ตอนที่ 1311+1312 ไม่ต้องการสิ่งนั้น

ตอนที่ 1311 ไม่ต้องการสิ่งนั้น

“โจวจุนหมินเจอนางเก๋อโดยบังเอิญในหมู่บ้านที่ห่างไกลและยากจน นางเก๋อถูกขายให้กับครอบครัวที่มีรูปร่างแคระแกร็นในฐานะภรรยาของพี่น้องสามคน ดูเหมือนว่าเธอจำใครไม่ได้เลย พี่น้องสามคนนั้นล่ามเธอด้วยสายจูงสุนัขตลอดทั้งวัน โจวจุนหมินได้ยินจากเพื่อนบ้านว่านางเก๋อตั้งท้องได้เกือบสองเดือนแล้ว”

ดวงตาของลู่ชิงสีมืดลง “นางเก๋อถูกขายให้พี่น้องทั้งสามคนโดยผู้นำท้องถิ่น เธอเป็นบ้าหลังจากอยู่ในน้ำมือของพวกเขา ตอนที่โจวจุนหมินพบเธอ เธอจำเขาไม่ได้เลย โจวจุนหมินหาโอกาสคุยกับเธอตามลำพัง เขาเรียกเธอว่านางเก๋อ เธอดิ้นรนราวกับว่าเธอเห็นผี แต่เธอไม่สามารถวิ่งหนีได้เพราะมีสายจูงผูกติดอยู่ เธอจึงขุดหลุมและพาตัวเองเข้าไปในหลุม เห็นแบบนั้นโจวจุนหมินจึงถอยออกมาเพื่อไม่ให้เป็นจุดดึงดูดความสนใจของคนอื่น ด้วยสภาพจิตใจของนางเก๋อ อาจเป็นเรื่องยากที่จะหาที่อยู่ของเก๋อเหวินเหวินพบ”

“แย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ”

เจียงเหยาพูดไม่ออก “เธอกับเก๋อเหวินเหวินถูกขายโดยชายคนเดียวกันหรือเปล่าคะ”

“เรายังไม่รู้เรื่องนี้” ลู่ชิงสีกล่าว “เรายังไม่พบชายที่พาเธอไป จึงยังไม่แน่ใจ”

พวกเขาไม่สามารถแยกแยะความเป็นไปได้ที่ชายคนนั้นคิดว่านางเก๋อและเก๋อเหวินเหวินเป็นภาระสำหรับเขา จึงตัดสินใจที่จะจากพวกเขาไป แน่นอนว่าชายคนนี้อาจขายนางเก๋อและเก๋อเหวินเหวิน

อย่างไรก็ตาม ลู่ชิงสีไม่เข้าใจสิ่งที่นางเก๋อ ประสบในช่วงครึ่งปีนั้นที่เปลี่ยนคนปกติดีให้กลายเป็นคนวิกลจริตได้?

โจวจุนหมินตรวจสอบและรู้ว่านางเก๋อบ้าอยู่ก่อนแล้ว ก่อนที่จะไปอยู่กับพี่น้องทั้งสามคนนั้น แล้วใครบังคับให้เธอเข้าสู่สถานการณ์นั้น

หากเป็นคนค้ามนุษย์ คนปกติจะไม่บ้า ราคาของคนปกติจะสูงกว่าผู้หญิงบ้ามาก

เจียงเหยาถาม “เราควรแจ้งให้จ่าเก๋อรู้เกี่ยวกับเรื่องของนางเก๋อไหมคะ เพราะเธอเป็นอดีตภรรยาของเขา”

ลู่ชิงสีส่ายหน้า “ตอนนี้ยังไม่จำเป็น นางเก๋ออยู่ในสภาพที่เลวร้ายเช่นนี้ มันไม่มีประโยชน์ที่จะแจ้งให้จ่าเก๋อรู้ในตอนนี้ เขาแต่งงานและมีครอบครัวใหม่ไปแล้ว ไม่น่าเป็นไปได้ที่เราจะเอาเธอกลับมาได้ นอกจากนี้โจวจุนหมินกำลังดูแลเธออยู่ เราไม่สามารถทำให้ศัตรูรู้ตัวได้ ให้นางเก๋ออยู่ที่นั่นต่อไปก่อน”

