บทที่ 2: นักศิลปะการต่อสู้อันดับเก้า
เมื่อมองไปที่แผงคุณสมบัติโปร่งแสงที่อยุ่ด้านหน้าเขา หลัวเฉินคลิกไปที่คอลัมน์ระดับการบ่มเพาะโดยไม่รู้ตัว
ในเวลาเดี่ยวกัน หลัวเฉินรู้สึกเพียงว่ากระแสน้ำอุ่นเกิดขึ้นจากอากาศบางๆในร่างกายของเขาและพลังปรานจางๆก็ถือกำเนิดขึ้นในตันเถียนที่ว่างเปล่าในตอนแรก!
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับการอัปเกรดระดับโฮสต์ อณาจักรปัจจุบัน : นักรบระดับแรก (0/200)” อัตตราการเติบโตของพลังปรานเพิ่มขึ้นเป็น 2 คะแนน/นาที”
เมื่อได้ยินระบบแจ้ง หลัวเฉินมีสายตาแน่วแน่ และไม่ลังเลที่จะวางนิ้งลงบนคอลัมน์ระดับการบ่มเพาะ
......
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับการอัปเกรดระดับโฮสต์ อณาจักรปัจจุบัน : นักศิลปะการต่อสู้อันดับสอง (0/400)” อัตตราการเติบโตของพลังปรานเพิ่มขึ้นเป็น 4 คะแนน/นาที”
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับการอัปเกรดระดับโฮสต์ อณาจักรปัจจุบัน : นักศิลปะการต่อสู้อันดับเก้า (0/2000)” อัตตราการเติบโตของพลังปรานเพิ่มขึ้นเป็น 18 คะแนน/นาที”
“ติ๊ง โฮสต์ไม่มีพลังปราณในการอัพเกรด”
เมื่อได้ยินการแจ้งเตือนของระบบ หลัวเฉินก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อมองดูพลังปรานที่เหลืออยู่เพียง 900 แต้มบนแผงคุณสมบัติ ความสุขบนใบหน้าของเขาไม่สามารถปกปิดได้
ในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ เขาก็เปลี่ยนไปจากขยะที่ไม่สามารถบ่มเพาะได้กลายเป็นผู้ฝึกตนของนักศิลปะการต่อสู้ระดับเก้า
การบ่มเพาะระดับนี้ เมื่อมองดุรุ่นเยาว์ของเมืองหลิงหยุนถือว่าอยู่ในระดับท็อปแล้ว
“ฐานการฝึกฝนของนักศิลปะการต่อสู้ระดับเก้าก็เพียงพอแล้วในตอนนี้”
หลัวเฉินคร่ำครวญอยู่ครู่หนึ่ง ยกมือขึ้นคลิกคอลัมน์เทคนิคการบ่มเพาะ
ในทวีปเฉียนคุน ระดับการควบคุมศิลปะการต่อสู้และเทคนิคแบ่งออกเป็นห้าระดับ!!!!!!!
ผู้เริ่มต้น ผู้เชี่ยวชาญ ความเชี่ยวชาญ ความสมบูรณ์แบบ และระดับตำนานระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ
ทุกครั้งที่การควบคุมการออกกำลังกายและทักษะการต่อสู้เพิ่มขึ้น พลังของทักษะจะเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
ไม่มีการกล่าวเกินจริงที่จะบอกว่าถึงแม้จะเป็นเพียงหนึ่งในศิลปะการต่อสู้ที่ต่ำที่สุด แต่ถ้าสามารถฝึกฝนให้อยู่ในระดับที่กลมกลืนระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ พลังของมันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้คนรู้สึกตกใจ!!!!!
“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่อัเกรด วิชาประจำตระกลูหลัวฉีจื่อ เป็น หรงหุยตง(1/500) และอัตราการเติบโตของพลังปรานเป็น 20 คะแนน/นาที”
เมือได้ยินเสียงของระบบ จากนั้นเขามองไปที่คะแนนพลังปราน 819 ที่น่าสมเพชบนแผงคุณสมบัติ หลัวเฉินส่ายหัวและนำแผงคุณสมบัติออกไป
“ตอนนี้ถึงเวลาคิดบัญชีแค้นแล้วอย่าลืม”หลัวเฉินพึมพำขณะมองออกไปนอกถ้ำ
บรรพบุรุษของเค้าสมคบคิบกับคนในตระกูล รอบทำร้ายเขาจนตกหน้าผาตอนนี้ หลัวเฉินเป็นนักศิลปะการต่อสู้ระดับเก้าแล้ว บวกกับตัวตนของเขในฐานะลูกชายของผู้นำตระกูลหลัว ก็มีสิทธิ์ได้รับการแก้แค้นแล้ว!!!
