876 - แย่งอาหารจากปากเสือ
876 - แย่งอาหารจากปากเสือ
“สิ่งมีชีวิตชนิดนี้คืออะไร?” เย่ฟ่านสนใจในสิ่งนี้
เห็นได้ชัดว่าผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ในรถศึกคันนั้นก็ตายไปแล้วเช่นกัน และดูเหมือนว่าวิญญาณของเขาจะเป็นวิญญาณของสิ่งมีชีวิตระดับเทพ
“สือจงอวี้วิญญาณของเจ้ามีเวลาเหลืออีกตั้งห้าร้อยปี เส้นตายยังอีกยาวไกล เจ้าจะมาแย่งชิงกับเราเพื่ออะไร?” วิหคขนสีเขียวคำรามด้วยความโกรธ
เย่ฟานรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง เพียงเสียงคำรามของวิหคตัวนี้ก็แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งที่มากกว่าครึ่งเซียนทั่วไปหลายเท่า
อย่างไรก็ตามมันดูเหมือนจะมีความหวาดกลัวต่อผู้ที่อยู่ในรถศึกโบราณคันนั้นอย่างยิ่ง
ดวงตาของเย่ฟ่านร้อนแรง ซากศพสีม่วงภายในรถศึกดูเหมือนจะมีค่ามากกว่าไขกระดูกมังกรด้วยซ้ำ
หากเขาสามารถทำลายวิญญาณที่อยู่ข้างในและนำซากศพนี้ไปศึกษาพลังของเขาจะทะลวงขอบเขตใหญ่กลายเป็นผู้สูงสุดได้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นเพียงความคิดที่ไม่สามารถทำได้จริง ต่อให้เขามีความแข็งแกร่งทัดเทียมกับครึ่งเซียนไปแล้วก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ข้างในได้
“อายุขัยของมันเหลือเพียงห้าร้อยปีเท่านั้น หากไม่สามารถทะลวงขั้นกลายเป็นผู้อมตะที่แท้จริงได้วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของมันก็จะสลายไป และเมื่อนั้นรถศึกโบราณคันนี้รวมทั้งซากศพที่อยู่ข้างในก็จะกลายเป็นสมบัติระดับปราชญ์ที่สมบูรณ์” เย่ฟ่านวิเคราะห์อย่างรอบคอบ
“สมบัตินี้จะเป็นของใครก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของคนผู้นั้น” ลิงยักษ์ขนสีเงินกล่าวอย่างเย็นชาพร้อมกับกระแทกกำปั้นเข้าหารถศึกในทันที
บูม!
โฮก!
ในเวลาเที่ยงคืน ทันใดนั้นเสียงคำรามของมังกรก็ดังก้องในท้องฟ้าและพิภพ มันแผ่ขยายออกไปไกลหลายร้อยลี้ภายใต้ดวงจันทร์ยามค่ำคืนที่สดใส ภูเขาทั้งลูกเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
ไกลออกไปเหนือภูเขาขนาดใหญ่มีแสงสีเงินที่เต็มไปด้วยปราณมังกรพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมทั้งดึงดูดแสงดาวและแสงจันทร์ให้เชื่อมโยงเข้าด้วยกัน
“เข้าใจแล้ว ที่แท้วิญญาณมังกรในภูเขาฉินหลิงแห่งนี้ยังมีชีวิตอยู่และสามารถเคลื่อนที่ไปมาได้ตามใจตัวเอง ในวันนี้ดูเหมือนว่าผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าก็ได้เห็นฉากที่น่าอัศจรรย์และคิดว่าเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมต่อการลงมือนั่นเอง”
สิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังหลายตัวพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกันในทันที พวกมันไปถึงด้านหน้าของยอดเขาหลักพร้อมทั้งลงมือโจมตีคู่ต่อสู้อย่างรวดเร็ว
“บูม”
ภูเขาสูงตระหง่านนี้แตกออกและล้มลงกับพื้น หากพวกมันไม่ควบคุมพลัง ภูเขาทั้งลูกจะกลายเป็นเพียงผงธุลีอย่างแน่นอน
มีถ้ำมังกรอยู่ด้านล่างของภูเขา แสงสีฟ้าทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ราวกับหมอกในอากาศปราณมังกรล้นออกมา
“อย่างที่คาดไว้ เส้นเลือดมังกรที่แข็งแกร่งนี้มีความสามารถในการหลบหลีกการจู่โจมทุกชนิด เป็นไปได้หรือไม่ที่ข้าจะแย่งชิงมันมาจากพวกเขา” เย่ฟ่านกล่าวกับตัวเอง
“ปัง” “ปัง”...