ลู่ชิงสีไม่คิดว่านางเก๋ออยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเลย ความจริง จ่าเก๋ออยู่ในสภาพที่น่าสมเพชเสียยิ่งกว่า เขาต้องสูญเสียอนาคตและแม้กระทั่งลูกสาวของเขา หากไม่ใช่เพราะความเห็นแก่ตัวและความเย่อหยิ่งของนางเก๋อ เขาจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้หรือเปล่า

จ่าเก๋อทนเธอมาตลอด แต่เธอไม่พอใจกับชีวิตของเธอ

หลังจากพักผ่อนในโรงแรมเป็นเวลาสองชั่วโมง ลู่ชิงสีก็ลากเจียงเหยาไปรอบ ๆ เมื่อ เพื่อป้องกันไม่ให้เธอคิดมาก บางครั้งเขาก็ปลอบโยนเธอด้วยการพาเธอไปซื้อเสื้อผ้าสองสามชิ้น และบางครั้งเขาก็ปลอบเธอด้วยการซื้อเครื่องประดับให้เธอ เนื่องจากเธอยังไม่อยู่ในอารมณ์ปกติ เขาจึงปล่อยให้เธอเลือกของขวัญสองสามชิ้นเพื่อนำกลับไปให้ครอบครัวของเธอ จากนั้นเจียงเหยาก็จดจ่อกับการหาอะไรทำ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอซื้อของเสร็จแล้ว เจียงเหยาก็กลับมาที่โรงแรม และจ้องมองไปที่หน้าต่างฝรั่งเศสบานใหญ่อย่างว่างเปล่า

เมื่อลู่ชิงสีสังเกตเห็น เขาเดินไปหาเจียงเหยา ดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งข้างเธอ เขากล่าวว่า “พักแต่หัวค่ำเถอะ บางทีพรุ่งนี้เช้าเราจะแวะไปเที่ยวที่ไหน”

__

ตอนที่ 1312 การเปลี่ยนแปลงยา

“ฉันไปก่อนดีกว่า” เจียงเหยาลุกขึ้นยืนทันที จมูกของเธอชนเข้ากับหน้าอกของลู่ชิงสี โดยไม่ตั้งใจ เธอทำหน้ามุ่ย แตะจมูกที่แดง มองไปยังลู่ชิงสี แตะตบหน้าอกของเขา “คุณทำจากเหล็ก จากหินหรืออย่างไร”

“เจ็บเหรอ”

หัวใจของลู่ชิงสีปวดร้าวเมื่อเห็นจมูกของเธอแดง “คุณอายุเท่าไหร่ ทำไมถึงยังสะเพร่า”

เขายกมือขึ้นลูบปลายจมูกของเธอก่อนจะถามเธออีกครั้ง “คุณอยากไปตอนนี้เลยไหม? แต่คนอื่น ๆ ในโรงพยาบาลคงกำลังพักผ่อนอยู่?”

เจียงเหยากล่าวว่า “ฉันจะไปโรงพยาบาลเพื่อหาหมอที่จะทำการผ่าตัดให้เธอในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องการดูแผนการผ่าตัดและยาที่พวกเขาใช้ ฉันต้องการเปลี่ยนยาของฉันให้กับเธอ บางทีมันอาจจะทำให้เธอมีโอกาสรอดชีวิตมากขึ้น”

นั่นคือสิ่งเดียวที่เธอทำได้ แน่นอนว่าหากเธอเข้ารับการผ่าตัด อัตราความสำเร็จสูงก็จริง แต่ก็ไม่ 100%

คงจะดีถ้าเธออยู่กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา แต่ถ้าคุณผู้หญิงเฉิงเกิดเสียชีวิตบนโต๊ะผ่าตัด ก็หมายความว่าเป็นความผิดของเธอที่ทำให้หญิงสูงวัยเสียชีวิต ระบบการแพทย์จะกระตุ้นโปรแกรมทำลายล้างตัวเอง

แม้ว่าคุณผู้หญิงเฉิงจะเป็นแม่แท้ ๆ ของเธอ แต่เจียงเหยาก็ไม่อาจเสี่ยงชีวิตเพื่อเธอได้

