11
บทที่ 11
เคล หัวหน้าฝ่ายขายของ NIKE Management กำลังพยายามอย่างหนักในการมองหาเพชรในตม เขาตรวจสอบวีดีโอต่าง ๆ ของอารีน่านับไม่ถ้วนที่ถูกอัพโหลดขึ้นบนอินเทอร์เน็ต แต่ถึงแม้ว่าเขาจะดูวีดีโอมากมายเขาก็ยังไม่พบสิ่งที่กำลังมองหา
“เสียเวลาเปล่าไปอีกวันเหรอเนี่ย …”
ขณะที่เขาพึมพำกับตัวเองอยู่นั้น สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นบางอย่าง
[วีดีโอตอกกลับพวกชอบ PK]
“หือ !?มันน่าสนใจขนาดนั้นเลยเหรอ !?”
เคล คิดว่านี่เป็นวีดีโอของผู้เล่นระดับที่สุดที่จัดการกับผู้เล่น PK ระดับต่ำได้เท่านั้น แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังเปิดวีดีโอนี้ขึ้นมาเพื่อบรรเทาความเครียด
“เอ๊ะ !?”
ปรากฏว่าการคาดเดาของเขาผิดพลาด ผู้เล่นระดับสูงไม่ใช่ตัวละครหลักในวีดีโอนี้ แต่มันกลับกลายเป็นผู้เล่นระดับต่ำที่เป็นตัวเอกของวีดีโออย่างไม่น่าเชื่อ
‘น่าสนใจทีเดียว’
จนถึงตอนนี้ เคล ก็รู้สึกได้ว่าวีดีโอนี้น่าสนใจอยู่ไม่น้อย แต่มันไม่ได้มีอะไรพิเศษมากกว่านั้น เพราะวีดีโอลักษณะนี้สามารถพบเห็นได้ทั่วไปบนอินเทอร์เน็ต
“หือ !?ยังมีต่ออีกเหรอ !?”
ขณะที่ เคล คิดว่าวีดีโอจบไปแล้วนั้น เขาก็พบว่ามันยังมีเอ็นเครดิตเหลืออยู่อีกเล็ก มันเป็นวีดีโอที่ผู้เล่นระดับต่ำคนนั้นจัดการกับบอสดาร์คเอลฟ์ได้อย่างน่าอัศจรรย์
“นี่ ... สุดยอดไปเลย!!”
‘เขาเป็นผู้เล่นที่น่าจับตามอง’
ไม่สำคัญอีกต่อไปว่าผู้เล่นคนนี้จะมีระดับเลเวลสูงหรือต่ำ เพราะเพียงแค่ทักษะการต่อสู้ของเขาที่ใช้รับมือกับบอสมอนสเตอร์ก็น่าทึ่ง และน่าหลงใหลอย่างไม่น่าเชื่อ
‘ช่อง Argon!?ฉันต้องติดต่อไปหาเขา’
วีดีโอตัวนี้ถูกอัพโหลดโดยช่อง Argon ซึ่งเป็นชื่อช่องสตรีมของ ยองชาน , เคล ไม่ลังเลเลยที่จะรีบติดต่อไปหาอีกฝ่ายเมื่อเขาค้นพบอัญมณีที่กำลังมองหา
[ถึง : Argon]
[สวัสดีคุณ Argon ผมชื่อว่า เคล บราวน์ เป็นหัวหน้าฝ่ายขายของ NIKE Management , NIKE Management ของเราเป็นหน่วยงานที่ถูกจัดตั้งขึ้นโดยบริษัท NIKE ที่ทุกคนรู้จักเพื่อจัดการวางแผนการตลาดบนอารีน่าโดยเฉพาะ ]
[เหตุผลที่ผมส่งอีเมลล์ฉบับนี้มาหาคุณ เป็นเพราะผมสนใจผู้เล่นที่ระดับต่ำในวีดีโอ ตอกกลับพวกชอบ PK บนช่องของคุณ ]
[หากคุณสะดวกกรุณาติดต่อมาที่ : 010-XXXX-XXXX]
[อีเมลล์ : [email protected]]
…..
