ทาสแห่งเงา บทที่ 15 ทาสแห่งเงา

[เตรียมการประเมิน…]

ซันนี่พบว่าตัวเองอยู่ในพื้นที่ระหว่างความฝันและความเป็นจริง มันเป็นความว่างเปล่าสีดำที่ไร้ที่สุดซึ่งส่องสว่างไปด้วยดวงดาวนับไม่ถ้วน ระหว่างดวงดาวเหล่านั้น แสงสีเงินจำนวนนับไม่ถ้วนถูกถักทอเป็นตาข่ายที่สวยงามและซับซ้อนมากมายมหาศาล ก่อตัวเป็นเครือข่ายและกลุ่มดาวต่างๆ มันช่างน่าอัศจรรย์อย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม ซันนี่เข้าใจว่าเขากำลังเห็นการทำงานภายในของมนตร์ฝันร้าย เขายังอดไม่ได้ที่จะคิดว่ามันดูเหมือนท้องนภาที่เทียบได้กับเครือข่ายประสาทเทียม ถ้าหากเป็นเช่นนั้น… หรือว่ามนตร์นั้นมีชีวิต

นี่เป็นคำถามที่ผู้คนนับไม่ถ้วนถามตัวเองมาตลอดสองสามทศวรรษที่ผ่านมา และคำตอบที่ดีที่สุดที่พวกเขาคิดขึ้นมาก็คือไม่มีทางรู้ได้ มนตร์ไม่เป็นทั้งมีชีวิตอยู่หรือตายแล้ว ไม่เป็นทั้งมีความรู้สึกหรือไม่มีความรู้สึก

มันเหมือนเป็นหน้าที่มากกว่าสิ่งมีชีวิต

แต่ซันนี่ไร้อารมณ์ที่จะขบคิดคำถามเชิงปรัชญา เขากำลังรอผลบุญของเขาอย่างใจจดใจจ่อ

มนตร์ยังคงประเมินประสิทธิภาพของเขา อย่างไรก็ตาม รางวัลแรกนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมัน

[เจ้าได้รับอุปกรณ์: ผ้าห่อศพของนักเชิดหุ่น]

'เยี่ยม!'

ซันนี่รู้สึกอิ่มเอมใจเหลือเชื่อ เขาเกือบเตรียมตัวที่จะเต้นอย่างมีความสุข อุปกรณ์นั้นเป็นของจ้าวภูผา ซึ่งเป็นจ้าวปีศาจที่ตื่นแล้ว ซึ่งหมายความว่าอุปกรณ์นั้นเป็นอุปกรณำระดับผู้ตื่น การได้มาถือเป็นโชคที่ช่างเหลือเชื่อ!

มีเจ็ดระดับสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างในมนตร์ ระดับเหล่านี้ ตามลำดับของพลังที่มากขึ้น คือ: ผู้หลับไหล ผู้ตื่น ผู้ทรงอำนาจ ผู้เหนือธรรมชาติ ผู้เป็นเลิศ ผู้รวมศรัทธา และ ร่างศักดิ์สิทธิ์ (ยกเว้นสิ่งมีชีวิตแห่งฝันร้าย ที่จะมีการจัดระดับเป็น ผู้หลับไหล ผู้ตื่น ผู้ล้มเหลว ผู้เสื่อมทราม ผู้ชั่วช้า ผู้ถูกสาป และร่างบาป)

จากมุมมองของมนตร์ ซันนี่คือมนุษย์ระดับผู้หลับไหล การมีอุปกรณ์ในระดับที่สูงกว่าแก่นวิญญาณของเขาเองจะเป็นประโยชน์อย่างมากเมื่อเขาเข้าสู่ดินแดนแห่งความฝัน ทำให้ช่องว่างระหว่างพลังอำนาจระหว่างระดับที่แตกต่างกันจะไม่มีความแตกต่างมากเกินไป

