บทที่ 316 เหงาและโดดเดี่ยว
บทที่ 316 เหงาและโดดเดี่ยว เซียวหลีตื่นตระหนกทันที นางเดินไปมาที่หน้าเก้าอี้นวม จากนั้นก็นึกขึ้นได้ หยิบเข็มเงินแล้วพุ่งเข้าใส่หรงสวิน "หรงสวิน ตื่นเถิด ตื่นเถิด" นางเขย่าหรงสวินอย่างแรง “ตื่นได้แล้ว ทุกอย่างสามารถต่อรองได้ ตื่น!” หลังจากนั้นไม่นานหรงสวินก็ตื่นขึ้นอย่างช้า ๆ มอง เซียวหลีที่เต็มไป...
