ตอนที่ 414

ตอนที่ 414

การผลิตโลหะผสมไทเทเนียมเจอร์เมเนียมนั้นง่ายมาก ส่วนใหญ่เป็นเพราะมีตัวเร่งปฏิกิริยาที่ไม่คาดคิดอยู่ในนั้น เป็นเพราะตัวเร่งปฏิกิริยานี้ที่โลหะผสมไทเทเนียมเจอร์เมเนียมมีหน้าที่ส่งคลื่นสมอง ซึ่งทำให้โลหะผสมไทเทเนียมเจอร์เมเนียมมีความสำคัญที่สุดในเทคโนโลยีเสมือนจริง มีสิ่งที่รู้และไม่รู้คั่นด้วยชั้นกระดาษเท่านั้น หลังจากเจาะกระดาษชั้นนี้แล้ว ทุกอย่างก็ชัดเจน

ไม่ใช่แค่โลหะผสมไททาเนียมเจอร์เมเนียมเท่านั้น ในชีวิตจริงยังมีอีกหลายอย่าง

สิ่งง่ายๆ ในที่สุดก็บรรลุหนึ่งในสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของศตวรรษที่ 21

"โลหะผสมไททาเนียมเจอร์เมเนียม" ในขณะที่หลิวหมิงอวี่กำลังดูสูตรโลหะผสมไทเทเนียม-เจอร์เมเนียม หม่าจุนฮ่าวที่อยู่ด้านข้างก็นำชิ้นส่วนโลหะจากด้านข้างแล้วมอบให้หลิวหมิงอวี่

“บอสครับ นี่คือโลหะผสมไทเทเนียม-เจอร์เมเนียมที่เราทำ เราใช้ไมันทดลองทำหมวกเสมือนจริง หลังจากทดสอบ ก็ไม่แตกต่างจากหมวกเสมือนจริงรุ่นก่อนๆ เลย”

หลิวหมิงอวี่พยักหน้าและพยักหน้า “ดีมาก มันสามารถแสดงถึงความถูกต้องของมันผ่านการผลิตหมวกเสมือนจริง”

โลหะผสมไททาเนียม-เจอร์เมเนียมมีความสำคัญมาก แต่ที่สำคัญกว่านั้น สามารถนำไปใช้กับหมวกเสมือนจริงได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เฉพาะแอปพลิเคชันที่สมบูรณ์แบบบนหมวกเสมือนจริงเท่านั้นที่เป็นวัสดุที่ดีที่สุด

โชคดีที่โลหะผสมไททาเนียม-เจอร์เมเนียมที่ผลิตด้วยสูตรนี้ถูกต้อง

หม่าจุนฮ่าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ต้องขอบคุณการประดิษฐ์โลหะผสมไททาเนียม-เจอร์เมเนียมในศตวรรษที่แล้ว ในศตวรรษที่ 22 สิทธิบัตรสำหรับโลหะผสมไททาเนียม-เจอร์เมเนียมหมดอายุ และเจ้าของได้เผยแพร่สูตรนี้ออกมา เราโชคดีจริงๆ”

“ขอบคุณเจ้าของโลหะผสมไทเทเนียมเจอร์เมเนียมมาก ขอบคุณสำหรับความเอื้ออาทรของเขา”หลิวหมิงอวี่ยังชื่นชมจากด้านข้าง ทันใดนั้นเขาก็จำอะไรบางอย่างได้และถามว่า

“นายพบอะไรน่าสนใจอีกไหม ช่วงที่ทำการคัดแยกข้อมูล?”