เขาต้องดูผ้าห่อศพของนักเชิดหุ่น แต่ไม่มีเวลาเหลือ มนตร์เสร็จสิ้นการประเมินแล้ว

ในความว่างเปล่า เสียงของมันไม่ได้ฟังดูเบาบางและคุ้นเคยอีกต่อไป แต่กลับดูเหมือนว่าตัวจักรวาลเองกำลังพูดอยู่ ซันนี่กลั้นหายใจฟัง

[ผู้แสวงหา! การทดสอบของเจ้าสิ้นสุดลงแล้ว]

[ทาสนิรนามขึ้นไปภูผาทมิฬ ทั้งผู้กล้าและสัตว์อสูรต่างจบลงในเงื้อมมือของทาสผู้นั้น เขาเข้าไปในวิหารที่ปรักหักพังของเทพเจ้าที่ถูกลืมมานานโดยไม่ได้รับอันตรายอันใด และทำให้เลือดของตนเองหกลงบนแท่นบูชาศักดิ์สิทธิ์ เหล่าทวยเทพได้สิ้นชีพไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังรับฟังอยู่]

[เจ้าได้เอาชนะสัตว์ร้ายระดับผู้หลับไหล: ตัวอ่อนของจ้าวภูผา]

[เจ้าได้เอาชนะมนุษย์ระดับผู้หลับไหลสามคน ไม่ทราบชื่อ]

[เจ้าได้เอาชนะมนุษย์ระดับผู้ตื่น: โอโรแห่งไนน์]

[เจ้าได้เอาชนะจ้าวปีศาจระดับผู้ตื่น: จ้าวภูผา]

[เจ้าได้รับพรจากเทพแห่งเงา]

[เจ้าประสบความสำเร็จในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้!]

[การประเมินขั้นสุดท้าย: เกียรติยศ การทรยศหักหลังของเจ้าไร้ขอบเขตอย่างแท้จริง]

ส่วนสุดท้ายนั้น ในความสนใจของซันนี่ ไม่จำเป็นจริงๆ แต่เขาก็ยังค่อนข้างพอใจกับคำชมจากมนตร์ เขารู้สึกว่าโอกาสในการพัฒนาความสามารถเฉพาะของเขาเองไปเป็นผู้ตื่น หรือแม้กระทั่งผู้ทรงอำนาจนั้นค่อนข้างสูง

พลังโดยรวมของเขานั้นยังคงขึ้นอยู่กับระดับของแก่นวิญญาณของเขา ซึ่งจะยังคงอยู่ในระดับผู้หลับไหลจนกว่าจะผ่านพ้น แต่ระดับของความสามารถเฉพาะเองนั้นจะสร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้กับศักยภาพโดยรวมของเขา

[ผู้อยู่ในฝัน ไร้ตะวัน จงรับบุญของเจ้า!]

เขาไม่ได้เป็นผู้แสวงหาอีกต่อไปแล้ว ซันนี่ยิ้มกว้าง

[เจ้าได้รับชื่อแท้จริง: ผู้หลงทางจากแสง]

กรามของเขาตก ชื่อแท้จริง! เขาได้รับชื่อแท้จริง! กระทั่งในฝันที่บ้าคลั่งที่สุดของซันนี่ เขาก็ไม่เคยฝันที่จะเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับเลือกเพียงไม่กี่คนที่ประสบความสำเร็จเช่นนั้น ทั้งยังในฝันร้ายครั้งแรกของเขาอีกด้วย! ไม่แม้กระทั่งเซนต์ทุกคนที่สามารถโอ้อวดได้ว่าพวกเขามีชื่อแท้จริง เขากลายเป็นยอดฝีมือในตอนนี้ เป็นหัวกระทิของหัวกะทิ! เขากำลังจะรวย!

