Ep.478 - กลับเมืองด้วยวิธีเหนือคาด!

5/5

Ep.478 - กลับเมืองด้วยวิธีเหนือคาด!

ฮังอวี่ส่งเสื้อคลุมให้ทาเซีย

เธอพยักหน้า “นี่เป็นอุปกรณ์สีม่วงที่ดีมาก การซ่อมมันต้องใช้หัวใจธาตุผสม และผลึกม่วงหนึ่งร้อยก้อน ... น่าจะใช้เวลาประมาณสองวัน”

ฮังอวี่กล่าว “ตกลง รบกวนท่านด้วย!”

ทาเซียกล่าวว่า “เจ้าช่วยข้าจากการเป็นทาสของราชามังกร เรื่องเล็กน้อยแค่นี้นับเป็นการรบกวนได้อย่างไร? ต่อไปถ้าอยากซ่อมอะไรอีก อย่าลังเลนำมันมาให้ข้า”

การเดินทางครั้งนี้ ฮังอวี่ไม่เพียงได้รับไข่มุกปีศาจ แต่ยังได้รับช่างซ่อมระดับผู้เชี่ยวชาญ ช่างเป็นผลกำไรอันยอดเยี่ยม!

และหากทาเซียสามารถซ่อมเสื้อคลุมจักรรพดิได้ นั่นหมายความว่าอุปกรณ์สีม่วงชิ้นอื่นเธอก็สามารถซ่อมได้เช่นกัน!

ยิ่งเป็นพวกอุปกรณ์สีฟ้ายิ่งไม่ต้องกล่าวถึง ตัวตนของเธอสามารถสร้างมูลค่ามหาศาล

ฮังอวี่สามารถนำตัวตนเช่นนี้มาอยู่กับกลุ่มมังกรฟ้า แม้จะชั่วคราว แต่ในฐานะ CEO ซูหยุนปิงมีความสุขมาก

อย่างไรก็ตาม ไม่นานเธอก็นึกได้ถึงปัญหาอื่น “ยังไงก็เถอะ แล้วนายจะหนีจากเมืองมังกรยังไง?” เธอนึกหาวิธีอยู่นาน ก่อนเอ่ยว่า “พวกเราไปหาศิลาเทพเทเลพอร์ตอีกสักก้อนไหม? ก่อนจะได้มันมา ทางที่ดีนายอย่าเพิ่งเข้าไปในโลกวิญญาณ”

ฉูเทียนหัวยังกล่าวอีกว่า “ความกังวลของซูหยุนปิงไม่ใช่เรื่องไร้เหตุผล ราชามังกรคลั่งกับพวกยอดฝีมือในเมืองมังกรน่ากลัวมาก ใครจะรู้ ในบรรดาพวกมัน อาจมีบางตนที่ครอบครองไอเท็มกักวิญญาณอยู่ก็ได้ เพื่อความปลอดภัยของนาย ฉันแนะนำไม่ให้เสี่ยงใดๆ”

เมื่อเผชิญหน้ากับราชามังกร เกรงว่าฮังอวี่คงถูกฆ่าอย่างไม่อาจต่อต้านใดๆ

ราชามังกรคือผู้ยิ่งใหญ่อันดับหนึ่งในอาณาจักรมังกรโลกา ย่อมมีไอเท็มสีม่วงมากมายในมือ สมบัติเช่นไข่มุกปีศาจผนึกวิญญาณ อาจไม่ได้มีเพียงก้อนเดียว

การตายแล้วดรอปอุปกรณ์บางชิ้น หรือเสียแต้มวิญญาณบางส่วนเป็นเรื่องเล็ก แต่การถูกขังวิญญาณเป็นเรื่องใหญ่!

“ไม่ได้ ศิลาเทพเทเลพอร์ตเป็นของหายากมาก กว่าจะหามันเจอคงสายเกินไป” ฮังอวี่กล่าว “ตอนนี้ราชามังกรคลั่งประกาศโจมตีเผ่ามนุษย์แล้ว คาดว่าสงครามจะปะทุในอีก 2 3 วันข้างหน้า ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ จะขาดผมไปไม่ได้”

ฮังอวี่มีแผนของตัวเอง

ประการแรกเขาออกจากฐานการผลิตกลุ่มมังกรฟ้า เดินทางไปยังสถาบันเทคโนโลยีเหนี่ยวนำมนตรา

