ตอนที่ 258 อาวุธสมบัติดินแดนขั้วจักรวาล

ค่ายทหารใหม่ว่างเปล่าสิ้นเชิง  ยกเว้นแต่การปรากฏตัวของถังเทียน

เขาถอนหายใจยาวสภาพใจของเขาย่ำแย่มาก ความล้มเหลวอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขารู้สึกพ่ายแพ้ที่เขาไม่ได้รู้สึกมานานแล้ว  เขาเดินทอดน่องอยู่ในค่ายทหารอย่างไม่มีจุดหมาย ก่อนที่จะถูกควันดำเป็นสายจากห้องจิตวิญญาณพลังยุทธดึงดูด

ควันดำนั้นมีดวงตาที่โกรธเกรี้ยวอยู่คู่หนึ่ง

ถังเทียนตะลึง  นั่นคือการ์ดไม่ใช่หรือ? ปิงปล่อยการ์ดออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่?

หมอกควันดำดูเหมือนจะไม่เห็นถังเทียนและไม่เคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย ถังเทียนเอียงคอมองดูอยู่ครึ่งวัน แต่ไม่เห็นพัฒนาการใดๆ จากมันเลย อย่างไรก็ตาม รอให้ปิงกลับมาก่อน จากนั้นข้าจะได้รู้ว่าคืออะไร ถังเทียนส่ายหัวและทิ้งความรู้สึกพ่ายแพ้ไว้เบื้องหลัง  เขาสูดหายใจลึก  ความเด็ดเดี่ยวปรากฏอยู่ในดวงตาเขาอีกครั้งปากของเขาหัวเราะเยาะตนเอง

ความล้มเหลวคือสิ่งที่ข้าคุ้นเคยที่สุดแล้ว!

ข้าเคยล้มเหลวในอดีตไม่ใช่หรือ?

ศัตรูที่คุ้นเคยเช่นนั้นมันเอาชนะข้าได้อย่างไร?

ยอมแพ้หรือ?  ตลกน่ะ!  มันไม่มีทางเกิดขึ้นกับหนุ่มน้อยชาวฟ้าแน่นอนไม่ว่าตอนนั้นหรือว่าตอนนี้

เอาชนะมันให้ได้

ถังเทียนกำหมัดอย่างจริงจังเขาเปลี่ยนมีรังสีอำมหิตและมุ่งหน้าไปที่ห้องฟ้าถล่ม

หลังจากผ่านไปนาน  ถังเทียนก็ได้ยินเสียงอาเฮ่อร้องเรียก  เขาจึงได้ตระหนักว่าผ่านไปอีกสิบวันเพียงเท่านั้นถังเทียนตระหนักว่าเขาอยู่ในค่ายทหารใหม่ถึงสามสิบวันรวมเวลาฝึกทั้งหมดสี่สิบวัน

“ข่าวดีคือ เรามาถึงกลุ่มดาวหมาป่าแล้ว”  ข่าวร้ายคือเราถูกพบเห็นแล้วหลังจากผ่านแม่น้ำ...”

“มีคนกำลังจับตาเราหรือ?”  จิตใจถังเทียนกำลังว้าวุ่นเขายังไม่คืนสภาพจากการฝึกฝน

ครืนนน

ยานกำลังสั่น

พวกเขาถูกโจมตี

นัยน์ตาถังเทียนยังคงว่างเปล่า  ทันใดนั้นประกายสีแดงในดวงตาเรืองรองขึ้นมา  ถ้าจะพูดให้ถูก ก่อนหน้านี้เขาคือราชสีห์ที่นอนไม่หลับจากนั้นก็กลายเป็นราชสีห์ห้าวที่เข้าสู่สภาพพร้อมรบในปัจจุบัน

ความเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงนี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆทำให้อาเฮ่อผู้มองเห็นกับตาเป็นครั้งแรกถึงกับสั่น

ถังเทียนหายไปจากสายตาของเขา

อาเฮ่อวิ่งไปอยู่ที่ด้านข้างยานทันที  ถังเทียนกลายเป็นจุดดำเล็กไปเรียบร้อยแล้ว  เขาโดดลงไปจริงๆ

“ฆ่า!”

