2053 - อะไรคือผลประโยชน์ที่จะได้รับ
2053 - อะไรคือผลประโยชน์ที่จะได้รับ
“เอ๊ะ?”
ครึ่งปีต่อมาสือฮ่าวได้ค้นพบสิ่งใหม่ โดยเห็นหลุมฝังศพอันยิ่งใหญ่ที่ลอยอยู่ในทะเลซึ่งมองเห็นได้ชัดเจน
เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ สือฮ่าวตกตะลึงจริงๆ สุสานโบราณนั้นดูคุ้นเคย มันขึ้นและตกลงไปในทะเล เข้ามาใกล้และล่องลอยไปทางด้านนี้ของมหาสมุทร
มีการใช้หลุมฝังศพขนาดใหญ่เพื่อข้ามมหาสมุทร ข้ามทะเลอาณาจักรนี้ มาถึงฝั่งนี้?!
เห็นได้ชัดว่าความเร็วของสุสานใหญ่ไม่ต่ำกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นอย่างแน่นอน มันอาจจะถึงฝั่งก่อนด้วยซ้ำ
“มันดูคล้ายกับสุสานอมตะของเกาะปีศาจสามพันแคว้นมากเกินไป!” สือฮ่าวรู้สึกสงสัย
เขาตรวจสอบอย่างระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ตาฝาดไป นอกจากหลุมฝังศพนี้ที่ไม่มีท่านปู่และอามานแล้ว ส่วนอื่นๆก็เหมือนกันทุกประการ
เราต้องเข้าใจว่าเขาไปที่นั่นมากกว่าหนึ่งครั้ง ความประทับใจที่สุสานอมตะนี้ทิ้งไว้นั้นลึกล้ำเกินไป มันถูกจารึกไว้อย่างแน่นหนาในส่วนลึกของความทรงจำของเขา
แต่ตอนนี้มันปรากฏขึ้นจริงในอาณาจักรทะเล
“เป็นไปได้ไหมว่าสุสานเซียนนี้เป็นตัวแทนของสิ่งมีชีวิตบางอย่าง หรือกลุ่มสัญลักษณ์ของพวกมัน?”
สือฮ่าวขมวดคิ้ว ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นไปได้มากขึ้นเท่านั้น
จากนั้นเขาก็มองลงไปในทะเล เห็นร่างมนุษย์ขนาดมหึมายืนอยู่บนเกาะแห่งหนึ่ง เขาไม่มีความเคลื่อนไหวเลย สิ่งนี้แสดงถึงอะไร?
เขาหันกลับมามองไปยังพื้นที่อื่นของทะเล มีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ถือตะเกียงสีเลือด เคลื่อนตัวผ่านทะเล นี่เป็นสัญลักษณ์ของสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังอื่นหรือไม่?
หลังจากการสังเกตมานานกว่าทศวรรษ สือฮ่าวก็นับได้ว่าเข้าใจพลังของอาณาจักรทะเลอยู่บ้าง
เป็นเพราะในทะเลมีระลอกคลื่นออกมา คนธรรมดาไม่สามารถสัมผัสได้ถึงการคงอยู่ของมัน
แต่ในระดับการบ่มเพาะระดับสือฮ่าว เขาสามารถมองเห็นแม้แต่แสงสีทองที่กระจายออกมาราวกับเป็นรัศมีของพระจันทร์
สือฮ่าวนั่งอยู่ที่เดิมหลายปีโดยไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ เขามองไปทางทะเลและพยายามต่อต้านคลื่นเหล่านั้น ถือเป็นการฝึกฝนชนิดหนึ่งเช่นกัน!
ขณะที่สือฮ่าวเฝ้าดูอาณาจักรทะเลนี้ จิตใจของเขาถูกโจมตีอย่างแท้จริง เป็นไปได้ไหมว่าสมาชิกบางคนของการประลองครั้งยิ่งใหญ่อยู่ในทะเลนี้แล้ว?
ใช่ จู่ๆเขาก็นึกขึ้นได้ นี่คืออาณาจักรทะเลซึ่งเป็นชื่อที่มีความหมายที่แท้จริง มันควรจะเป็นอย่างนั้น!
มหายุคหลังยุคยิ่งใหญ่ไม่ได้อยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีใครเทียบได้เคลื่อนตัวสู่แม่น้ำแห่งกาลเวลา จะต้องมีการต่อสู้ไม่ช้าก็เร็ว!
ใครจะข้ามทะเลนี้ไปถึงฝั่งนั้นได้ก่อนกัน นี่อาจจะเป็นเนื้อหาของการประลอง?
