ตอนที่ 92 ความพยายามที่อันตราย
ถังเทียนมองดูหมัดของเขา สีหน้าของเขาตกตะลึง
ทันใดนั้นเขาปล่อยหมัดออกไป อากาศรอบๆ เหมือนกับมีรอยกระเพื่อมทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนที่ซับซ้อนหลายครั้ง ตาของถังเทียนเป็นประกายเยือกเย็นทันทีและเขาปล่อยหมัดเพิ่มอีกหนึ่งหมัด ครั้งนี้เหมือนกับประสานโจมตีก่อให้เกิดแรงสั่นสะเทือนที่ลึก
เกือบจะเป็นความคุ้นเคยที่มาจากภายในลึกๆ ถังเทียนไม่ลังเลใจ ปัง ปัง ปัง เขาปล่อยหมัดออกไปต่อเนื่อง แต่ละหมัดไวกว่าหมัดครั้งก่อน
เขาเพียงหยุดชั่วอึดใจหลังปล่อยหมัดสะท้านฟ้าเต็มแรง การ์ดชั้นทองครอบคลุมข้อมูลมากมาย เป็นความเข้าใจที่ลึกซึ้งและทำให้ถังเทียนรู้สึกว่าได้ฝึกมาอย่างหนักและนานซึ่งมีชีวิตชีวาและลึกซึ้งกว่าการ์ดชั้นเงิน การ์ดชั้นทองจะช่วยให้ผู้ฝึกฝนได้เข้าใจได้เต็มที่
"การ์ดชั้นทองมีชื่อเสียงที่ยอดเยี่ยมจริงๆ" ถังเทียนความปลาบปลื้มใจเต็มที่ แต่จู่ๆเขามีคำถาม "นี่ลุงปิง! ถ้าข้าใช้การ์ดทองสองสามใบพร้อมกันรวดเดียวจะมีผลอะไรบ้างไหม?"
ปิงตะลึง เขาถึงกับผงะกับคำถามกระทันหันของถังเทียน "เรื่องนี้ข้าไม่แน่ใจนัก ตอนนั้นการ์ดวิญญาณยังไม่มีพัฒนาการและยังไม่แพร่หลายเหมือนเดี๋ยวนี้"
ถังเทียนเกาศีรษะ เขาก็เหมือนกันถูกปัญหาของตัวเองดึงดูด
หลังจากไตร่ตรองอย่างหนัก ถังเทียนไม่อาจต่อต้านความอยากรู้ไปได้ "ทำไมไม่ลองทำดู?"
ตอนนี้เขามีความคิดริเริ่มใหม่ รู้สึกว่าตั้งแต่เขามีพื้นฐานที่ร่ำรวยเขายังมีความสามารถในการใช้คะแนนไม่กี่ร้อยเพื่อการทดลองดู ถังน้อยจะทำสิ่งที่เขาปรารถนา ดังนั้นไม่ต้องกังวลใจ เขาเลื่อนไปใช้การ์ดใบอื่น
"เอ่อ, ไม่มีความขัดแย้งจริงๆแน่นะ" ถังเทียนมองดูตื่นเต้น
ไม่มีความขัดแย้งแต่อย่างใดเลย ขณะที่ถังเทียนใช้ฝ่ามือมีดวงเดือน เมื่อไม่มีความกังวลใจ ฝ่ามือของเขากลายเป็นเหมือนมีดมีแสงรัศมีเลือนลางหุ้มอยู่รอบฝ่ามือของเขา ด้วยการฟันอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าสองสามครั้งแสงรัศมีรูปวงเดือนสว่างวาบในท้องฟ้า ฝ่ามือมีดวงเดือนเป็นวิชาต่อสู้ที่พิเศษ การฟันด้วยสันมือเป็นการโจมตีหลักและขอบของมันเล็กมาก ส่วนใหญ่จะเล็งที่ไหญ่, ศอก, ข้อมือมีความเปลี่ยนแปลงรวดเร็วและแปลกประหลาด
ถังเทียนเบิกบานใจและเปิดใช้งานการ์ดทองอีกสองใบโดยไม่ลังเลใจทันที
เมื่อเขาใช้การ์ดชั้นทองระดับสี่ ถังเทียนรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่ผิดปกติได้ทันที ปราณเที่ยงแท้ภายในเกิดความปั่นป่วนยุ่งเหยิงมากทันทีทำให้เขาส่งเสียงครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ถังเทียนไม่รู้ว่าการใช้การ์ดวิญญาณมากเกินไปเป็นการกระทำที่เสี่ยง ปราณเที่ยงแท้คล้ายเข็มแหลมคมอาละวาดอยู่ภายในตัวเขา
ขณะที่ความยุ่งเหยิงภายในเล่นงานเขากระทันหัน เขารู้สึกเหมือนกับว่าได้ต่อยลงไปที่พื้นอย่างรุนแรงโดยไม่ได้คิดอะไร
แต่ในตอนนี้ จิตวิญญาณพลังยุทธภายในตัวเขาเปล่งแสงเงินเรืองรองขึ้นมาทันที ความเข้าใจและข้อมูลนับไม่ถ้วนถูกดูดซับเข้าไปในจิตวิญญาณพลังยุทธของเขาเหมือนสายน้ำ ปราณเที่ยงแท้ที่ยุ่งเหยิงภายในกลับมาสงบทันทีเหมือนกับว่าสิ่งที่เพิ่งเกิดมานี้เป็นเพียงภาพลวงตา
ไม่ทราบว่าถังเทียนตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่
จิตวิญญาณพลังยุทธ!
