ตอนที่ 33 มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเสวี่ยเมิ่งหาน!

"ฟู่!"

　　"นี่คือ....?"

　　เจียงมู่ตกใจมากกับชุดเสียงของระบบที่เขาไม่สามารถตอบสนองได้ชั่วขณะ

　　"รางวัลนี้ดูเหมือนจะดีมากๆ"

　　ในใจของเขาปรากฏอักขระสีแดงสด:

　　【คืนชีพคนตาย (กฎ)】

　　ดูที่การแนะนำอีกครั้ง

　　"ตัวละครที่ตายแล้วสามารถฟื้นคืนชีพได้เพียงครั้งเดียว?"

　　“แล้วตัวละครที่ฟื้นขึ้นชีพหลังผ่านเนื้อเรื่องจะสามารถคืนสู่ความเป็นจริงได้ด้วย?”

　　“เยี่ยม!”

　　หลังจากผ่านด่านเดิมเนื้อเรื่องแล้ว จะมีรางวัล: เจ้าสามารถเลือกตัวละครเพื่อนำกลับสู่ความเป็นจริงได้

　　และตอนนี้มี 'การฟื้นคืนชีพคนตาย'

　　นี่เท่ากับการเลือกตัวละครพิเศษ!

　　เฮ ความสุขคูณสอง

　　ไม่มันคือความสุข N เท่า!

　　เจียงมู่จำได้

　　ใน "ฮาเร็มเทพเจ้าแห่งการต่อสู้" นี้มีนางเอกหลายคนที่จบลงด้วยความตาย

　　ตัวอย่างเช่น หลีชูโหรว, ฉวู่หนีฉาง, เฮยสุยชา, เทียนหยูฉิงเตี๋ย...

　แปลว่

　　เขาสามารถทำให้เหล่านางเอกนี้ฟื้นคืนชีพได้ผ่านการ 'ฟื้นคืนชีพคนตาย'!

　　และหลังจากนางเอกเหล่านี้ฟื้นคืนชีพแล้วหลังจากผ่านเนื้อเรื่องแล้ว เขาสามารถพาพวกนางกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงได้!

　　สำหรับการฟื้นคืนชีพจะส่งผลกระทบต่อโครงเรื่องที่ตามมาหรือไม่?

　　เจียงมู่ไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้

　　ท้ายที่สุดแล้วผลิตภัณฑ์ที่ผลิตโดยระบบจะต้องเป็นผลิตภัณฑ์คุณภาพสูงและไม่หลอกลวงเขาแน่นอน

　　นอกจากนี้ เขาจะทำอย่างไรกับนางเอกเหล่านี้จะทำอย่างไรหลังจากน้ำกลับไปสู่โลกแห่งความเป็นจริง? ค่อยคิดทีหฃัง

　　เจียงมู่อารมณ์ดีมาก

　　หลังจากที่ได้เห็นเงื่อนไขการใช้ 'คืนชีพของคนตาย'

　　ข้าก็รู้สึกรังเกียจระบบขึ้นมาทันที

　　"หลังจากใช้การฟื้นคืนชีพคนตายเพื่อฟื้นคืนชีพตัวละคร ตัวละครจะได้รับรางวัลหนึ่งรางวัลของโฮสต์ และจะสูญเสียรางวัลไปอย่างถาวร"

　　เขาเปิดแผงรางวัลส่วนตัว

　　【ชื่อ: เจียงหมู่

　　【อารมณ์: 12/100

　　[มูลค่ารูปลักษณ์: 12/100

　　[รางวัลครอบครอง ①: ร่างกายที่แสร้งทำเป็นถูกทุบตี

　　[รางวัลครอบครอง ②: กายาบุรุษเหล็ก

　　[รางวัลครอบครอง ③: เอวเทพ

　　[รางวัลครอบครอง ④: ร่างกายที่แบกรับพิษได้นับอนันต์

　　[รางวัลครอบครอง ⑤: สุญตาเทพซ่อนเร้น (ศิลปะวิญญาณ)

　　[รางวัลครอบครอง ⑥: การฟื้นคืนชีพคนตาย (กฎ)

　　[เคล็ดลับ: คลิกที่รางวัลเพื่อดูรายละเอียด]

　　ปัจจุบัน.

