของ ฮยอนอู

‘ฉันจะต้องเรียนมันให้ได้’ ฮยอนอู คิด

หลังจากนั้นไม่นาน ฮยอนอู ก็กระแทกดาบคมยาวมือเดียวของคนแคระลงกับพื้น

“ทำไมฉันทำไม่ได้ !!ทำไมมมม !!” ฮยอนอู กรีดร้องอย่างสิ้นหวัง

เลอบรอน อธิบายวิธีการควบคุมพลังเวทมนตร์อย่างละเอียด ฮยอนอู ไม่เคยจดจ่ออยู่กับอะไรมากขนาดนี้มาก่อนนับตั้งแต่เขาเล่นอารีน่า ตอนนี้เขาเริ่มสัมผัสได้ถึงพลังเวทมนตร์ของเขาแล้ว แต่ความยาวของออร่าดาบที่เขาสามารถทำได้ยังไม่สามารถปรับลดได้ตามใจชอบอย่าง เลอบรอน

’ 30 วิ’

ในทางปฏิบัติแล้วมันเป็นทักษะที่ไร้ประโยชน์ในระดับความสามารถที่ต่ำ ฮยอนอู หยิบดาบขึ้นมาพร้อมกับเริ่มสร้างออร่าดาบออกมาอีกครั้ง จากนั้นเขาก็เริ่มควบคุมความยาวของมัน มันแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมออร่าดาบให้เวลาอันสั้น ขณะเดียวกันราวกับพยายามกลั่นแกล้ง ฮยอนอู เพราะ เลอบรอน ยืดหดออร่าดาบของเขาอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่าง

“ทำไมฉันถึงทำไม่ได้ !?ทำไม !?” ฮยอนอู หมดความอดทน และเลือกที่จะคว้าไปที่แขนของ เลอบรอน เพื่อขอร้อง “การถ่ายพลังเวทมนตร์ของผมไม่ได้ผล”

“ลองทำไปก่อน พยายามให้มากขึ้น” เลอบรอน พูดพร้อมกับสะบัดแขนของ ฮยอนอู ออกอย่างไม่แยแส

“ผมพยายามแล้ว แต่ผมทำไม่ได้” ฮยอนอู ตอบ

“ถ้างั้นนายก็ลองพยายามให้มากขึ้น มากขึ้นไปอีก”

ฮยอนอู กำหมัดแน่นเพราะอารมณ์ขันของ เลอบรอน หากเป็น ยองชาน แทนที่จะเป็น เลอบรอน เขาอาจจะต่อยไปแล้ว ไม่สิ !!คงจะต้องต่อยแน่ ๆ และต่อยหลาย ๆ ครั้งด้วยซ้ำ

แม้ว่า เลอบรอน จะพูดออกไปแบบนั้น แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะตกใจกับความสามารถของ ฮยอนอู ‘ไม่คิดเลยว่านักผจญภัยจะมีพรสวรรค์ขนาดนี้ ... นี่เขาเป็นสัตว์ประหลาดจริง ๆ เหรอนี่’

ในฐานะดยุคแห่งจักรวรรดิ พรสวรรค์ด้านพลังเวทมนตร์ของ ฮยอนอู เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

“ข้าคิดว่าการควบคุมพลังเวทมนตร์ของเจ้ายอดเยี่ยมอยู่แล้ว เพียงแต่เจ้าต้องเพิ่มอะไรลงไปอีกเล็กน้อย”

“แล้วทำไมผมถึงยังทำไม่ได้ !?”

“เจ้ามีทักษะแล้ว แต่เจ้ายังขาดจิตตานุภาพ”

“จิตตานุภาพ !?” ฮยอนอู พึมพำ ‘พลังจิตเหรอ !?นี่เขากำลังหมายถึงอะไรกันแน่ !?’

เลอบรอน ยังคงอธิบายต่อ “จิตตานุภาพคือความปรารถนาของหัวใจ ความปรารถนาของหัวใจคือความคิด และความปรารถนาของคนนั้น ๆ เจ้าต้องใช้สิ่งนั้น ดึงพลังเวทมนตร์ออกมาจากส่วนลึกของหัวใจเจ้า”

‘มันไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยหากจะบอกว่า ข้ากำลังสอนทุกสิ่งที่ข้ารู้ให้กับเจ้าในตอนนี้ ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วศิษย์ข้า ว่าเจ้าสามารถทำมันได้ไหม’ เลอบรอน คิดในใจ ในเวลาเดียวกันเขาก็ถาม ฮยอนอู “เจ้ามัวทำอะไรอยู่ ทำไมไม่ลองดูล่ะ !?”

