882 - เปิดเผยอาวุธศักดิ์สิทธิ์
882 - เปิดเผยอาวุธศักดิ์สิทธิ์
ฮั่วอวิ๋นเฟยประสานมือเข้าด้วยกันเพื่อเรียกภาพธรรมของอาวุธเต๋าสุดขั้ว ปากแจกันตั้งอยู่ที่ศีรษะของเขาและกลืนกินแก่นแท้ของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์อย่างต่อเนื่อง
มันน่ากลัวมากและไอสังหารไม่สิ้นสุดปะทุขึ้นราวกับน้ำหลาก
ในขณะนี้เย่ฟ่านรู้สึกราวกับว่ามีมีดนับพันกำลังเฉือนร่างกายของเขาทีละเล็กละน้อย
“บูม!”
ในขณะนี้ การประลองที่น่าตกใจได้เกิดขึ้นอีกครั้ง พวกเขาต่างก็รีบเร่งเพื่อสังหารคู่ต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดให้ตายภายในการต่อสู้ครั้งนี้ให้ได้
แจกันเต๋าสุดขั้วปราบปรามสวรรค์และพิภพ มันครอบครองพลังอมตะ กลืนต้นกำเนิดของโลกอันยิ่งใหญ่แผ่ความมืดไพศาลปกคลุมทั่วบริเวณ
อย่างไรก็ตามแผนภูมิหยินหยางที่ปลดปล่อยแสงสว่างสีทองก็เริ่มปะทะกันกับความมืดอย่างรุนแรง
นี่คือการปะทะกันของเส้นทางที่ต่างกันสดขั้ว การดวลฝีมือที่ไม่ได้อิงหลักการใดๆของโลก แสงสีดำและแสงสีทองลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าก่อนจะทำการปะทะกันอย่างไม่หยุดหย่อน
ทะเลทรายอันกว้างใหญ่ละลายกลายเป็นมหาสมุทรสีแดง เพลิงที่แผดเผาสาดกระจายไปทุกทิศทางและเปลี่ยนดินแดนทั้งหมดให้กลายเป็นทะเลเพลิงทันที
ในระยะไกล ภูเขาทั้งลูกเปราะบางเหมือนฟางข้าว ความผันผวนที่น่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้น ภูเขาทั้งลูกพังทลายลงอย่างรวดเร็ว และถูกลบล้างออกจากพื้นโลก
ในอีกด้านหนึ่งบ่อน้ำฮั่วเซียนก็เต็มไปด้วยหมอกและไม่รู้ว่าน้ำทั้งหมดระเหยหายไปที่ใด ในตอนนี้บ่อน้ำกลายเป็นทะเลทรายอันแห้งแล้งไปแล้ว
ในชั่วพริบตา แจกันเต๋าสีดำและวงกลมสีทองก็ถูกทำลาย ผลที่ตามมานั้นเลวร้ายเกินไป ภูเขาสูงตระหง่านหายไปแทบจะทั้งหมด
“ตูม!
ไกลออกไป ภูเขาพังทลายลงมาทีละลูก ควันและฝุ่นลอยสูงขึ้น ท้องฟ้าและพื้นพิภพมืดมิด อย่างไรก็ตามชายหนุ่มทั้งสองยังคงต่อสู้กันอย่างดุเดือดโดยไม่หยุดพักแม้แต่น้อย
เส้นโลหิตสีทองไหลออกมาจากมุมปากของเย่ฟ่าน ร่างกายของเขาผันผวน วงกลมสีทองของเขาความแวววาวแม้ไม่ได้สลายตัวแต่ก็เชื่อจางลงคล้ายกับจะหายไปได้ตลอดเวลา
ในอีกด้านหนึ่ง แจกันเต๋าสีดำซึ่งริบหรี่ด้วยแสงสีดำ มันไม่ได้รับความเสียหาย แต่มันไม่ได้รับการสนับสนุนจากพลังศักดิ์สิทธิ์ของฮั่วอวิ๋นเฟยดังนั้นมันจึงไม่สามารถประคองรูปลักษณ์ของตัวเองอยู่ได้อีกต่อไป
ร่างกายของเขายับเยินราวกับจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เขาได้รับบาดเจ็บหนักอย่างที่คาดไม่ถึง ถ้าไม่ใช่เพราะทักษะฟื้นฟูเฟิ่งหวงอมตะเย่ฟ่านคงฆ่าเขาไปแล้ว
“พรึ่บ”
ร่างกายของฮั่วอวิ๋นเฟยเปล่งแสงสีดำ และพลังโลหิตของเขาก็เริ่มฟื้นฟูกลับมาอีกครั้ง อย่างไรก็ตามแม้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาจะถูกลบล้างหายไป แต่มันก็ต้องแลกมาด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ส่วนหนึ่งที่จะถูกดึงดูดออกไปเช่นกัน
เย่ฟ่านเดินทีละก้าว เช็ดเลือดสีทองจากมุมปากของเขา และกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่มีโอกาสอีกแล้วสินะ เอาล่ะข้าจะส่งเจ้าข้ามสะพานไน่เหอเอง”
ฮั่วอวิ๋นเฟยยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ข้าต่างหากที่สนใจต้นกำเนิดภายในร่างกายของเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ มาให้ข้าส่งเจ้าข้ามสะพานไน่เหอเถอะ”
บูม!