　　หากเขาต้องการฟื้นคืนลีพตัวละคร

　　ยกตัวอย่างเช่น หลีชูโหรว

　　จากนั้นหลู่ชูโหรวจะได้รับรางวัล ②, ④ และ ⑤ ของเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง หากเป็น ⑤

　　เขาจะสูญเสียรางวัลที่⑤ไปอย่างถาวร

　　"ให้ตายเถอะ สมกับเป็นระบบหมาจริงๆ"

　　เจียงมู่รู้สึกอย่างลึกซึ้งถึงเจตนาร้ายของระบบ

　　“ลืมมันไปเถอะ อย่าเพิ่งคิด ข้าต้องผ่านเนื้อเรื่องก่อน”

　　“อืม วันนี้ข้าไม่อยากเที่ยวเล่นที่เทือกเขาสัตว์ปีศาจนี่แล้ว”

　　"ถ้าอย่างนั้น ไปดูเสวี่ยเมิ่งหานดีกว่า"

　　"ข้าอยากรู้มากว่านางเอกเหล่านี้ทำอะไรในชีวิตประจำวัน"

　　“และคอยสังเกตดูด้วยว่าบุคลิกของนางนั้นบิดเบี้ยวหรือเปล่า”

　　เขาเดินออกจากถ้ำ ไปที่เรือบินที่เสวี่ยเมิ่งหานอยู่

　　...

　　"ท่านต้องการลงทุนกับข้า? เจ้าหมายถึงอะไร?"

　　หลิงอ่าวเทียนงงงวย

　　ผู้หญิงคนนี้ชื่อฮั่นอวี่ฉิงที่กำลังแต่งงานเป็นภรรยาของเจียงมู่ต้องการลงทุนในตัวเขาและร่วมมือกับเขาอย่างลับๆ?

　　นางต้องมีเจตนาอะไรสักอย่าง!

　　"เจตนาจริงๆของข้า"

　　ฮั่นอวี่ฉิงลูบไล้แผลผีเสื้อบนแก้มของนาง ยิ้มแปลกๆ และพูดความตั้งใจของนางโดยไม่ลังเล:

　　"ในอนาคต ข้าต้องการทำลายนิกายเซวียนหยางและฆ่าประมุขฟ่างเหยี่ยนซง

　　"แต่ ฟ่างเหยี่ยนซงเป็นผู้ฝึกตนขอบเขตหลอมสุญตาและข้าเป็นทะเลปราณขั้น9 ดังนั้นข้าจึงยังทำไม่ได้

　　"ดังนั้น, ข้าต้องการพันธมิตรที่แข็งแกร่ง

　　"และท่าน หลิงอ่าวเทียนมีศักยภาพที่ดี และสามารถทะลวงผ่านไปยังหลอมสุญตาได้ในอนาคต”

　　“ข้าจึงอยากลงทุนกับท่าน”

　　ทำลายนิกายเซวียนหยาง?

　　ฆ่าฟ่างเหยี่ยนซง?

　　ใบหน้าของหลิงอ่าวเทียนเปลี่ยนไปเและเขาก็แอบตกใจเล็กน้อย

　　ควรรู้ว่า

　　นิกายเซวียนหยางเข้ามาแทนที่นิกายหวู่โหยวและกลายเป็นผู้ปกครองของชายแดนทางใต้ของ หลี่โจวเป็นหนึ่งในสี่นิกายหลักของหลี่โจว!

　　พลังของพวกเขาแข็งแกร่งและมีสถานะยิ่งใหญ่ ต่อให้มองไปทั่วทวีปเก้ารัฐทั้งหมด พวกเขาก็เป็นอันดับแรกๆ

　　และฟ่างเหยี่ยนซง ประมุขของนิกายเซวียนหยาง เป็นผู้ฝึกตนหลอมสุญตาการดำรงอยู่ที่สามารถอาละวาดตามใจได้ในทวีปเก้ารัฐ!