แต่รางวัลก็ยังคงมาอีก

[ความสามารถเฉพาะของเจ้าพร้อมที่จะพัฒนาแล้ว ต้องการวิวัฒนาการความสามารถเฉพาะหรือไม่?]

'คำถามประเภทไหนกัน!'

ซันนี่ไขว้นิ้วของเขาแล้วพูดว่า"ใช่"

[ความสามารถเฉพาะระดับผู้หลับไหล ทาสแห่งวิหารกำลังพัฒนา…]

[ได้รับความสามารถเฉพาะใหม่]

[ระดับของความสามารถเฉพาะ: ร่างศักดิ์สิทธิ์]

ซันนี่ล้มลงกับพื้น

[ชื่อของความสามารถเฉพาะ: ทาสแห่งเงา]

***

'ร่างศักดิ์สิทธิ์… นั่นคือร่างศักดิ์สิทธิ์'

ซันนี่นั่งคุกเข่า มึนงง ความตกใจนั้นรุนแรงมากจนในวินาทีนั้น เขาสูญเสียการควบคุมแขนขาทั้งหมดและล้มลง

'มันบอกว่า "ร่างศักดิ์สิทธิ์"… ใช่ไหม?'

เขายกมือที่สั่นเทาขึ้นแล้วขยี้ตา เพื่อให้แน่ใจว่าเขายังตื่นอยู่ หรืออย่างน้อยก็มีสติ ในเมื่อในทางเทคนิคแล้ว เขายังคงนอนหลับอยู่ในห้องนิรภัยใต้ดินของสถานีตำรวจ

สับสนกับคำศัพท์ของทั้งหมดนี้ ซันนี่จึงเรียกอักษรรูนขึ้นมาอย่างเงียบๆ และหาบรรทัดที่อธิบายความสามารถของเขา

ความสามารถเฉพาะ: [ทาสแห่งเงา]

ระดับของความสามารถเฉพาะ: ร่างศักดิ์สิทธิ์

คำอธิบายความสามารถเฉพาะ: [เจ้าคือเงามหัศจรรย์ที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังโดยเทพที่สูญสิ้น ในฐานะเงาศักดิ์สิทธิ์ เจ้ามีพลังที่แปลกประหลาดและมหัศจรรย์มากมาย แต่ทว่า ตัวตนของเจ้าว่างเปล่าและอ้างว้าง เจ้าอาลัยต่อการจากไปของนายเก่าของเจ้าและตั้งตาคอยนายคนใหม่]

ความสามารถตามธรรมชาติ: [พันธะแห่งเงา]

คำอธิบายความสามารถ: [ค้นหานายที่คู่ควรและแจ้งให้พวกเขาทราบถึงชื่อแท้จริงของเจ้า เมื่อพวกเขาอ่านมันออกมาดังๆ เจ้าจะถูกผูกมัดตามความปรารถนาของพวกเขา ไม่สามารถที่จะฝ่าฝืนคำสั่งใดๆได้ มันไม่เหมาะสมสำหรับเงาในการที่จะเดินไปมาโดยปราศจากนาย แม้จะเป็นถึงเทพก็ตาม]

นั่นทำให้… เข้าใจได้มากทีเดียว

แรกสุด ซันนี่รู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น เขาได้ยินถูกแล้ว! ความทุกข์ทรมานและความสยดสยองทั้งหมดที่เขาได้ประสบในฝันร้ายแรกได้รับผลตอบแทนในที่สุด ความสามารถเฉพาะร่างศักดิ์สิทธิ์ เขาได้รับความสามารถเฉพาะร่างศักดิ์สิทธิ์! อะไรก็ตามที่อยู่เหนือผู้ตื่นนั้นหายากและมีค่ามหาศาล!

