ตอนที่ 118 หั่วฉี

จากด้านข้างที่เขาได้ยิน  เขาได้ยินเสียงร้องของอาโมรี่

ถังเทียนใจตกวูบเขาไม่หันศีรษะแม้แต่น้อย กลับพึมพำแทนว่า "เจ้าไปช่วยอาโมรี่ออกมา"

หานปิงหนิงมองถังเทียนอย่างลึกซึ้งนางหายวับไปโดยไม่พูดสักคำ

"ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะบังคับให้เราเคลื่อนไหวได้"  บุรุษร่างสูงเดินมาที่ถังเทียนช้าๆ และถอนหายใจ"บอกตามตรงเลยนะว่าข้าตะลึง ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนข้าทึ่งจริงๆ"

ถังเทียนจ้องมองขุนพลวิญญาณสีเทาเขม็งจึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงบุรุษตัวสูง

เขาสามารถรู้สึกได้ถึงอันตรายอย่างประหลาด  ขุนพลวิญญาณเทาให้ความรู้สึกได้ถึงอันตราย  ขนาดทำเขาผมตั้งชันคู่ตาสีแดงที่น่าขนลุกนั้นไม่มีสัญญาณของอารมณ์

เขาไม่สามารถจำแนกได้ว่าขุนพลวิญญาณประหลาดนี้อยู่ในระดับไหน ระลอกคลื่นที่ขุนพลวิญญาณปล่อยออกมาไม่เหมือนกับขุนพลวิญญาณธรรมดา  ขุนพลวิญญาณนี้มีพลังที่กล้าแข็ง  ถังเทียนไม่กล้าเคลื่อนไหวโง่ๆ

บุรุษร่างสูงยิ้มเล็กน้อย"เป็นยังไงบ้าง?  หั่วฉีของข้าน่ากลัวดีไม่ใช่หรือ  เขาก็เหมือนกับเจ้านั่นแหละเป็นยอดฝีมือสู้ระยะประชิด หลายคนตายด้วยเงื้อมมือของเขา”

ถังเทียนจ้องมองหั่วฉีพูดไม่ออก

"ข้ารู้ว่าเจ้ามาจากสมาพันธ์ชาวยุทธ"บุรุษร่างสูงยอมรับ "สมาพันธ์ชาวยุทธนั้นทรงพลัง เราไม่ต้องการเป็นศัตรูกับเจ้า  ถ้าเจ้าพาคนของเจ้ากลับไป  อย่างนั้นเรื่องนี้..."

ถังเทียนหายไป

ปัง!

หั่วฉียังคงไม่เคลื่อนไหวแค่ยกฝ่ามือขึ้นป้องกันหมัดของถังเทียน เขาเต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง เมื่อหมัดและฝ่ามือปะทะกัน เกิดเสียงที่ไม่ธรรมดา

บุรุษตัวสูงพูดอย่างเสียใจ“เนื่องจากเจ้าไม่ต้องการถอนตัว อย่างนั้นข้าไม่มีอะไรอื่นจะพูดอีก บอกตามตรงว่าข้าเสียใจกับการตัดสินใจของเจ้า”

ถังเทียนกลายเป็นหูหนวกตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย ท่าของเขาเป็นเหมือนพายุคลั่ง

ผัวะ ผัวะ!

เสียงปะทะดังกึกก้อง

บุรุษตัวสูงถอนหายใจส่ายศีรษะ“หั่วฉีเกิดมาเพื่อต่อสู้ แม้ว่าเจ้าจะไม่อ่อนแอ แต่เทียบกับหั่วฉีแล้ว เจ้ายังด้อยกว่า”

พูดไม่ทันจบประโยค  เขาเคลื่อนไหว ปราณแกร่งกร้าวออกมาจากเขา

บุรุษร่างสูงแสยะยิ้ม

ความมืดคืบคลานมาอยู่ด้านหน้าเขาและหั่วฉี

ผัวะ!