เป็นจิตวิญญาณพลังยุทธ!
ด้วยการคิดเพียงแค่นั้นความรู้ความเข้าใจนับไม่ถ้วนก็ผุดเข้ามาในใจอีกครั้ง เกี่ยวกับเรื่องหมัดสะท้านฟ้า, ฝ่ามือมีดวงเดือน, ดรรชนีมารพิโรธหรือพลังภูษาหมอง ตราบใดที่ถังเทียนคิดถึงวิชาเหล่านั้นความรู้ความเข้าใจจะไหลบ่าเข้ามาในใจเขา
คิดไม่ถึงเลยว่าจิตวิญญาณพลังยุทธจะมีหน้าที่เช่นนี้!
ถังเทียนตกใจระคนสุขใจ และวิตกกังวลว่าช่วงก่อนหน้านั้นอันตรายเกินไป
"เจ้าใช้เวลาซึมซับความรู้ความเข้าใจเหล่านี้ให้ได้จะดีกว่า มิฉะนั้นเมื่อหมดเวลามันจะกลับกลายเป็นเหมือนไม่มีอะไร" ปิงเตือนถังเทียน ตาของเขาเป็นประกายเยือกเย็น "เจ้าน่าจะไปซ้อมฝีมือกับจิ่งหาวข้าแน่ใจว่าเขาจะยินดีมากกว่า"
ถังเทียนนัยน์ตาเป็นประกาย, นี่เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม!
เขาไม่ยอมเสียเวลาอีกต่อไป และตรงไปที่ที่จิ่งหาวอยู่ จิ่งหาวได้ยินเช่นนั้นก็ยินดีและตอบตกลงเพราะเขามักต้องการทดสอบพื้นฐานของถังเทียนอยู่เสมอ เมื่อได้ยินว่าถังเทียนใช้การ์ดทองสี่ใบรวด เขาถึงกับตกตะลึง
หลังจากนั้น เขาจึงค่อยเรียกความรู้สึกกลับมาได้ "จิตวิญญาณพลังยุทธระดับเงินน่ากลัวอย่างที่คาดไว้จริงๆ นึกไม่ถึงเลยว่าจะสามารถทนรับพลังของการ์ดวิญญาณทองสี่ใบรวดเดียว น้องถัง! ต่อไปจำไว้ให้ดีนะอย่าใช้การ์ดวิญญาณมากเกินไปรวดเดียว ยิ่งทั้งหมดเป็นการ์ดระดับสูง มันจะยิ่งเป็นอันตราย ถ้าไม่ใช่เพราะจิตวิญญาณพลังยุทธของเจ้า"
ความจริงถังเทียนรู้สึกอ่อนอกอ่อนใจเล็กน้อย แต่ก็รีบพยักหน้ารับคำ
จิ่งหาวลุ่มหลงไปชั่วขณะ สามารถทนรับการ์ดทองได้ถึงสี่ใบรวด ความคาดหวังของเขาที่มีต่อทักษะที่น่ากลัวของจิตวิญญาณพลังยุทธเงินยิ่งเพิ่มมากขึ้น
เขาดึงสติกลับมาและหันไปทางถังเทียนพูดตามปกติ "น้องถัง!เต็มที่ได้เลยนะ"
"ตกลง" ถังเทียนได้รับการกระตุ้นจึงกระโดดและปล่อยหมัดออกไป
ปัง!