แจกันเต๋าสีดำพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าและกลืนกินแสงสว่างที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงทั้งหมด
นี่คือกฎของเต๋า และมันคือพลังสูงสุดของสวรรค์พิภพ!
หลังจากนั้นแจกันเต๋าก็เปลี่ยนตัวเองเป็นลำแสงสีดำที่ผสานรวมกับร่างกายของฮั่วอวิ๋นเฟย!
“เซียนโบยบิน!”
“บุปผาหมื่นกลีบ!”
ฮั่วอวิ๋นเฟยตะโกน คราวนี้มีแจกันเต๋าที่รวมเป็นหนึ่งกับเขา มันแตกต่างกันมาก มือซ้ายคือทักษะเซียนโบยบินซึ่งเป็นการโจมตีหลัก และมือขวาเป็นทักษะบุปผาหมื่นกลืบซึ่งเป็นทักษะเสริม!
ทันทีที่คลื่นพลังถูกปล่อยออกมา เทือกเขาข้างหน้าเขากลายเป็นผงธุลี จะเห็นได้ว่าพลังโจมตีนั้นน่ากลัวเพียงใด และพลังของทักษะเซียนโบยบินนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าทักษะการโจมตีของผู้สูงสุดระดับต่ำด้วยซ้ำ
หัวใจของเย่ฟ่านสั่นสะท้าน ทักษะลับอื่นๆ นั้นไร้ประโยชน์ทั้งหมดจะถูกละลายโดยทักษะบุปผาหมื่นกลีบ ในเวลานี้เขาเพียงเรียกใช้ความลับเพื่อเพิ่มพลังพลังวิญญาณของตัวเองให้มีมากขึ้นถึงสิบเท่า
นี่คือการต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตาย ต้องบอกว่าฮั่วอวิ๋นเฟยปัจจุบันเหนือกว่าคนรุ่นเดียวกันทั้งในด้านร่างกายและพลังการต่อสู้ ความสำเร็จในอนาคตของเขานั้นไม่อาจคาดเดา
ในการต่อสู้ชี้ขาดระหว่างความเป็นและความตาย ทั้งสองต่อสู้กันจนเกิดการการพังทลายครั้งใหญ่ ภูเขาจำนวนมากพังทลายเป็นเศษดิน น้ำตกขนาดใหญ่จำนวนมากไหลย้อนกลับ เปลวเพลิงที่เกิดจากการปะทะเผาผลาญพื้นที่ทั้งหมดจนกลายเป็นทะเลทราย
วงกลมสีทองงดงามและสะดุดตา ทุกย่างก้าวคือชีวิตและความตายของหยินหยาง ตัดสินความตายของผู้อื่น และยังตัดสินชีวิตของตัวเองดังนั้นเย่ฟ่านจึงไม่คิดจะใช้ทักษะอื่นในการต่อสู้
ในอีกด้านหนึ่ง แจกันเต๋าสีดำมีความลึกลับมากขึ้นเรื่อยๆ ในตอนนี้มันห่อหุ้มฮั่วอวิ๋นเฟยอยู่ภายในอย่างแน่นหนา หากเย่ฟ่านต้องการเอาชนะคู่ต่อสู้เขาต้องทำลายพลังของแจกันสีดำนี้ให้ได้ก่อน
สถานการณ์ตอนนี้ฮั่วอวิ๋นเฟยกำลังครองความได้เปรียบดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะโจมตีอย่างเด็ดขาดและไร้ความปรานี
หัวใจของเย่ฟ่านเต้นไม่เป็นจังหวะทักษะเซียนโบยบินและทักษะบุปผาหมื่นกลีบนั้นหาที่เปรียบไม่ได้จริงๆ ถ้าเขาไม่สามารถพัฒนาแผนภูมิหยินหยางได้อย่างทันท่วงทีเกรงว่าในการต่อสู้นี้เขาคงตายไปนานแล้ว
“ปัง”
ทั้งสองปะทะกันในการเผชิญหน้าแบบเอาเป็นเอาตาย ทั้งคู่ทนทุกข์ทรมานจากการปะทะกันของสุดยอดทักษะการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก และพวกเขาต่างก็กระอักเลือดออกมาไม่หยุดหย่อน
เย่ฟ่านตั้งสมาธิกับจิตใจเพื่อพัฒนาเต๋าของตัวเอง ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นสดใสเหมือนแก้วหลากสี ในขณะเดียวกันแผนภูมิหยินหยางของเขาก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง
“ปัง” “ปัง”
ชายผู้ทรงพลังทั้งสองปะทะกันอย่างต่อเนื่องโดยแต่ละคนแสดงความลับที่ไม่มีใครเทียบได้
ทะเลสาบขนาดใหญ่หลายแห่งถูกพัดจนแห้งเหือด ไม่ต้องกล่าวถึงว่าน้ำในทะเลสาบระเหยในทันที แม้แต่หลุมที่เหลือก็กลายเป็นทะเลทราย ไม่มีอะไรหยุดพวกเขาได้ และทุกสิ่งก็ถูกทำลายภายใต้การต่อสู้ครั้งนี้
ภูเขาฉินหลิงนับล้านลี้นั้นกว้างใหญ่และไร้ขอบเขต อย่างไรก็ตามการต่อสู้ครั้งนี้ยังคงทำให้ภูเขาโบราณได้รับความเสียหายอย่างหนัก
เหล่าสัตว์จำนวนมากก็ประสบหายนะ พวกมันถูกฆ่าตายในการต่อสู้อันน่าตกใจนี้
เย่ฟ่านอาบด้วยแสงสว่างแห่งชีวิต ราวกับเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ด้วยท่วงท่าที่กล้าหาญ ควบคุมภูเขาและแม่น้ำ ทุกๆ การโจมตีจะมีแสงแห่งความตายพุ่งออกมา ทำลายทุกสิ่ง
“ปัง”
แจกันเต๋าเปลี่ยนไปเล็กน้อย และไม่ได้อยู่ในใจกลางศีรษะของฮั่วอวิ๋นเฟยอีกต่อไป
ทั้งสองต่อสู้กันตั้งแต่เที่ยงวันจนกระทั่งดวงอาทิตย์สีแดงเคลื่อนไปทางทิศตะวันตก และทุกสิ่งที่พวกเขาผ่านไปก็จะถูกแผดเผา แผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์จะกลายเป็นดินแดนที่แห้งแล้ง
และในที่สุดผลแพ้ชนะของพวกเขาก็ปรากฏขึ้น!
“อา…”
ฮั่วอวิ๋นเฟยตะโกนเขาเผชิญหน้ากับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ หลังจากเย่ฟ่านโจมตีเขาด้วยเส้นโค้งเครื่องหมายเต๋ารูปมังกร ร่างของเขาก็ถูกตัดขาดออกเป็นชิ้นๆทันที
“บูม”
ในระยะไกล ยอดเขาถูกล้มลง ร่างของเขาตกลงมากระแทกพื้นเลือดห้าสียังคงไหลริน แต่เขาก็ยังใช้ทักษะเฟิ่งหวงศักดิ์สิทธิ์เพื่อต่อร่างกายของตัวเองให้ฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง
“หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้จะมีเพียงคนเดียวที่ได้ออกไปจากที่นี่” ฮั่วอวิ๋เฟยเริ่มกล่าววาจาดุร้าย อ้าปากและคายดวงดาวขนาดเท่ากำปั้นลอยออกมา
“ถูกต้อง เจ้าตาย ข้าอยู่ มีเพียงคนเดียวที่จะออกไปได้”
เย่ฟ่านกล่าวอ้าปากและคายรถม้าสีดำขนาดเล็กยาวประมาณหนึ่งนิ้วปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา
อาวุธศักดิ์สิทธิ์ของราชา!
ในระหว่างการต่อสู้พวกเขารู้สึกได้ว่าฝ่ายตรงข้ามมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์อยู่ในมือดังนั้นพวกเขาจึงค่อนข้างระมัดระวังตัวเป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตามสถานการณ์ตอนนี้ไม่สามารถหยุดยังได้อีกต่อไปแล้ว ดังนั้นทั้งสองคนจึงต้องทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อฆ่าฝ่ายตรงข้ามให้ได้
เหนือหัวของฮั่วอวิ๋นเฟยดวงดาวระยิบระยับและสุกใส นี่คือสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของนิกายไท่ซวนเป็นอาวุธวิเศษที่ผู้ก่อตั้งนิกายไท่ซวนทิ้งไว้