บทที่ 595: การร่วงหล่นของสองเซิ่งเหริน
“จริงดิ?” ดวงตาของเจียงเหอเป็นประกาย “จังหวะเหมาะเจาะพอดีเลย จะได้ฆ่าพวกมันให้เกลี้ยงในรวดเดียว!” “…” เซิ่งเหรินจักรกลทั้งคู่ถึงกับสิ้นหวัง ‘นี่มันกะฆ่าแม้กระทั่งจักรพรรดิเทพปีศาจ?’ ทว่าเมื่อสบตากับร่างแยกของเจียงเหอนับแสนภาคเหล่านั้นแล้วมันก็... รู้เลยว่าไอ้ที่พูดมาเมื่อกี๊ไม่ใช่แค่โม้เหม็นอย่างแน่...