“ฉันหวังว่าจะได้รับคำตอบภายในหนึ่งสัปดาห์”
เคล มั่นใจอย่างมากว่าเขาจะต้องได้รับคำตอบที่ดี ทั้งหมดเป็นเพราะเขาคือตัวแทนของ NIKE ไม่ใช่บริษัทอื่น
“ว่าแต่ว่า ทำไมเขาถึงแต่งตัวแบบนั้น !?หรือเขามั่นหน้าขนาดนั้นเลยเหรอ !?” เคล พึมพำเบา ๆ ขณะที่เขาจิบอเมริกาโน
......
ระหว่างเดียวกันนั้น ฮยอนอู ก็ได้ออกล่าในพื้นที่ใหม่ การล่าดาร์คเอลฟ์ต่อเป็นความคิดที่ไม่เลวนัก แต่ ฮยอนอู รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากเขายังรั้งอยู่ที่นี่ต่อไป ดังนั้น เขาจึงเลือกที่จะมุ่งหน้าไปยังพื้นที่อื่นแทน
เผ่าหมาป่าทุ่งหญ้า นี่คือเผ่าพันธุ์ออร์คที่ปกครองพื้นที่ทางเหนือของป่าดำ ออรค์ของเผ่าหมาป่าทุ่งหญ้าคือมอนสเตอร์ที่มีรูปร่างสูงใหญ่กว่าดาร์คเอลฟ์ และมีเลเวลสูงกว่าดาร์คเอลฟ์อย่างน้อย 10 เลเวล ฮยอนอู กำลังไล่ล่าออร์คเหล่านี้ด้วยความช่วยเหลือจากบัพของ ทังอี
[คุณได้สังหารออร์คเผ่าหมาป่าทุ่งหญ้า ]
[คุณได้รับค่าประสบการณ์ ]
“เจ้านาย เรามาพักกันสักหน่อยเถอะ”
“ฉันต้องการอัพเลเวลมากกว่านี้ เราจะล่ากันต่อ”
“ไอ้เจ้านาย นี่มันกี่ครั้งแล้วที่ท่านพูดแบบนี้ มันห้าครั้งแล้วนะ !!ห้าครั้งแล้ว !!” ทังอี พูดพร้อมกับยื่นฝ่ามือออกมาด้านหน้าราวกับเขากำลังจะยกนิ้วขึ้นมาห้านิ้ว
“เอาล่ะ งั้นเราจะพักกันสักห้านาที”
ฮยอนอู ตรวจสอบหน้าต่างสถานะของตัวเองระหว่างพัก เขาต้องกระจายแต้มสเตตัสหลังจากการเก็บเลเวลอย่างต่อเนื่องที่ผ่านมา
[หน้าต่างสถานะ ]
[ชื่อตัวละคร : คัง ฮยอนอู ]
[เลเวล : 24 ]
[อาชีพ : นักรบ]
[ฉายา : นักรบที่ ข่าน ให้การยอมรับ ]
[ค่าสถานะ : ความแข็งแรง : 55 (+68) , ความคล่องแคล่ว : 50 (+28) , ความอึด : 40 (+50) , พลังเวทมนตร์ : 30 ]
[แต้มสเตตัส : 5 ]
‘ความเร็วในการเพิ่มเลเวลมากกว่าเมื่อก่อนมากจริง ๆ’
ความแตกต่างที่เด่นชัดจากอดีตมากที่สุดก็คือ ขั้นตอนการเก็บเลเวลของ ฮยอนอู เพิ่มขึ้นจากเมื่อก่อนอย่างมาก นั่นเป็นเพราะตอนนี้เขามีข้อมูลเกี่ยวกับเกมอารีน่ามากมายที่สามารถหาได้บนอินเทอร์เน็ต ในอดีต ฮยอนอู เป็นผู้เล่นคนแรก ๆ ของเกมทำให้เขาไม่มีข้อมูลต่าง ๆ ใช้เป็นแนวทางการพัฒนาตัวละครของเขาได้ แต่ตอนนี้เมื่อเขากลับมาเล่นอารีน่าอีกครั้ง มันทำให้เขากลายเป็นผู้เล่นทั่วไปที่สามารถเข้าถึงข้อมูลเหล่านั้นได้ เขาจึงสามารถใช้ข้อมูลที่มีทั้งหมดเพื่อไล่ตามแรงค์เกอร์อันดับต้น ๆ ของอารีน่าได้