“ครับ ผมจะลองดู” ฮยอนอู คว้าดาบของเขาขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับเริ่มอัดพลังเวทมนตร์ จากนั้นออร่าดาบที่ส่องแสงสว่างก็เริ่มปรากฏขึ้นจากดาบคมยาวมือเดียวของเขา อย่างไรก็ตาม แตกต่างจากครั้งก่อน ๆ ด้วยจิตตานุภาพที่ ฮยอนอู เข้าใจ ในที่สุดเขาก็เริ่มควบคุมมันได้อย่างอิสระ

‘เอาอีก !!เอาอีก !!’

ทันใดนั้น ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น ความยาวของออร่าดาบถูกปรับเปลี่ยนอย่างอิสระ

[ความชำนาญสกิล ควบแน่นพลังเวทมนตร์ เพิ่มขึ้นเป็นระดับ E-]

[ความชำนาญสกิล เพิ่มพลังเวทมนตร์ เพิ่มขึ้นเป็นระดับ E-]

[ความชำนาญสกิล ควบคุมพลังเวทมนตร์ เพิ่มขึ้นเป็นระดับ D-]

[ความชำนาญสกิล บีบอัดพลังเวทมนตร์ เพิ่มขึ้นเป็นระดับ D+]

“ห๊ะ !!” ฮยอนอู ประหลาดใจกับผลที่เกิดจากการกระทำของเขา

ขณะเดียวกันแม้แต่ เลอบรอน ที่เฝ้าดูอยู่ด้านข้างก็รู้สึกสับสน และประหลาดใจเช่นกัน

“นี่แหละ !!คุณเห็นไหม ผมทำได้แล้ว !!”

“ข้าเห็นแล้ว ยินดีกับเจ้าด้วย”

‘ไอ้เจ้าบ้าเอ๊ย !!’ เลอบรอน อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งในใจขณะที่ตบไหล่ของ ฮยอนอู พร้อมกับกำชับให้เขาพยายามฝึกฝนมากกว่านี้

ฮยอนอู ยังคงฝึกฝนต่อเป็นเวลานานหลังจากได้รับคำชมจาก เลอบรอน มันทำให้การใช้ทักษะของเขาราบรื่น และคล่องขึ้นอย่างมาก

“สิ่งที่เจ้าต้องการในตอนนี้คือประสบการณ์ในการต่อสู้จริง กลับมาหาข้าอีกครั้งเมื่อเจ้าแข็งแกร่งขึ้น”

“ได้เลยครับ ท่านอาจารย์ !!”

หกชั่วโมงหลังจากเริ่มฝึกกับ เลอบรอน ในที่สุด ฮยอนอู ก็ออกจากคฤหาสน์ของ เลอบรอน

.....

ฮยอนอู ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เขาเรียนรู้มาทันทีด้วยการออกไปล่ามอนสเตอร์ ตอนนี้การเพิ่มระยะของออร่าดาบของเขาค่อนข้างดี แม้ว่าจะยังไม่สามารถควบคุมได้รวดเร็วเหมือนกับ เลอบรอน แต่ก็ไม่แย่เกินไปสำหรับการนำมาใช้จริง

[โทรลล์หนองน้ำถูกกำจัดแล้ว ]

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ ]

ปัจจุบันมันเป็นทางเลือกที่ดีกว่าสำหรับ ฮยอนอู ที่จะต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีสติปัญญาสูงมากนัก เมื่อถูกโจมตีจากระยะไกลที่มองไม่เห็น พวกโทรลล์ก็อยู่ในความตื่นตระหนก และทำให้พวกมันถูกกำจัดได้ง่ายขึ้นมาก

“ความเสียหายที่เกิดจากออร่าดาบค่อนข้างดี แต่ว่ามันใช้พลังเวทมนตร์มากไปหน่อย ...”

“นายท่าน นั่นคืออะไรเหรอ !?ทำไมพลังเวทมนตร์ของท่านถึงได้ยืดหดได้แบบนั้น !?”