เขาได้พบสูตรโลหะผสมเจอร์เมเนียมไททาเนียมและผ่านการทดลอง อารมณ์ของหลิวหมิงอวี่มีความสุขมากขึ้น

“นั่นสินะ ตอนที่ผมหาข้อมูล ผมพบว่ามีที่หลบภัยอยู่ใกล้ๆ หางโจวจริงๆ” หม่าจุนฮ่าวกล่าวอย่างมีความสุข

“ที่หลบภัย? ชั้นใต้ดินของอาคารหลายแห่งเป็นที่หลบภัยไม่ใช่หรือ มีอะไรพิเศษอีก?” หลิวหมิงอวี่ถามอย่างงงงวย

หม่าจุนฮ่าวส่ายหัวและพูดว่า “บอสครับ นั่นคือที่พักพิงชั่วคราว ผมกำลังพูดถึงสถานที่พักพิงระยะยาว ที่พักพิงระยะยาวนั้นมีการเก็บอาหารไว้จำนวนมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือมันเป็นที่ที่สมบูรณ์แบบ มีระบบนิเวศหมุนเวียน ตามข้อมูลที่รวบรวมโดยห้องสมุด ที่พักพิงขนาดใหญ่สามารถให้คนหลายหมื่นหรือหลายแสนคนอาศัยอยู่ในนั้นเป็นเวลาหลายสิบปีได้ ที่พักพิงขนาดเล็กจะสามารถให้คนหลายพันคนอาศัยอยู่ในนั้นได้นานกว่าสิบปี

หลิวหมิงอวี่พยักหน้า เขารู้ว่าที่หลบภัยที่หม่าจุนฮ่าวพูดนั้นคล้ายกับที่หลบภัยในเกม "ฟอลเอาท์" ที่เขาเคยเล่น เพราะที่หลบภัยแต่ละแห่งมีปรัชญาการเอาชีวิตรอดที่แตกต่างกัน ซึ่งนำไปสู่การเอาชีวิตรอดในที่หลบภัยด้วย ผลลัพธ์ที่ได้ก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

มีผู้ลี้ภัยหลายประเภทในฟอลเอาท์บางส่วนสำหรับการวิจัยอิทธิพลของความหวังและวัตถุประสงค์ บางส่วนสำหรับโครงการฟื้นฟูพื้นที่รกร้าง และบางส่วนสำหรับการทดลองเสียสละตนเองของมนุษย์ กล่าวโดยสรุปคือ ที่หลบภัยถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆ

เป็นเพียงว่าฟอลเอาท์เป็นเกมและที่หลบภัยในความเป็นจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น

มีการเสนอแนวคิดเรื่องการลี้ภัยมาเป็นเวลานาน แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่มีผู้ลี้ภัยใดที่จะหลีกเลี่ยงวันสิ้นโลกได้ ส่วนใหญ่เป็นที่หลบภัยที่สร้างขึ้นสำหรับคนงานเหมืองใต้ดิน สิ่งนี้แตกต่างจากที่หลบภัยในฟอลเอาท์

ที่หลบภัยที่หม่าจุนฮ่าวพูดถึงดูเหมือนจะมีระดับสูงกว่าที่หลบภัยในฟอลเอาท์เล็กน้อย

แปลกมาก ทำไมในยุคสุดท้ายถึงสร้างที่พักพิงขนาดใหญ่เช่นนี้?

มีการคาดการณ์ว่ายุคสุดท้ายจะเกิดขึ้นในอนาคตหรือไม่?

ที่พักพิงขนาดใหญ่ที่สามารถอยู่รอดได้สำหรับผู้คนหลายแสนคนเป็นเวลาหลายสิบปีจะเสร็จสมบูรณ์ได้ก็ต่อเมื่อได้รับการสนับสนุนจากรัฐเท่านั้น

อาจกล่าวได้ว่าที่หลบภัยขนาดเล็กที่ผู้คนหลายพันคนสามารถอยู่รอดได้นานกว่าสิบปีนั้นไม่ใช่สิ่งที่บริษัทเอกชนจะทำได้อย่างอิสระ

นี่คือคามลับ?