　　ฮั่นอวี่ฉิงผู้ยิ่งใหญ่ผู้ฝึกตนทะเลปราณต้องการทำลายมันหรือ

　　ทำไม

　　หลิงอ่าวเทียนมองไปที่ ฮั่นอวี่ฉิงเบื้องหน้าเขา

　　นางสวมชุดยาวสีน้ำเงินทะเลสาบซึ่งทำให้รูปร่างเพรียวบางและสวยงามของนางเด่นชัด

　　ตัดสินจากรูปลักษณ์ที่อ่อนเยาว์ของเขา นางน่าจะอายุประมาณ25-26

　　รอยแผลเป็นบนแก้มของนางแทนที่จะลดความงามของนางลง กลับเพิ่มเสน่ห์ให้กับนางแทน

　　งดงาม!

　　น่าเสียดายที่นางกำลังจะแต่งงานกับประมุขไร้ค่า เจียงมู่...

　　หลิงอ่าวเทียนส่ายหัวและถอนหายใจ รู้สึกอึดอัดมาก

　　"แม่นางฮั่น ถ้าข้าจำไม่ผิด ท่านเป็นศิษย์ของนิกายเซวียนหยางไม่ใช่หรือ? ทำไมท่านถึงต้องการทำลายนิกายที่ตัวเองอยู่? ทำไมท่านถึงต้องการฆ่าฟ่างเหยี่ยนซง? และทำไมท่านถึงแต่งงานกับ...ขยะเจียงมู่นั่น?"

　　นิกายเซวียนหยางเม้มริมฝีปากของนางทันที ดูเศร้าโศกและสมเพชข้า:

　　"นายน้อยหลิง ข้าพูดแสดงความจริงใจมากพอแล้ว แต่ท่านยังต้องการถามเบื้องลึกกว่านั้น ท่านชอบข้าไหม ท่านอยากกลั่นแกล้งข้าเหรอ ร้องไห้~"

　　ขณะที่เนางพูด นางก็โอบแขนรอบตัวและถอยหลังไปสองก้าว ด้วยท่าทางเสแร้ง 'ข้าอ่อนแอและทำอะไรไม่ถูก อย่ารังแกข้า'

　　"นี้...."

　　หัวใจของ หลิงอ่าวเทียนเต้นไม่เป็นจังหวะ และการหายใจของเขาถี่ขึ้น

　　ฮั่นอวี่ฉิงที่อายุน้อยและสวยงามคนนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งกว่าเขา

　　ตอนนี้นางแสร้งทำเป็นอ่อนแอและพูดเรื่องไร้สาระ

　　ความจริงนี้ ทำให้เขารู้สึก...แปลกใหม่และเคลิบเคลิ้ม?

　　เขาแตะจมูกแสร้งทำเป็นสงบแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม:

　　"ในเมื่อแม่นางฮั่น ประเมินข้าหลิงอ่าวเทียนไว้สูง ข้าคงเลี่ยงไม่ได้แล้ว แล้วเราจะร่วมมือกันได้อย่างไร"

　　ฮั่นอวี่ฉิงยิ้ม หยิบถุงสวย ๆ ออกมาจากแหวนแล้วโยนให้ หลิงอ่าวเทียน:

　　“วิธีการร่วมมือนั้นง่ายมาก

　　"ข้าจะให้ทรัพยากรการฝึกฝนแก่ท่านเป็นประจำ และท่านจะช่วยข้าทำลายนิกายเซวียนหยางในอนาคต

　　“กระเป๋าใบนี้เป็นการลงทุนครั้งแรก

　　"หลังจากที่ข้ากลายเป็นภรรยาของประมุขนิกายหวู่โหยวข้าจะมีสิทธิ์ควบคุมทรัพยากรของนิกายหวู่โหยว

　　“ถ้านายน้อยหลิงต้องการทรัพยากรมากกว่านี้ ท่านต้องฝึกฝนอย่างหนัก

　　"อย่าปล่อยให้การลงทุนของผู้คนสูญเปล่า"

　　หลิงอ่าวเทียนจับกระเป๋า

　　หลังจากเปิดมัน ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น

　　ภายในมีสมุนไพรโอสถและแกนปีศาจมากมาย!

