ตอนที่ 178 การตื่นขึ้นของเกราะนกยูง

ถังเทียนถอยหลัง ประกายกระบี่ของชิงหลวนคล่องแคล่วว่องไวเหมือนกับมีชีวิต  เป็นครั้งแรกที่เขาพบวิชากระบี่ที่มีฝีมือเฉพาะและคล่องแคล่าวขนาดนั้น  แม้ว่าเขาจะมีสัญชาตญาณที่ดี  แต่ภายในเวลาสั้นๆ  เขายังคงถูกตรึงให้ทำอะไรไม่ได้

วิชากระบี่ของชิงหลวนยังอ่อนเมื่อเทียบกับพี่จิ่งหาว และพลังสายเลือดฟีนิกซ์เขียวเมื่อเทียบกับพลังสายเลือดเทพ  ถังเทียนรู้สึกว่าไม่ได้เพิ่มพลังให้นางมากนัก  แต่ทั้งสองอย่างกลับหนุนเสริมพลังกันได้ดี  ดังนั้นพลังจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและทำให้ถังเทียนตกใจ

ถังเทียนมักคิดเสมอว่าพลังสายเลือดมักเพิ่มคุณสมบัติร่างกายให้สูงขึ้น คิดไม่ถึงเลยว่าพลังสายเลือดและวิทยายุทธสามารถเสริมผสานได้ลงตัวสมบูรณ์แบบ

กระบี่ประกายเขียวที่อยู่ต่อหน้าเขาเป็นเหมือนกลุ่มเอลฟ์สีเขียว ที่ยากจะตรวจสอบได้และร่องรอยของพวกมันก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เหมือนกับน้ำล้นฝาย ที่พุ่งตรงมาหาถังเทียน

ถ้าไม่ใช่เพราะสัญชาตญาณที่ดีและแข็งแกร่งผิดธรรมดาของเขา  เขาคงพ่ายแพ้ไปนานแล้ว

อย่างไรก็ตามชิงหลวนรู้สึกตรงกันข้าม  ถังเทียนรู้สึกอึดอัดแน่นอน  หลายครั้งเมื่อนางคิดว่านางจะชนะ  ถังเทียนมักหลบพลังโจมตีได้อย่างคาดไม่ถึง  ถังเทียนดูเหมือนกับจะพลาดท่า  แต่เขาก็ไม่พลาดท่าเสียที

นางครอบครองพลังสายเลือดฟีนิกซ์เขียวและท่านโหวยังเลือกการ์ดทองวิชากระบี่วิหคเขียวให้นาง  เขาผสานทั้งสองอย่างจนลงตัวทำให้พลังต่อสู้ของนางเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง แค่เพียงว่านางไม่ค่อยมีโอกาสใช้โจมตี ปกติประสบการณ์การต่อสู้ของนางเกือบเป็นศูนย์

แต่ในการทดสอบประลองในกลุ่มคนอายุรุ่นราวคราวเดียวกับนาง คนที่สามารถเอาชนะนางได้แทบจะนับนิ้วได้

คิดไม่ถึงเลย....

ผ่านไปร้อยกระบวนท่านางก็ยังไม่สามารถโค่นถังเทียนได้!

นอกจากตกใจแล้ว  นางยังรู้สึกโกรธแค้นมากขึ้น

เสียงหวีดหวิวยาว  ด้ามกระบี่กลับกลายรังสีกระบี่เขียวเต็มท้องฟ้าและครอบคลุมร่างนาง

ปีกกระบี่เขียวช่วยเพิ่มความเร็วให้  ทันใดนั้นร่างของนางเบาเท้าซ้ายของนางยันอยู่บนพื้น นางลอยขึ้นในอากาศตามปกติ

ปีกกระบี่สะท้าน!

รังสีเขียวในดวงตาชิงหลวนเพิ่มขึ้นทันที  ด้วยพลังสั่นสะเทือนของกระบี่ยาว  นางหายวับไปทันที

กลุ่มแสงรังสีเขียวแพรวพราวพุ่งเข้าใส่ทัศนวิสัยการมองเห็นของเขา

ถังเทียนรู้สึกถึงอันตรายแรงกล้า  และเกือบในขณะเดียวกัน  กระแสไหลเวียนของอากาศที่เบาและตรวจจับไม่เจอไหลเวียนอยู่รอบตัวเขา  ม่านตาของถังเทียนขยายทันที

ใครบางคนกำลังจะลอบทำร้าย

ความรู้สึกรุนแรงถึงอันตรายล้อมรอบถังเทียนในช่วงเวลานั้นถังเทียนสงบอย่างคาดไม่ถึง

จิตวิญญาณพลังยุทธในตัวเขาลุกโชนขึ้นมาเหมือนไฟ  ทันใดนั้นเองความคิดหนึ่งผุดขึ้นในใจ  เขาตะโกนออกมาแทบไม่ต้องคิด

“นกยูง!”

จุดแสงสีเงินขยายออกมาจากส่วนลึกในม่านตาของถังเทียน  และจากนั้นก็ระเบิดออกมาจากภายในกายเขา!

แสงสีเงินแพรวพราวนับไม่ถ้วนเหมือนกับคมมีด, เหมือนกับสายฝนตก กวาดไปทั่วเป็นปริมณฑล

ผู้อาวุโสที่ลอบทำร้ายถังเทียนไม่เคยคาดถึงสถานการณ์เช่นนั้น  แสงเงินที่แพรวพราวแยงนัยน์ตาเขาจนรู้สึกเจ็บปวดและภาพที่มองเห็นของเขาขาวโพลนสิ้นเชิง

โอวไม่นะ!

สีหน้าของผู้อาวุโสนั้นเปลี่ยนไปอย่างมากมายและพยายามจะถอยอย่างรวดเร็ว ฝนแสงเงินที่ตกลงมา ทำให้เขารู้สึกถึงอันตราย  ร่างไร้กระดูกของเขาขดตัวกลมทันทีและกลิ้งถอยหลังอย่างรวดเร็ว

ฟุ่บ!

รังสีแสงเงินกระทบกับหลังของเขา  ร่างของเขาสั่น  ปราณที่เย็นและอันตรายแทรกเข้าไปในร่างกายของเขาตรงจุดที่รังสีแสงกระทบใส่

ชิงหลวนที่กำลังพุ่งจู่โจมใส่ถังเทียนกลางอากาศตกตะลึง  แต่ไม่ตื่นเต้น  กระบี่คู่มือของนางแปรสภาพคล้ายกับเป็นร่มโดยอัตโนมัติ  รังสีกระบี่เขียวมากมายนับไม่ถ้วนถูกร่มทำให้เบี่ยงเบนและกระจายออกไปจากกระบี่ยาวในมือนาง

ติง ติง ติง!

นางกัดฟันจนเจ็บ

ชิงหลวนอยู่ในกลางอากาศพร้อมกับกระบี่ที่กางปีกของนางต้องถอยออกไปที่ละนิ้วๆด้วยเสียงปะทะแต่ละครั้ง

ทุกคนผู้เป็นประจักษ์ในภาพนี้ล้วนแต่รู้สึกตกใจ ร่างของชิงหลวนเป็นเหมือนหุ่นเชิดที่ถอยออกไปที่ละนิดๆ เหมือนราวกับภาพวีดิโอที่ขาดๆหายๆ

เมื่อแสงรังสีเงินสุดท้ายถูกปัดป่ายเบี่ยงเบน  แขนของชิงหลวนรู้สึกเจ็บและอ่อนล้า  นางตกตะลึง ปีกกระบี่สะท้านคือท่านสังหารที่แท้จริงของนาง  เมื่อใดก็ตามที่นางใช้ออก  นางจะไม่มีทางพ่ายแพ้  แม้แต่ท่านโหวก็ยังยกย่องท่านี้ด้วยตนเอง

วิชาปีกกระบี่สะท้านของนางถูกคนอื่นข่มได้จริงๆ....

ชิงหลวนจ้องมองถังเทียนที่อยู่ต่อหน้าอย่างงวยงง  คนผู้นี้น่ากลัวมาก!  รังสีเงินกระจายทั่วท้องฟ้าดูงดงามมาก จากนั้นนางจึงได้เห็นรังสีเหล่านี้ชัดขึ้น   รังสีเงินแต่ละสายเป็นชิ้นของวัตถุเงินนั้นคืออะไรกันแน่?

ชิงหลวนสงสัย

หือ!

รังสีเงินกระจายอยู่ในท้องฟ้า  เส้นสายสีเงินแพรวพราวยิงใส่ร่างถังเทียน

ร่างของถังเทียนมีแสงสีเงินแพรวพราวคลุมตัวอีกครั้งหนึ่ง

อย่างไรก็ตามความสว่างแพรวพราวครั้งมาเร็วและหายไปเลยในชั่วพริบตากลับมาปรากฏต่อหน้าสายตาทุกคนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ถังเทียนมีชั้นเกราะขนสีเงินแปลกประหลาดคลุมตัวเป็นพิเศษ

นกยูงเงินที่เด่นสง่าภูมิฐานปรากฏอยู่บนไหล่ของถังเทียน  นกยูงนี้มีสีเงินตลอดตัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งตาของมันสีเงินขาวบริสุทธิ์และดูเหมือนจะเยือกเย็นผิดธรรมดาที่สะดุดตาที่สุดก็คือขนหงอนยาวเกือบสองเมตรสีน้ำเงินที่หน้าผากมันจะอ่อนทิ้งตัวอยู่ด้านหลังของมันทำให้ดูเหมือนกับริบบิ้นโบกพริ้วในสายลม

นกยูงเกาะอยู่บนไหล่ของถังเทียน เกราะเงินอยู่บนตัวถังเทียนทั้งหมดก็คือขนของมัน

“นี่..... นี่คือเกราะชั้นเงิน!”

ไจ๋เหิงจ้านอุทานดังลั่น สายตาของเขาถูกตรึงดึงดูดโดยเกราะเงินที่งดงามและซับซ้อนบนตัวถังเทียน  ไม่มีใครไม่ชอบเกราะ  แต่ที่นี่คือเขตอิทธิพลขององค์การวิญญาณมืดเกราะเป็นของที่หาได้ยากมาก อย่าว่าแต่สมบัติชั้นบรอนซ์เลย

สายตาของไจ๋เหิงจ้านเปลี่ยนเป็นทั้งอิจฉาและริษยา มีเกราะชั้นเงินอยู่ชิ้นเดียวในรัฐบาลอู่โหว  แต่ว่าเป็นของอู่โหว  นอกจากนั้นมีเพียงไม่กี่คนที่ครอบครองเกราะชั้นบรอนซ์และไจ๋เหิงจ้านเองไม่มีแม้แต่คุณสมบัติครอบครองเกราะบรอนซ์

เด็กหญิงก็ตะลึงเช่นกัน  เห็นชัดว่าเธอรู้จักเกราะชั้นเงินเช่นกันและเธอรู้มากกว่านั้น

นั่นคือการตื่นขึ้น

ตาของนกยูงเงินเยือกเย็นและแฝงแววอบอุ่น แต่เธอสามารถเห็นริ้วรอยประวัติศาสตร์ยาวนานได้อย่างประหลาด

หลิงซิ่วมองดูถังเทียนที่สง่างามและกระชับหอกเงินแน่นโดยไม่ได้ตั้งใจ

หลิงซิ่ว!  เจ้าต้องฝึกให้หนักขึ้น!

เบื้องหลังประตูดาวกางเขน

ปิงชำเลืองมองกรงเล็บภูตพรายที่มีท่าทีไม่แยแสและถอนหายใจ“ไม่เคยคาดหวังไว้เลยว่าเจ้าเด็กนี่สามารถปลุกนกยูงได้เร็วนัก!จิตวิญญาณพลังยุทธของเจ้าเด็กนี่น่ากลัวมากแน่นอน”

“อย่างไรก็ตามนกยูงคือสิ่งมีชีวิตที่เด็ดเดี่ยวอย่างที่ข้าคาดไม่ถึง  บางทีมันคงรู้สึกอยู่อย่างเดียวดายมานานเกินไปถึงได้กระหายอยากสู้เหมือนเมื่อก่อน”

ปิงพึมพำกับตนเอง

“เมื่อคราวแรกที่ข้าสวมชุดเสือเขี้ยวดาบข้ารู้สึกมึนงงเช่นกัน เมื่อนึกถึงอดีตการรบครั้งก่อนเหมือนกับว่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน

“ความจริงโชคของเจ้านับว่าไม่เลว  เจ้ากลายเป็นขุนพลวิญญาณแล้ว  แต่วิทยายุทธและนกยูงของเจ้า ยังคงอยู่ต่อและยังสามารถสู้ต่อได้”

กรงเล็บภูตพรายยังคงเงียบมีแต่ดวงตาดูเหมือนพลุกพล่านอยู่ภายในเงียบๆ

“สักวัน นกยูงจะได้ต่อสู้เคียงข้างเขาอย่างภาคภูมิ”

ปิงพูดเบาๆ

※※※※

ถังเทียนรู้สึกสงบและสัมผัสถึงพลังที่พลุกพล่านจากนกยูงได้รอยยิ้มน้อยๆปรากฏที่มุมปากของเขา และคลี่ขยายเป็นยิ้มกว้างอย่างรวดเร็ว

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! นกยูง,เราได้สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันอีกแล้ว!”

“เจ้ามาทันเวลาพอดี!”

“มาเถอะ,นกยูงกับมนุษย์ร่วมสู้ด้วยกันจะไม่พ่ายแพ้ใคร พวกต่อต้านเราทั้งหมด เตรียมตัวรับการตอบโต้จากเรา”

ถังเทียนคำรามอย่างห้าวหาญให้ได้ยินกันทุกคน

นกยูงไม่พูด แต่ตาสีเงินมีแววพลุกพล่านปรารถนาจะสู้

“พร้อมหรือยัง?  เจ้านกยูง!”

ทันใดนั้นถังเทียนย่อตัว และถามด้วยเสียงเบา

ราวกับว่ากระแสจิตสื่อถึงกัน  นกยูงสยายปีกของมันทันที  เกราะปีกเงินเกิดจากขนที่ซ้อนกันหลายชั้นคลี่กางอยู่ด้านหลังของถังเทียน

“ฆ่า!”

พร้อมกับเสียงคำรามกึกก้อง ถังเทียนหายวับทันที

ชิงหลวนที่ตื่นตัวตะลึง  ถังเทียนไม่ได้พุ่งจู่โจมนาง...

ผู้อาวุโสที่ลอบทำร้ายขดตัวอยู่ในมุมหนึ่ง  ลมหายใจของเขาตอนนี้นิ่งสนิทสภาพของเขาในตอนนี้เหมือนกับท่อนไม้แห้งที่ไม่มีสัญญาณของชีวิต

เจ้าผู้นี้เป็นตัวประหลาดแบบไหนกัน?  มีพลังสายเลือดคู่  แข็งแรงเหมือนโคถึก  วิทยายุทธดี แต่ความสำเร็จของเขาเป็นเหมือนผ่านการค้นคว้าวิจัยมานาน

และเขายังมีเกราะอยู่ชุดหนึ่ง.....นั่นคือเกราะชั้นเงิน!

เมื่อเขาเห็นชัดเจนว่าเป็นเกราะชั้นเงิน  เขากลัวจนคิดอะไรไม่ออกเขาเคยเห็นประจักษ์พลังของเกราะเงินมาก่อน ครั้งนั้นเมื่อเขาใช้ชีวิตห่างไกลจากบ้านเกิด  เขาเห็นยอดฝีมือเกราะเงิน เพียงแค่กระดิกนิ้วเขาก็ฆ่ายอดฝีมือที่มีชื่อเสียงมากกว่าเขาได้

ตั้งแต่นั้นเขาท้อแท้และกลับดาวไพรมายาไม่เคยออกมาอีกเลย

ฝีมือของถังเทียนแกร่งกล้าห้าวหาญอยู่แล้ว  ยิ่งด้วยการช่วยเหลือจากเกราะเงินในตอนนี้  ฝีมือของเขายิ่งเพิ่มสูงอีกมาก  ตอนนี้เขาไม่ใช่คู่ต่อกรถังเทียนเลย  เมื่อขนของเกราะชิ้นหนึ่งที่เพิ่งแทงเขาปราณที่หนาวเย็นยากทนทานแทรกซึมเข้ามาในร่างของเขา  เขาได้รับบาดเจ็บแล้ว  และยังทำให้เขาสูญเสียความมั่นใจ

เขาตัดสินใจอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ทุกคนจะรู้ตัวเขารีบเลื้อยไปที่มุมและซ่อนตัวเอง

พลังสายเลือดงูทองของเขาสามารถซ่อนลมหายใจของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบเขาเคยใช้วิธีนี้ช่วยพาตัวเองออกจากสถานการณ์อันตรายหลายครั้งแล้ว  เขาตัดสินใจว่าทันทีที่หาโอกาสได้เขาจะหนีไปให้ไกลจากตระกูลกู้ทันที เขาต้องการหนีไปให้พ้นจากที่ๆ น่ากลัวแห่งนี้

ทันใดนั้นร่างสีเงินมาปรากฏอยู่ต่อหน้าเขาโดยไม่มีสัญญาณเตือน

ผู้อาวุโสนั้นแทบไม่อยากเชื่อสายตา  ถังเทียนหาเขาพบได้อย่างไร...เขาไม่ได้สังเกตจนบัดนี้

ผู้อาวุโสนั้นตกใจยืดตัวกระโดดขึ้นและหันหลังวิ่งหนี แต่ทันใดนั้นเขารู้สึกเจ็บคอ เพราะมือที่หุ้มเกราะเงินคว้าคอเขาไว้

กร๊อบ

ถังเทียน... หาเขาพบได้ยังไง....

ดวงตาของผู้อาวุโสเบิกกว้างและประกายจางลงอย่างรวดเร็ว

พลังสายเลือดของฝ่ายตรงข้ามเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวมาก  ลมหายใจของเขาถูกซ่อนไว้อย่างสมบูรณ์  แต่เพราะเขาเพิ่งถูกขนนกยูงจากเกราะทำร้าย  พลังนกยูงชอนไชอยู่ในร่างเขา  เนื่องจากพลังยังไม่ได้สลายออกไปเต็มที่มันจึงตกเป็นเป้าหมายอย่างดี และนกยูงก็หาจุดซ่อนตัวของฝ่ายตรงข้ามได้ง่ายดาย

“กล้าลอบทำร้ายข้า  เบื่อหน่ายชีวิตแล้วหรือไง?”

ถังเทียนคำราม และหันมาเผชิญหน้ากับชิงหลวนเขายกมือขวา “เข้ามาเลย  มาสู้กันอีกสักยก”

ชิงหลวนกดด้ามกระบี่ลงปีกกระบี่สยายออกอยู่ด้านหลังนาง รัศมีของนางพุ่งขึ้นสูง

ทันใดนั้นร่างเล็กบางร่างหนึ่งกระโดดเข้ามาในลาน เป็นองค์หญิงน้อยนั่นเอง

“นางยอมรับความพ่ายแพ้!”

เด็กหญิงพูดแทรกขึ้นมา ทำให้ชิงหลวนตะลึงจากนั้นนางพูดอย่างกระวนกระวาย “คุณหนู!”

“ชิงหลวน,  เจ้าจะขัดคำสั่งข้าหรือ?”  เด็กหญิงมองดูชิงหลวนอย่างใจเย็น

ชิงหลวนตะลึง

ทว่าถังเทียนกลับรู้สึกรำคาญ  “เฮ้ เฮ้ เฮ้, นี่มันเรื่องอะไรกัน? พวกเจ้าเป็นฝ่ายท้าสู้แล้วตอนนี้กลับเลิกราตามอำเภอใจได้ยังไง? ฮึ่ม..มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกนะ!”

ชิงหลวนแค้น แต่เด็กหญิงพูดอย่างร่าเริง “อาจารย์! มาตกลงกันดีกว่า  ข้าให้สองร้อยล้านเหรียญดาวเพื่อให้เรื่องนี้เลิกรากันไป เป็นยังไง?”

ถังเทียนยิ้มกริ่มทันที  “ศิษย์ผู้น่ารัก, เมื่อเจ้าพูดถึงขนาดนั้น  ข้าจะให้เกียรติเจ้าก็แล้วกัน!”

คนอื่นๆตกตะลึงมึนไปหมดกับเหตุการณ์ที่หักมุมแบบนี้