‘ฉันต้องตามพวกนั้นให้ทัน’
ฮยอนอู พึมพำพร้อมกับตรวจสอบสถานะของ ทังอี
[หน้าต่างสถานะ ]
[ชื่อ : ทังอี ]
[เลเวล : 15 ]
[สายพัน : หมีมาริโอเนต ]
[ฉายา : ทายาทเกาะบุงบุง ]
[ค่าสถานะ : ความแข็งแรง : 35 , ความคล่องแคล่ว : 35 , ความอึด : 50 , พลังเวทมนตร์ : 90 ]
ทายาทเกาะบุงบุง : ความสามารถทางกายภาพเหมือนหมีทั่ว ๆ ไป แต่มีพลังเวทมนตร์สูงเป็นลักษณ์ที่โดดเด่น เขามีรูปลักษณ์ที่น่าเอ็นดูแตกต่างจากน้ำเสียงที่เย่อหยิ่งของเขา
[ความสนิท : 15 ]
[สกิล : จิตวิญญาณแห่งหมี , คำอวยพรแห่งป่า ]
‘นี่คือสัตว์เลี้ยงระดับยูนีคแน่นอน’
เกณฑ์การจัดระดับสัตว์เลี้ยงขึ้นอยู่กับค่าสถานะของพวกมันที่ได้รับต่อการอัพเลเวลหนึ่งครั้ง
[ทั่ว : 3-5 แต้ม ]
[แรร์ : 6-7 แต้ม ]
[ยูนีค : 8-10 แต้ม ]
ทังอี คือสัตว์เลี้ยงที่ได้แต้มค่าสถานะสูงสุดอย่างไม่ต้องสงสัย นอกจากความแข็งแรง , ความคล่องแคล่ว และความอึด ที่เพิ่มขึ้นสองเท่าต่อเลเวลแล้วนั้น พลังเวทมนตร์ของ ทังอี ยังเพิ่มขึ้นครั้งละสี่แต้มต่อการอัพเลเวลอีกด้วย
‘บัพของเขาก็ดีกว่าบัพทั่ว ๆ ไป นอกจากนี้ในอนาคตฉันยังสามารถใช้เขาเป็นแทงค์ได้ด้วย นี่สมบูรณ์แบบไปแลย’
“เจ้าตัวนำโชค !!เจ้าตัวนำโชคของฉัน”
“ไอ้เจ้านาย อย่าทำแบบนี้!!”
ฮยอนอู ลูบหูทั้งสองข้างของ ทังอี ระหว่างที่นอนพักอย่างสบายอารมณ์
“เอาล่ะ หมดเวลาพักแล้ว”
……
ออร์คเผ่าพันธุ์หมาป่าทุ่งหญ้าเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งมาก ผู้เล่นส่วนใหญ่มักจะมาล่าในพื้นที่แถบนี้เป็นทีมทีมละสี่คน แต่ ฮยอนอู แทบจะเป็นผู้เล่นเพียงคนเดียวที่ล่าในแถบนี้
“มนุษย์ !!แข็งแกร่ง ชวิค !!”
“มนุษย์ เจ้าจะได้ลิ้มรสคมดาบของข้า ชวิค !!”
ห้านาทีก่อน ออร์คมองว่ามนุษย์หนุ่มที่กล้ามาท้าทายพวกมันเพียงลำพังเป็นเพียงเหยื่ออันโอชะเท่านั้น แต่ทว่าพวกมันไม่ได้รู้เลยว่าตัวเองต่างหากที่กำลังจะกลายเป็นผู้ถูกล่า
“ทังอี บัพ !!”