เธอยังมีครอบครัวที่รักเธอ และเธอยังมีลู่ชิงสี คุณผู้หญิงเฉิงไม่ใช่สมาชิกในครอบครัวเพียงคนเดียวที่เธอต้องดูแลในโลกใบนี้

ทุกคนในตระกูลเจียง ตระกูลลู่ ล้วนมีความสำคัญต่อเธอมากกว่าคุณผู้หญิงเฉิง

ดังนั้น การให้ยาที่เหมาะแก่คุณผู้หญิงเฉิงจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเธอ

ลู่ชิงสีไม่ได้ถามเจียงเหยาว่าเธอได้ยามาจากไหน เมื่อเขาได้ยินเธอพูดอย่างนั้น เขาก็ลุกขึ้นหยิบเสื้อโค้ตและผ้าพันคอให้เธอ เขาช่วยเธอสวมมันก่อนที่จะสวมเสื้อโค้ตของเขา พวกเขานั่งแท็กซี่ไปที่โรงพยาบาล

เจียงเหยารู้สึกง่วงเล็กน้อย เมื่อพวกเขามาหาหมอผ่าตัดให้กับคุณผู้หญิงเฉิงที่จะเกิดขึ้นในวันรุ่งขึ้น หลังจากนั้นแพทย์ส่วนใหญ่ก็เลิกงานแล้ว

อย่างไรก็ตาม เมื่ออาจารย์เฉิงได้ยินว่าเจียงเหยาต้องการแทรกแซง เขาคิดว่าเจียงเหยาคือเทวแพทย์ เขาจัดการให้หมอนำตัวส่งโรงพยาบาลทันที

แม้ว่าเจียงเหยาจะยังเด็ก แต่อาจารย์เฉิงเชื่อว่าผู้อาวุโสเหลียงจะไม่โกหกเขา หากผู้อาวุโสเหลียงบอกว่าเจียงเหยาคือเทวแพทย์ เธอก็ต้องเป็นอย่างนั้น

นอกจากนี้ อาจารย์เฉิงยังรู้สึกว่าเจียงเหยาไม่มีเหตุผลที่จะทำร้ายภรรยาของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่รู้ว่าเจียงเหยาเป็นลูกสาวของภรรยาของเขาซึ่งเกิดเมื่อ 20 ปีที่ผ่านมา โดยปกติแล้ว อาจารย์เฉิงจึงไว้ใจเจียงเหยามากขึ้น

ระหว่างรอหมอคนอื่น ๆ มารวมตัวกัน อาจารย์เฉิงยืนอยู่ข้าง ๆ และเฝ้าดูเจียงเหยาและหมอที่มาถึงหารือเกี่ยวกับแผนการผ่าตจัดและยาบางอย่าง เนื่องจากเจียงเหยาพูดไม่ภาษาท้องถิ่นของที่นี่ไม่ได้ ลู่ชิงสีจึงรับหน้าที่เป็นล่าม แปลภาษาให้กับเธอ

อาจารย์เฉิงมองดูขณะที่คิ้วของทั้งคู่ขมวดและผ่อนคลายอยู่พักหนึ่ง ในไม่ช้าทั้งสองฝ่ายก็เริ่มโต้เถียงกันไม่หยุด

“คุณผู้หญิง คำขอของคุณไร้สาระ เรามียาทุกชนิดในโรงพยาบาล และเราได้เตรียมไว้ล่วงหน้า คุณบอกว่าคุณจะเปลี่ยนยาเป็นยาที่คุณเตรียมมาเหรอ คุณมีใบรับรองยาของคุณไหม”

พวกหมอไม่พอใจที่ถูกเรียกตัวมาที่โรงพยาบาลกลางดึก อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่กล้าแสดงความโกรธเพราะอาจารย์เฉิงอยู่ที่นั่น

หมอรู้สึกโกรธมากเมื่อได้ยินว่ามีหญิงสาวต้องการหารือเกี่ยวกับรายละเอียดการผ่าตัดกับพวกเขา โชคดีที่การสนทนาค่อนข้างน่ายินดีเพราะพวกเขารู้ว่าหญิงสาวคนดังกล่าวเป็นหมอ เธออาจจะเป็นหมอที่มีความรู้เชี่ยวชาญมากด้วยซ้ำ คำถามแต่ละข้อของเธอแทงใจของเหล่าหมอมาก