ระลอกคลื่นอากาศกระจายออกมาจากศูนย์กลางหมัดของถังเทียน
สีหน้าของจิ่งหาวไม่เปลี่ยน เช้ง! กระบี่หลุดออกจากฝัก จุดแสงเยือกเย็นโจมตีใส่หมัดของถังเทียนเต็มที่ ถังเทียนรู้สึกถึงคลื่นพลังปราณเที่ยงแท้ถาโถมเข้ามาในเส้นชีพจรผ่านออกปลายกระบี่ กับเสียงหวีดหวิว ฝ่ามือคมมีดซ้ายและด้วยการสั่นข้อศอก ควั่บ ควั่บ ควั่บฝ่ามือวงเดือนฟันใส่ศูนย์กลางพลังของจิ่งหาวสามฝ่ามือรวด
จิ่งหาวนัยน์ตาเป็นประกาย ด้วยการสะบัดกระบี่ดุจลิ้นงูสามคราฝ่ามือมีดวงเดือนก็ถูกต้านรับได้กลางอากาศ
ช่วงปะทะกันสั้นๆ นี้ ถังเทียนทอนพลังโจมตีของจิ่งหาว เขารั้งหมัดไว้ข้างหนึ่ง
หมัดนี้ใช้วิธีการที่แตกต่างจากครั้งก่อนมีเสียงปะทุกึกก้องเหมือนกับไผ่ที่โยนเข้าไปในกองไฟ
หมัดสะท้านฟ้าของถังเทียนของถังเทียนใช้ออกโดยมีพลังมังกรฟ้าหนุนเสริม
แม้ว่าพลังมังกรฟ้าของถังเทียนจะเป็นเหมือนกับเพียงยอดปลายภูเขาน้ำแข็งแต่ความรุนแรงแข็งแกร่งที่เป็นปกติของพลังชนิดนี้ก็ยังส่งผลเต็มที่
"ยอดเยี่ยม" จิ่งหาวอุทาน ตาของเขากระพริบเป็นประกายแตกต่างกัน การโจมตีของเขาได้เพิ่มพลังมากขึ้นโดยไม่มีการหลบหลีก ประกายสว่างเจิดจ้าจากกระบี่สว่างเหมือนสายฟ้าปะทะเข้ากับหมัดของถังเทียน
ถังเทียนเพียงแต่รู้สึกว่าพลังโจมตีนั้นครอบคลุมเขามากขึ้น ทันใดนั้นเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และถอยหลังไปเจ็ดก้าวอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตามจิ่งหาวมีความรู้สึกที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงหมัดของถังเทียนมีพลังงานแฝงถึงสามชนิด
พลังสั่นสะเทือนของหมัดสะท้านฟ้า, พลังมังกรฟ้าที่แกร่งกร้าวรุนแรง, พลังร่างกระเรียนที่แหลมคม
แม้จะเป็นความจริงที่ว่าปราณเที่ยงแท้ของเขามีระดับที่สูงกว่าถังเทียนถึงสองระดับแต่เขาก็ยังถอยไปสามก้าวอย่างช่วยไม่ได้
นับเป็นครั้งแรกที่จิ่งหาวพบกับพลังที่เหลือเชื่อเช่นนี้ เขาตื่นเต้นมากจึงตวาดและเปลี่ยนแนวทางแทนที่จะตั้งรับการโจมตีของถังเทียน เขากลับบุกโจมตีก่อน
ปลายกระบี่แทงแหวกอากาศ และประกายแสงเยือกเย็นสว่างวาบในพื้นที่ว่าง
ทันใดนั้น แม้แต่รอยแยกพลังก็สว่างวาบด้วยประกายจากกระบี่ของจิ่งหาว
ถังเทียนไม่แสดงความกลัวให้เห็น เขาย่อเอวอยู่ในท่านั่งม้าตั้งท่าป้องกัน มือซ้ายใช้ออกด้วยวิชาฝ่ามือมีดวงเดือนมือขวาใช้ออกด้วยวิชาดรรชนีมารพิโรธมีดวงเดือนที่เยือกเย็นโจมตีใส่ร่างท่อนล่างของจิ่งหาวส่วนดรรชนีมารพิโรธที่มือขวายิงแสงสีแดงร้อนแรงออกมาด้วยเสียงกรีดลึก
ปิ๊ง
กระบี่ของจิ่วหาวดูเหมือนจะมีชีวิตชีวาขึ้นมากะทันหัน เหมือนอสรพิษที่ยืดตัวหดตัวได้อย่างคล่องแคล่ว
มือมีด-วงจันทร์และดรรชนีมารพิโรธของถังเทียน ถูกใช้พร้อมกันรวดเดียว
พลังกระจายออกเต็มที่ทำให้ทั้งสองคนสั่นไปทั้งตัว จิตใจถังเทียนว่างเปล่าและมีประกายเยือกเย็นปรากฏวูบในดวงตา เขาใช้วิชาแปดก้าวย่างโชคชะตาวูบมาอยู่ด้านข้างของจิ่งหาวเหมือนภูตพรายและชี้ไปที่เท้าของเขาทันที
ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!