“ได้เลยเจ้านาย !!”
ลำแสงสีเขียวปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือของ ทังอี นี่คือสกิล คำอวยพรแห่งป่า ในเวลาเดียวกันสัญลักษณ์รูปหมีก็ปรากฏขึ้นครอบคลุมร่างกายของ ฮยอนอู นี่คือสกิล จิตวิญญาณแห่งหมี นอกจากนี้เมื่อระดับเลเวลของ ทังอี เพิ่มขึ้น มันก็ทำให้ความสามารถของสกิลทั้งสองเพิ่มขึ้นตามไปด้วย
[จิตวิญญาณแห่งหมี ]
[เพิ่มความแข็งแรง และความอึดของหมี ]
[ประเภท : บัพ ]
[ระดับ : แรร์ ]
[ความชำนาญ : F+]
[ความสามารถ : เพิ่มความแข็งแรง และความอึด 10% เป็นเวลา 6 นาที ]
[คูลดาวน์ : 1 นาที ]
.....
[คำอวยพรแห่งป่า ]
[มอบความมีชีวิตชีวาแห่งผืนป่า ]
[ประเภท : บัพ ]
[ระดับ : แรร์ ]
[ความชำนาญ : F+]
[ความสามารถ : เพิ่มพลังป้องกัน 10% , เพิ่มอัตราการฟื้นฟูพลังชีวิต 0.15% ต่อวินาที เป็นเวลา 6 นาที ]
[คูลดาวน์ : 1 นาที ]
.....
ความแข็งแกร่งโดยรวมของ ฮยอนอู เพิ่มขึ้นอย่างมากภายใต้ผลจากบัพของ ทังอี และมันแทบจะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นหายนะสำหรับออร์คเผ่าหมาป่าทุ่งหญ้าทันที ก่อนหน้านี้ ฮยอนอู ต้องโจมตีออร์คสามครั้ง เขาถึงจะสามารถเจาะผ่านกล้ามเนื้อ และชุดเกราะหนังของมันได้ในที่สุด
‘ครั้งนี้จะต่างไป’
ครั้งนี้ ฮยอนอู ใช้สกิลเฉพาะอาชีพนักรบ แบช และ สไตรค์ ออกมาอย่างไม่ลังเล และผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นก็แตกต่างไปจากก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง
[คุณได้สังหารออร์คเผ่าหมาป่าทุ่งหญ้า ]
[คุณได้รับค่าประสบการณ์ ]
[คุณได้รับค่าประสบการณ์ ]
[คุณได้รับค่าประสบการณ์ ]
[เลเวลอัพ ]
[พลังชีวิต และพลังเวทมนตร์ทั้งหมดได้รับการฟื้นฟู ]
[ความชำนาญสกิล ชำนาญอาวุธ เพิ่มเป็นระดับ F+]
[ความชำนาญสกิล แบช เพิ่มเป็นระดับ F+]
[ความชำนาญสกิล สไตรค์ เพิ่มเป็นระดับ F+]
‘วีดีโอตัวนี้จะพอใช้ได้ไหมนะ!?’
