บทที่ 32 กาเบรียลปะทะหัวหน้าโบสถ์แห่งน้ำ? (ฟรี 17-12-2022)
"ข้าไม่ได้คาดหวังว่าผู้หญิงคนนั้นจะมาที่นี่ นี่เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจจริงๆ" แลมบาร์ดยืนขึ้น "อย่างไรก็ตามข้าคิดว่าข้ารู้ว่านางมาที่นี่เพื่ออะไร"
"กาเบรียล เจ้าอยากไปกับข้าหรือไม่?" เขาเหลือบมองชายหนุ่ม "ข้าสงสัยว่าทำไมเจ้าไม่เคยเห็นหัวหน้าโบสถ์มาก่อน นี่อาจจะเป็นการเปิดรับที่ดีเพราะเจ้าก็เป็นหนึ่งในพวกเขาเช่นกัน"
"เขาไปไม่ได้" ลีร่าส่งเสียงแทรกเข้ามา "นางอาจจะไม่สามารถทำร้ายเจ้าในสถานที่นี้ได้ แต่มันไม่เหมือนกันสำหรับกาเบรียล นางสามารถสังหารเขาได้หากนางรู้ว่าเขาเป็นใคร และข้าแน่ใจว่ากระแสพลังของเขาจะทําให้ตัวตนของเขาหายไป”
"เฮ้ อย่ากังวลไปเลย แม้แต่นางก็ไม่สามารถสัมผัสถึงกระแสพลังของเขาได้ อย่าลืมว่าเจ้ายืนอยู่กับใคร เมืองนี้เป็นอาณาเขตของข้า ที่นี่แม้แต่เทพก็ไม่สามารถมองเห็นกระแสพลังของบางคนได้ถ้าข้าต้องการซ่อนมัน ข้าจะซ่อนกระแสพลังของเขา นอกจากนี้ เขามีถุงมือสำหรับซ่อนเครื่องหมายอยู่แล้ว ดังนั้นข้าสงสัยว่าเจ้าจะมีปัญหามากเกินไป”
"มาเถอะ ปล่อยให้เจ้าหนุ่มคนนี้ได้สนุกเถอะ"
"แต่ก็ยังอันตรายอยู่ดี" ลีร่าขมวดคิ้ว แม้ว่าชายคนนั้นจะบอกว่าเขาจะจัดการทุกอย่างให้เอง แต่นางก็ยังรู้สึกว่ามันอันตรายสำหรับกาเบรียลที่จะอยู่คนเดียวกับผู้หญิงคนนั้นและแลมบาร์ดที่นี่
หลังจากครุ่นคิดอยู่สองสามวินาที ในที่สุด นางก็ตอบกลับมา "ได้เลย ข้าจะไปกับเจ้าด้วย ในเมื่อเจ้าสามารถซ่อนกระแสพลังของเขาได้ ข้าแน่ใจว่าเจ้าก็ซ่อนของข้าได้เช่นกัน นางยังไม่เคยเห็นข้า ดังนั้นนางจะไม่รู้ว่าข้าเป็นใคร ถ้านางไม่สามารถสัมผัสกระแสพลังของข้าได้”
"ไม่เป็นไรสำหรับข้า แม้ว่านางจะรู้ว่าเจ้าเป็นใครก็ไม่สำคัญ ใช่ว่านางจะทำอะไรข้าได้" แลมบาร์ดยิ้มเยาะ อนุญาตให้ลีร่าไปกับเขาด้วย
****
หัวหน้าโบสถ์แห่งน้ำมาถึงทางเข้าคฤหาสน์ของแลมบาร์ดแล้ว
หญิงสาวดูราวกับว่านางอายุแค่ยี่สิบปลายๆ เท่านั้น ด้วยอายุของนาง ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่านางจะเป็นหัวหน้าองค์กรที่มีชื่อเสียงที่สุดองค์กรหนึ่ง นางเป็นหัวหน้าของ โบสถ์แห่งน้ำตั้งแต่อายุยังน้อยและเพิ่งได้รับตำแหน่งเมื่อปีก่อน
หญิงสาวสวมชุดเปิดไหล่สีดำสวยงามที่โอบรัดรอบตัวซึ่งเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของนาง อีกทั้งนางยังมีผมสีฟ้าสวยงามราวกับน้ำบริสุทธิ์ ผมของนางยาวลงมาจนถึงเอว ปกคลุมหลังส่วนบนซึ่งถูกเปิดเผยโดยชุดที่นางสวมไว้
ดวงตาของนางดูเหมือนจะเป็นสีน้ำตาลแดง ซึ่งแตกต่างจากผมสีฟ้าสวยของนาง ยิ่งทำให้นางดูโดดเด่น ใบหน้าที่ดูไร้เดียงสาสงบนิ่งไม่แสดงออกมากนัก
"ท่านหญิง ท่านแน่ใจหรือว่าเราจะไม่เสียเวลาในการมาที่นี่?"