การลอบโจมตีของถังเทียนหยุดหั่วฉีไว้ได้

ยิ้มของบุรุษร่างสูงกลายเป็นเย็นชา

“ฆ่ามัน, หั่วฉี”

ถังเทียนแค่รู้สึกเลือนลางและอกของเขารู้สึกเจ็บทันทีและร่างปลิวกระเด็น  ถังเทียนฝืนตัวพยายามทรงตัวขณะที่ลงยืนบนพื้นเขากระอักโลหิตออกมาคำหนึ่ง

ไวมากและมีพลังแข็งแกร่ง!

ด้วยสัญชาตญาณของเขาความจริง ความจริงเขายังหลบได้ไม่พ้น..

ขุนพลวิญญาณนี้..เขาอยู่ระดับใดกันแน่... ทำไมถึงได้ทรงพลังนัก

นอกจากนี้เขายังมีปราณที่น่ากลัว มันสร้างความเสียหายให้กับร่างกายถังเทียน ปราณเที่ยงแท้ในร่างของเขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากมายเพื่อสลายปราณที่น่ากลัวนี้

หั่วฉีเดินมาทางถังเทียนช้าๆ

"เจ้าแข็งแกร่งแค่นี้เองหรือ?"  บุรุษร่างสูงผิดหวังเล็กน้อย  "น่าผิดหวังจริงหั่วฉีคือขุนพลวิญญาณที่มีพลัง จงใช้พลังที่แท้จริงของเจ้า ให้หั่วฉีของข้าได้เรียนรู้และเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้น"

ถังเทียนเช็ดเลือดที่มุมปากและจ้องมองหั่วฉีเขม็งเป็นเวลานานแล้วที่เขารู้สึกอ่อนเพลีย...

ภาพข้างหน้าเขาพร่ามัว  ขณะที่ถังเทียนหยีตา เขาคร่ำครวญในใจขณะที่ย่อเอวลงและใช้มือยื่นไปข้างหน้าเพื่อป้องกันตัวเอง

ปัง!

แข็งแกร่งมากพลังรุนแรงแล่นผ่านไปตามฝ่ามือของเขาทำให้ฝ่ามือของเขาชา  ถังเทียนจมลึกลงไปในพื้น

เขาป้องกันได้

ถังเทียนดีใจแต่เขายังไม่สามารถป้องกันได้ทันเวลา ความรู้สึกถึงอันตรายที่ซุ่มอยู่รอบๆตัวถังเทียน เขาป้องกันด้วยข้อศอกและฝ่ามือของเขา

ปัง ปัง ปัง

การโจมตีเหมือนพายุมาจากหมัด  ถังเทียนทำได้เพียงอดทน

จิตใจของเขาว่างเปล่า  แขนของเขาหมดความรู้สึกเขาเป็นเหมือนเสาไม้ที่ถูกค้อนไม้กระหน่ำใส่อย่างต่อเนื่อง  ช้าแต่แน่นอน เขาจมลึกลงไปในพื้น

ดินท่วมลึกถึงเข่าของเขา

โดยไม่มีสัญญาณใดเงาขาข้างหนึ่งหวดเมือนแส้เข้าที่ท่อนแขนด้านล่างของเขา

เขารู้สึกเจ็บปวดทรมานและถังเทียนกระเด็นและร่วงลงกับพื้นอย่างแรงจนเป็นรอย

ปัง!

หน้าของเขาถูกขาย่ำจนจมลงในดินอ่อน

"เจ้ามีความสามารถเพียงเท่านี้เองหรือ?" บุรุษร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย ถังเทียนได้ยิน ถึงกับมึนงง ราวกับว่าเสียงดังมาจากที่ไกล

พลาดท่า...

พลาดท่าขนาดนั้น...