ฮยอนอู ไม่สนใจหน้าต่างแจ้งเตือนจากการอัพเลเวลแม้แต่นิดเดียว เพราะตอนนี้เขามีสิ่งให้กังวลมากกว่า นั่นคือการตรวจสอบวีดีโอการล่าของเขา
“ดูเหมือนว่ามันจะเป็นปัญหาใหญ่ หากว่าฉันไม่สามารถบันทึกวีดีโอเด็ด ๆ ได้”
เหตุผลที่ทำให้ ฮยอนอู ตกอยู่ในความกังวลแบบนี้เป็นเพราะ ก่อนหน้านี้เขาตอบรับคำขอ และความคิดเห็นของ ยองชาน ที่ต้องการให้เขาอัพโหลดวีดีโอตัวต่อไปหลังจากวีดีโอตัวแรกได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี สิ่งนี้ทำให้เขาต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดแบบนี้ วีดีโอล่ามอนสเตอร์แบบนี้ไม่ค่อยได้รับความนิยมมากนัก เพียงแต่ว่ามันเป็นเพราะทักษะเฉพาะตัวของ ฮยอนอู ไม่สามารถพบเห็นได้ทั่วไป มันจึงยังพอที่จะเรียกคนดูให้เข้ามาดูวีดีโอของเขาได้อยู่บ้าง อย่างไรก็ตาม ยองชาน ต้องการอะไรที่ดีกว่านั้น อย่างเช่นวีดีโอที่มีทั้งความตึงเครียด และความสุขเล็กน้อยจากการต่อสู้ช่วงสั้น ๆ
“เอาล่ะ !!น่าจะต้องพอเท่านี้ก่อน”
ฮยอนอู ตรวจสอบวีดีโอที่บันทึกไว้อีกครั้ง จากนั้นเขาก็ตัดสินใจที่จะเลื่อนการอัพโหลดวีดีโอออกไปในที่สุด
“สกิลของฉันเลื่อนระดับแล้วเหรอ !?”
ความชำนาญสกิลเพิ่มขึ้นเร็วกว่าที่เขาคิดไว้ นั่นเป็นเพราะระบบอารีน่าให้คะแนนพิเศษสำหรับผู้เล่นที่ล่ามอนสเตอร์ข้ามระดับเลเวล
“จริงสิ !!ทังอี นายจัดการกับเอฟเฟกต์ตอนใช้สกิลได้ไหม !?”
“เอฟเฟกต์อะไรเหรอเจ้านาย !?”
“ก็แสงสว่างตอนนายใช้สกิลไง”
“ได้อยู่แล้ว !!แต่ว่าเจ้านายไม่ชอบมันเหรอ มันออกจะเท่ขนาดนั้น” ทังอี เข้าใจความหมายของ ฮยอนอู ได้ในที่สุด
“มันจะมีประโยชน์มากกว่าถ้าสามารถใช้มันได้อย่างลับ ๆ” ฮยอนอู ส่ายศีรษะเบา ๆ ขณะที่เขาตอบกลับ ทังอี
ครั้งนี้เป็นฝ่าย ทังอี ที่ส่ายศีรษะพลางคิดในใจ ‘แกเป็นเจ้านายที่ชั่วร้ายที่สุด’
“ได้เลย ข้าจะไม่แสดงสัญลักษณ์ใด ๆ ออกมาอีกในอนาคต”
ฮยอนอู พยักหน้าให้กับคำตอบของ ทังอี ก่อนจะหันไปยังร่างของออร์คที่สลายหายไป
“ดูเหมือนจะมีของดรอปออกมาด้วยแฮะ”
ฮยอนอู มองเห็นไอเทมบางอย่างดรอปออกมาหลังจากร่างของออร์คสลายไป สิ่งเหล่านี้จะสามารถนำไปเปลี่ยนเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับยาฟื้นพลังชีวิต และยาฟื้นพลังเวทมนตร์ได้
“ว่าแต่นี่มันอะไรหว่า !?”
ฮยอนอู เก็บไอเทมที่ดรอปออกมา แต่แล้วเขาก็พบว่ามีบางอย่างแปลก ๆ รวมอยู่ด้วย มันคือสร้อยกระดูกเส้นหนึ่ง
[เควสถูกสร้างขึ้น ]
[ทายาทแห่งเผ่าหมาป่าทุ่งหญ้า ]
[สร้อยคอกระดูกของหัวหน้าเผ่าหมาป่าทุ่งหญ้าคนต่อไป คันคุน ]
[ระดับ : D+]
[เงื่อนไข : นำสร้อยคอกระดูกไปมอบให้กับหัวหน้าเผ่าหมาป่าทุ่งหญ้า แรคคูน 0/1 ]
[รางวัล : ค่าประสบการณ์ ]
.....
