ตอนที่ 177 อันตราย
เมื่อเขาแก้ปัญหาเผือกร้อนในมือได้แล้วถังเทียนจึงรู้สึกปลอดกังวล เขารีบปล่อยเด็กหญิงและไจ๋เหิงจ้านอย่างมีความสุข หลิงซิ่วทนเรื่องอย่างนั้นไม่ได้จึงเดินออกไปฝึกฝนวิชาหอกต่อ
“ไม่ต้องห่วง หนุ่มชาวฟ้ารักษาคำพูดเป็นอย่างดี ว่าแต่เจ้าต้องหาเวลาคุยกัน กำหนดการเดินทางของเราแน่นไปหมด”
ตรงข้ามกับไจ๋เหิงจ้านที่ดูหน้าซีดเผือด เด็กหญิงน้อยสงบสติอารมณ์ได้เร็วทันทีที่เธอได้ยินคำว่ากำหนดเส้นทางการเดินทาง ตาของเธอเป็นประกายทันที “กำหนดการเดินทางเหรอ เจ้ากำลังจะไปไหน? ไปผจญภัยหรือเปล่า?”
“หมู่ดาวกางเขนใต้” ถังเทียนอธิบาย
“นั่นอยู่ที่ไหนกันเหรอ?” เด็กหญิงไม่รู้
ถังเทียนชี้ส่งเดช“ที่ไหนซักแห่งซึ่งไกลมากๆๆๆๆๆ! เจ้ายังเด็กยังเล็กอยู่โตขึ้นเจ้าจะรู้เอง”
เด็กหญิงไม่สนใจท่าทางอวดดีของถังเทียนและหยิบหนังสือเล่มหนาออกมา“หมู่ดาวกางเขนใต้ ขอข้าดูก่อน”
ถังเทียนเข้ามาดูใกล้ๆด้วยความสงสัย หนังสือเล่มนี้เต็มไปด้วยหมู่ดาวทุกประเภทและเส้นทางซับซ้อนทั้งหมดซึ่งทำให้ถังเทียนมึนงงและพูดไม่ออก “อะไรกันนี่? ดูน่ากลัวจัง!”
“ก็น่ากลัวอยู่แล้ว!” เด็กหญิงตอบโดยไม่เงยหน้า “นี่คือแผนที่ดวงดาวที่อาจารย์คนหนึ่งของข้าวาด มีเส้นทางทุกประเภทรวมทั้งเส้นทางโบราณที่ไม่มีคนรู้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นถังเทียนสนใจทันที“เจ้าหาหมู่ดาวกางเขนใต้พบบ้างไหม?”
เด็กหญิงตอบอย่างเหลืออด “อย่าส่งเสียงสิ,เจ้าไม่เห็นหรือว่าข้ากำลังหาอยู่!”
ถังเทียนตระหนักได้ทันที ในหนังสือเล่มนี้ ตำแหน่งของหมู่ดาวจะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่ช้ามาก ถ้าไม่ใช่เพราะสายตาที่แหลมคมของเขา และความรู้สึกที่ไวก็คงยากจะสังเกตเห็น
“เอ่... มันเคลื่อนไหวได้ด้วยเหรอ?” ถังเทียนสงสัยเหมือนกับเป็นทารกและประหลาดใจมาก
“ใช่แล้วครั้งหนึ่งอาจารย์หวี่เซินได้พูดไว้ ดาวแต่ละดวงในสวรรค์วิถี ตำแหน่งของพวกมันจะเปลี่ยนไปช้าๆ” น้ำเสียงของเด็กหญิงค่อนข้างหยิ่ง “อาจารย์หวี่เซินเป็นนักดาราศาสตร์ที่มีชื่อ”
ถังเทียนมีท่าทีเอออวยเห็นด้วย “มิน่าเล่าถึงได้เป็นอาจารย์เจ้าร่วมกับข้าได้ดูเหมือนเขาจะเก่งมากจริงๆ เลยนะ”
เด็กหญิงจ้องมองด้วยนัยน์ตาเบิกกว้างมองดูถังเทียนด้วยท่าทีเหลือเชื่อ แต่ก็ถอนหายใจหลังจากชั่วครู่ “มีอยู่อย่างเดียวที่เจ้าเหนือกว่าอาจารย์หวี่เซิน นั่นก็คือหนังหน้าของเจ้า”
“โอว..เป็นปลื้มมาก!” ถังเทียนปลื้มปีติและไม่รู้สึกอายแม้แต่น้อยแต่กลับยิ่งภูมิใจมากยิ่งขึ้น
เด็กหญิงเอามือตบหน้าผาก เธอรู้สึกว่าประสบการณ์ครั้งนี้ถือเป็นช่วงตกต่ำในชีวิตของเธอ เอาเถอะคนเราก็ย่อมเผชิญจุดตกต่ำของชีวิตเป็นธรรมดา เด็กหญิงถอนหายใจ และมองดูแผนที่ดวงดาวอีกครั้ง
“เจอแล้ว!”