　　หนึ่งในแกนปีศาจมาจากขอบเขตแปลงลักษณ์!

　　ด้วยสมุนไพรและโอสถวิญญาณภายในถุงนี้เพียงพอที่จะฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของ หลิงอ่าวเทียนและแกนปีศาจยังสามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งของเฮยสุยชา อาจารย์ของเขาได้อย่างมาก!

　　"ตกลง! ข้าตกลง!"

　　หลิงอ่าวเทียนตกลงตามคำขอความร่วมมือของฮั่นอวี่ฉิงโดยไม่ลังเล

　　เขามั่นใจในศักยภาพของเขามาก และเขาจะสามารถทะลวงผ่านไปยังขอบเขตหลอมสุญตาในอนาคตได้อย่างแน่นอน!

　　ยิ่งไปกว่านั้น ในความเป็นจริง เขาเพียงต้องการทะลวงผ่านไปยังขอบเขตหวนคืนสู่ต้นกำเนิด เขาก็มั่นใจว่าจะฆ่าผู้ฝึกตนหลอมสุญตาได้แล้ว!

　　เขาคือ หลิงอ่าวเทียนเขามีไพ่ตายและเขาสามารถต่อสู้ข้ามระดับได้!

　　“แต่แม่นางฮั่น เจ้าไม่กลัวว่าข้าจะขโมยของแล้วหนีไปเหรอ เจ้าเชื่อใจข้าง่ายๆอย่างงี้เลยหรือ?”

　　หลิงอ่าวเทียนชั่งน้ำหนักกระเป๋าในมือเลิกคิ้วแล้วพูด

　　ฮั่นอวี่ฉิงเอามือไพล่หลังแล้วยิ้มอย่างสดใส:

　　“ถ้าท่านหนีไป แสดงว่าข้าจ่ายให้ไม่พอและข้ามีคุณสมบัติไม่มากพอ นี่ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอ?”

　　"แม่นางฮั่นช่าง...มีเหตุผลจริงๆ"

　　หลิงอ่าวเทียนเห็นด้วยกับคำพูดของนางอย่างมาก

　　นี่คือโลกที่มีเพียงกฏแห่งป่า

　　ไม่มีพลังก็ไม่มีคุณสมบัติในการต่อรอง

　　ทันใดนั้น หัวใจของเขาก็เต้นแรงขึ้น

　　นางพูดเมื่อกี้ ถ้านางหนี แสดงว่าข้าจ่ายให้ไม่พอ...

　　นางให้มากกว่านี้ได้ไหม

　　ดวงตาของ หลิงอ่าวเทียนเป็นประกาย มองฮั่นอวี่ฉิงขึ้นๆลงๆ

　　ผอม ขาว สาว สวย มีเสน่ห์และเปล่งประกาย

　　ยิ่งดูก็ยิ่งชอบ ยิ่งดูยิ่งใจเต้นแรง

　　"แม่นางฮั่น ข้าขอกล้าถาม!"

　　ฮั่นอวี่ฉิงเอียงศีรษะเพื่อแสดงความสับสนของนาง: "มีอะไรเหรอ?"

　　ดวงตาของ หลิงอ่าวเทียนเป็นประกาย "หลังจากนิกายเซวียนหยางถูกทำลาย ข้าหวังว่า แม่นางฮั่นจะทิ้งขยะเจียงมู่และกลายเป็นผู้หญิงของข้า หลิงอ่าวเทียน!"