※※※※※

บุรุษทั้งสองคนได้เข้ามาเปลี่ยนสถานการณ์ไปอย่างรวดเร็ว  อวี่หมิงเว่ยรู้สึกสบายใจ  เมื่อครู่ก่อนนั้น ถังเทียนยังเป็นผู้ไร้พ่ายแท้ๆก็ยังไม่มีโอกาสตอบโต้ นอกจากนี้กลุ่มของเขาทั้งสี่คนก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของยอดฝีมือนั้น

วันนี้จะเป็นจุดจบของตระกูลซ่างกวน

"ฆ่าพวกมันให้หมด อย่าให้เหลือสักคน"

ในที่สุดอวี่หมิงเว่ยก็ทิ้งไพ่ใบสุดท้าย  ยอดฝีมือทั้งหมดโจมตี

แล้วความยินดีก็อยู่เหนือความหนาวเหน็บโดยไม่รู้ตัว  พลังของยอดฝีมือทั้งสองน่ากลัวและคุกคามชีวิตเขาด้วย แม้ว่าเขาชนะในการต่อสู้ครั้งนี้ ตระกูลอวี่บางทีอาจจะตกเป็นทาสก็ได้

แต่ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ได้ นั่นเป็นเรื่องดี

※※※※※

เขารู้สึกเจ็บปวดบนใบหน้า ปากของเขาเต็มไปด้วยดินและถังเทียนยังอยู่ในอาการมึนงง  หัวใจของเขาว่างเปล่าเขาคิดว่าเขาแข็งแกร่งแล้ว แต่ไม่เคยคิดว่าเขาจะจบลงในสภาพเช่นนี้

การโจมตีของหั่วฉีเร็วเกินไป และอยู่ในขอบเขตที่เขาไม่เข้าใจ

เราล้มเหลว... ล้มเหลวสิ้นเชิง.. เราไม่มีโอกาสชนะ..ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเมื่อเราเผชิญหน้ากับนักสู้ที่แข็งแกร่งแท้จริง  เราก็แค่กระจอกมาก

หยาหยาตะโกนด้วยความโกรธ ยี้ๆ ย้าๆใส่หั่วฉีและบินฉวัดเฉวียนอยู่ในอากาศเหมือนยุง

ทันใดนั้นเสียงครางดังแว่วมาเข้าหูของเขา

หานปิงหนิง!

เหมือนกับถูกสายฟ้าฟาด ถังเทียนตะลึง เขารู้ว่าหานปิงหนิงเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งมาก  เว้นแต่นางได้รับบาดเจ็บแล้ว  คงไม่มีอย่างอื่นทำให้นางส่งเสียงเช่นนั้น

อาโมรี่และเหลียงชิวคำรามลั่นพร้อมกัน  พร้อมๆ กันนั้นซือหม่าเซียงซานก็ส่งเสียงคราง

พวกเขาตกอยู่ในอันตราย!

ถังเทียนจิตใจมึนงง พวกเขามาเพราะเขา พวกเขาสู้เพื่อเขา และตอนนี้ พวกเขาตกอยู่ในอันตราย รายละเอียดเล็กน้อยรอบๆตัวเขาแว่วเข้ามาในหูของเขา  เสียงร้องโหยหวนของซ่างกวนจู้ เสียงหายใจหนักหน่วงของซ่างกวนเว่ยและเสียงร้องโหยหวนทำนองเดียวกัน

แย่จริงๆ!

ถังเทียนกำหมัดแน่นและเขาเริ่มหายใจหนักหน่วง

ข้ากำลังจะตายอย่างนี้หรือ?  ข้าจะต้องยอมแพ้อย่างนี้หรือ?และล้มเหลวอย่างนี้หรือ? คนมากมายต้องมาตายกับเรา...

เรามันโง่หรือเปล่า... ที่พาทุกคนมาตายกับเรา?

ไม่!

ไม่อย่างแน่นอน!

เสียงตะโกนดังก้องในใจถังเทียนและร่างของเขากำลังร้อนเหมือนเหล็กถูกเผา  เขารู้สึกว่าร่างของเขากำลังเผาไหม้

ลูกตาเขาที่ถูกกดลงไปในดินแดงก่ำขึ้นมาทันที

รูปหน้าถังเทียนดูเหมือนเจ้าเล่ห์ทันที

หั่วฉีรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงทันที  โดยไม่ลังเลเขารีบถอยทันทีแต่ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว เงาร่างเลือนลางพุ่งออกมาจากดินเหมือนสายฟ้าเงาขาระเบิดพลังต่อหน้าเขา

หั่วฉีกวัดแกว่งฝ่ามือของเขาอย่างรวดเร็ว

เผียะ เผียะ เผียะ

การปะทะกันของขากับฝ่ามือดังกึกก้อง มันสามารถกดดันคนจนแทบหายใจไม่ออก

หั่วฉียังคงสงบและก้าวเท้าได้ไวมาก  ฝ่ามือทั้งสองเคลื่อนที่ป้องกันโดยไม่ผิดพลาด

ผัวะ!

เงาขาข้างหนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้าของหั่วฉีโดยไม่มีสัญญาณเตือน  ไม่ทันได้สนองตอบหั่วฉีก็โดนขาข้างนี้ฟาดใส่

เหมือนกับว่าเขาถูกค้อนยักษ์หวดกระหน่ำใส่  หั่วฉีปลิว

ถังเทียนคำราม ขณะที่เขารวบรวมพลังทั้งหมดไว้ที่ขาของเขาควั่บ..เขาหายไปในอากาศ

รังสีดาบวงเดือนสามสายส่งเสียงดังซู่และเล็งตรงมาที่หั่วฉี หั่วฉียังคงอยู่ในอากาศเขาหักศอกเข้าหากันรังสีดาบวงเดือนก็แตกร่วงเป็นชิ้นรังสีดรรชนีมารพิโรธยิงมาจากด้านล่าง ร่างของหั่วฉีงอได้อย่างน่าประหลาด และหลบรังสีดรรชนีได้

หือ?

เงาเลือนลางปรากฏอยู่ที่หางตาของหั่วฉี

รู้สึกไม่ดีเลย

บอลสุญญากาศโปร่งใสถูกแปะใส่ที่หน้าอกของเขา  เหมือนกับสุญญากาศ

ปัง!

บอลสุญญากาศกระแทกใส่มีดอากาศนับไม่ถ้วนไหลเข้าที่หน้าอกของหั่วฉี

หั่วฉีกระตุกแต่แขนของเขาเปลี่ยนแส้งูหวดเข้าที่หน้าอกของถังเทียน

ถังเทียนพลิกฝ่ามือป้องกันหมัดทั้งสองนี้ไว้ได้

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าหมัดจะจะแฝงไว้ด้วยพลัง  ถังเทียนสะดุดและถอยออกมา

หั่วฉีคุกเข่าข้างหนึ่งและยืนขึ้นช้าๆ  บนอกของเขามีรูใหญ่ขนาดกำปั้น ดูน่าสยดสยอง

บุรุษร่างสูงมีสีหน้าหวาดกลัว  ตอนนี้เขาจ้องดูหน้าหมองคล้ำของถังเทียน"สภาวะคลั่ง...."

ตาถังเทียนแดงฉานเหมือนเลือดแต่แตกต่างจากตาแดงของหั่วฉี ตาแดงของถังเทียนเหมือนกับมีเปลวเพลิงลุกโชน  และสำหรับตาแดงของหั่วฉีจะลึกซึ้งเหมือนทะเลเลือด ดูน่าขนลุก

ทันใดนั้นรังสีกระบี่ฉายมาจากตระกูลอวี่

"น้องถัง!"

เสียงกู่ยาวของจิ่งหาวดังมาแต่ไกลในพริบตาเขาก็มาหยุดอยู่ข้างถังเทียน

"พี่ใหญ่! ช่วยสหายของข้าก่อน" ถังเทียนพูดโดยไม่หันหน้ามามอง  "ข้ายังสามารถรับมือทางนี้ได้!