หลิวหมิงอวี่ไม่รู้ ตอนนี้เขารู้แค่ว่าหากมีที่พักพิงเช่นนั้น จะต้องมีอาหารมากมายอยู่ในนั้น

แม้ว่าเขาจะสามารถนำอาหารมาจากโลกแห่งความจริงได้ แต่เมื่อมีคนเข้าร่วมกับซิงเฉินเทคโนโลยีมากขึ้นเรื่อยๆ การซื้ออาหารมากขึ้นดูเหมือนจะไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่

ถ้าเลี้ยงตัวเองได้ที่นี่ก็เป็นทางเลือกที่ดีมาก

ไม่น่าแปลกใจที่หม่าจุนฮ่าวจะเห็นข้อมูลการอพยพและยืนยันว่าเกี่ยวข้องกับการพัฒนาที่ตามมาของบริษัท

นี่เป็นเรื่องจริง ถ้าเขาสามารถหาที่พักพิงได้ เขาก็สามารถเลี้ยงคนได้มากมาย

มันแปลกนิดหน่อย ถ้ามีที่หลบภัยแบบนี้ ทำไมผู้รอดชีวิตคนอื่นไม่ไปที่ที่หลบภัยล่ะ?

หลิวหมิงอวี่ขจัดความสงสัยในใจของเขาแล้วถามว่า “รู้ที่ตั้งของที่หลบภัยหรือเปล่า?”

“แน่นอนครับ เอกสารเหล่านี้มีข้อมูลเกี่ยวกับสถานพักพิงต่างๆ อาจกล่าวได้ว่าเมื่อมีข้อมูลนี้อยู่ในมือ ตำแหน่งของศูนย์พักพิงในมณฑลเจ้อเจียงก็สามารถทราบได้” หม่าจุนฮ่าวชี้ไปด้านหน้า กล่าวด้วยความมั่นใจ

ต่อหน้าพวกเขา ตำแหน่งของผู้ลี้ภัยที่จัดตั้งขึ้นโดยรัฐในมณฑลเจ้อเจียงล้วนปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขา

หลิวหมิงอวี่เห็นที่มาของการก่อสร้างที่หลบภัย เป็นอย่างที่เขาคิดเอาไว้ว่าจะต้องระมัดระวังตัว เขาสร้างที่หลบภัยขนาดใหญ่ กลาง และเล็กหนึ่งหรือหลายหลังถัดจากเมืองใหญ่แต่ละเมือง

ในฐานะเมืองหลวงของมณฑลเจ้อเจียง หางโจวได้สร้างที่หลบภัยขนาดใหญ่ในสี่ทิศ ได้แก่ ใต้ ตะวันออก เหนือ และตะวันตก

ที่พักพิงที่แสดงโดยหม่าจุนฮ่าวเป็นภาพวาดการออกแบบของที่พักพิง นอกจากจะบอกตำแหน่งของที่พักพิงแล้วภายในยังประกอบด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ

หลิวหมิงอวี่อ่านเอกสารอย่างละเอียดและอุทานว่า “นี่เป็นสมบัติล้ำค่า เม้าส์นายไปเจอเอกสารนี้ได้อย่างไร?”

หลิวหมิงอวี่ถาม ข้อมูลประเภทนี้ไม่น่าจะเผยแพร่ในฐานข้อมูลของห้องสมุดใช่ไหม

พูดตามเหตุผลแล้ว ตำแหน่งของที่หลบภัยจำเป็นต้องได้รับการแจ้งต่อมวลชน แต่เขาพบจากเอกสารว่าที่ลี้ภัยเหล่านี้สร้างขึ้นเป็นเพียงการป้องกันประเทศเท่านั้น เพิ่งก่อตั้งได้ไม่นานและยังไม่มีการประกาศสู่สาธารณะอย่างแท้จริง

นี่เป็นเหตุผลที่ผู้รอดชีวิตส่วนใหญ่ไม่แสวงหาที่หลบภัย

“ตอนที่กำลังแยกแยะข้อมูล ผมพบไฟล์ที่เข้ารหัสอยู่ข้างใน”หม่าจุนฮ่าวยิ้มยิ้ม “แม้ว่าวิธีการเข้ารหัสของไฟล์นี้จะก้าวหน้ามาก แต่ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับผม หลังจากศึกษาหลายครั้ง มันก็ถูกแฮกอย่างรวดเร็ว ไฟล์นี้ ไฟล์นี้ถูกพบในภายหลัง”