“แจ็คพอต !!ดูเหมือนว่าฉันจะได้รับเควสมาแบบบังเอิญซะแล้ว”
ฮยอนอู อ่านรายละเอียดของเควสด้วยความประหลาดใจ เควสนี้ถูกจัดความยากไว้ที่ระดับ D+ ซึ่งมันแปลกมาสำหรับเควสส่งของทั่ว ๆ ไปแบบนี้
“ทำไมระดับเควสถึงได้สูงแบบนี้ หรือว่ามันไม่ใช่เควสส่งของธรรมดา ๆ!?”
ฮยอนอู ไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจ และสงสัยบนใบหน้าของเขาได้เมื่อเห็นหน้าต่างรายละเอียดเควส
-ต้องได้รับการยอมรับจากบอสมอนสเตอร์ออร์ค ดาแคน เพื่อให้ผู้นำเผ่าหมาป่าทุ่งหญ้า แรคคูน ปรากฏตัว
“ได้รับการยอมรับจากบอสมอนสเตอร์ !!นี่มันภารกิจอะไรวะเนี่ย !!”
“บอสมอนสเตอร์มันไม่ใช่สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งเหรอ !?”
ตอนนี้ ฮยอนอู เข้าใจได้บางส่วนแล้วว่าทำไมระดับเควสถึงได้สูงกว่าเควสส่งของทั่ว ๆ ไป ผู้นำเผ่าออร์ค แรคคูน น่าจะไม่ใช่มอนสเตอร์ และเขาน่าจะเป็น NPC ระดับสูงมากกว่า
“แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงมันดีล่ะนะ”
ภารกิจที่เขาได้รับมาด้วยความบังเอิญครั้งนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคือการเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่นับตั้งแต่ที่เขามาถึงทางเหนือของป่าดำ เพราะเควสส่วนใหญ่ที่เกี่ยวกับ NPC ระดับสูงมักจะมอบรางวัลที่ยอดเยี่ยม เหล่าแรงค์เกอร์นับไม่ถ้วนต่างก็ได้พิสูจน์เรื่องนี้แล้ว
“แต่ว่า ฉันจะไปหา ดาแคน ได้จากที่ไหน ...”
ด้วยเลเวลปัจจุบันมันคงเป็นเรื่องยากที่ ฮยอนอู จะได้รับการยอมรับจาก ดาแคน หากเขาเลเวล 30 มันอาจจะคุ้มค่าที่จะลองทำเควสนี้ดู แต่ตอนนี้เขาเพิ่งมีเลเวลเพียง 26 เท่านั้น
“เหลืออีก 4 เลเวล”
“ทังอี ไปล่ากันต่อเถอะ”
......
“วันนี้นายมีอะไรหรือเปล่า !?”
ชายวัยกลางคนกำลังเซ็นเอกสารบางอย่างพูดไปทาง เคล ที่กำลังเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทีตื่นเต้น ชายวัยกลางคนคนนี้คือบอสของ NIKE Management เจมี่ มัวร์
“ผมมองออกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอครับบอส”
“ผมเพิ่งพบบางคนที่น่าสนใจ และเขาจะกลายเป็นดาวที่ทำให้ NIKE ของเราโดดเด่นมากยิ่งขึ้น ผมอยากจะทำสัญญากับเขาครับ” เคล ตอบคำทักทายของ เจมี่ ก่อนจะพูดถึงเหตุผลของเขา
“เขามีทักษะที่ยอดเยี่ยมเลยครับบอส” เคล พูดเสริมพร้อมกับวางแท็บเล็ตตรงหน้า เจมี่ บนหน้าจอคือวีดีที่ เคล เพิ่งดูเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน
“โอ้ว !!เขาดูเหมาะสมจริง ๆ ฉันคิดว่าเขาเหมาะที่จะเป็นส่วนหนึ่งของ NIKE ฉันจะรอข่าวดีจากนายนะ เคล”
“ได้เลยครับบอส !!”