“นี่คือทักษะที่อันยอดเยี่ยมของฉันไงล่ะ นายเข้าใจไหม !?”

ทังอี ประหลาดใจเมื่อเห็นการต่อสู้ที่เปลี่ยนไปของ ฮยอนอู ขณะเดียวกัน ฮยอนอู ก็รู้สึกพึงพอใจอย่างมากที่ได้เห็นการตอบสนองของ ทังอี

“มันจะต้องได้รับความนิยมมากแน่หากฉันอัพโหลดวีดีโอ ...” ฮยอนอู พึมพำก่อนจะหยุดพูดอย่างกะทันหัน

‘ไม่ !!ฉันจะต้องเก็บมันไว้เป็นความลับ!!ฉันควรจะเก็บไว้เป็นไพ่ตายของฉันมากกว่า’

.....

[หน้าต่างสถานะ ]

[ชื่อตัวละคร : คัง ฮยอนอู ]

[เลเวล : 84 ]

[อาชีพ : อัศวินแห่งคิออน ]

[ฉายา : ศิษย์ของ เลอบรอน , นักรบที่ ข่าน ให้การยอมรับ , ดาวดวงใหม่ที่ เลอบรอน ให้การยอมรับ , บุคคลแรกที่ได้เข้าสู่พระราชวัง , บุคคลแรกที่ได้พบจักรพรรดิ , ชัยชนะ 100 ครั้ง ติดต่อกัน , โซโลเรดเดอร์ , นักล่ามังกรทะเลทราย ]

[ค่าสถานะ : ความแข็งแรง : 160 (+300) , ความคล่องแคล่ว : 255 (+150) , ความอึด : 140 (+280) , พลังเวทมนตร์ : 130 (+330) , จิตวิญญาณต่อสู้ : 83 (+100) ]

[แต้มสเตตัส : 0 ]

ปัจจุบันระดับเลเวลของ ฮยอนอู อยู่ที่ 84 ความเร็วในการเพิ่มระดับเลเวลของเขาเร็วกว่าที่คาดไว้มาก อย่างไรก็ตาม ระดับของเขายังคงน้อยมากหากเทียบกับผู้เล่นระดับสูง สำหรับผู้เล่นระดับสูงแล้วพวกเขาจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองวันเพื่ออัพเลเวลหนึ่งระดับ แต่ในกรณีของ ฮยอนอู แล้วเขาใช้เวลาเพียงสองวันก็สามารถเพิ่มเลเวลได้ถึงสามระดับเป็นอย่างน้อย หากคำนวณอย่างง่าย ๆ แล้ว ฮยอนอู จะสามารถไต่ไปถึงระดับเดียวกับผู้เล่นระดับสูงได้ภายในเวลาเพียงสามหรือสี่เดือนข้างหน้า

“แค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว ... ฉันพอใจมากจริง ๆ”

ฮยอนอู พอใจกับหน้าต่างสถานะที่เปลี่ยนไปอย่างมากในหนึ่งเดือนที่ผ่านมา จากนั้นเขาก็ถอนหายใจเบา ๆ เมื่อคลาสอาชีพของตัวเอง

“อัศวินแห่งคิออน ...”

‘มันเป็นคลาสอาชีพที่กินพลังเวทมนตร์เยอะมากจริง ๆ’

ฮยอนอู ตระหนักได้ถึงบางสิ่งหลังจากออกล่ามอนสเตอร์มานานกว่าสองวัน ในอนาคตเขาคงต้องซดน้ำยาฟื้นฟูพลังเวทมนตร์แทนน้ำเปล่าแน่ ๆ ค่าใช้จ่ายในส่วนนี้ของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกมาก และยิ่งเลเวลสูงมากขึ้นไปเท่าไหร่ มอนสเตอร์ที่ต้องต่อสู้ด้วยก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นไปเรื่อย ๆ สำหรับโทรลล์ที่เขาเพิ่งล่าไปนั้น มันเป็นมอนสเตอร์ที่เหมาะกับผู้เล่นเลเวลสูงกว่า 120 ที่จัดทีมสี่คนมาล่า ทว่า ฮยอนอู กลับสามารถจัดการมันได้ด้วยเวลาที่น้อยกว่าหนึ่งนาทีเท่านั้น แต่มันก็แลกมากับการใช้พลังเวทมนตร์จนเกือบหมด หากเขาไม่สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ พลังเวทมนตร์ของเขาอาจจะหมดลงในช่วงเวลาที่เลวร้ายก็เป็นได้

“ฉันคงต้องหาซื้อไอเทมที่ช่วยลดการใช้พลังเวทมนตร์ ...”