ยิ่งกว่านั้นทำไมพวกเขาถึงมาที่ทะเลนี้? การทำเช่นนั้นย่อมส่งผลให้เสียชีวิตได้ชัดเจนที่สุด พวกเขาจะได้อะไรตอบแทนจากการทำเช่นนี้?
จากอดีตจนถึงปัจจุบัน ไม่ว่าใครก็ตามที่บรรลุเต๋าอมตะพวกเขาจะไม่สามารถต้านทานสิ่งที่ยั่วยวนอยู่หลังเขื่อนแห่งนี้ได้ หลังจากที่บรรลุความเป็นอมตะแล้วพวกเขาถูกอะไรดึงดูดเข้าสู่ทะเลแห่งนี้?
สือฮ่าวนั่งอยู่ที่นั่นอย่างนั้นจนสามสิบปีผ่านไปในพริบตา ในช่วงเวลานี้เอง เขาได้มองเห็นสิ่งมีชีวิตเหล่านี้บางส่วน ซึ่งมีจำนวนไม่มากนักที่เริ่มโจมตีกันกลางทะเล
เขาเห็นผู้เชี่ยวชาญอมตะตายและตกลงไปในทะเล พวกมันไม่ต่างจากมนุษย์ธรรมดาที่ไม่สามารถบินได้
สือฮ่าวสังเกตเห็นว่าสุสานอมตะไม่ได้จมและยังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
เขาตกใจจริงๆอาณาจักรทะเลนี้กว้างใหญ่เพียงใด? หลายปีผ่านไป แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งอย่างน้อยก็อยู่ในระดับราชาอมตะยังไม่สามารถข้ามผ่านมันไปได้ในเวลาอันยาวนานถึงขนาดนี้
“มีบางแห่งแยกจากกันด้วยระยะห่างของอาณาจักรโบราณที่ถูกทำลายจำนวนมาก ในขณะที่บางยุคอาจแยกจากกันด้วยยุคที่ยิ่งใหญ่หนึ่งหรือสองยุค…” สือฮ่าวรำพึงออกมาเบาๆ
ท้องทะเลกว้างใหญ่ไม่สิ้นสุด พลุ่งพล่านอย่างบ้าคลั่ง แต่เขื่อนนี้หยุดทุกอย่างไว้ได้ คลื่นของทะเลนั้นไม่สามารถข้ามมาได้เลย
หลังจากผ่านไปสามสิบปี สือฮ่าวก็ก้าวไปข้างหน้า เริ่มดูดซับ 'หมอก' ของทะเลนี้ ใช้มันเพื่อห่อหุ้มตัวเอง โดยอาศัยมันในการเสริมความแข็งแกร่งให้กับเส้นทางการบ่มเพาะของเขา
ผลลัพธ์นี้ใช้ได้ผลดี แต่มันก็ค่อนข้างโหดร้ายเช่นกัน
สือฮ่าวรู้ดีว่าทำไมถึงแม้สิ่งมีชีวิตอมตะแม้กระทั่งราชาอมตะก็ยังยากที่จะรอดชีวิตในการเคลื่อนไหวผ่านทะเลนี้
สิ่งที่เขาประสบเป็นเพียง 'หมอก' แต่เขาก็ยังเกือบตายหลายครั้ง
มันเป็นเหมือนสารละลายชนิดหนึ่งที่กัดกร่อนจิตวิญญาณดั้งเดิมของเขาอย่างรุนแรง ทำให้ร่างกายและวิญญาณหลอมรวมเข้ากับกฎเต๋าแห่งสวรรค์และปฐพี
อาณาจักรทะเลนี้ช่างพิเศษเหลือเกิน!
มันทำให้ร่างกายและจิตใจพังทลาย เปลี่ยนเป็นกฎธรรมชาติ แก่นแท้แห่งจิตวิญญาณ และสิ่งอื่นๆหากดูดซับเข้าไปเกินพอดีแม้แต่ร่างกายของเขาก็จะสูญสลายไปด้วย
สือฮ่าวถอนหายใจ มีหลายครั้งที่ร่างกายของเขาเกือบจะถูกทำลาย แต่เขาก็ยังผ่านพ้นไปได้ในที่สุด เขาสัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของอาณาจักรทะเลแห่งนี้
แต่ถึงกระนั้นมันก็เป็นสถานที่ที่ดีในการสร้างร่างกายที่ไม่มีใครเทียบได้
แน่นอนว่าสิ่งนี้อยู่บนสมมติฐานที่ว่าคนๆหนึ่งสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่คิดจะลองหาที่ตายด้วยการดูดซับเข้าไปในปริมาณมาก
สือฮ่าวลุกขึ้น สามสิบปีผ่านไปเช่นนี้ เขาต้องการเห็นว่ามู่ชิง มดเขาสวรรค์ และคนอื่นๆเป็นอย่างไรบ้าง
ในช่วงสามสิบปีที่ผ่านมานี้ เขาได้รับผลประโยชน์ไม่น้อย อย่างน้อยที่สุด เนื้อหนังของเขาก็มีความแข็งแกร่งเทียบได้กับทองคำเซียนอย่างแน่นอน
เพียงแต่ว่าในกระบวนการนี้ทักษะเต๋าของเขาไม่ได้มีความเปลี่ยนแปลง เขายังคงไม่สามารถทะลวงเข้าสู่ความเป็นอมตะได้!
สิ่งนี้ทำให้สือฮ่าวเสียใจอย่างสุดซึ้ง เขาถอนหายใจเบาๆ
อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ไม่รู้สึกหดหู่อีกต่อไป เขาอายุเท่าไหร่ เขาฝึกฝนมานานแค่ไหนแล้ว? เวลาในการฝึกฝนของเขาสั้นเกินไปจริงๆ
ในเก้าสวรรค์สิบพิภพไม่เคยมีผู้สูงสุดอายุต่ำกว่าห้าร้อยปีมาก่อน ดังนั้นจึงมีโอกาสน้อยที่จะเป็นผู้อมตะที่แท้จริงภายใต้อายุเท่านี้
สายฟ้าแลบและฟ้าร้องกลิ้งไปในเหวสายฟ้า มังกรคร่ำครวญพยัคฆ์คำราม สถานที่แห่งนี้ไม่ธรรมดา
สือฮ่าวยืนนิ่ง เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ ในทะเลสายฟ้ามีมังกรแท้จริงหลายตัวเคลื่อนที่ไปมา ต่อสู้อย่างดุเดือด
เขาตกตะลึง แท้จริงแล้วมันคือวิญญาณสายฟ้าทั้งสามที่เผชิญหน้ากับมังกรแดง
สิ่งนี้ทำให้เขาตกใจอย่างมาก วิวัฒนาการของวิญญาณสายฟ้านั้นรุนแรงจริงๆตอนนี้พวกมันมีลักษณะเป็นมังกร ดูแข็งแกร่งและทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ
“พวกมันดูตัวใหญ่เท่านั้น นี่ไม่ใช่ร่างที่แท้จริงของพวกมัน” สือฮ่าวพูดกับตัวเอง ถ้าวิญญาณสายฟ้ามีขนาดใหญ่ขนาดนั้นจริงๆ พวกมันจะน่ากลัวขนาดไหนกันนะ?
สิ่งเหล่านี้ ปกติแล้วด้วยความยาวขนาดเท่าต้นแขนพวกมันก็มีความแข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่ออย่างยิ่ง!
แน่นอนว่าหลังจากได้ยินเสียงคำรามขณะที่สือฮ่าวเข้ามาใกล้ วิญญาณสายฟ้าทั้งสามก็เปิดเผยร่างดั้งเดิมของพวกมัน
พวกมันทั้งหมดมีความยาวประมาณหนึ่งจ้าง ร่างกายทั้งหมดสั่นไหวด้วยแสงที่เย็นเฉียบ ปรากฏขึ้นต่อหน้าสือฮ่าว
“ดูเหมือนว่าพวกเจ้าทั้งสามจะได้รับประโยชน์มากทีเดียว” สือฮ่าวพูดพร้อมกับถอนหายใจ
มันเป็นเวลาเพียงสามทศวรรษเท่านั้น แต่วิญญาณสายฟ้าก็เติบโตขึ้นอย่างมาก นี่เป็นสถานที่แห่งความโชคดีตามธรรมชาติของมัน
“ถ้าเราต่อสู้กันจนตายจริงๆแขนเดียวของข้าก็บดขยี้พวกมันจนตายได้!” มังกรแดงกล่าว
“ขอบเขตการบ่มเพาะของเจ้าสูงกว่าพวกมัน แน่นอนว่าเจ้าต้องทำได้อยู่แล้ว” สือฮ่าวใช้มือลูบศีรษะของมังกรแดง
“ในอนาคต พวกมันยังสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ เมื่อสองปีที่แล้ว วิญญาณสายฟ้าทั้งสามกินสระสายฟ้าเข้าไปจริงๆ” มู่ชิงกล่าว เขาค่อนข้างอิจฉาใครจะได้รับผลประโยชน์มากที่สุดที่นี่? เห็นได้ชัดว่ามันเป็นวิญญาณสายฟ้า!
ในตอนที่พวกมันแข็งแกร่งขึ้นเพียงเท่านี้ก็ไม่กินเพียงของเหลวสายฟ้าที่อยู่ภายใน แม้กระทั่งภาชนะบรรจุที่ถูกเรียกว่าสระสายฟ้าพวกมันก็ยังกินลงท้องไปได้!