34

บทที่ 34

ฮยอนอู เข้าเฝ้าจักรพรรดิด้วยการโค้งคำนับตามปกติ

“บอกข้าสิ ว่าเจ้ารู้อะไรมาบ้าง” จักรพรรดิถาม

ฮยอนอู เริ่มรายงานต่อจักรพรรดิตามสิ่งที่เขาได้รับข้อมูลมาทั้งหมด “ค่าของกองกำลังกบฏตั้งอยู่ที่ทะเลสาบบริอัง พวกเขาปิดทางเข้าด้วยเวทมนตร์บางอย่าง นอกจากนี้ผมยังสืบจนรู้อีกว่าใครคือหนอนบ่อนไส้”

“คนทรยศ !?”

“เจ้าแห่งปราสาทลิป้ากำลังร่วมมือกับกองกำลังกบฏ พวกเขาเตรียมความพร้อมที่จะโจมตีปราสาทลิป้าในอีกสามวันข้างหน้า”

จักรพรรดิอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ขณะเดียวกัน ฮยอนอู ยังคงมองไปยังจักรพรรดิพร้อมกับพูดต่อ “ผมได้รับข้อมูลมาว่าจอมเวทดำของบริกส์เป็นแผนการส่วนหนึ่งของพวกเขาด้วยเหมือนกันครับ”

หลังจากรายงานข้อมูลทุกอย่างแล้ว ฮยอนอู ก็โค้งคำนับอีกครั้ง ทันใดนั้นจักรพรรดิก็ระเบิดเสียงหัวเราะลั่นอย่างกะทันหัน “ฮ่า ๆ.... !!”

[คุณสำเร็จภารกิจสืบสวนกองกำลังกบฏ ]

“เจ้าทำในสิ่งที่นักผจญทั่วไปไม่สามารถทำได้”

[คุณได้รับของขวัญจากจักรพรรดิ ]

“นี่คือของขวัญที่ข้าสัญญาไว้ ไปที่ปราสาทลิป้าทันที ช่วยเหลือ ดยุคอัลเดรด ยับยั้งกองกำลังกบฏ ส่วน เอิร์ลราโมนด์ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ อัลเดรด จัดการกับเขา”

จักรพรรดิมอบหมายภารกิจใหม่ให้กับ ฮยอนอู อีกครั้ง

[ภารกิจถูกสร้างขึ้น ]

[การป้องกันปราสาทลิป้าอย่างสิ้นหวัง ]

[ป้องปราสาทลิป้าจากกองกำลังกบฏ ]

[ระดับ : MS]

[เงื่อนไข : ป้องกันปราสาทลิป้า 0/1]

[รางวัล : แต้มผลงานจักรวรรดิ , ไอเทมพิเศษ ]

“ครับ !!” ฮยอนอู เดินทางออกจากปราสาทและรีบมุ่งหน้าไปยังปราสาทลิป้าทันที ขณะเดียวกันวีดีโอของ ฮยอนอู ก็ได้รับความสนใจจากผู้คนจำนวนมากเช่นกัน

-ยูแจดื่มนม : เขาจะให้เราเข้าร่วมได้จริง ๆ เหรอ !?

-สัมผัสแห่งความตาย : ว่าแต่เขาจะให้เราเข้าร่วมทำไม !?

-Power Muscle King : แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไปล่ะนะ

-Pro Dreamer : ฉันอยู่ที่ปราสาทลิป้าแล้ว

เป็นเพราะผู้เล่นทั่วไปไม่สามารถมีส่วนร่วมในภารกิจหลักของอารีน่าได้ ดังนั้น ความนิยมของ ฮยอนอู จึงเพิ่มขึ้นอย่างมากจากข้อความที่เขาทิ้งไว้ในวีดีโอ สิ่งนี้ทำให้ผู้ชมในสตรีมของ ฮยอนอู เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าซึ่งตอนนี้มีจำนวนผู้ชมถึง 234,566 คน ซึ่งมากกว่ายอดผู้ชมของสตรีมเมอร์บนแพลตฟอร์ม A-World นับสิบคนรวมกันด้วยซ้ำ

“สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมจะเริ่มสตรีมตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป และจะมาไขข้อสงสัยของทุกคนกันที่นี่เลย”

-เราสามารถเข้าร่วมได้จริง ๆ เหรอ !?