ผู้ติดตามหัวหน้าโบสถ์ในการเดินทางครั้งนี้คือหัวหน้านักบวชสองคนจากโบสถ์แห่งน้ำ ซึ่งมีอำนาจสูงสุดในโบสถ์รองจากนาง พวกเขายังไม่เชื่อว่าสิ่งที่พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้จะเป็นเรื่องจริง
"ใครจะรู้ แต่เราไม่สามารถเสี่ยงได้" หญิงสาวตอบ
"สวัสดีท่านนักเวททั้งสาม" เช่นเดียวกับครั้งก่อนสาวใช้ทักทายทั้งสามทันทีที่พวกเขามาถึงปราสาท แต่ครั้งนี้นางไม่ได้ให้น้ำพวกเขา
"บอกนายท่านแลมบาร์ดว่าข้ามาที่นี่เพื่อพบเขา"
"เขารู้แล้วว่าเจ้าอยู่ที่นี่" แม่บ้านตอบกลับอย่างใจเย็น "โปรดตามข้าเข้าไปข้างใน"
"หือ? เขารู้ว่าเรากำลังมา? ท่านหญิง ท่านเชื่อใจนางงั้นรึ? เขารู้ได้อย่างไร?" หัวหน้านักบวชคนหนึ่งถามหญิงสาวผมสีฟ้าซึ่งเป็นผู้นำ
หญิงสาวไม่ตอบ นางเดินตามสาวใช้เข้าไปในปราสาทพร้อมกับคนอื่นๆ
สาวใช้เดินนำนักเวทแห่งน้ำทั้งสามไปจนสุดทางเดิน น่าแปลกที่ปลายโถงทางเดิน กลับไม่มีประตูเหมือนเมื่อก่อน แต่มีบันไดขึ้นไปแทน
สาวใช้เริ่มเดินขึ้นไป ตามด้วยนักเวท
*****
"ท่านหญิงเอโลร่า ยินดีต้อนรับสู่เมืองอบาดอน" แลมบาร์ดทักทายหญิงสาวที่เป็นผู้นำ "สองคนที่อยู่เบื้องหลังเจ้าต้องเป็นโจนและรูอี้ใช่หรือไม่?"
"หืม?" หัวหน้านักบวชหญิงสองคนด้านหลังถึงกับตะลึงเมื่อถูกเรียกชื่อ
'ชายคนนี้รู้จักชื่อเราได้อย่างไร?
พวกนางต้องการถามว่าแลมบาร์ดรู้ชื่อพวกนางได้อย่างไร เพราะมันไม่น่าจะเป็นไปได้ ไม่เหมือนกับหัวหน้าของโบสถ์แห่งน้ำเอโลร่า พวกเขาไม่เป็นที่รู้จักมากนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับชื่อ
"สวัสดี นายท่านแลมบาร์ด ดูเหมือนว่าเจ้าจะรู้เรื่องของข้า"
"แน่นอนข้ารู้ ใครจะไม่รู้จักชื่อหกประมุขของโบสถ์แห่งธาตุ" แลมบาร์ดตอบอย่างสบายๆ
"ข้าคิดว่ามันสมเหตุสมผลดีที่เจ้ารู้จักชื่อของข้า แต่ข้าก็ยังสงสัยอะไรบางอย่างอยู่ เจ้ารู้จักคนที่อยู่เบื้องหลังข้าได้อย่างไร?"