จิ่งหาวได้ยินและพูดโดยไม่ลังเล "ระวังด้วย"

กระบี่มงกุฏเหนือในมือเขาเปล่งแสงเจิดจ้าและมันได้เอาชีวิตของขุนพลวิญญาณของบุรุษมีหนวด สามารถช่วยอาโมรี่และคนอื่นๆ ให้รอดพ้นจากอันตราย

นักสู้คนอื่นทุกคนที่ตามจิ่งหาวมาด้วย เข้าร่วมต่อสู้โดยไม่ลังเล

ตระกูลซ่างกวนที่อยู่ในท่ามกลางการต่อสู้สามารถกลับมาควบคุมสถานการณ์ได้ทันที

ถังเทียนปลดภาระห่วงกังวลสุดท้ายไปแล้ว ดวงตาของเขามีประกายร้อนแรงขณะที่เขาเก็บนกยูงครามที่ได้รับเสียหายกลับเข้าไปในตู้อาวุธอควาเรียส  เขาได้รับการปกป้องจากการโจมตีสองครั้งก่อนนั้นจากนกยูงคราม  หากไม่มีนกยูงครามเขาคงบาดเจ็บหนักไปแล้ว

ถุงมือเหล็กแห่งดาวเตาหลอมและเพลิงสีเขียวหมองลงเล็กน้อย

"เพลิงเตาหลอม!"

ถังเทียนกู่ร้องแสดงความความเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นเต็มที่

จิตวิญญาณพลังยุทธของถุงมือดาวเตาหลอมสามารถรู้สึกถึงความปรารถนาและความมุ่งมั่นของถังเทียน

พรึ่บ!

เพลิงเขียวลุกลามจากหมัดถุงมือขึ้นมาคลุมถึงไหล่  แขนขวาของถังเทียนมีเปลวเพลิงเขียวลุกโพลงไปทั้งแขน

พลังปราณเที่ยงแท้ทั้งหมดถูกส่งเข้าไปในถุงมือ

บนผิวถุงมือมีรอยร้าวอย่างต่อเนื่อง

โพละ!

เศษแตกชิ้นหนึ่งร่วมลงมาจากถุงมือดาวเตาหลอม  แต่ในพริบตาเดียวก็สลายหายไปในเปลวเพลิง  เศษแตกหลุดร่วงออกมาและสลายหายไปในเปลวเพลิง

เปลวเพลิงเขียวบนแขนขวาของถังเทียนโหมรุนแรงขึ้น

เมื่อเศษแตกชิ้นสุดท้ายหายไป เปลวเพลิงก็ยิ่งลุกโหมกระพือ

จิตวิญญาณพลังยุทธกำลังลุกฮือและพลังของสมบัติดวงดาวก็เติบโตกล้าแข็งพร้อมกัน แต่นั่นจำเป็นต้องได้การตัดสินใจของจิตวิญญาณพลังยุทธของสมบัติ  จิตวิญญาณพลังยุทธจะมีญาณวิถี มันสามารถปฏิเสธการทำลายตัวเองได้

"เจ้าตอบรับความปรารถนาของข้าหรือ?"

ถังเทียนตื่นเต้น  เขาน้ำตาคลอหลังจากใช้หมัดนี้แล้ว จะไม่มีถุงมือดาวเตาหลอมอีกต่อไป มันได้เผาผลาญพลังงานของมันทั้งหมด

เหมือนกับว่าถังเทียนสามารถห็นอดีตที่ผ่านมาสิบปีได้ภายในเปลวเพลิงสีเขียวเป็นตัวอ่อนที่ถูกเคี่ยวกรำฝึกฝนต่อเนื่อง  จิตวิญญาณพลังยุทธค่อยๆ ตื่นขึ้น เรียบง่ายธรรมดา เหมือนกับถุงมือ

"เพลิงเตาหลอม..."

ถังเทียนค่อยๆ เงยหน้า เพลิงเตาหลอมเผาผลาญอยู่ที่แขนขวาของเขาเขายังจับจ้องดูหั่วฉี"ข้าจะไม่ยอมให้ความมุ่งมั่นของเจ้าต้องสูญสลายไปด้วยหมัดนี้"