เขาหยิบระเบิดเหนี่ยวนำมนตราที่พัฒนาขึ้นใหม่จำนวนหนึ่งจากทีเกอร์

ทีเกอร์คือนักเหนี่ยวนำมนตราระดับกึ่งผู้เชี่ยวชาญ เขาสามารถผลิตไอเท็มเหนี่ยวนำมนตราคุณภาพสูงสีฟ้าได้ และไอเท็มระเบิดนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของสถาบัน

ฮังอวี่ฮุบพวกมันมากว่า 20 ลูกในคราเดียว ทั้งหมดเป็นระเบิดเหนี่ยวนำมนตราสีฟ้าเลเวล 15 พลังทำลายล้างที่ปลดปล่อยออกมา ไม่ด้อยไปกว่าม้วนคัมภีร์ประเภทโจมตีสีฟ้า และครอบคลุมพื้นที่ได้มากกว่า 20 - 30 เมตร

แน่นอน

การโจมตีด้วยระเบิดเหนี่ยวนำมนตรา ไม่มีอะไรมากไปกว่าการระเบิด ตูม ตูม ตูมมมม!

ถ้าจะให้เปรียบเทียบจริงๆ มูลค่าของม้วนคัมภีร์จะสูงกว่า

ฮังอวี่นำของมีค่าต่างๆของเขาออก ไม่ว่าจะเป็นสร้อยคอโลกันต์โลกาวินาศ , หัวใจของราชาธาตุไฟ , หนังสือโบราณบูชายัญแด่มอนสเตอร์ขุมนรก , หนังสือแห่งทราย และนักฆ่าขุมนรกทั้งสองทิ้งไว้ที่บ้าน

หวังเอ๋อกล่าวด้วยสีหน้าไม่ดี “ฮ่ง เจ้านาย อย่าบอกนะว่าจะกลับไประเบิดตัวเอง?”

ฮังอวี่กล่าวสองแง่สามง่าม “ไปถึงเดี๋ยวนายก็รู้เอง”

หวังเอ๋อตกใจตัวแข็งทันที

“ทำไม กลัวแล้วหรอ?”

“ฮ่ง เปิ่นหวังผ่านความเป็นความตายกับเจ้านายมาตั้งมากมาย มีครั้งไหนบ้างที่ขี้หดตดหาย? ตราบใดที่มันคือสิ่งที่เจ้านายต้องการ เปิ่นหวังยินดีทำ จะระเบิดตัวเองตู้มต้ามก็ยอม!”

ฮังอวี่เอาระเบิดไปมากมายขนาดนี้ แถมยังเก็บของไว้ในบ้าน มันจะไม่ทราบชะตากรรมที่กำลังมาถึงได้อย่างไร?

แล้วอีกอย่าง ต่อให้ดื้อรั้นปฏิเสธ สุดท้ายก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าถูกทุบตีแล้วโดนลากคอไปอยู่ดี

เพราะงั้นทำตัวว่าง่ายดีกว่า แบบนี้อาจได้รับผลประโยชน์บางอย่างในภายหลัง

ฮังอวี่ไม่ทำให้หวังเอ๋อผิดหวังเช่นกัน “ไม่ใช่ว่านายเจอของดีในฐานการผลิตเมืองมังกรหรอกหรอ?”

ดวงตาสุนัขเป็นประกายขึ้นมาทันที “ใช่แล้ว ในฐานการผลิตเมืองมังกร มันเต็มไปด้วยวัตถุดิบล้ำค่า!”

ถึงจุดนี้ มันค่อยเริ่มเข้าใจว่าฮังอวี่กำลังวางแผนที่จะทำอะไร

“เจ้านายต้องการอาศัยความวุ่นวาย แล้วใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ฟันกำไรอย่างจริงจัง!”

“ถูกต้อง ถ้าทำงานดี แน่นอนว่านายจะได้รับผลประโยชน์อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย!”

แม้มันจะฟังดูบ้ามาก แต่ก็ประสบความสำเร็จในการปลุกจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของหวังเอ๋อ

หนึ่งคนหนึ่งสุนัขกลับมายังห้องของทาเซียอีกครั้ง

ทหารมังกรในฐานการผลิตย่อมคาดไม่ถึงว่าฮังอวี่จะปรากฏตัวขึ้นอีก

หวังเอ๋อพบทหารหลายตนอยู่ตามทางเดิน อีกฝ่ายคล้ายเริ่มสัมผัสได้ถึงกลิ่นอาย แต่ก่อนจะทันได้ตรวจถึงที่มาที่ไป ฮังอวี่ก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าพวกมันพร้อมแสงสว่างวาบ

ควงดาบคู่อสูรแผดเผา เปิดโหมดกระบี่แสง ร่ายวิถีกระบี่ โจมตีในฉับพลัน!