หลังจากเด็กหญิงดีใจแล้วแต่กลับต้องประหลาดใจ “ไกลมากจริงๆด้วย”
“ไหนดูซิ!” ถังเทียนตะโกนอย่างเหลืออด
“ให้ข้าคำนวณก่อน” เด็กหญิงพึมพำ “ต้องผ่านหมู่ดาวอย่างน้อยยี่สิบหมู่ดาว มันไกลมากจริงๆ”
ถังเทียนจ้องมองเส้นทางซับซ้อนอย่างตั้งใจและพยายามจดจำไว้ขณะที่เขาพูด “สิ่งนี้ต้องคำนวณด้วยเหรอ?อย่าให้เหมือนอีตาลุงที่ไม่น่าไว้วางใจคนนั้นนะ”
ปิง “.......”
เด็กหญิงแค่นเสียง “แน่นอน มันคำนวณมาถูกต้อง นี่คือแผนที่ดวงดาวระดับชั้นปรมาจารย์เจ้าไม่มีทางหาแผนที่นี้ได้ตามท้องตลาดแน่”
“โหว, น่ากลัวขนาดนั้นเชียว”ถังเทียนทึ่งและขณะที่เด็กหญิงกำลังกระหยิ่มใจ เขาฉกหนังสือไปและพูดอ้างความชอบธรรม “ให้อาจารย์ศึกษาค้นคว้าก่อน ทันทีที่ข้าเสร็จแล้ว จะคืนให้กับเจ้า”
เด็กหญิงตะลึง นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตเธอที่มีคนชิงของไปจากมือของเธอ
“ทีนี้!” ถังเทียนใช้มือแตะศีรษะเด็กหญิงและพูดอย่างใจดี “เจ้าไปพบกกับผู้คุ้มครองของเจ้าในตอนนี้เลย แล้วจากนั้นค่อยยืนยันเวลาผจญภัย”
หลังจากนั้น ถังเทียนก็หายไปทันที
※※※※
องครักษ์หญิงจ้องมององค์หญิงและไจ๋เหิงจ้านที่อยู่ต่อหน้านางอย่างเหลือเชื่อ และผู้ว่าการดวงดาวที่อยู่ด้านข้างก็มีสีหน้าประหลาดใจเช่นกัน พวกเขามาอย่างเอิกเกริก แต่ก่อนที่จะได้เริ่มทำอะไรลงไป องค์หญิงกลับปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าพวกเขา
ไจ๋เหิงจ้านจ้องมองผู้ว่าการดวงดาวและโบกมือ“พวกเจ้าออกไปก่อน!”
ผู้ว่าการดวงดาวรู้สึกตัวทันทีและรีบรับคำ“ได้”
แม้ว่าฝีมือของไจ๋เหิงจ้านจะพอๆ กับเขา แต่เขาไม่กล้าขัดขืนคำสั่งของอีกฝ่าย กลับไปที่รัฐบาลอู่โหว แม้ว่าเขาจะยังคงอยู่ในตำแหน่งได้เหมือนเดิม แต่ฝ่ายไจ๋เหิงจ้านอาจทำให้ชีวิตเขาตกต่ำก็เป็นได้
เขาออกไปจากห้องและปิดลงอย่างระมัดระวัง
องครักษ์หญิงค่อยรู้สึกตัวทันที สายตาของนางพร่าเลือนและนางวิ่งเข้ามาทันที “องค์หญิง, ท่านลำบากแล้ว...”
เมื่อได้เห็นความรู้สึกที่แท้จริงของชิงหลวน เด็กหญิงปลื้มใจและพูดเบาๆ “ข้าไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้ลำบากทรมาน เพียงแต่ตอนนี้อาจต้องดึงพวกท่านมาลำบากด้วย”
“ดีแล้วที่ท่านไม่เป็นไร ดีแล้วที่ท่านปลอดภัย” ชิงหลวนละล่ำละลักพูด
ไจ๋เหิงจ้านฝืนยิ้ม “ครั้งนี้เราสร้างปัญหาใหญ่จริงๆ”
อารมณ์ของชิงหลวนคงที่แล้วตอนนี้ เมื่อได้ยินคำพูดของไจ๋เหิงจ้าน นางประหลาดใจ “ปัญหาใหญ่อะไรกัน?”
ไจ๋เหิงจ้านมักจะกล้าหาญและไม่กลัวใครเสมอนี่เป็นครั้งแรกที่นางได้ยินเขาพูดว่า “ปัญหาใหญ่” กับตัวเอง
ไจ๋เหิงจ้านอธิบายเหตุการณ์ที่รับอาจารย์เพิ่มมาคนหนึ่ง ชิงหลวนตะลึงทันที หลังจากผ่านไปชั่วขณะ นางค่อยรู้สึกตัวและร้องด้วยความโกรธ “มีสิทธิ์อะไรที่เขาจะมาเป็นอาจารย์ขององค์หญิง? ต้องเป็นการกระทำของเจ้านั่นแน่! ข้ายังสงสัยอยู่ว่าทำไมเขาถึงได้ดูคล้ายกันกับคนที่ได้พบในวันนั้น ต้องเป็นเขาแน่ เป็นเขา!”
ชิงหลวนย้ำอย่างต่อเนื่อง “เป็นเขาแน่” นางโกรธจนควบคุมตนเองไม่ได้
ควั่บ, นางลุกขึ้นยืน มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและกัดฟัน “ไม่มีทาง! เราไม่ยอมปล่อยให้เขาเป็นแบบนี้!”
หลังจากนั้นนางขยี้เท้าด้วยความโกรธ
เด็กหญิงกับไจ๋เหิงจ้านมองหน้ากันเอง
※※※※
ถังเทียนกำลังมองดูแผนที่ดวงดาว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นแผนที่ดวงดาวที่ซับซ้อนและประณีตขนาดนี้ เส้นทางหลากสีทุกประเภทและประตูดวงดาวของแต่ละหมู่ดาว มีบอกตำแหน่งและรายละเอียดอย่างชัดเจน
เขาพบตำแหน่งของดาวไพรมายา
มันตั้งอยู่ในมุมขอบของสวรรค์วิถี จากในแผนที่ดาวเขาต้องผ่านเขตขององค์การวิญญาณมืดเกือบทั้งหมด ต้องเข้าหมู่ดาวปลาวาฬก่อน แล้วจากนั้นการเดินทางจึงจะเริ่มขึ้น
เป็นการเดินทางที่ยาวนานนนนนน มาก
แต่ ข้าจะไปให้ทันเวลาแน่นอน!