ผู้ที่มีความสามารถเฉพาะผู้ทรงอำนาจนั้นหายากพอที่จะถูกต่อสู้แย่งชิงจากกลุ่มต่างๆ กลุ่มแต่ละกลุ่มนั้นถูกสร้างขึ้นมารอบตัวผู้ทรงอิทธิพลในผู้มีความสามารถเฉพาะระดับผู้เหนือธรรมชาติหรือไม่ก็ผู้เป็นเลิศ และเขาไม่เคยได้ยินว่ามีใครที่ได้รับร่างศักดิ์สิทธิ์ เลยสักครั้ง!

สิ่งใดก็ตามที่มีคำว่า "ศักดิ์สิทธิ์" ประกอบนั้นยากที่จะพบ สิ่งเหล่านั้นส่วนใหญ่จะอาศัยอยู่ในดินแดนแห่งตำนานปรัมปรา ไม่ว่าอย่างไร เผ่าพันธุ์มนุษย์ยังไปไม่ถึงจุดสูงสุดนั้น เป็นเวลาเพียงแค่มากกกว่าทศวรรษไปอีกเล็กน้อยที่มนุษย์สามารถพิชิตฝันร้ายที่สามได้ในที่สุด และได้รับความสามารถในการพัฒนาแก่นวิญญาณของพวกเขาไปสู่ระดับผู้เหนือธรรมชาติ

ในฐานะผู้เหนือธรรมชาติ หรือที่เรียกกันในโลกแห่งความเป็นจริงว่า เซนต์ ผู้ตื่นที่ทรงอิทธิพลปกครองเหนือดินแดนแห่งความฝัน แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตแห่งฝันร้ายหรือระดับที่สูงกว่านั้น ต่อจากนั้น ก็ยังมีอุปกรณ์และร่างจำลองของระดับผู้เป็นเลิศระดับอยู่ไม่มากนัก อย่าว่าแต่ผู้รวมศรัทธา… หรือร่างศักดิ์สิทธิ์ และก็เป็นเช่นเดียวกับความสามารถเฉพาะ

และซันนี่ก็เพิ่งได้รับมาหนึ่ง!

เขายิ้ม ด้วยแรงขับเคลื่อนที่กึ่งบ้าจากความดีใจและหยิ่งผยอง แต่ทว่า ความปีติยินดีของเขาค่อนข้างมืดมัวอยู่บ้าง ไม่ว่าอย่างไร นั่นเป็นความสามารถตามธรรมชาติที่แปลกประหลาด แน่นอนว่าเขาไม่มีเจตนาที่จะเป็นทาสเฉพาะตัวของใคร ซึ่งไม่มีเจตจำนงเสรีเป็นของตนเอง ไปลงนรกซะเจ้าสิ่งนั้น!

แต่มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ทั้งหมดที่เขาต้องทำเพื่อหลีกเลี่ยงชะตากรรมนั้นก็คือการปกปิดชื่อแท้จริงของเขา ไม่มีใครนอกจากเขาที่สามารถมองเห็นสถานะเขาได้ นั่นหมายความว่าซันนี่เพียงแค่ต้องปิดปากเงียบ และก็จะไม่มีใครรู้ว่าเขามีสิ่งนี้ด้วยซ้ำ

นั่นย่อมหมายถึงการสละผลประโยชน์ทุกอย่างที่ผู้ได้รับชื่อแท้จริงหลังจากฝันร้ายแรกจะได้รับสิทธิ์นั้น ไม่ว่าอย่างไร ทุกอย่างเหล่านั้นดูไร้สีสันเมื่อเทียบกับความสามารถเฉพาะร่างศักดิ์สิทธิ์

'ไม่มีปัญหา' ซันนี่คิดด้วยรอยยิ้มหยัน

ถ้ามนตร์มีความสามารถในการหัวเราะ มันก็คงจะทำเช่นนั้นอย่างแน่นอนหลังจากได้ยินความคิดของเขา อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ทำเช่นนั้น กลับกัน มันเริ่มพูดอีกครั้ง:

[ผนึกแรกถูกทำลาย]

[ปลุกพลังผู้หลับไหล…]