-เป็นไปได้ด้วยเหรอ !?

-ฉันเชื่อ อัลเลย์บอส

-น่าจะเข้าร่วมได้จริง ๆ

‘เป็นไปตามแผนที่วางไว้’

ฮยอนอู กวาดสายตาไปบนช่องแชทก่อนจะเริ่มชี้แจงสถานการณ์ทั้งหมด “แน่นอนว่าไม่ใช่การโกหก วันนี้จะมีการโจมตีปราสาทลิป้า ภารกิจของเราคือการป้องกันปราสาทลิป้าจากกองกำลังกบฏ” ฮยอนอู หยุดเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ “แน่นอนว่าผมไม่สามารถแชร์ภารกิจของระบบให้กับทุกคนได้ นี่เป็นสิ่งที่ผมเสียใจจริง ๆ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็คงไม่เลวเลยที่ทุกคนจะได้มีโอกาสสัมผัสกับสงครามที่เป็นภารกิจหลักของอารีน่า”

-ชิ !!สุดท้ายแล้วเขาก็จะได้รับรางวัลไปคนเดียวอยู่ดี

-มันแปลกตรงไหน !?

-ว่าแต่การโจมตีจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ !?

-คนพวกนี้สักแต่พูดจริง ๆ

-ขอบคุณมากที่เปิดโอกาสให้เราได้เข้าร่วม

ริมฝีปากของ ฮยอนอู กำลังยกขึ้นเป็นรอยยิ้มภายใต้หน้ากาก นี่คือการตอบสนองที่เขาต้องการ และมันก็เป็นไปตามที่เขาวางแผนไว้ ฮยอนอู พูดคุยกับผู้ชมอีกเล็กน้อยก่อนจะปิดสตรีม จากนั้นเขาก็ถอดหน้ากากออกเพื่อมุ่งหน้าไปทำภารกิจ “ฉันจะไปทำภารกิจเดี๋ยวนี้แหละ”

.....

อัลเดรด เห็น ฮยอนอู ปรากฏตัวขึ้นก็รีบถามออกมาทันที “ท่านฮยอนอู !?ท่านไม่ได้กลับไปรายงานต่อฝ่าบาทเหรอ !?”

ทันใดนั้น ฮยอนอู ก็หยิบคำสั่งของจักรพรรดิที่ได้รับมาส่งให้กับ อัลเดรด แทนคำตอบของเขา

“นี่คืออะไร !?”

“มันคือคำสั่งจากจักรพรรดิ”

“คำสั่งจากจักรพรรดิ !?พระองค์มีรับสั่งว่าอะไร !?” อัลเดรด พึมพำพลางแกะม้วนคำสั่ง และเริ่มอ่านอย่างรวดเร็ว มือของเขาสั่นเทาขณะที่อ่านม้วนคำสั่งไปได้ไม่นาน “ราโมนด์ !!ข้าไม่เคยชอบขี้หน้าไอ้สารเลวนั่นเลยสักครั้ง !!ทหารฟังคำสั่งข้า เราจะไปจัดการกับ เอิร์ลราโมนด์ ก่อนที่กองกำลังกบฏจะเข้าโจมตีปราสาทลิป้า !!”

อัลเดรด หายตัวไปทันที เขามุ่งหน้าตรงไปยังปราสาทของเจ้าปราสาทอย่างรีบร้อน

“เอ่อ ... รอฉันด้วย !!”

