ตอนที่แล้วบทที่ 9 : ทั้งเมืองสั่นสะเทือน!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 11: ท้าทายสนามประลอง ขึ้นบนเวที!

บทที่ 10: เหรียญตราตระกูลซู ฟังก์ชั่นเสริมใหม่!


ใช้เวลาไม่นานกว่านายน้อยซูจะกลับมารู้สึกตัวอีกครั้งและพูดด้วยเสียงต่ำว่า “ไม่คาดคิดเลยว่า ในสถานที่ห่างไกลอย่างเมืองหลิงหยุนจะมีอัจฉริยะที่มีความเข้าใจที่ลึกซึ่ง จนสามารถฝึกฝนเทคนิคไปถึงขอบเขตของ ความสมบูรณ์แบบ อัจฉริยะเช่นนี้หาได้ยากแม้แต่ในเมืองหลวง...”

ที่น่าสนใจกว่าคืออัจฉริยะคนนี้ถูกมองว่าเป็นเพียงแค่ขยะที่ไม่สามารถฝึกฝนได้ น่าสนใจ ช่างน่าสนใจจริงๆ…

ขณะที่ นายน้อยซู พูดเขาก็ พลิกข้อมือขึ้น ตราสัญลักษณ์โลหะก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา ด้านหน้าของเหรียญตรามีลักษณะแปลกๆด้านหลังมีคำว่า “ซู” เขียนอยู่..

“นี้คือเหรียญตราของตระกูล ซู ใชไหม!”เมื่อเห็นเหรียญในมือของนายน้อยซู เจ้าของหอการค้า เซี่ย ก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมา..

“ไปบอกกับทุกคนที่รู้จักกับนายน้อยเฉินห้ามเปิดเผยตัวตนของเขาเด็จขาดถ้ามีคนภายนอกเข้ามาสืบหาข้อมูล ถ้าข้อมูลนี้หลุดออกไปภายนนอกอัจฉริยะที่เข้าใจเทคนิคขอบเขตความสมบูรณ์แบบคงจะมีผู้มีอำนาจมากมายที่จะพยายามมาดึงตัวเขาไปในศึกชิงอำนาจของพวกเขา”

“นอกจากนี้”นายน้อยซู โยนเหรียญตราในมือให้กับ เฒ่าเซี่ย เจ้าของหอการค้า และพูดเบาๆว่า “คุณเก็บเหรียญตรานี้ไว้ก่อน ถ้าหลัวเฉินสามารถผ่านการแข่งขัน ของตระกูลหลัว ได้อย่างปลอดภัย ให้เจ้าส่ง เหรียญตราของตระกูลซู ไปที่ตระกูลหลัวและมอบให้กับ หลัวเฉิน”

เจ้าของหอการค้า เฒ่าเซี่ย พยัคหน้าอย่างรวดเร็วค่อยๆเก็บเหรียญตราอย่างระมัดระวัง และมองไปที่ทิศทางที่ หลัวเฉินอยู่ด้วยสายตาที่อิจฉาริษยา

เขามีความเข้าใจชัดเจนดีเกี่ยวกับเหรียญตรานี้ดี ไม่เป็นการกล่าวเกินจริงเลยสักนิดที่จะบอกว่าในพื้นที่ส่วนใหญ่ของ อาณาจักรเมฆา ตราบใดที่คุณถือเหรียญตรานี้ในมือ คุณสามารถเดินไปทั่วทั้งอาณาจักร

หลัวเฉิน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นด้านนอกห้องฝึกซ้อม หลังจากที่ฝึกฝนวิชา (ฉงซู่จูหยวนจื่อ) มาได้สักระยะหนึ่งแล้ว ในหัวของ หลัวเฉิน ก็มีสียงแจ้งเตือนของระบบ

“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทำความเข้าใจวิชา (ฉงซู่จูหยวนจื่อ) สำเร็จ ตรวจพบว่าโฮสต์มีวิชาฝึกพลังปรานสองวิชาที่มีความชำนาญระดับต่ำขึ้นไป เปิดฟังก์ชันเสริมสลับใช้วิชาได้อย่างอิสระ และผลการฝึกวิชาของแต่ละวิชาสามารถเก็บสะสมไว้ได้ตลอด”

เมื่อได้ยินการแจ้งเตือนของระบบ ใบหน้าของหลัวเฉินก็แสดงความสุขออกมา และเขารีบเรียกแผงคุณสมบัติออกมา...

โฮสต์: หลัวเฉิน

พื้นฐานการบ่มเพาะ : นักรบระดับสูงขั้นที่1 (10/20,000)

พรสวรรค์ในการฝึกฝน : เสียหาย (0/1000)

วิชาบ่มเพาะ : ฉงซู่จูหยวนจื่อ [ความชำนาญระดับต่ำ 1/5,000]

สลับวิชาบ่มเพาะ : วิชาประจำตระกลูหลัวฉีจื่อ ระดับความสมบูรณ์แบบ

ทักษะการต่อสู้ : วิชาดาบไม้กางเขน (ระดับต่ำ ความชำนาญ 399/500)

แต้มพลังปราน 10,485 คะแนน (อัตราการเติบโตพลังปรานปัจจุบัน 50 คะแนน/นาที)

“ฟังก์ชันนี้มาในเวลาที่เหมาะสมจริงๆ”หลัวเฉินพึมพำขณะมองไปที่แผงคุณสมบัติ

นิมิตที่เกิดขึ้นตอนที่เขาฝึกวิชาไปถึงขอบเขตของความสมบูรณ์แบบไม่อาจซ่อนเร้นได้ หลัวเฉิน เชื่อว่าในขณะนี้ ผู้ฝึกยุทธหลายคนในเมืองหลิงหยุน คงจะรู้แล้วว่าคนที่ฝึกวิชาไปถึงขอบเขตของความสมบูรณ์แบบคือหลัวเฉิน

ถ้าตอนนี้เขาไม่มีฟังก์ชั่นเสริมสลับวิชา ตัวเขาอาจจะใช้วิชา ฉงซู่จูหยวนจื่อ ออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจก็ได้

ท้ายที่สุด แม้แต่อัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ในการบ่มเพาะ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนเทคนิควิชารวมปรานได้สมบูรณ์แบบในระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้

และเมื่อเทียบกับ “วิชาประจำตระกลูหลัวฉีจื่อ”ที่ความชำนาญมาถึงขอบเขตความสมบูรณ์แบบ แต่วิชา รวบรวมปรานฉงซู่จูหยวนจื่อ ในบัจจุบันนั้นความชำนาญต่ำกว่า “วิชาประจำตระกลูหลัวฉีจื่อ”มาก

หากปราศจากฟังก์ชั่นเสริมของเทคนิคนี้ ความแข็งแกร่งของเขาคงจะลดลงเป็นอย่างมากในเวลาอันสั้น

หลังจากเปลี่ยนเทคนิครวบรวมปรานในปัจจุบันเป็น “วิชาประจำตระกลูหลัวฉีจื่อ แล้ว หลัวเฉิน ก็ลุกขึ้นอย่างช้าๆเปิดประตูห้องฝึกซ้อมและเดินไปที่สนามประลอง”

ถึงแม้ว่าเขาจะฝึกเทคนิครวบรวมปรานถึงขอบเขตความสมบูรณ์แบบแล้ว

แต่หลัวเฉินก็ยังไม่ลืมว่าจุดประสงค์หลักของเขาที่มาที่ หอการค้าหลิงหยุน ในครั้งนี้!!!