ร่างของถังเทียนเบาและคล่องแคล่ว ขาทั้งสองเตะอย่างต่อเนื่องรวดเร็วถี่ยิบเหมือนสายฟ้า
ร่างของจิ่งหาวงอและใช้ท่าเท้าไม้บรรทัด
เขาได้ประสบมากับตัวแล้ว ถังเทียนตระหนักได้ว่าท่าเท้าไม้บรรทัดของจิ่งหาวรวดเร็วเพียงไหน เหมือนกับมีภาพที่พร่าเลือนอยู่ต่อตาเขาและภาพของจิ่งหาวหายไปแต่สัญชาตญาณของถังเทียนแม่นยำมาก เขาเตะต่อเนื่องโดยไม่คิดอะไรมาก
พลังมังกรฟ้าที่แกร่งกร้าวรุนแรงผนวกกับพลังลูกเตะสองเท้าต่อเนื่องทำให้ดูเหมือนแหวกอากาศมีเสียงระเบิดดังต่อเนื่องไม่หยุด เงาเท้าของถังเทียนเป็นเหมือนคลื่นพิโรธม้วนเข้าใส่จิ่งหาว
จิ่งหาวประหลาดใจมาก การเปลี่ยนแปลงของถังเทียนแปลกประหลาดมาก เขาไม่พบคู่ต่อสู้แบบนี้มาก่อน
หลังจากตั้งหลักได้ เขาสะบัดข้อมือ ปลายกระบี่ก็สั่นไหวเล็กน้อย
ติง ติง ติง!
เสียงปะทะจากทั้งสองฝ่ายดังชัดเจนรุนแรง
ปกติ การหายใจของถังเทียนจะไม่ยาวนานเท่าจิ่งหาว หลังจากเตะต่อเนื่องสิบรอบความถี่ในการเตะของเขาช้าลง แต่แม้ว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยอย่างนั้นก็ถูกจิ่งหาวสังเกตออกได้ทันที แสงเจิดจ้าจากกระบี่เพิ่มหนาแน่นขึ้น
เป็นเหมือนกับว่ากลุ่มกระบี่ที่เจิดจ้าและประกายแสงแผดแสงจ้ากระจาย
ถังเทียนถูกประกายกระบี่ครอบคลุมตัวไว้โดยสิ้นเชิง
วิชากระบี่ของจิ่งหาวนั้นสมบูรณ์แบบ การบุกแต่ละครั้งชัดเจนแต่ปรากฏต่อหน้าคู่ต่อสู้เหมือนกับจะหลีกเลี่ยงไม่ได้เหมือนกับรวดเร็วเกินกว่าจะคาดได้ ถังเทียนรู้สึกทันทีถึงแรงกดดันยิ่งใหญ่ ในขณะนั้น เขารู้สึกเหมือนกับว่าเขากลับไปฝึกซ้อมรับการทุบตีได้แต่ตั้งรับซ้ายขวา เป็นช่วงเวลาที่น่าอาย
ในช่วงตั้งรับต่อเนื่องถึงสิบชุดการโจมตี เขาพลาดท่าไม่อาจโต้ตอบได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว
พลังเหนือกว่าสิ้นเชิง
ลึกลงไปในใจแล้ว จิ่งหาวตกใจอย่างหนัก ตอนนี้ถังเทียนเป็นเพียงนักสู้ระดับสี่เท่านั้น ยังไม่ถึงระดับห้า แต่เขาก็สามารถสู้กับพลังนักสู้ระดับหกได้ ตามธรรมดาสำหรับนักสู้ระดับหกเมื่อซ้อมฝีมือกับนักสู้ระดับสี่ก็ควรจะเป็นเรื่องที่ง่ายมาก แต่กลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงกับสิ่งที่เขาคาด
แม้ว่าถังเทียนจะถูกพลังกดดันครอบงำไว้ ดูเหมือนน่าขายหน้า แต่เขากลับทนต่อการโจมตีโหมกระหน่ำดุจสายฝนได้ ปราณเที่ยงแท้ของถังเทียนอาจจะอยู่เพียงระดับสี่มิอาจเทียบได้กับจิ่งหาว แต่กลับประกอบด้วยพลังมังกรฟ้าและพลังร่างกระเรียน พลังสองสายนี้เมื่อผนึกรวมกันจึงดูแปลกผิดธรรมดา
แต่ทักษะที่ทรงพลังมากที่สุดของถังเทียนก็คือสัญชาตญาณของเขา! สัญชาตญาณของเขาแข็งแกร่งมากจนน่ากลัวมีอยู่สองสามครั้งที่จิ่งหาวหาช่องว่างของถังเทียนได้ แต่ถังเทียนสามารถป้องกันได้ทันเวลาเสมอเหมือนกับว่าเขาได้คิดไว้ล่วงหน้าแล้ว หลายครั้งที่ถังเทียนอยู่ในมุมอับซึ่งจิ่งหาวรู้สึกว่าแค่สะบัดกระบี่ฟันออกไปก็สามารถจบการต่อสู้ได้แต่กลับกลายเป็นว่าถูกถังเทียนป้องกันไว้ได้
จังหวะการโจมตีของทั้งสองคนรวดเร็วมาก
อย่างไรก็ตาม ผ่านไปสิบนาที จิ่งหาวก็เอาชนะถังเทียนได้อย่างคาดไม่ถึง
นี่เป็นไปได้ไง....