-เขาทิ้งบอสของเราไปแล้ว

-ดูเหมือนบอสของเราจะไม่ใช่คนดำเนินเควสหลักซะแล้ว แต่เป็น NPC คนนั้นมากกว่า

-วิ่งตามไปเลยคุณบอส

ฮยอนอู บ่นออกมาเบา ๆ เมื่อถูก อัลเดรด ทิ้งไว้เบื้องหลัง สิ่งนี้ทำให้เขาดูเหมือนเป็นตัวตลกสำหรับผู้ชมทั้งหมดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

.....

เมื่อ ฮยอนอู มาถึงปราสาทของเจ้าปราสาท สถานการณ์ภายในก็จบลงแล้ว ดาบยักษ์ของ อัลเดรด เก็บกวาดทหารส่วนตัวทั้งหมดจนเหลือเพียง เอิร์ลราโมนด์ เพียงคนเดียวเท่านั้น

“ไอ้สารเลวราโมนด์ !!ฝ่าบาทอุตส่าห์ไว้ใจเจ้า และมอบหมายให้เจ้าดูแลปราสาทลิป้า !!แต่เจ้ากลับทรยศฝ่าบาทไปร่วมมือกับกองกำลังกบฏ !!”

“หึ !!เจ้าจะไปรู้อะไร !!มันเป็นเพราะเจ้าได้รับความไว้วางใจจากฝ่าบาทมาตลอด !!”

ฮยอนอู เฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดจากด้านข้าง นี่เป็นสถานการณ์ที่น่าประทับที่จะได้ดูการต่อสู้ระหว่าง NPC อย่างใกล้ชิดขนาดนี้

“มันถึงเวลาต้องยุติแล้ว เจ้าควรหยุดการหลงผิดไว้เพียงแค่ตรงนี้ !!”

“ถ้าไม่ใช่เจ้า ... ถ้าไม่มีเจ้าอยู่สักคน !!... อัลเดรด !!”

“หากไม่มีข้า ก็ยังมีคนอื่นมาหยุดเจ้า !!”

การโต้วาทีระหว่างสอง NPC เป็นไปอย่างดุเดือด ฮยอนอู รู้ว่านี่เป็นบทสนทนาที่ถูกตั้งโปรแกรมเอาไว้ล่วงหน้า แต่เขากลับไม่รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องตลกแม้แต่น้อย ความจริงแล้วเขายังรู้สึกประทับใจกับบทพูดแบบนี้ด้วยซ้ำ

-ฉันจ่ายเงินเพื่อสิ่งนี้

-ใช่ !!ฉันว่ามันคุ้มที่สุดแล้วที่ได้ดูสตรีมของ อัลเลย์บอส

-ฉันจะช่วยโดเนททีหลัง ตอนนี้ฉันอยากติดตามสถานการณ์ของเควสหลักแบบวินาทีต่อวินาทีมากกว่า

ในเวลาเรื่องราวได้ดำเนินมาจนถึงจุดไคลแม็กซ์แล้ว เอิร์ลราโมนด์ ยกดาบขึ้นพร้อมกับกระโจนเข้าหา อัลเดรด ร่างกายของเขาลุกโชนไปด้วยพลังเวทมนตร์สีฟ้า มันคือการเผาผลาญพลังเวทมนตร์เพื่อรีดเร้นความแข็งแกร่ง ถึงแม้ว่าเขาอาจจะสามารถเอาชนะ อัลเดรด มาได้ แต่เขาก็ไม่มีทางหลีกหนีจากความตายไปได้แน่นอน

“สุดท้ายเจ้าก็ยังตัดสินใจอย่างคนเขลา!!” อัลเดรด เหวี่ยงดาบไปที่ ราโมนด์ ที่กำลังวิ่งเข้ามา เขาโจมตีต่อเนื่องสามครั้ง และผลลัพธ์ของการโจมตีทั้งหมดก็หมายถึงหายนะสำหรับ ราโมนด์ ในทันที

ขณะที่เขาทรุดตัวลงคุกเข่าลงกับพื้น ราโมนด์ ก็พูดชื่อหนึ่งออกมาในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต “อเล็กซานเดอร์ !!”

‘อเล็กซานเดอร์’ นี่คือชื่อของจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน

“ขั้นตอนแรกเสร็จสิ้นแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงการกำจัดคนทรยศทั้งหมด” อัลเดรด พึมพำกับร่างไร้วิญญาณของ ราโมนด์

จากนั้น อัลเดรด ก็หันมาทาง ฮยอนอู “ตอนนี้ถึงคราวท่านแล้ว ข้าชื่นชอบในความกล้าหาญของท่าน และเชื่อว่าท่านคือคนที่จะสามารถทำในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ ข้าต้องการความช่วยเหลือจากท่าน”

“ผมจะช่วยปกป้องปราสาทลิป้าเอง” ฮยอนอู ตอบ

-ว้าว !!สมกับเป็นบอสของเรา

-เชื่อเถอะ !!เขาก็แค่เก๊กหล่อไปเฉย ๆ นั่นแหละ

.....

ขณะเดียวกัน หลินเฉิน ที่ตัดสินใจจะไปจัดการกับ ฮยอนอู นั้น จู่ ๆ สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ฮยอนอู ได้ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ลงในอารีน่าอย่างกะทันหัน

‘ผู้เล่นทั่วไปสามารถเข้าร่วมเควสหลักได้’

แม้ว่า หลิวเฉิน จะเป็นหนึ่งสามมังกรแห่งเกาลูน แต่มันก็ยังเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะแตะต้อง ฮยอนอู ได้ในขณะที่เขากลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจในอารีน่าแบบนี้

“บ้าเอ๊ย !!ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ !?” หลิวเฉิน ทุบกำปั้นลงกับโต๊ะ เขาสามารถเหยียบ ฮยอนอู ได้อย่างง่ายดายไม่ต่างไปจากการบี้มดแมลงตัวเล็ก ๆ ทันทีที่พวกเขาเผชิญหน้ากัน ท้ายที่สุดแล้ว หลิวเฉิน ก็มีเลเวลสูงถึง 170 และในปัจจุบันเขาก็ติดหนึ่งในร้อยอันดับแรกของแรงค์เกอร์ ขณะเดียวกัน ฮยอนอู มีระดับเลเวลไม่เกิน 70 เท่านั้น โดยทั่วไปแล้วความแตกต่าง 100 เลเวล ไม่ใช่สิ่งที่จะก้าวข้ามไปได้

“ฉันจะบอกพี่ว่ายังไงดี !?”

หลิวเฉิน ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องอื่น ปัญหาที่แท้จริงของเขาก็คือ เขาไม่สามารถหาข้อแก้ตัวใด ๆ ไปอธิบายกับ เทียนหู่ ได้

‘ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้วใช่ไหม’

หลิวเฉิน หยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมกับโทรหาใครบางคน

“พี่ ช่วยอะไรผมหน่อยสิ”

นี่เป็นช่วงเวลาที่ หลิวเฉิน วางแผนที่จัดการกับ ฮยอนอู อีกครั้ง

.....

ฮยอนอู กำลังง่วนอยู่กับการทำภารกิจโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีมือที่มองไม่เห็นต้องการกำจัดเขา ในที่สุดกองกำลังกบฏก็ปรากฏตัวขึ้น คนแรกที่เผชิญหน้ากับกองกำลังกบฏก็คือผู้เล่นเลเวล 100 ทั่ว ๆ ไป เขานำกลุ่มเพื่อนของเขามายังปราสาทลิป้า และรอคอยช่วงเวลาการเข้าโจมตีของกองกำลังกบฏอย่างใจจดใจจ่อ แต่ทว่าเขาก็ไม่สามารถยับยั้งความเบื่อหน่ายที่เกิดจากการรอคอยได้ ดังนั้น เขาจึงเลือกที่จะออกมาดูลาดเลารอบ ๆ ปราสาทลิป้า

ทันใดนั้นพลังมหาศาลก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเขา ไม่มีใครเห็นว่ามันแข็งแกร่งแค่ไหน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนมากที่สุด นั่นก็คือมีกองทัพมอนสเตอร์อันเดดจำนวนมากนำอยู่ด้านหน้าของกองกำลังกบฏ

“ฉันต้องกลับไปบอกกับทุกคน” เขาตัดสินใจที่จะล่าถอยกลับไปยังปราสาททันที

ในที่สุดภารกิจหลักลำดับที่สี่ของอารีน่าก็กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

.....

‘ตอนนี้มันกำลังเริ่มแล้ว’

ฮยอนอู มองไปยังกองทัพทั้งหมดที่อยู่นอกปราสาทลิป้า มันเป็นเวลากว่าสองชั่วโมงแล้วนับตั้งแต่กองกำลังกบฏถูกค้นพบเป็นครั้งแรก ตอนนี้พวกนั้นเดินทางมาจนสามารถมองเห็นได้จากกำแพงของปราสาทลิป้าแล้ว

“ผู้ชมทุกท่าน เห็นสิ่งนี้ไหม !?ในที่สุดกองกำลังกบฏก็ปรากฏตัวแล้ว !!” หลังจากที่ ฮยอนอู พูด ช่องแชทก็เริ่มไหลราวกับสายน้ำ

-อา !!ฉันอยากไปที่นั่น ถ้าฉันมีเลเวลสูงกว่านี้ฉันจะต้องอยู่ที่นั่นแล้วแน่ ๆ

-ตอนนี้ฉันอยู่ที่อาณาจักรซอง แต่ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย

-ฉันอยู่ที่ปราสาทลิป้า

ผู้ชมแทบทุกคนอย่างมีส่วนร่วมในสงครามป้องกันปราสาทลิป้า แต่มีคนจำนวนมากที่ไม่สามารถมาเข้าร่วมสงครามครั้งนี้ได้เนื่องจากสถานการณ์ของตัวเอง พวกเขาอาจมีระดับเลเวลที่น้อยเกินไป หรืออยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกล ดังนั้น พวกเขาจึงทำได้เพียงรับรู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านการสตรีมของ ฮยอนอู เท่านั้น อย่างไรก็ตาม จากมุมมองของ ฮยอนอู มันก็ทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนได้เข้าร่วมในสงครามครั้งนี้เช่นกัน

‘หือ !?’

ทันใดนั้น ข้อความแชทข้อความหนึ่งก็ดึงดูดความสนใจของ ฮยอนอู

-ตอนนี้กิลด์โลกใหม่ กับกิลด์ฟีนิกซ์ ก็กำลังทำเควสหลักอยู่เหมือนกัน

-มันเป็นการต่อสู้กับจอมเวทดำ ดูเหมือนกองกำลังจอมเวทดำจะหลั่งไหลมาจากทุกที่เพื่อมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรซอง

-จริงเหรอ !?ถ้างั้นมันก็คงคุ้มค่าที่จะไปติดตามสถานการณ์จากทางนั้นเหมือนกัน แต่ว่ายังไงฉันก็ขออยู่ดูบอสของเราดีกว่า

-ใช่ !!เราจะสนับสนุนบอสของเรา

‘ทิศใต้คืออาณาจักรซอง ... !?นี่หมายความว่า เลอบรอน กำลังมาใช่ไหม !?’

“สมเหตุสมผลทีเดียว”

ฮยอนอู กวาดสายตามองไปรอบ ๆ ผู้เล่นหลายคนกำลังรอสัญญาโจมตีอยู่บนกำแพง ทันทีที่กองกำลังกบฏเข้ามาในระยะ การโจมตีด้วยเวทมนตร์จากจอมเวทจะเป็นตัวเปิดฉากการต่อสู้ เมื่อศัตรูเข้ามาใกล้กองทัพที่นำโดย อัลเดรด จะเข้าประชิดกับศัตรู จากนั้นผู้เล่นทุกคนจะพร้อมใจกันออกไปต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับ ฮยอนอู นี่คือสิ่งที่ทุกคนคิด

“อีกไม่นานสงครามจะเริ่มแล้ว เราแค่ต้องยื้อเวลาเอาไว้ให้นานที่สุด กองทัพอัศวินแห่งคิออนที่นำโดย เลอบรอน กำลังมาที่นี่”

“ดยุคเลอบรอน !?”

“ใช่ !!เขากำลังมาที่นี่ด้วยตัวเอง อย่างที่ท่านรู้อยู่แล้ว เขาคืออัศวินที่แข็งแกร่งที่สุดของจักรวรรดิ และบางทีอาจจะเป็นอัศวินที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปเลยด้วย” อันเดรด ยกย่อง เลอบรอน ขณะที่จ้องเขม็งออกไปนอกกำแพง “เตรียมพร้อม !!ตอนนี้สงครามชี้ชะตาปราสาทลิป้าได้เริ่มขึ้นแล้ว”

“ครับ !!” ฮยอนอู ตอบรับอย่างหนักแน่น ‘ถ้าเขาไม่ใช่ NPC …’

-เขาพูดคำเดิมมา 10 นาที แล้ว

-ฉันคิดว่าเขาจะต้องเป็นอาจารย์ใหญ่

-ฉันว่าเขาจะต้องเป็นประธานนักเรียน

-ฉันคิดว่าเขาจะต้องเป็นประธานาธิบดีมากกว่า

ผู้ชมยังคงเป็นหนึ่งเดียวกับ ฮยอนอู

.....

ฉากที่น่าตื่นตาตื่นใจมากที่สุดของอารีน่าคือพลังเวทมนตร์ ไม่ว่าจะเป็นดอกไม้ไฟ หรือสายฟ้าตามธรรมชาติในโลกจริงนั้น สิ่งเหล่านั้นเป็นเหมือนของเด็กเล่นไปเลยเมื่อเทียบกับพลังเวทมนตร์ที่ถาโถมเข้าใส่กองกำลังกบฏ

ตูมมม !!!!

เปรี๊ยะ !!!!

-ลูกไฟ

-พายุสายฟ้า

“อย่าหวงพลังเวทมนตร์ของพวกเจ้า จงรีดเค้นพลังทั้งหมดออกมา !!” อัลเดรด ตะโกนลั่น ภายใต้คำสั่งของเขา ลูกไฟ และสายฟ้า ก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้าราวกับพายุ อย่างไรก็ตาม กองกำลังกบฏไม่ได้อ่อนแอ แม้ว่าจะถูกโจมตีด้วยเวทมนตร์นับไม่ถ้วน แต่มันก็ดูเหมือนกองกำลังของพวกเขาจะไม่ลดลงไปแม้แต่นิดเดียว

‘เราจะต้านเอาไว้ได้นานแค่ไหน !?’ นี่คือคำถามที่เกิดขึ้นในใจของผู้เล่นทุกคนที่เห็นกองกำลังกบฏเข้ามาใกล้ กองกำลังกบฏมีขนาดใหญ่เกินกว่าที่ทุกคนคาดคิด นอกจากนี้พวกมันยังมีโกเลม และกองทัพอันเดดที่จอมเวทดำอัญเชิญมาอีกด้วย

“ถ้าต้องเข้าปะทะกับพวกนั้นทั้งหมดเรายังต้านไม่อยู่แน่”

อัลเดรด ตัดสินใจ ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะปกป้องปราสาทโดยไม่ให้เกิดความเสียหาย ภายใต้กำแพงจะไม่มีสถานที่ปลอดภัยอีกต่อไปหาพวกซอมบี้จำนวนมากเข้าประชิดได้ และภายใต้สถานการณ์เช่นนั้นมันก็เป็นเรื่องยากที่จอมเวท หรือนักธนูจะช่วยสนับสนุนได้เช่นกัน

อัลเดรด กัดฟันแน่น เขาตัดสินใจที่จะก้าวไปข้างหน้า “อัศวินทั้งหมดตามข้ามา !!”

อัลเดรด ชูดาบยักษ์ของเขาขึ้นฟ้าพร้อมกับส่งเสียงคำราม