　　ขณะที่เขาพูด เขาจงใจก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อย เก๊กท่าที่หล่อเหลา และแสดงรอยยิ้มที่มั่นใจและมีเสน่ห์

　　ติดตรงที่ว่า เขาอยู่ในสภาพมอมแมม มีรอยฟกช้ำ เสื้อผ้าฉีกขาด ทำให้เขาดูตลกแทน

　　"นั่นขึ้นอยู่กับความพยายามของนายน้อยหลืง ฮิฮิ"

　　ฮั่นอวี่ฉิงเม้มปากและยิ้ม รอยแผลเป็นรูปผีเสื้อที่แก้มทำให้รอยยิ้มของนางมีเสน่ห์มากขึ้น

　　เมื่อเห็นสิ่งนี้ หลิงอ่าวเทียนรู้สึกใจเต้นแรงขึ้น

　　เขาพูดอย่างแข็งกร้าว: "ข้าต้องทำได้อย่างแน่นอน! ข้าคือหลิง อ่าวเทียน ไม่ใช่หนูขี้ขลาด!"

　　...

　　เจียงมู่มาถึงเรือบินที่เสวี่ยเมิ่งหานอยู่

　　เขาใช้สุญตาเทพซ่อนเร้นเพื่อล่องหน

　　เตรียมขึ้นยานอวกาศและตรงไปที่ห้องของเสวี่ยเมิ่งหาน

　　เพื่อสังเกตลักษณะนิสัยของนางได้สะดวกยิ่งขึ้น.

　　เมื่อเดินผ่านเขาเดินผ่านยามคฤหาสน์เจ้าเมืองหลายคน ข้าก็ได้ยินเรื่องที่พวกเขาคุยกัน

　　“ข้าได้ยินมาว่าคุณหนูไปหาประมุขเจียงเมื่อวานนี้ มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?”

　　“จริงสิ พวกเราเป็นคนพานางไปที่นั่นเอง”

　　"ฟู่! นางไม่ได้กลับมาทั้งคืน เป็นไปได้ไหมว่านางนอนกับประมุขเจียง"

　　"นอน ผายลม! อย่าพูดไร้สาระ ยังไงก็ตาม นางบอกให้เรากลับมาหลังจากที่เราพานางไป"

　　"นางอยู่คนเดียวเหรอ? นางอาจนอนที่นั่นก็ได้?”

　　"ผายลม! คุณหนูคือสาวงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองเสวี่ย เจียงมู่เป็นแค่หมาเลีย ไม่คู่ควร!"

　　“ไม่ คุณหนูอายุเพิ่งสิบหกปี เป็นวัยที่โง่เขลาเบาปัญญา และประมุขนิกายเจียงมีตำแหน่งและอำนาจสูง หล่อและรวย และนางมีแนวโน้มที่จะตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา ดังนั้น ข้าแน่ใจว่านางต้องหลับนอนไปแล้วแน่ๆ หึๆ”

　　“นอนกับมารดาเจ้าสิ!ไอ้ความคิดสกปรกไปให้พ้น!อย่ามาใกล้ข้า”

　　"ทำไมเจ้าถึงสาปแช่งผู้คน? เราแค่พูดคุยซุบซิบกันเอง? ทุกฤดูล่าสัตว์ คุณหนูมักจะมีส่วนร่วมในการล่าสัตว์ปีศาจ แต่ตอนนี้นางไปหาประมุขเจียงเจ้าไม่ได้กลิ่นอะไรเหรอ นางอาจหลับนอนกับเขาไปแล้ว"

　　“นอนกับมารดาเจ้าสิ!”

　　“อย่าสาปแช่งผู้คน พวกเราเป็นชนชาติที่มีอารยธรรม”

　　“นอนกับมารดาเจ้าสิ!”

　　“ทำไมยังด่าอีกล่ะ”

　　“นอนกับมารดาเจ้าสิ!”

　　"ไอ้สารเลว ข้าอดทนมานานแล้ว! ***#%@￥!"

　　กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง! !

　　ทั้งสองเริ่มต่อสู้กันต่อหน้าเจียงมู่

　　ในขณะนี้ เจียงมู่ไม่มีความตั้งใจที่จะยืนชมการต่อสู้เลย

　　เขาหันหลังกลับทันทีและวิ่งไปยังเรือยินของเขาอย่างเร่งรีบ