บทที่ 142: หน้ากับใจไม่ลงรอยกัน
กลุ่มใหญ่ทั้งสี่ถูกเย่เซิงเพียงคนเดียวคุกคาม สีหน้าของผู้นำทั้งสี่ต่างมืดหม่น พวกมันทั้งอับอาย โกรธแค้น ไม่เต็มใจ อารมณ์ต่าง ๆ มากมายผสมปนเปกันจนแทบจะระเปิด แต่พวกมันก็ไม่กล้าลงมือ เย่เซิงเป็นคนที่พูดคำไหนคำนั้น แถมกองทหารเซียนเทียนทั้งห้าสิบนายยังทำให้พวกมันหวาดหวั่นจนอธิบายไม่ถูก “เป็นความผิดของไอ...