ทหารทั้งสามไม่มีที่ว่างให้ต่อต้าน

ในเพียบตาเดียว ทั้งหมดถูกผ่าร่างล้มลงกับพื้น

“เจ้าหมา”

“เร็วเข้า!”

หวังเอ๋อปล่อยร่างแยก แต่ละตัวเก็บระเบิดเหนี่ยวนำมนตราตัวละสองสามลูก กลายเป็นหน่วยสุนัขระเบิดสังหาร

ต่อมามันเปิดใช้งานหมาป่าเงาปีศาจ ทะลุเขตแดนและค่ายกลที่ติดตั้งไว้ ตรงเข้าสู่ตำแหน่งที่เป็นจุดสำคัญ จากนั้นระเบิดพลีชีพ จุดชนวนบนตัวมัน

บรึ้ม บรึ้ม บรึ้มมม!

พลังทำลายของระเบิดเหนี่ยวนำมนตราน่าสะพรึงเพียงใด?

ศูนย์กลางการผลิตทั้งหมดลุกท่วมด้วยเปลวไฟ อาคารเกือบครึ่งถล่มลงมา เกิดระลอกคลื่นสั่นสะเทือนไปทั่ว ลุกลามไปถึงสวนพืชวิญญาณภายนอก และพื้นที่ทำงานอื่นๆ ค่ายกล เขตแดน พังทลายลงทันที ทหารยามบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก

ตนแล้วตนเล่าล้มตายลง แม้จะมีผู้โชคดีหนีรอดมาได้ แต่พวกมันก็ช่วยสร้างความโกลาหล และสับสนวุ่นวายรอบใหม่ได้เป็นอย่างดี

เจ้าหมาป่วนทั่วทั้งฐานการผลิตในคราเดียว เสียงเอะอะใหญ่โตเช่นนี้ไม่อาจปกปิดได้ ยอดฝีมือเมืองมังกรจะมาถึงในไม่ช้า หรือกระทั่งเฮสการ์อาจมาด้วยตัวเอง

ฮังอวี่กับหวังเอ๋อรีบใช้ประโยชน์จากความโกลาหลเริ่มปฏิบัติการ

ภายใต้สภาพแวดล้อมนี้ คนทั่วไปไม่อาจแยกแยะความแตกต่างเหนือใต้ออกตก

แต่หวังเอ๋ออาศัยความสามารถในการสอดแนมที่ทรงพลังของตัวเอง ค้นหาสิ่งที่ต้องการได้อย่างง่ายดาย

ไล่ตั้งแต่สมุนไพร โพชั่น ไปจนวัสดุและอุปกรณ์ต่างๆ

หนึ่งคนหนึ่งสุนัขไล่เก็บพิมพ์เขียวและสูตรหลายสิบหลายร้อยชุดอย่างรวดเร็ว และส่วนใหญ่แล้วล้วนแต่มีคุณภาพสีฟ้า

จู่ๆหวังเอ๋อร้องขึ้นว่า “ฮ่ง เจ้านาย มีของดีมากมายรอเราอยู่ข้างหน้า!”

ฮังอวี่ระบำกระบี่แสง เข้าสังหารยามเมืองมังกร  แล้วใช้สกิลบลิงค์ทะลุเขตแดนป้องกัน เข้าสู่โกดัง

นี่คือโกดังสินค้าที่ซ้อนทับกันอย่างหนาแน่นด้วยหีบสมบัตินับสิบ

พวกมันคล้ายกล่องเก็บสมบัติที่ดาบพิษนำมายังเมืองธารทะเลทราย

หวังเอ๋อใช้อุ้งเท้าข้างหนึ่งแง้มเปิดมัน และเห็นของทุกชิ้นอย่างเต็มตา

ข้างในล้วนเป็นวัตถุดิบการผลิตคุณภาพสูง เหลียวมองทางไหนก็มีแต่สมบัติสวรรค์ราคาแพง ดวงตาสุนัขทอประกายวาบขึ้นทันใด ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น “ฮ่ง เจ้านาย สมบัติเต็มไปหมดเลย พวกเรารวยแล้ว!”

ฮังอวี่พูดพลางชำเลืองมอง “ปริมาณเยอะเกินไป ดูท่าพวกเราจะขนไปไม่หมด ฉันให้เวลามากสุดสามนาที อยากได้อะไรหยิบเลยเร็ว!”

หวังเอ๋อเองก็มีมิติเก็บของเช่นกัน แต่พื้นที่ข้างในเล็กกว่าฮังอวี่ ดังนั้นแค่นิดๆหน่อยๆก็เต็มแล้ว

เจ้าหมาอดเสียดายไม่ได้ ตัดสินใจกลืนพวกมันลงท้องแทน กลายเป็นฉากบุฟเฟ่ต์

เลือกแต่อันที่มีค่าสูงเข้ากระเพาะโดยตรง

ฮังอวี่เห็นแบบนี้ก็นึกอะไรบางอย่างออก เขาอัญเชิญมดยักษ์ออกมา

ในเมื่อไม่สามารถเอาพวกมันไปได้ทั้งหมด  งั้นทำไมไม่ให้สัตว์วิญญาณกินเสียเล่า?

ระหว่างที่มดยักษ์กับเจ้าหมากำลังกินบุฟเฟ่ต์อย่างบ้าคลั่ง ฮังอวี่ค้นหาวัสดุบางอย่างในโกดัง และเลือกสิ่งที่สามารถเป็นประโยชน์กับตัว

ซึ่งระหว่างกระบวนการ เขาได้พบสิ่งที่ตนต้องการ วัตถุดิบหายากสีฟ้าใสเลเวล 15  ‘เลือดแห่งความโกลาหล’

ฮังอวี่ตามหามันมาพักหนึ่งแล้ว แต่ไม่มีเงื่อนงำใดๆเลย ก็พอรู้อยู่หรอกว่าน่าจะเจอมันในเมืองมังกร แต่ไม่คิดว่าจะเจอในสถานการณ์แบบนี้!

แล้วอีกอย่าง เขาไม่ได้เจอแค่ชิ้นเดียว แต่เจอมากกว่า 7 8 ชิ้น!

ฮังอวี่รวบเก็บมันในลมหายใจเดียว

ถึงตอนนี้ หวังเอ๋อร้องขึ้นอย่างกะทันหัน “ฮ่ง กลิ่นอายน่าเกรงขามกำลังใกล้เข้ามาหาพวกเรา เปิ่นหวังเดาว่าอาจเป็นราชามังกรคลั่ง!”

หมดเวลาซะแล้วหรือ?

ฮังอวี่รู้สึกเสียใจมาก

แต่ก็ต้องยอมรับความจริง

“เจ้าหมา เจ้ามด กลับกันเถอะ”

หลังจากเก็บสัตว์วิญญาณ กระทั่งตัวฮังอวี่ก็ยังรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่ตัวเขามิอาจทานทน กำลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว

ผู้ที่สามารถเปล่งแรงกดดันเช่นนี้ได้ จะเป็นใครอื่นหากมิใช่ราชามังกรคลั่ง?

เฮสการ์ยังมาไม่ถึง

สนามพลังต้องห้ามก็เข้าปกคลุมพื้นที่โดยรอบแล้ว

ฮังอวี่หยิบกริชออกมาแล้วแทงเข้าที่อกตน

ค่าพลังชีวิตไหลฮวบๆ ในเวลาเพียงสองสามวินาทีก็มาถึงจุดต่ำสุด ร่างเขาทรุดลง แล้วตายไป

ตามหลักเหตุผลแล้ว สิ่งมีชีวิตโลกวิญญาณเมื่อตาย ร่างกายและจิตวิญญาณจะคงอยู่เป็นระยะเวลาหนึ่ง และระยะเวลารอเกิดจะขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่ง

อย่างไรก็ตาม วิญญาณของฮังอวี่ได้ลอยออกไปทันทีที่ร่างเขาล้มลง นี่คือเอฟเฟกต์ของกริชแห่งการถือกำเนิดใหม่

การใช้มันเพื่อฆ่าตัวตายจะทำให้เกิดพิธีกรรมกลับชาติมาเกิด เปลี่ยนศพและวิญญาณให้ไปสู่กระบวนการโดยเร็ว เพื่อที่จะไม่ต้องรอเกิดใหม่นาน หรือป้องกันการถูกจับกุมไม่ก็อุบัติเหตุใดๆ

ในเวลาเดียวกัน ภายใต้เอฟเฟกต์การเกิดใหม่

แม้อุปกรณ์และไอเท็มบางชิ้นจะดรอปลง แต่แต้มวิญญาณที่สูญเสียไปน้อยมาก อีกทั้งยังไม่สูญเสียสกิล

พูดง่ายๆก็คือเป็นการตายที่คุ้มค่าที่สุด

ด้วยประการฉะนี้

ทำไมต้องหาซื้อศิลาเทพเทเลพอร์ตด้วย?

ในเมื่อฮังอวี่สามารถกลับสู่แคว้นเดียวดายได้ โดยไม่ต้องเปลืองแรงใดๆ!