"ท่านหญิงเอโลร่า ข้ารู้จักชื่อพวกเขาเพราะเจ้าบอกชื่อพวกเขาเอง"
##ข้ารอท่านอยู่ที่ mynovel.co กับ www.thai-novel.com นะคะ
"ข้าบอกงั้นรึ?" เอโลร่าจ้องมองชายคนนั้นด้วยความสับสน "แต่ข้าจำไม่ได้ว่าเคยบอกชื่อพวกเขากับเจ้า"
แลมบาร์ดแค่ยิ้มแต่ไม่ตอบ "ให้ข้าแนะนำเจ้าให้รู้จักกับแขกของข้าอีกสองคน"
"นี่คือกาเบรียล และนั่นคือลีร่า ทั้งสองมาที่นี่ในวันนี้" เขาแนะนำกาเบรียลและลีร่า
เอโลร่า ชำเลืองมองคนที่อยู้ด้านหลัง นางไม่พบสิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับคนทั้งสอง นางไม่เชื่อว่าทั้งสองคนนี้พิเศษพอที่นางจะจำได้
นางไม่ได้ทักทายพวกเขาเลยแม้แต่คำเดียว นางเพียงแค่พยักหน้าเท่านั้น
ลีร่ากลอกตา ประหลาดใจในความเย่อหยิ่งของเอโลร่า
แลมบาร์ดแนะนำผู้หญิงสามคนต่อไปให้กาเบรียลและลีร่ารู้จัก
เช่นเดียวกับที่เอโลร่าไม่ทักทายลีร่า ลีร่าก็ไม่ได้ทักทายเอโลร่าเช่นกัน ซึ่งนางมองว่าหยาบคาย นางแค่พยักหน้าอย่างเกียจคร้านเช่นกัน
สำหรับกาเบรียล เขายืนเงียบอยู่ด้านหลัง สังเกตเอโลร่า แลมบาร์ดกำลังซ่อนกระแสพลังของเขา แต่เขาไม่ได้ซ่อนกระแสพลังของเอโลร่า กาเบรียลสามารถเห็นกระแสพลังของเอโลร่าได้ ซึ่งมันกว้างใหญ่และลึกพอๆ กับทะเล
แม้ว่าหญิงสาวจะดูเหมือนผู้หญิงธรรมดา แต่กระแสพลังของนางก็บอกเล่าเรื่องราวที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ราวกับว่าเบื้องหลังสิ่งไร้เดียงสานั้น มีพลังมากพอที่จะทำลายเมืองทั้งเมืองได้หากนางต้องการ
'ดังนั้นนี่คือระดับของศัตรูที่ข้าต้องเผชิญหน้า หัวหน้าของโบสถ์แห่งแสงน่าจะแข็งแกร่งกว่านางมาก’
"เจ้าสองคน ไม่มีมารยาทในการทักทายท่านหญิงเอโลร่าเลยงั้นรึ?" รูอี้เรียกลีร่าและกาเบรียล
ไม่สําคัญว่า เอโลร่าจะได้พบกับสามัญชนสองคนอย่างพวกเขาอย่างถูกต้องหรือไม่ แต่เมื่อพวกเขาได้รับการแนะนํา ชาวบ้านเหล่านี้กล้าเพิกเฉยต่อคนที่ถูกเลือกโดยเทพธิดาแห่งน้ำได้อย่างไร?!
"หือ?" เมื่อได้ยินเสียงดุอย่างกะทันหัน กาเบรียลก็หลุดออกจากความคิดของเขา เขาไม่อยากเชื่อว่าผู้คนเหล่านี้กำลังดุด่าพวกเขาในสิ่งที่ตัวเองก็ทำเช่นกัน?
ลีร่ากำลังจะตอบกลับผู้คนเหล่านี้ในภาษาของตัวเอง แต่กาเบรียลกลับทําเสียก่อน
เขาเป็นผู้นํา เขาเคยผ่านนรกมาแล้วก็เพราะผู้คนที่คิดว่าตัวเองเหนือกว่าเขาในขณะที่ซ่อนความหน้าซื่อใจคดของพวกเขาเอาไว้ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความเสแสร้งแบบเดียวกันที่นี่
เขาเคยผ่านนรกมาแล้ว ไม่ใช่เพื่อที่เขาจะมาถูกดุด่าเช่นนี้โดยคนหน้าซื่อใจคด ยิ่งกว่านั้น เนื่องจากเขาไม่ได้มองหาความช่วยเหลือใดๆจากพวกเขา เขาก็ไม่จําเป็นต้องอดกลั้น
“ถ้าเจ้าต้องการความเคารพ บางทีเจ้าควรเรียนรู้ที่จะให้ความเคารพแบบเดียวกันก่อน” กาเบรียลพูดอย่างใจเย็น แววตาของเขาไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย
