885 - ทำลายภาพธรรมที่น่าสะพรึงกลัว
885 - ทำลายภาพธรรมที่น่าสะพรึงกลัว
ฮั่วอวิ๋นเฟยพยายามต่อสู้กลับ ปีกสีทองของเขาส่งเสียงดัง ประกายไฟพุ่งออกไปทุกทิศทุกทาง กลายเป็นเทพหงสาที่ขับร้องดังสนั่นทำให้ความว่างเปล่าถูกทำลายจนกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“แย่แล้ว!”
เย่ฟ่านรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก เขารับการโจมตีจากเย่ฟ่านโดยใช้ร่างกายของตัวเองเป็นเหยื่อล่อ
เขามั่นใจว่าเย่ฟ่านจะไม่สามารถฆ่าเขาได้ และทุกสิ่งนี้ก็เพื่อปูทางไปสู่การเคลื่อนไหวครั้งสุดท้ายของหลี่เสี่ยวม่านซึ่งเป็นการโจมตีที่รุนแรงที่สุด
“บูม”
โลกจมลงราวกับวันพิพากษาได้มาถึงแล้ว ภูเขาบนขอบฟ้าที่ไกลออกไปยังคงพังทลายลงอย่างต่อเนื่อง ควันและฝุ่นลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเป็นฉากที่น่าสะพรึงกลัวอย่างสุดแสน
เย่ฟ่านพยายามหลายครั้ง แต่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายรถศึกสีดำให้แยกออกจากดาวดวงใหญ่ได้ เขาไม่สามารถเหวี่ยงมันออกจากกันได้เลย
ในเมื่อไม่มีทางเลือกอื่นเย่ฟ่านก็ทำได้เพียงเรียกใช้งานทักษะการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดและทำการพลิกกลับรถศึกของเขาทันที
“ตาย”
หลี่เสี่ยวม่านตะโกนเสียงดัง เส้นผมของนางปลิวสยายและก็เอาเลือดออกมาอย่างต่อเนื่อง แรงกระแทกจากคลื่นแห่งการปะทะส่งผลให้ชุดเกราะดอกบัวชิ้นใหญ่แตกเป็นเสี่ยงๆ และความแวววาวของมันก็มืดสลัวลงในทันที
ฮั่งวอวิ๋นเฟยเคลื่อนไหวอีกครั้ง แสงสีดำนับหมื่นห้อยลงมาจากแจกันบนศีรษะของเขาโดยพวกมันพยายามปิดกั้นไม่ให้เย่ฟ่านเคลื่อนตัวออกจากการโจมตีของหลี่เสี่ยวม่านพ้น
เย่ฟ่านถูกขัดขวาง ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงหยุดและต่อสู้กลับไป นี่คือศัตรูที่ทรงพลังอย่างยิ่งเขาไม่อาจประเมินค่าต่ำเกินไปได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงปล่อยให้หลี่เสี่ยวม่านโจมตีเข้ามาโดยไร้ซึ่งสิ่งกีดขวาง
บูม!
คลื่นกระแทกที่รุนแรงซัดเย่ฟ่านปลิวกระเด็นตกลงไปบนพื้นในขณะที่หลี่เสี่ยวม่านก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้งเพื่อหลบหลีกการดิ้นรนก่อนตายขอเย่ฟ่าน
ทั้งร่างของนางใสบริสุทธิ์และแสงศักดิ์สิทธิ์ก็เปล่งประกายออกมา กลายเป็นภาพโบราณสีทอง ค่อยๆหลอมรวมเป็นวัดโบราณที่ด้านหลังของหญิงสาว
บูม!
ฮั่วอวิ๋นเฟยไล่ตามเย่ฟ่านและต้องการจะสังหารเขาโดยไม่อนุญาตให้ตั้งตัวได้ หลี่เสี่ยวม่านก็ไม่รอช้าเช่นกัน พลังแปลกๆในตัวของนางได้เคลื่อนเข้าหาเย่ฟ่านราวกับสายฟ้า
บูม!
เย่ฟ่านรับศึกสองทางอย่างฉุกละหุก เขาคำรามด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับถูกกระแทกกระเด็นออกไปอีกครั้ง
เย่ฟ่านลุกขึ้นยืนด้วยความยากลำบาก การโจมตีทุกครั้งมีคลื่นพลังแห่งสวรรค์และพิภพ และเห็นได้ชัดว่าพลังทั้งหมดของหลี่เสี่ยวม่านก็มาจากภาพธรรมของวัดโบราณที่อยู่ข้างหลังนั่นเอง
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวได้ผ่านเข้ามา และวิหารโบราณ ภาพธรรมของหลี่เสี่ยวม่านมีศพของอรหันต์ร่างสีทองนอนเรียงกันเป็นแนวยาว
ในเวลาเดียวกันก็ร่างสีทองค่อยๆเดินเข้ามาทีละก้าว และอรหันต์มากมายหลายสิบคนก็ล้มลงที่แทบเท้าของเขา
คนคนนั้นมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวและทำให้เย่ฟ่านรู้สึกขนลุกขนพองอยากจะวิ่งหนีไปจากที่นี่ในทันที
“ดูคุ้นๆ แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร…”
เย่ฟ่านมีความสงสัยมากมายอยู่ในใจแต่เขาไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้ ตอนนี้ ภาพธรรมของคนคนนี้เห็นได้ชัดว่าถูกเรียกออกมาเพื่อสังหารเขาโดยเฉพาะ
“บูม”
เมื่อเผชิญหน้ากับพลังเทวะอันชั่วร้ายจิตใจของเย่ฟ่านก็เกือบจะแตกสลาย รังสีของเลือดสีทองไหลออกมาจากปากของเขาโดยไม่อาจควบคุมได้
“สิ่งเหล่านี้ไม่มีอยู่จริง พวกมันเป็นเพียงพลังศักดิ์สิทธิ์ที่หลี่เสี่ยวม่านหยิบยืมมา มันเป็นการปรากฏขึ้นอีกครั้งของเหตุการณ์อดีต และผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นได้ตายไปนานแล้ว!”
เขาเปิดดวงตาศักดิ์สิทธิ์เจาะภาพลวงตาเหล่านั้นและมองเห็นว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้ไม่ใช่ความเป็นจริงมันเป็นเพียงภาพมายาที่ต้องการดึงเขาเข้าสู่โลกอื่น
“ฮึ”
เย่ฟ่านแค่นเสียงอย่างเย็นชา ทะเลสาบสีทองระหว่างคิ้วของเขาส่องแสงเจิดจ้า และชายหนุ่มเส้นผมสีทองที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับเขาได้ปรากฏตัวขึ้น
เมื่อวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเย่ฟ่านปรากฏตัวออกมาภาพลวงตาของหลี่เสี่ยวม่านก็ไม่สามารถคุกคามจิตใจกล้องเขาได้อีกต่อไป
การเคลื่อนไหวของเย่ฟ่านนั้นทรงพลังอย่างยิ่ง พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาถูกเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่าจากเก้าญาณวิเศษลึกลับ
ชายร่างสีทองที่มีขนาดเล็กเพียงนิ้วหัวแม่มือได้เปลี่ยนร่างของตัวเองให้กลายเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ดวงตาที่เขามองไปยังภาพธรรมของหลี่เสี่ยวม่านเต็มไปด้วยความเย็นชาอย่างยิ่ง
และในเสี้ยวลมหายใจต่อมาวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเย่ฟ่านก็พุ่งเข้าหาสิ่งมีชีวิตที่อยู่ภายในภาพธรรมด้วยสภาวะความแข็งแกร่งที่ไม่มีผู้ใดทัดเทียมได้
บูม!
ทั้งสองเผชิญหน้ากันอย่างดุเดือด ระเบิดพลังความคิดที่ผันผวนอย่างน่าสะพรึงกลัว และความว่างเปล่าพังทลายลงทุกที่ที่พวกเขาผ่านไป
เย่ฟ่านตกตะลึง หลี่เสี่ยวม่านหยิบยืมพลังแบบไหนมา? สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของนางน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง ขอบเขตของสัมผัสศักดิ์สิทธิ์นี้ยิ่งใหญ่เกินกว่าครึ่งเซียนไปไกลแล้ว
อย่างไรก็ตามแม้ว่าภาพธรรมของนางจะแข็งแกร่งแต่มันก็จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนจากพลังศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเมื่อเย่ฟ่านมีระดับบ่มเพาะที่สูงกว่าเขาย่อมสามารถเติมเต็มพลังศักดิ์สิทธิ์เข้าสู่สนามรบได้มากกว่านั้นเอง
“บูม”
เกิดเสียงดังสั่นสะเทือนราวกับแผ่นดินไหว ชายร่างสีทองที่อยู่ระหว่างคิ้วของเย่ฟานได้หมดขยี้ภาพธรรมของหลี่เสี่ยวม่านจนแหลกละเอียด
ไม่ไกลนักหลี่เสี่ยวม่านกรีดร้องด้วยความตกใจ นางกระอักเลือดคำใหญ่และตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว
ในอีกด้านหนึ่ง ฮั่วอวิ๋นเฟยยังไม่สามารถปราบปรามรถศึกโบราณสีดำได้ รถศึกโบราณสีดำได้ผลักดันดวงดาวขนาดเล็กให้กระเด็นกลับไปทางด้านหลังและฮั่วอวิ๋นเฟยที่ได้รับบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้วก็อยากจะต่อต้านอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้ได้
เย่ฟ่านยืนอยู่บนรถศึกมังกร มีแสงสีทองวาบระหว่างคิ้วของเขา เขาจ้องมองศัตรูทั้งสองอย่างเย็นชาและมือของเขาก็ชี้แส้สังหารเทพไปข้างหน้า
ถึงตอนนี้ทั้งสองฝ่ายตามกำลังชี้เป็นชี้ตายอย่างเด็ดขาด ดังนั้นพวกเขาจะไม่อนุญาตให้ฝ่ายตรงข้ามรอดชีวิตจากไปอย่างแน่นอน
เย่ฟ่านขมวดคิ้ว ฮั่วอวิ๋นเฟยเป็นศัตรูตัวฉกาจของเขา แต่เขายังสามารถรับมือได้ อย่างไรก็ตามตอนนี้มีหลี่เสี่ยวม่านเพิ่มมาอีกคนซึ่งทำให้การต่อสู้ครั้งนี้เกิดความลึกลับซับซ้อนมากขึ้นไปอีก
ในขณะนั้นมีแรงสั่นสะเทือนในความว่างเปล่า และเหนือศีรษะของเย่ฟ่านก็ปรากฏหม้อสามขาห้อยลงมาเหมือนม่านฝนที่มีเส้นสายเป็นพันๆ จากนั้นมวลอากาศสีดำและสีเหลืองก็ถูกปลดปล่อยออกมาป้องกันรอบๆตัวเขาอย่างแน่นหนา
ตอนนี้ หม้อศักดิ์สิทธิ์นี้ได้สานต่อกฎบางอย่างซึ่งสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้มากมาย เพราะในแง่ของความแข็งแกร่งนั้นมันแทบจะทำให้เย่ฟ่านอยู่ยงคงกระพันแล้ว!
โดยไม่คำนึงถึงอันตรายใดฮั่วอวิ๋นเฟยฝืนตัวเองให้ใช้ทักษะการฟื้นฟูเพื่อฟื้นฟูตัวเองสู่สถานะสูงสุด และต่อสู้กับเย่ฟ่านอีกครั้ง
ในขณะเดียวกันแจกันเต๋าก็ปรากฏขึ้นบนศีรษะของหลี่เสี่ยวม่านและมีเส้นแสงสีดำห้อยลงมา เชื่อมต่อกับกระแสน้ำวนสีทอง สามร้อยหกสิบห้าแห่งบนพื้นผิวร่างกายของนาง
นางกำลังวิวัฒนาการใหม่ และมีร่างสีทองนั่งสมาธิอยู่ในกระแสน้ำวนสีทองทุกแห่ง มีโลกอีกหนึ่งใบอยู่เบื้องหลัง และทุกครั้งที่มีการเผชิญหน้ากัน จะมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวล้นออกมา
เย่ฟ่านสะดุ้ง เขามีความรู้สึกว่าเทพจากตำหนักเต๋าที่นั่งสมาธิอยู่ในน้ำมนต์สีทองดูเหมือนจะมีความแข็งแกร่งไม่เป็นรองภาพธรรมที่หลี่เสี่ยวม่านปลดปล่อยออกมาก่อนหน้านี้
หลี่เสี่ยวม่านยืมพลังแบบนี้มาได้อย่างไร ตราบเท่าที่นางฝึกฝนทักษะแห่งสวรรค์แบบนี้ต่อไปเรื่อยนางจะยังเป็นนางอยู่หรือไม่?
…
การต่อสู้ครั้งนี้คาดเดาได้ยากลำบากมาก พวกเขาสู้กันจนดึกดื่น ทุกคนได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ก็ยังหาผลแพ้ชนะไม่ได้
ฮั่วอวิ๋นเฟยคือผู้ที่ได้รับบาดเจ็บมากที่สุด หลี่เสี่ยวม่านก็มีสภาพทุลักทุเลไม่น้อย เย่ฟ่านได้รับการปกป้องจากปราณปฐพีต้นกำเนิดดังนั้นเขาจึงสามารถปิดกั้นทักษะที่รุนแรงที่สุดได้หลายครั้ง
ในตอนท้ายของการต่อสู้เย่ฟ่านเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเรียกอวตารของร่างศักดิ์สิทธิ์ให้ปรากฏออกมาพร้อมกัน
ทะเลสีทองแห่งทวยเทพนั้นกว้างใหญ่ไพศาล พร้อมด้วยดอกบัวสีเขียวที่ล้อมรอบด้วยความโกลาหล มีแม้แต่ราชาอมตะแห่งสวรรค์ทั้งเก้าก็ยังถูกเรียกออกมา
เก้าญาณวิเศษทั้งหมดถูกนำมาใช้ในเวลาเดียวกัน เย่ฟ่านอยู่ในวงกลมสีทองโดยที่หว่างคิ้วของเขาได้ปลดปล่อยวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ให้ออกไปต่อสู้