ฮยอนอู มองหาวิธีแก้ปัญหา

.....

“อืม .. เคล นายคิกว่าเรื่องนี้จะประสบความสำเร็จไหม !?” เจมี่ พูดอย่างจริงจัง

เคล ไม่รู้ว่าทำไมบอสของเขาถึงได้ถามคำถามนี้ แต่เขาก็ยังตอบกลับอย่างมั่นใจ “ครับ ผมคิดว่ามันจะต้องเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ และคิดว่ารายการนี้น่าจะอยู่ได้อย่างน้อยครึ่งปี”

“จริงเหรอ !?”

“ครับ”

“แต่ฉันคิดต่าง” เจมี่ พูดด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก

“บอสคิดว่ามันจะล้มเหลวเหรอครับ !?” เคล ถามอย่างสงสัย

“ไม่ใช่แบบนั้น !!ฉันคิดว่ามันจะอยู่ได้อย่างน้อยสองปี นายไปเอาไอเดียสุดยอดแบบนี้มาจากไหน !?เคล นายดำเนินการเรื่องนี้ได้เต็มที่ได้เลย”

“มันไม่ใช่ความคิดผมน่ะสิครับ” เคล ถอนหายใจเบา ๆ

“แล้วมันเป็นไอเดียใคร !?เจ้าของไอเดียนี้สมควรได้รับโบนัส”

“มันเป็นความคิดของ อัลเลย์บอส นี่คือคอนเทนต์ในแผนการสตรีมของเขาครับ”

เจมี่ ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ชั่วขณะเมื่อได้ฟังคำอธิบายของ เคล มันคล้ายกับเขาถูกค้อนทุบศีรษะอย่างรุนแรงจนทำให้เกิดความงุนงงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ “อัลลย์บอส !?นี่ฉันรู้จักเขาจริง ๆ หรือเปล่าเนี่ย !?”

“อยู่แล้วสิบอส มันเป็นความคิดของเขา ผมประหลาดใจมากเลยที่ได้ยินความคิดในการจับคนที่มีชื่อเสียงมาประลองภายใต้หน้ากาก”

“มันเป็นความคิดสร้างสรรค์ที่ยอดเยี่ยมเลย เขามีพรสวรรค์ในด้านนี้ด้วยเหรอเนี่ย”

“เขามีไอเดียดีพอ ๆ กับทักษะของเขา เขาเป็นครีเอเตอร์ที่ยอดเยี่ยม ที่จะมีเนื้อหาน่าสนใจอีกมากในอนาคตแน่ ๆ เขาจะต้องแบบนั้นแน่นอน” เคล พูด ทันใดนั้นก็เหมือนกับเขามีความคิดบางอย่าง “บอส ช่องของเรามีเวลาว่างช่วงไหนบ้างไหมครับ !?”

“หืม ... มีว่างช่วง 20:00-21:00 น. หลังจากทัวร์อารีน่าจบลง” เจมี่ตอบ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าทำไมจู่ ๆ เคล ถึงได้ถามเรื่องนี้ออกมา

เคล ตอบกลับอย่างตื่นเต้นทันที “ถ้าเราออกอากาศศึกราชันหน้ากากในช่วงเวลานี้ล่ะครับ !?สตรีมสดของเขาจะถูกตัดต่อ และเพิ่มคำบรรยายขึ้นเพื่อนำมาใช้ถ่ายทอดในช่องของเรา”

เมื่อได้ยินคำแนะนำของ เคล , เจมี่ ก็รู้สึกเต้นขึ้นทันที เพราะเขาสังเกตเห็นว่านี่เป็นความคิดที่ดีมาก จากนั้น เคล และ เจมี่ ก็ยังพูดคุยเกี่ยวกับแผนการต่อเป็นเวลานาน ตั้งแต่แนวคิด กระบวนการ และความเป็นไปได้ของทิศทางในอนาคตของศึกราชันหน้ากาก มีหลายสิ่งที่ต้องพิจารณา เมื่อการประชุมสิ้นสุดลงก็เหลือเพียงสิ่งเดียวที่ต้องตัดสินใจ นั่นคือการกำหนดตัวผู้เข้าร่วมรายการ และการจับคู่