จิ่งหาวยิ่งตกใจมากกว่าเดิมเขาสามารถรู้สึกได้ว่าพลังป้องกันจากถังเทียนแข็งแกร่งขึ้นมากทุกทีเนื่องจากถังเทียนเข้าใจวิชาการต่อสู้ได้รวดเร็วยิ่งขึ้น พลังมังกรฟ้าของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งพลังมังกรฟ้าของเขาเริ่มแสดงอานุภาพบางอย่าง แต่สิ่งที่ทำให้จิ่งหาวประหลาดใจมากที่สุดก็คือปราณเที่ยงแท้ของถังเทียน สามารถยืนระยะได้ยาวนานขนาดนี้
เขามีแค่เพียงพลังปราณเที่ยงแท้ระดับสี่จริงๆหรือนี่?
โชคดีที่จิ่งหาวสังเกตได้โดยเร็วว่าปราณเที่ยงแท้ของถังเทียนแสดงสัญญาณความเหนื่อยล้าปรากฏให้เห็นบ้างเขาจึงถอนหายใจโล่งอก
เจ้าหมอนี่....
อย่างไรก็ตาม ถังเทียนยังคงยืนต้านได้อีกห้านาทีเคล็ดยืมพลังจู่โจมพลังของวิชาภูษาหมองที่ถังเทียนใช้ออก จิ่งหาวคาดไม่ถึงว่าถังเทียนจะยังเหลือพลังไว้คิดจนช่วงสุดท้ายได้อีก เจ้าเด็กนี่น่ากลัวจริงๆ ....
ปัง!
ในที่สุดถังเทียนก็พลาดท่าในการรักษาแนวป้องกันของตนเองโดนพลังกระบี่ของจิ่งหาวกระแทกปลิวกระเด็นเหมือนกระสอบทราย
จิ่งหาวถอนหายใจยาวโล่งอกจนกระทั่งเรียกความรู้สึกกลับคืนมา จากนั้นเขาก็ตระหนักอย่างหวาดหวั่นทันทีว่าถังเทียนสร้างแรงกดดันได้มากโดยที่เขาไม่รู้ตัว
พลังปราณเที่ยงแท้ของเขาหมดลงในขอบเขตที่กว้างขวางเช่นกัน เขานั่งลงและเริ่มฟื้นฟูพลังของเขา
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ถังเทียนกระโดดลุกขึ้นมาทันทีและตะโกน “ขอซ้อมมืออีกที”
จิ่งหาวสดชื่นทันที “แน่นอน”
การต่อสู้มีทุกชั่วโมง
……
หกชั่วโมงต่อมาถังเทียนกระโดดขึ้นมาอีกครั้งตะโกนว่า “ขออีกที”
สีหน้าของจิ่งหาวชะงักค้างเขากัดฟันตอบ “ได้สิ”
……
สิบชั่วโมงต่อมาถังเทียนกระโดดขึ้นมาอีก ร่ำร้องว่า “ขออีกที”
มุมปากของจิ่งหาวชักสั่นและตอบอย่างละเหี่ยใจว่า “ด้ายยยย..”
……
ยี่สิบชั่วโมงต่อมาถังเทียนกระโดดขึ้นมาอีกที และตะโกนลั่นว่า “เอาอีกที!”
คราวนี้จิ่งหาวตาเหลือก“........”