เสียงตะโกนดังมาจากข้างล่างฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้วธนูบรอนซ์ห้าดอกมีรังสีเขียวคลุมพุ่งออกมาเป็นแสงสีเขียวห้าสาย  เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายก็คือถังเทียนผู้อยู่กลางอากาศ

ธนูบรอนซ์ทั้งห้าดอกพุ่งเข้าหาถังเทียนในตำแหน่งต่างๆและป้องกันจุดที่เขาจะหลบหนีได้ ทั้งวางแผนไว้แล้วเพื่อป้องกันถังเทียนหลบหนี

ถังเทียนที่ร่วงลงมาในท้องฟ้าเห็นลูกธนูของฝ่ายตรงข้ามพุ่งเข้ามาเป็นแนวตาข่าย ทันใดนั้นเขาม้วนตัวเป็นวงร่างของเขาใช้พื้นที่น้อยลงสามารถหลบธนูได้สี่ดอก  ดอกสุดท้ายปะทะใส่โล่ตะลุยเลือด

เสียงการปะทะของโลหะที่คาดเอาไว้ไม่ได้ดังออกมา  ธนูที่ทรงพลังเฉียดผ่านโล่ไป

หน้าของคนร้ายที่แอบซุ่มโจมตีถึงกับเปลี่ยน

ปัง!

ถังเทียนหลบการลอบทำร้ายลงไปยืนบนพื้นทำให้เศษหินหลุดจากใต้เท้าเขาปลิวกระเด็นไปทั่ว เขาไม่ได้ชะงัก ทันทีที่ลงบนพื้น เขาหายไป เสียงตื่นตกใจดังลั่น ผู้คนแปดคนปลิวขึ้นไปในอากาศ  ขณะที่ร่างของชายหนุ่มถูกกวาด

ม่านตาอาเฮ่อหดตัว

โล่กับรังสีในมือของถังเทียนกลายเป็นเหมือนรังสีดาบที่คมและอำมหิต  รังสีโล่ที่คมทั้งหมดนี้ไม่ได้ก่อขึ้นโดยแรงควบแน่นของปราณแท้แต่เป็นแรงอัดอากาศ

คนร้ายแปดคนที่อยู่ในอากาศร่วงลงพื้น  เพียงแค่นั้นรังสีโล่ก็หายไป

ในช่วงเวลาสั้นๆสิบกว่าวินาที การต่อสู้ก็จบลง

ถังเทียนถือโล่ตะลุยเลือดขณะที่กลับเข้ามาในยาน  สีหน้าของเขาสงบเย็นขึ้นเหมือนกับว่าเสร็จเรื่องบางอย่างที่ไม่ควรพูดถึง มีแต่เพียงรอยเปื้อนเลือดบนโล่เป็นหลักฐานการต่อสู้

ลักษณะการเข่นฆ่ารุนแรงถึงเพียงนั้น

ถังเทียนเพิ่งใช้วิทยายุทธอะไรไป....

หัวใจของอาเฮ่อสั่นไหว  ถังเทียนแสดงออกถึงความเด็ดขาดและรุนแรงทำให้อาเฮ่อรู้สึกว่าคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าของเขาเป็นอีกคนหนึ่ง  ถังเทียนปกติมักจะกระตือรือร้นและยิ้มสดชื่นเสมอ...คนผู้นี้...ดูไม่ออกเลยจริงๆ

ประกายกระหายเลือดในดวงตาหายไปอย่างรวดเร็ว  ลักษณะหน้าที่อำมหิตเย็นชาหายไปอย่างรวดเร็ว

“เหนื่อยเหลือเกิน...”  ถังเทียนรู้สึกหนังตาหนักเขาหาวและล้มตัวลงนอนกลางพื้นยานหลับสนิทอย่างรวดเร็ว

รอยเปื้อนเลือดบนโล่ตะลุยเลือดถูกดูดซับเข้าไปและอาเฮ่อที่มองเห็นอยู่รู้สึกสยอง โล่นี้ดูเหมือนธรรมดามาก แท้ที่จริงกลับไม่ธรรมดา

ยานยังไม่หยุดเคลื่อนไหวและยังพุ่งหวีดหวิวฝ่าอากาศ

หลังจากนั้นไม่กี่นาที

ปรากฏร่างสามคนอยู่ข้างศพทั้งแปดและตรวจสอบพวกเขาอย่างรอบคอบ

“แข็งแกร่งและอำมหิตมาก”  บุรุษคนหนึ่งในนั้นอดอุทานไม่ได้

“ไม่มีเวลาให้องค์การได้โจมตีระลอกที่สองทุกคนได้รับบาดเจ็บแบบเดียวกัน ทั้งหมดเกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ พวกเขาถูกฆ่าตายในเวลาเดียวกัน”บุรุษอีกคนปากอ้าค้าง

“คาดว่าเป็นนักสู้ในทำเนียบสวรรค์วิถี!”

“ดูเหมือนวาเขาแข็งแกร่งกว่าที่เราคิด...”

“เราต้องล่วงหน้าไปก่อนพวกเขา...”

….

ยอดเขาโดดเดี่ยวสูงร้อยเมตรมียอดที่แบนเรียบราวกับว่าถูกดาบยักษ์ตัดขาดมุมและขอบหน้าผาไม่มีทางขึ้นถึงยอด เมื่อมองจากด้านบน มีคนอยู่ข้างล่างมากมายมองดูเหมือนกับมด บ้านและร้านค้านับไม่ถ้วนกระจายตัวอยู่บนพื้นและคลื่นผู้คนนับไม่ถ้วนเดินไปมาขวักไขว่

ภูเขาโดดๆนี้ความจริงเป็นศูนย์กลางของเมือง และมีความโดดเด่นมาก

นี่คือยอดเขาศักดินานักสู้แห่งกลุ่มดาวหมาป่า!

ยอดเขาศักดินานักสู้คือบ้านโดดเดี่ยวของผู้นำอูเถี่ยหวี่แห่งกลุ่มศักดินานักสู้  นี่คือสถานที่ใหญ่มีจุดที่น่าสนใจเพียงจุดเดียว นอกจากนั้นยังเป็นพื้นที่ว่างเปล่า เวลานี้ ข้างอูเถี่ยหวี่คือบุรุษสวมหน้ากากคนหนึ่งหน้ากากนั้นจะว่าไปแล้วมีสีแดงฉานราวกับเยาะเย้ยคนทั้งโลก

“ข้าไม่สนใจเรื่องนี้”อูเถี่ยหวี่ส่ายศีรษะ เขาตัวสูงใหญ่แข็งแรงร่างของเขาแข็งแกร่งทนทานมากราวกับว่าสร้างขึ้นจากโลหะเต็มไปด้วยพลังบ้าดีเดือด  เขาหรี่ตา สายตาคมกริบราวกับจะแสดงให้เห็นความสามารถของเขา

“หึ หึ”เสียงแค่นแปลกประหลาดดังออกมาจากเบื้องหลังหน้ากาก“อย่าบอกข้านะว่าเจ้าท่านอูกลัวซะแล้ว?”

“ข้าไปตรวจสอบมาแล้ว เขาคือถังเทียนอันดับใหม่ล่าสุดคือ 9637และข้างตัวเขายังมีนักสู้ในทำเนียบสวรรค์วิถีอีกสองคน ข้าไม่ต้องการมีปัญหากับคนที่แข็งแกร่งอย่างนั้น” อูเถี่ยหวี่กล่าวชัดเจน

บุรุษหน้ากากพยักหน้าอย่างคาดไม่ถึง  “ท่านพูดถูก ศัตรูลักษณะนี้ถ้าเราไปมีเรื่องกับเขาจะก่อให้เกิดปัญหา แต่ว่าในโลกนี้มีอะไรที่ไม่ยุ่งยากเล่า?  กำไรที่ได้มามันดีกว่าความยุ่งยากไม่ใช่หรือ?”

ในมือของเขาปรากฏอุ้งเท้าหมีเงินคู่เล็กทันทีมันดูน่ารักมาก แต่เมื่อมันปรากฏออกมา ปราณแข็งแกร่งครอบคลุมทั้งพื้นที่ทันที อูเถี่ยหวี่นัยน์ตาเบิกกว้างลมหายใจหนักหน่วงทันที

“ดูเหมือนท่านอูจะรู้จักสิ่งนี้ดี หนึ่งในเจ็ดสมบัติของกลุ่มดาวหมีเล็กคลื่นหมีดินเผา หากไม่รวมสมบัติห้าดินแดนขั้วขอบฟ้า หรือตำหนักดวงดาวระนาบกลางสมบัติทั้งหมดก็ยังนับว่าธรรมดาๆ  เทียบกับพวกนั้นแล้ว  อาวุธสมบัตินับว่าแข็งแกร่ง  ห้ากลุ่มดาวของห้าดินแดนขั้วขอบฟ้า มีอาวุธสมบัติเพียงสามสิบสามชิ้นหายสาบสูญไปสิบเอ็ดชิ้น และยังคงเหลืออยู่ยี่สิบสองชิ้นคลื่นหมีดินเผานี้เป็นหนึ่งในนั้น ข้าไม่ต้องพูดอะไรต่อไปแล้ว”

ประกายตาของท่านอูกลายเป็นหลงใหลทันที

คลื่นหมีดินเผานี้มีราคามหาศาลและเป็นอาวุธสังหารขนาดใหญ่ในสี่สิบสองกลุ่มดาวขอบฟ้าใต้  ท่านอูรู้ชัดดี แม้แต่บุคคลอันดับหนึ่งแห่งกลุ่มดาวหมาป่าคานท์ก็มีเพียงสมบัติชั้นเงินของสิบเก้ากลุ่มดาวขอบฟ้าเหนือเพียงไม่กี่ชิ้น

แม้ว่าอูเถี่ยหวี่จะด้อยพลังกว่าคานท์ แต่ถ้าเขาได้รับความช่วยเหลือจากคลื่นหมีดินเผา  เขามั่นใจแน่นอนว่าจะเอาชนะคานท์ได้!

ความแตกต่างของพลังระหว่างระดับของอาวุธสมบัติของแต่ละฝ่ายจะมากมายมหาศาล

อาวุธเงินของห้าดินแดนขั้วขอบฟ้าไม่สามารถซื้อหากันได้ด้วยเงิน

“แม้ว่าเรื่องนี้จะสร้างความยุ่งยากลำบากอยู่บ้าง แต่ยังจะมีอะไรเพิ่มความยุ่งยากได้มากกว่าคลื่นหมีดินเผาเล่า?  หัวหน้าอู ท่านจะว่ายังไง?” บุรุษหน้ากากหัวเราะและถาม

“นั่นก็ถูกแล้ว!”หัวหน้าอูยิ้มกว้างทันที  “ทุกอย่างมีราคาและด้วยราคาที่เจ้าเสนอ  ข้าจะยอมรับไว้”

“หัวหน้าอูมีจิตใจกล้าหาญเสียจริง”บุรุษหน้ากากกล่าวอย่างใจเย็น  “แต่มีบางอย่างที่ข้าต้องบอกไว้ก่อน ทุกอย่างที่อยู่บนตัวถังเทียนจะต้องตกเป็นสิทธิ์ของข้า”

ประกายวูบหนึ่งฉายผ่านนัยน์ตาหัวหน้าอู“ตกลง!”