ตาของถังเทียนเป็นประกายมุ่งมั่น
สงสัยจริงว่าตอนนี้เชียนฮุ่ยจะเป็นยังไง จิตใจของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาทันที และนี่เป็นแรงผลักดันเขาอยู่ในตอนนี้! ถังเทียนหายใจลึก เขารู้ว่ารีบเร่งเกินไปอาจทำให้เสียการปัญหาที่อยู่ต่อหน้ายังไม่ได้รับการแก้ไข และเขาจำเป็นต้องข้ามประตูดวงดาวเพื่อไปจากดาวไพรมายา
จากแผนที่ดวงดาว เขตอิทธิพลของอู่โหวกินพื้นที่ถึงสี่สิบดวงดาว
แม้ว่าจะไม่มีหมู่ดาวรวมอยู่ด้วยแต่ก็เป็นเขตอิทธิพลที่น่าทึ่ง นี่คือพื้นที่ซึ่งเขาต้องผ่านไป ถ้าเขาไม่จัดการปัญหาให้ดี ให้ลืมเรื่องการเข้าไปในอาณาเขตอิทธิพลของอู่โหวได้เลย
ทันใดนั้นร่างสีเขียวก็พุ่งเข้ามา
ทันทีที่ชิงหลวนอยู่ในอารมณ์โกรธมองเห็นถังเทียน นางระเบิดอารมณ์โดยไม่ยั้งมืออีกต่อไป กระบี่ยาวในมือของนางแทงใส่ถังเทียน
สัญชาตญาณถังเทียนว่องไวอยู่แล้ว ทันทีเมื่อชิงหลวนโจมตี เขาก็มีปฏิกิริยาทันที เขาจิกเท้าและกวาดใส่กระบี่ชิงหลวนให้เฉียดผ่านไปได้อย่างปลอดภัย
ชิงหลวนรู้สึกตาพร่าเลือน และภาพถังเทียนก็หายไป
นางตกใจ, ไวมาก!
เมื่อถังเทียนขัดขวางการเดินทางของนางในวันนั้น ฝีมือของเขาก็ทำให้นางตกใจได้แล้ว แต่คิดไม่ถึงเลยว่าภายในไม่กี่วัน เขากลับมีความรุดหน้าอย่างใหญ่หลวงได้
แต่ตอนนี้นางโกรธเต็มที่แล้ว และอย่างน้อยก็ไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของตนเอง นางเป็นเหมือนเครื่องปั่นกระบี่ของนางกวาดหมุนไปรอบและแทงตรงใส่ถังเทียน
“เฮ้เฮ้ เฮ้!” ถังเทียนยังถือแผนที่ดวงดาวไว้ในมือ กล่าวว่า “ตอนนี้เราเป็นมิตรกันอยู่นะ!”
ชิงหลวนยิ่งโมโหหนักขึ้น “ใครเป็นมิตรกับเจ้า?”
แสงกระบี่ขยายมากขึ้นทุกทีรังสีกระบี่ที่เยือกเย็น จะตัดของทุกสิ่งที่สัมผัสกับมัน โต๊ะและเก้าอี้หินในลานบ้านกระถางต้นไม้ถูกตัดขาดหมด
ถังเทียนหลบอย่างรวดเร็ว
เขาเป็นเหมือนปลาไหลเคลื่อนที่ได้เร็วน่าตกใจเหมือนสายฟ้า กระบี่ของชิงหลวนยากจะสัมผัสชายผ้าของถังเทียนได้
ชิงหลวนคิดไม่ถึงเลยว่าถังเทียนจะมีความก้าวหน้ามากและมากกว่าที่นางคิด เมื่อนึกถึงตอนที่พลาดท่าในเงื้อมมือเขาและวันนี้ก็ยังไม่สามารถทำอะไรเขาได้ในวันนี้ ก็ยิ่งทำให้นางโกรธ
ทันใดนั้นลวดลายรูปนกสีฟ้าปรากฏอยู่บนหน้าผากนางพลังสายเลือดของนางเริ่มทำงานแล้ว
พลังสายเลือดฟีนิกซ์เขียว!
