บทที่ 28 : งูหลามเขาทอง - ชีวิตและความตาย!

เมื่อมองไปที่สัตว์อสูรทั้งสอง ที่ยังคงกระฉับกระเฉงอยู่ด้านล่าง หลัวเฉิน ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังระงับความกระวนกระวายในใจของเขา

ด้วยการป้องกันของสัตว์อสูรหลังเหล็ก ถึงแม้ว่าเขาจะแอบโจมตี มันก็ยากที่จะสร้างความเสียหาย และมันก็จะทำให้สัตว์อสูรหลังเหล็กทั้งสองโกรธ

แม้ว่าหลัวเฉินจะมั่นใจว่าสัตว์อสูรหลังเหล็กทั้งสองจะไม่สามารถตามเขาได้ทันเมื่อเขาใช้ "เงาล่องนภา" อย่างเต็มกำลังในการหลบหนี้ใน แต่เขาไม่ต้องการถูกไล่ล่าโดยสองสัตว์อสูรระดับสาม โดยเฉพาะในสัตว์เดรัจฉานนี้ไปทุกหนทุกแห่ง ทั่วบริเวรภูเขาวอร์คราฟต์!

“ดูเหมือนว่าข้าคงต้องรอสักครู่” หลัวเฉินคิดในใจ “การเคลื่อนไหวของสัตว์อสูรหลังเหล็กสองตัวนี้ต่อสู้กันรุนแรงมากจนดึงดูดสัตว์อสูรอื่นๆได้อย่างแน่นอน จากนั้นข้าจะดูว่าจะพอมีโอกาสไหม โอกาสที่จะได้รับแต้มพลังปราน!”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลัวเฉิน ก็ผ่อนลมหายใจอย่างรวดเร็วและซ่อนตัวอยู่หลังใบไม้ที่หนาแน่น เผยให้เห็นเพียงดวงตาคู่หนึ่ง มองดูบริเวรโดยรอบเป็นครั้งคราว

การเดาของ หลัวเฉินไม่ผิด เขาคิดถูกแล้วที่จะซ่อนตัว มีเสียงกรอบแกรบอยู่ไม่ไกล เพียงเห็นงูเหลือมลายเขาเดียวสีทองเลือยมาบนพื้นอย่างเงียบๆแอบเข้าไปในบริเวณใกล้เคียงสถานที่ต่อสู้ของสัตว์อสูรหลังเหล็กสองตัว

งูหลามเขาทองสัตว์อสูรระดับสาม!

รูม่านตาของหลัวเฉินหดตัวลง ลมหายใจในร่างกายขาดการควบคุมเล็กน้อย จากนั้นก็กับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

เขาไม่ได้คาดหวังว่าสัตว์อสูรที่ดุร้ายเช่นนี้จะออกมาบริเวรรอบๆใจกลางภูเขา ปกติแล้วมันจะอยู่ในส่วนลึกตรงกลางภูเขาวอร์คราฟต์

ถ้าหมาป่าปีศาจที่เขาเคยพบมาก่อนเป็นเจ้าเหนือหัวในหมู่สัตว์อสูรดุร้ายระดับสอง งูหลามเขาทองก็สมควรเป็นจักรพรรดิหมู่สัตว์อสูรดุร้ายระดับสาม!

สัตว์อสูรตัวนี้ควรอยู่ในส่วนลึกตรงกลางหุบเขา วอร์คราฟต์ ไม่ใช่เหรอ!

"ฟึ่บ!!! ฟ่อ!!!"

งูหลามเขาทองก็มองไปทาง หลัวเฉิน รูม่านตางูขนาดเท่าเม็ดถั่วเขียวคู่หนึ่งเรืองแสงเป็นประกายเย็นวาว แสงสีฟ้าสลัวๆ ส่องประกายจากเขาสีทองบนหัวของมัน

ถูกค้นพบแล้ว!

หัวใจของหลัวเฉินเต้นแรง มันคู่ควรกับการดำรงอยู่สูงสุดท่ามกลางสัตว์อสูรดุร้ายระดับสาม ข้าเพียงแค่สูญเสียการควบคุมลมหายใจไปชั่วขณะ เจ้าอสูรงูหลามที่ดุร้ายตัวนี้ก็สังเกตเห็นข้า!

โดยไม่ลังเลใดๆหลัวเฉิน เคลื่อนไหวทันที เทคนิคเงาล่องนภา ร่างของเขาก็หายไปอย่างรวดเร็ว

“บูม!”

เกือบจะในทันทีที่หลัวเฉินหายตัวไป ตรงจุดที่เขาอยู่ก็มีสายฟ้าฟาดผ่าลงมา รูขนาดใหญ่ถูกเป่าเข้าไปในลำต้นหนาๆของต้นไม้

หลัวเฉินซึ่งปรากฏตัวอยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นฉากนี้แล้วอดไม่ได้ที่จะกลัวขึ้นมาเล็กน้อย โชคดีที่เขาออกมาได้อย่างรวดเร็ว มิฉะนั้นคงจะเป็นเขาที่ถูกฟ้าผ่า!

ก่อนที่เขาจะคิดฟุ้งซ่านมากไป หลัวเฉิน ได้ถอยห่างออกไปและรีบหนีไปให้ไกล งูหลามเขาทองเพราะมันเกลียดชังมนุษย์มากที่สุด เนื่องจากเขาถูกค้นพบโดยงูหลามเขาทอง หลัวเฉินไม่คิดว่างูหลามเขาสีทองจะปล่อยเขาไปแน่นอน!

เมื่อเห็นหลัวเฉิน หนีไปได้ไม่ไกล แสงเย็นปรากฏในรูม่านตาของงูหลามเขาทอง จากนั้นมันก็ไล่ตามไปอย่างรวดเร็วในทิศทางที่หลัวเฉินกำลังหลบหนี!

แม้ว่าเขาจะรู้ว่างูเหลือมเขาทองเกลียดชังมนุษย์มากที่สุด แต่หลัวเฉิน ก็อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งมันเมื่อเห็นว่ามันกำลังไล่ตามเขามาจริงๆ

เจ้างูเหลือมเขาทองที่เป็นสัตว์อสูรร้ายระดับสามมันไม่จำเป็นต้องกลัวเลยแม้มันจะต่อสู้กับปรมาจารย์การต่อสู้ระดับสูง และเขาซึ่งเป็นเพียงแค่มดขอบเขตปรมาจารย์การต่อสู้ขั้นที่สี่ ไม่มีที่ว่างสำหรับการต่อต้านต่อหน้าสัตว์อสูรที่ดุร้าย!

หนี!

วิ่งอย่างสุดกำลัง!

หลัวเฉินไม่กล้าที่จะผ่อนปรนแม้แต่น้อย พลังปรานที่แท้จริงในร่างกายของเขาไหลเวียนอย่างบ้าคลั่ง และเงาล่องนภาขับเคลื่อนไปสุดแรง รีบหนีไปให้ไกล ทิ้งไว้เพียงร่องรอยของภาพติดตาที่คลุมเครือ

วินาทีต่อมา ภาพติดตาถูกเจาะด้วยสายฟ้าที่ผ่าลงมา และงูเหลือมเขทองก็ไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว ทุกสิ่งที่ขวางทางก็ถูกร่างกายอันแข็งแกร่งของมันกลืนหายไป

หลัวเฉินและงูหลามเขาทองวิ่งหนีและไล่ตามกันไป ในไม่ช้าก็เข้าไปในส่วนลึกของ ภูเขาวอร์คราฟต์...