หลัวเฉินเขย่ากำปั้นแล้วลุกขึ้นยืน มองไปทิศทางของตระกูลหลัวและยิ้มเบาๆ “เมื่อเห็นฉันปลอดภัยดี ท่าทางของบางคนคงจะยอดเยี่ยมน่าดู”
ระหว่างที่กำลังคิด หลัวเฉินก็ปีนขึ้นไปราวกับลิงที่มีร่างกายยืดหยุ่น และได้ปรากฏตัวที่ด้านบนหน้าผาครู่หนึ่งหลังจากนั้นเขาก็กวาดสายตาออกไป
ในเวลาเดี่ยวกัน ในระยะทาง 10,000 เมตรจากหน้าผานี้บนเส้นทางบนภูเขามีคบไฟเป็นแนวยาวเรียงรายและเข้ามาใกล้ถ้ำนี้อย่างรวดเร็ว
เสียงกรอบแกรบ...........
คนกลุ่มหนึ่งเดินถือคบไฟเดินข้ามเส้นทางที่หนาวจัดปรากฏอยู่ไม่ไกลจากหน้าผามากนัก
“แน่ใจนะว่าอยู่ที่นี้?”ผู้นำที่สวมชุดคลุมสีน้ำตาล ขมวดคิ้วชั่วขณะ และดูเป็นวีรบุรุษมาก
ผู้ติดตามคนหนึ่งร้องขึ้นและกล่าวว่า ผุ้อาวุโส ถ้าไม่มีอะไรผิดผลาดก่อนที่เขาจะหายตัวไป นายน้อยเฉิน กล่าวว่าเขาต้องการไปที่หน้าผาบนยอดเขาวอร์คราฟต์ ถ้านายน้อยหลัวเฉินตกลงมาจากหน้าผาจริงๆ เขาทำได้เพียงแค่ทำใจเท่านั้น
นี้เป็นหน้าผาที่มีความสูงถึงหนึ่งร้อยฟุต แม้จะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ถ้าตกลงมาก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส ถ้านายน้อยเฉินที่ไม่มีการบ่มเพาะ ตกลงมาจากข้างบนนั้น......
“หุบปาก”ผู้ติดตามถูกชายในชุดคลุมสีน้ำตาลขัดจังหวะอย่างเย็นชาก่อนจะพูดจบ “ไปๆตามหานายน้อยเฉิน”
ผู้ติดตามเงียบไปครู่หนึ่ง ใบหน้าของเขาซีด และเขาไม่กล้าพูดอะไรอีก
ชายตัวกลมที่สวมชุดคลุมสีน้ำตาลและมีรอยยิ้มบนใบหน้าตลอดเวลาหรี่ตาและกล่าวว่า “ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นไปที่สถาบันหลิวหยุน ก็ไม่มีใครสามารถชักชวนนายน้อยเฉินได้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา”
ในประโยคหลัง ชายหน้ากลมไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ไม่ว่าจะเป็นใครเขาก็เดาได้ว่าเขาหมายถึงอะไร
บางที่หลัวเฉินอาจจะคิดเรื่องนี้ไม่ได้สักพัก บางที่เขาอาจจะกระโดดหน้าผาและฆ่าตัวตาย!!!!!
เมื่อได้ยินคำพูดของชายหน้ากลม หลายคนในทีมก็พยักหน้าเงียบๆแอบเห็นด้วย
“หลี่ตง”เจตนาฆ่าฉายแววในดวงตาของชายหน้ากลม และเขากรนอย่างเย็นชา “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ความคิดของคุณ”
หลังจากพูดแล้วชายหน้ากลมโบกมือและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ค้นหา ฉันต้องการพบนายน้อยเฉิน ถ้าเป็นจะต้องเห็นคนถ้าตายจะต้องเห็นศพ”
ในทีมของ หลี่ตง ได้แลกเปลี่ยนสายตากัน และหยุดพูดอะไรทันทีแล้วเดินตามชายชุดคลุมสีน้ำตาลไปทางหน้าผา