ตาของนางปกคลุมด้วยชั้นสีเขียวบางๆไม่มีใครบอกได้ถึงอารมณ์ของนาง และความเร็วของนางเพิ่มขึ้นอย่างมากกระบี่นางมีชั้นรังสีเขียวอ่อนห่อหุ้มขณะที่ความเร็วก็เพิ่มขึ้นมาก
ระดับความเครียดของถังเทียนเพิ่มขึ้น ความเร็วของคู่ต่อสู้เพิ่มขึ้นอยู่ในระดับเดียวกับเขา แต่ส่วนที่น่ากลัวที่สุดกลับเป็นรังสีเขียวที่ปลายกระบี่ เดิมทีรังสีกระบี่ก็คมมากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันมีปีกไม่เพียงแต่เร็วเท่านั้น ทั้งยังคล่องแคล่วว่องไวอีกด้วย
ที่คาดไม่ถึงก็คือ ถังเทียนรู้สึกกดดันอึดอัดทันที
ประกายกระบี่เขียวดูเหมือนกับมีชีวิต ไหลลื่นยากแก่การตรวจสอบและเอาแน่นอนไม่ได้
ก่อนหน้านี้เมื่อถังเทียนดักเผชิญหน้ากับชิงหลวน ชิงหลวนไม่มีเวลากระตุ้นพลังสายเลือดเพราะถังเทียนเข้าประชิดตัวและจบการต่อสู้อย่างรวดเร็ว แต่ตอนนี้วิชากระบี่ของนางมีพลังสายเลือดเสริมอยู่ จึงมีพลังเพิ่มขึ้นทันที
“เฮ้เฮ้ เฮ้, ถ้าเจ้ายังไม่หยุด ข้าจะลงมือบ้างล่ะนะ!”
ถังเทียนร้องลั่น เขารู้ว่าเขาไม่สามารถป้องกันได้ เพราะการลอบโจมตีก่อนนั้นเขาเป็นฝ่ายผิด
มีดวงตาคู่หนึ่งอยู่ที่มุมบ้านกำลังจับจ้องดูการต่อสู้นี้ เป็นผู้เฒ่าที่ทะเลาะกับถังเทียนในห้องโถงตอนกลางวัน ตอนนี้เขาลอบยินดีคิดไม่ถึงเลยว่าถังเทียนจะโง่อย่างนี้ที่สู้กับเจ้านาย แม้ว่าเขาจะไม่รู้เบื้องหลังของชิงหลวน แต่ไม่จำเป็นต้องพูดเบื้องหลังของนางต้องน่ากลัวแน่นอน เขาเพิ่งเห็นท่าทีโกรธของชิงหลวนตอนนี้แล้ว ก็เกิดความคิดขึ้นในใจว่าจะลอบติดตามดู แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้พบฉากที่น่าประทับใจเช่นนี้
สวรรค์ประทานโอกาสแล้ว
ฉวยโอกาสนี้ กำจัดถังเทียนให้เด็ดขาดและทันที
เมื่อนึกถึงว่าวันนี้ถังเทียนทำให้เขาอับอายในห้องโถง เขาเกลียดถังเทียนเข้ากระดูก
ทันใดนั้นลายเส้นสีทองหนาและบางนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในตัวเขา พันกันไปมาเหมือนงูสีทองจำนวนมากพันกันอยู่
พลังสายเลือดงูทอง!
ร่างของเขาแปรสภาพเหมือนกับไร้กระดูกทันทีและเลื้อยลงมาตามผนังตาของเขาเหมือนกับนัยน์ตางู เยียบเย็นและน่ากลัว
ลมหายใจทั่วตัวเขาหายไปอย่างสิ้นเชิงเหมือนกับงูทองกำลังเลื้อยรอโอกาสโจมตีอย่างรุนแรง
ถังเทียนกำลังเข้าใกล้มาทางนี้และเข้าสู่ปริมณฑลในการโจมตีของเขา
ตางูที่เยือกเย็นหรี่แคบช้าๆ
เมื่อถังเทียนแทบจะไม่สามารถป้องกันพลังกระบี่ที่คล่องแคล่วได้เลยถูกต้อนถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ผู้เฒ่าที่หมอบรออยู่นานก็เริ่มจู่โจมทันที
