บทที่ 13: ชนะต่อเหนื่อง หลัวเฉินมีชื่อเสียง!

เมื่อได้ยินการแจ้งเตือนของระบบ หลัวเฉินก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความดีใจออกมาเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา

เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะสามารถกระตุ้นให้ ภารกิจจำกัดเวลาเกิดขึ้น เขาเพียงแค่ต้องการใช้สนามประลองเพื่อพัฒนาความชำนาญของ "วิชาดาบไขว้" เพียงเท่านั้น!

ในเวลาเดียวกัน เหล่าผู้ชมด้านข้างเวทีก็ได้สติขึ้นมากันแล้วเช่นกัน มองไปที่ หลัวเฉิน ที่ยืนอยู่บนสนามประลอง เริ่มพูดคุยกันอีกครั้ง...

“ฉันไม่ได้ตาฟาดไปใช่ไหม เฟิงฮั่น พ่ายแพ้ในกระบวนท่าเดียว?! ความแข็งแกร่งของ หลัวเฉิน นั้นแข็งแกร่งมาก?”

ใครบางคนถอนหายใจด้วยอารมณ์: "หลัวเฉินคนนี้แข็งแกร่งมากจริงๆ!"

“คงจะแค่โชคดี ถ้าไม่ใช่เพราะ เฟิงฮั่น ประเมินศัตรูของเขาต่ำเกินไป หลัวเฉิน คงจะไม่มีโอกาสที่จะชนะ ถ้าคนที่ขึ้นมาท้าทายเขาในภายหลังรู้ถึงความแข็งแกร่งของ หลัวเฉิน พวกเขาคงจะไม่ให้โอกาสหลัวเฉินได้ลงมือโจมตีก่อนเป็นแน่”

คนข้างๆโต้กลับ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความน่ารังเกียจ

“ถ้าไม่ใช่เพราะ เฟิงฮั่น ประเมินศัตรูต่ำเกินไป หลัวเฉิน จะชนะ เฟิงฮั่น ได้อย่างไร”

คำพูดของคนๆนี้ก้องกังวานในกลุ่มผู้ชม และข้าไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอย่างนั้นจริง ๆหรือเพียงแค่ไม่อยากยอมรับว่าความจริงที่คนที่พวกเขาชื่นชมอยู่จะได้รับความพ่ายแพ้ ความประทับใจของพวกเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ และถึงกับลบล้างความคิดพวกเขาอย่างคลุมเครือ!

เมื่อได้ยินการสนทนารอบข้าง หลัวเฉินยิ้มอย่างไม่พอใจ เขาพูดกับพิธีกรทันที: "ขอบคุณ ได้โปรดเรียกผู้ท้าชิงคนต่อไปขึ้นเวที"

“นายน้อยเฉินต้องการที่จะท้าทายต่อไปใช่หรือไม่” พิธีกรถามโดยไม่รู้ตัวเมื่อเขาได้ยินคำพูดของหลัวเฉิน

ในความเห็นของเขา หลัวเฉิน สามารถเอาชนะ เฟิงฮั่น ได้อย่างสมบูรณ์เป็นเพราะโชค หลังจากที่ชนะได้หนึ่งรอบ หลัวเฉินควรที่จะพักผ่อนให้คู่ต่อสู้ในรอบต่อไปขึ้นมาทำการประลอง แต่เขาไม่คิดเลยว่าหลัวเฉินวางแผนที่จะท้าทายต่อไป?

หลัวเฉิน ไม่รู้หรือว่าคนจำนวนมากเท่าไหรที่คิดว่าเขาเป็นลูกพลับอ่อน ถ้าเขายังคงท้าทายต่อ?

“ต้องลองดูก่อนดูสิ ถ้าแพ้ก็ไม่เสียหายไม่ใช่หรอ” หลัวเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าเขายอมรับความจริงที่ว่าเขาอาจพ่ายแพ้ก็ได้

“ดูเหมือนว่านายน้อยเฉินจะตัดสินใจแล้ว” เมื่อพิธีกรได้ยินคำพูดนั้นเขาก็ไม่พูดอะไรอีก มองไปที่ด้านล่างของสนามประลองและพูดเสียงดัง: “ผู้ท้าชิงคนต่อไปขึ้นมาบนสังเวียนได้แล้ว!”

หลังจากที่พิธีกรกล่าวจบ ชายร่างผอมบางก็กระโดดขึ้นไปบนสังเวียน ป้องมือไปทางหลัวเฉิน พร้อมยิ้มอย่างมั่นใจ และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “นายน้อยเฉิน โปรดชี้แนะ”

เมื่อได้ยินคำพูดของชายร่างผอมเพรียว ผู้ชมก็หัวเราะลั่น และผู้ท้าชิงที่พ่ายแพ้ในการประลองก็ไม่มีความสุข และพวกเขาแอบสาปแช่งตัวเองว่าทำไมถึงไม่โชคดีเช่นนั้นพวกเขาอยากจะขึ้นไปท้าประลองกับหลัวเฉิน

หลัวเฉิน เพียงแค่ยิ้มดวงตาของเขาจ้องมองไปที่พิธีกร

พิธีกรรู้และประกาศอย่างรวดเร็ว: "การต่อสู้เริ่มต้น!"

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ชายร่างผอมก็แสดงทักษะร่างกายและทักษะการต่อสู้ของเขา เขาดูเหมือนผีและปรากฏตัวอย่างรวดเร็วด้านหลังหลัวเฉิน ทันใดนั้นเขาก็กระโดดลอยขึ้นไปในอากาศ และโจมตีไปที่หัวใจของ หลัวเฉิน!

เมื่อได้ยินเสียงมาจากด้านหลัง หลัวเฉิน ก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว และ ใช้ออกด้วยเทคนิค "รวมพลังปรานของตระกูลหลัว" อย่างเต็มกำลัง ดาบไม้ในมือของเขาถูกเหวี่ยงออกไปอย่างดุเดือด แสงของดาบทั้งสองประสานกัน ก่อรูปกากบาทแวววาว และกระทบกับชายร่างผอมบาง!

“ประสาทสัมผัสรวดเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?” ชายร่างผอมไม่คิดว่าการตอบโต้ของหลัวเฉินจะเร็วขนาดนี้ เขาอยู่กลางอากาศและไม่มีเวลาที่จะให้หลบหลีก วิชาที่หลัวเฉินโจมตีออกมาและเขากำลังจะวิ่งเข้าชนกับลำแสงวิชาดาบไขว้ที่หลัวเฉินปล่อยการโจมตีออกมา

มีเลือดระเบิดอยู่เต็มในอากาศ และชายร่างผอมบางก็บินออกไปและตกอยู่ด้านล่างของเวทีประลอง

หลัวเฉิน เหลือบมองไปที่พิธีกรที่ตกตะลึงด้วยรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา

พิธีกรมองเห็นหลัวเฉินมองมาที่เขาๆก็ฟื้นตัวจากความตกตะลึงและประกาศอย่างรวดเร็ว“การต่อสู้ครั้งนี้ ผู้ชนะ: ลั่วเฉิน!”

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีโฮสต์ด้วยที่เอาชนะคู่ต่อสู้ได้ รางวัล 200 แต้มพลังปราน และ 200 แต้มสำหรับ "วิชาดาบไขว้!"

“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ยกระดับ”วิชาดาบไขว้“สู่ระดับสูง (199/1500)!”

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์สำหรับชัยชนะ 2 ครั้งติดต่อกันในเวทีประลอง การทำภารกิจจำกัดเวลาสำเร็จ 2/5 ครั้ง!"