“ผมไม่รู้ว่าควรจะให้ใครเป็นคนเข้ามาควบคุมการถ่ายทอดดี !?คริส !?จัสติน !?” เคล เสนอชื่อคนที่จะมาเป็นผู้กำกับ ภายใต้บริษัท NIKE นั้น ทั้ง คริส และ จัสติน ต่างก็เป็นโปรดิวเซอร์ที่มีความสามารถมากที่สุดในเวลานี้

“ทำไมเราต้องเลือกพวกเขา !?”

“แล้วแบบนั้นเราจะเลือกใครล่ะครับ !?”

“ไม่ใช่ว่ามันถูกกำหนดไว้แล้วเหรอ !?”

จากคำพูดของ เจมี่ มันก็ทำให้ เคล ชะงักไปครูหนึ่งก่อนจะโพล่งออกมา “เอลลิส !!เอลลิสฟิล์ม !!”

“ใช่แล้ว เคล , จัสติน กับ คริส อาจจะเป็นตัวเลือกที่ดี แต่ เอลลิส แตกต่างออกไป ไม่ใช่ว่าตอนนี้เขาก็เป็นมือตัดต่อให้กับ อัลเลย์บอส อยู่แล้วเหรอ !?”

การประชุมสิ้นสุดลงแล้ว เคล เริ่มจัดทีมสำหรับรายการศึกราชันหน้ากากทันที เริ่มต้นด้วยการแต่งตั้ง เอลลิส เป็นผู้จัดการพิเศษของ ฮยอนอู

.....

เอลลิส คิดว่าช่วงเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเป็นช่วงที่มีความสุขที่ในชีวิต ไม่ !!เขารู้สึกเหมือนชีวิตของเขาพลิกกลับแบบ 180 องศา นับตั้งแต่ต้นเดือนที่ผ่านมา

“NIKE!? NIKE Management!?เกิดอะไรขึ้น !?” เอลลิส ตรวจสอบอีเมลของเขาอย่างประหลาดใจ เขายืนยันได้แล้วว่าอีเมลที่เพิ่งได้รับมานั้นถูกส่งมาจาก NIKE โดยมีหัวข้อว่า ต้องการให้เขาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้กับ ฮยอนอู เขาคิดว่านี่เป็นข้อเสนอที่ดีมากสำหรับตัวเอง แต่แล้วก็ส่ายศีรษะเบา ๆ เมื่อคิดได้ว่า NIKE มีโปรดิวเซอร์ที่มีความสามารถอยู่หลายคน

“แล้วมันคืออะไร !?”

เอลลิส เริ่มตรวจสอบอีเมล

“ห๊ะ !?จริงเหรอเนี่ย !?”

อีเมลจาก NIKE คือการยื่นข้อเสนอสำหรับเขาจริง ๆ โดยที่เนื้อหาในอีเมลมีดังต่อไปนี้

‘เราต้องการให้คุณตัดต่อ และถ่ายทอดวีดีโอของ อัลเลย์บอส ในช่องของ NIKE ก็คือ NIKE Channel เราต้องการให้เป็นผู้จัดการให้กับ อัลเลย์บอส’

“ฉันรับอยู่แล้ว !!”

เอลลิส รู้สึกยินดีอย่างมาก เขาไม่สามารถพลาดโอกาสนี้ไปได้ เขายินดีที่จะยอมรับข้อเสนออย่างไม่มีเงื่อนไข แม้ว่าวีดีโอสำหรับการออกอากาศอาจจะสั้นไปบ้าง แต่อย่างน้อยมันต้องมีเวลารวมราว 1 ชั่วโมง ซึ่งนั่นหมายความว่า วีดีโอต้นฉบับอาจจะมีความยาวถึง 2-3 ชั่วโมง

“ฉันต้องตอบกลับทันที”

เอลลิส เริ่มเขียนอีเมลตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว เขายินดีอย่างมากที่จะได้รับหน้าที่นี้ นอกจากนี้เขายังเริ่มจัดการการทำงานของตัวเองให้เป็นระบบมากยิ่งขึ้นเพื่อการออกอากาศที่แท้จริงของ ฮยอนอู