“อย่างนั้นเรามาลงชื่อสัญญาจิตวิญญาณพลังยุทธกัน”  บุรุษหน้ากากพูดอย่างเฉยเมย

“สัญญาจิตวิญญาณยุทธ!”หัวหน้าอูใจเต้นผาง

“ท่านหัวหน้าอูยังมีข้อสงสัยอีกหรือ?  ข้าเชื่อว่าท่านหัวหน้าอูไม่มีความละโมบ  สมบัติชิ้นเดียวจากห้าดินแดนขั้วขอบฟ้าเพียงพอจะซื้อดวงดาวแล้วใช้ชีวิตได้”  บุรุษหน้ากากกล่าวเฉื่อยชา  แต่ในน้ำเสียงของเขามีวี่แววอำมหิตเย็นชา

หน้าของท่านอูเปลี่ยน  แต่ก็กลับคืนเป็นปกติโดยเร็ว  “มาเถอะ ทำสัญญาจิตวิญญาณยุทธกัน”

หลังจากลงนามในสัญญาเสร็จ  บุรุษหน้ากากยื่นคลื่นหมีดินเผาให้ท่านอู  “นี่เป็นของท่านแล้ว”

ท่านอูมองดูอุ้งเท้าหมีเงินข้างหน้าเขาลมหายใจของเขาถี่กระชั้น แต่เมื่อนิ้วของเขาสัมผัสอุ้งเท้าหมีที่เย็นและนุ่ม ความสุขยินดีบนใบหน้าของเขาก็ไม่สามารถรั้งเอาไว้ได้อีกต่อไป

เมื่อเขาสวมอุ้งเท้าหมีมวลพลังปราณที่น่าทึ่งปลดปล่อยออกจากร่างเขาทันที

เป็นปราณของหมี!

ปราณที่โดดเด่นรุนแรงของเจ้าป่าให้ความรู้สึกที่ป่าเถื่อนและน่าเกรงขามเหมือนมีแรงกระเพื่อมออกไปรอบๆ แม้แต่บุรุษหน้ากากก็ยังต้องถอยออกไปสองสามก้าวอย่างช่วยไม่ได้

พลังประหลาดไหลเวียนออกมาจากอุ้งเท้าหมีเข้าไปในร่างของเขา ท่านอูสามารถรู้สึกได้ว่าเลือดในร่างของเขาร้อนขึ้นความรู้สึกอยากฆ่าเพิ่มขึ้นในหัวของเขาและทัศนวิสัยการมองของเขากลายเป็นภาพสีแดง  เลือดไหลเวียนช้าๆ ขณะที่ความมั่นใจในฐานะอสูรเจ้าป่าโคจรเข้าไปในตัวเขา

ถ้าศัตรูใดๆปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาในตอนนี้ เขามั่นใจแน่นอนว่าจะบดขยี้ผู้นั้นแหลกเป็นชิ้นได้

หัวหน้าอูหลับตาและสัมผัสถึงอารมณ์ที่ยินดี

ความรู้สึกถึงพลังอำนาจช่างน่าเย้ายวนใจเหลือเกิน

รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของเขาและเขาเริ่มหัวเราะ

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! คานท์! ครั้งนี้ไม่มีใครช่วยเจ้าได้ เจ้าจะต้องตายแน่ๆ!”

บุรุษหน้ากากเตือนเขา  “ฆ่าถังเทียนก่อน  จากนั้นมันจึงจะเป็นของท่าน”

หัวหน้าอูหรี่นัยน์ตาแววกระหายเลือดในดวงตาของเขาแสดงถึงรังสีฆ่าฟันที่เยือกเย็น  แต่เขายังยิ้ม “วางใจได้, มันเป็นคนตายแล้วจะไม่มีผู้ใดรอดชีวิตไปได้”