ยักษ์ทั้งห้าต่อสู้กันเองและภายในรัศมีสิบลี้ภูเขาทั้งหมดเป็นเหมือนเศษกระดาษภายใต้อำนาจของพวกมัน
เย่ฟ่านรู้สึกหวาดกลัว สิ่งมีชีวิตเหล่านี้แข็งแกร่งกว่าที่เขาคาดคำนวณไว้มาก เพียงแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ส่องสว่างออกมาก็เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของพวกมันดูเหมือนจะใกล้เคียงกับชายชราผู้บ้าคลั่งอย่างยิ่ง
ในขณะนั้นดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของเย่ฟ่านจ้องมองไปยังแสงสีเขียววูบวาบซึ่งน่าจะเป็นที่ตั้งของของเหลวศักดิ์สิทธิ์ซึ่งมีกลิ่นหอมไหลซึมออกมาตลอดเวลา
“ไขกระดูกมังกรคุณภาพสูงนั้นเหนือกว่าไขกระดูกมังกรสีม่วงที่ข้าเคยเห็นมาก่อน”
กลิ่นหอมแรงของมันทะลุทะลวงเข้าไปในกระดูกผู้คน
“นี่เป็นสมบัติล้ำค่าจริงๆ ของเหลวศักดิ์สิทธิ์หกหยดนี้มีค่าเท่ากับของเหลวศักดิ์สิทธิ์สามสิบหกหยดที่ข้าเคยได้รับ”
หัวใจของเย่ฟานขยับ ดวงตาของเขาเป็นประกายในขณะที่ยักษ์ทั้งห้ากำลังต่อสู้กันเอง
เย่ฟานไม่ลังเลอีกต่อไป เขาใช้ทักษะของปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์เพื่อเปลี่ยนรูปร่างของตัวเองและร่างกายของเขาก็จมลงไปในดินอย่างรวดเร็ว
เย่ฟ่านกลั้นหายใจพร้อมทั้งเคลื่อนไหวไปข้างหน้าก่อนจะเข้าสู่ถ้ำมังกรอย่างเงียบเชียบ ในขณะนั้นมือสีทองของเขาหยิบเหลวศักดิ์สิทธิ์หกหยดออกไปทันที
“โฮก!”
ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าคำรามด้วยความโกรธ พวกมันไม่เคยคิดมาก่อนว่าในขณะที่กำลังต่อสู้กันเองอยู่นั้นจะมีใครบางคนกล้าแย่งชิงสมบัติของพวกมันออกไปโดยตรง
เย่ฟ่านเคลื่อนไหวได้เร็วมาก ร่างของเขาเปลี่ยนเป็นกระแสแสงที่มุดลงไปในดิน ในเวลานี้หากเขาถูกจับตัวได้รับรองว่าจะเป็นความตายที่น่าสังเวชที่สุดอย่างแน่นอน
“บูม”
แสงศักดิ์สิทธิ์บดขยี้พื้นดินอย่างต่อเนื่องและถ้ำที่เย่ฟ่านเพิ่งขุดขึ้นมาก็พังทลายลงอย่างรวดเร็ว
“มันชั่วร้ายมาก”
เย่ฟ่านเปลี่ยนสีหน้าพร้อมทั้งออกแรงเคลื่อนไหวด้วยความเร็วอย่างถึงที่สุด ทักษะของปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์ถูกนำมาใช้อย่างเต็มประสิทธิภาพและร่างกายของเขาก็เคลื่อนผ่านชั้นดินราวกับสายฟ้า
“ปัง”
รังสีของพลังงานสีม่วงบดขยี้ภูเขาขนาดใหญ่นับสิบลี้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว พื้นปฐพีถูกแยกออกจากกันอย่างเด็ดขาดภูเขาหลายสิบลูกบนพื้นดินถูกเขย่าให้กลายเป็นที่ราบราวกับแผ่นดินไหวครั้งใหญ่
“แค่กๆ”
เย่ฟ่านพ่นเลือดสีทองออกมาเต็มปาก ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสทันที
โชคดีที่หลังจากการโจมตีครั้งนี้ พลังงานสีม่วงไม่สามารถติดตามทักษะการเคลื่อนไหวของสวรรค์ได้ทัน ไม่เช่นนั้นชีวิตของเขาจะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน
“รีบไล่”
นักบวชเฒ่ายังคงไล่ตามมาด้วยความโกรธ ในขณะเดียวกันภาพธรรมะของพระพุทธรูปขนาดใหญ่นั้นมีความเร็วมากกว่าเขาถึงสิบเท่า
“โอม”
พระพุทธรูปสีทองเปิดพระหัตถ์อันใหญ่โตมโหฬารและกระแทกไปข้างหน้า เส้นเลือดของแผ่นดินพังทลายอย่างรุนแรงและทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางทางอยู่นั้นก็ถูกบดขยี้จนหมดสิ้น
เย่ฟ่านกระอักเลือดออกมาคำโต อวัยวะภายในทั้งห้าของเขาได้รับบาดเจ็บ แม้กระทั่งกระดูกเซียนที่แข็งแกร่งของเขาก็ยังมีรอยแตกหัก
เขาตกใจมาก ภาพธรรมของพระพุทธรูปนี้มีพลังมหาศาล ถึงแม้ร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งกว่าผู้สูงสุดทั่วไปก็ยังยากที่จะประคองตัวเองไม่ให้เสียชีวิตได้
เย่ฟ่านไม่กล้าหยุด ผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ข้างหลังทำให้เขารู้สึกได้ถึงอันตรายที่กำลังมาถึง พวกเขาแข็งแกร่งเกินกว่าจะรับมือได้
“อุ๊บ!”
เย่ฟ่านถูกลมสีม่วงกระแทกเข้าใส่แผ่นหลัง เขากระอักเลือดอีกครั้งแต่ฝีเท้าของเขายังคงมุ่งมั่นอยู่เช่นเดิม
“ปัง”
แสงสีทองกระแทกแผ่นหลังของเย่ฟ่านในแนวนอน รอยแตกปรากฏขึ้นที่กระดูกสันหลังของเขา และรอยร้าวเกิดขึ้นในที่อื่นๆการรวมกันของกฎและพลังนี้เป็นทักษะที่ทรงพลังมากที่สุดของนิกายพุทธ
…
เย่ฟ่านจ่ายด้วยราคาที่หนักหนาสาหัสเพื่อแย่งอาหารออกจากปากเสือ และในที่สุดเขาก็สามารถเร่งความเร็วสูงสุดจนหลบหนีออกจากการไล่ล่าของยอดฝีมือเหล่านั้นได้
เมื่อหลุดพ้นจากอันตรายเย่ฟานก็สาปแช่งอย่างไม่สิ้นสุด ร่างกายศักดิ์สิทธิ์ของเขาเกือบจะถูกทำลาย และเขาไม่รู้ว่ากระดูกหักไปกี่ชิ้น
ในเวลานี้เขาสูญเสียพลังชีวิตไปกว่าครึ่งแล้ว และหากร่างกายของเขาไม่แข็งแรงจริงๆเขาคงกลายเป็นกองเลือดไปโดยสิ้นเชิง
เย่ฟ่านกลืนปากน้ำพุศักดิ์สิทธิ์เข้าไปทันที จากนั้นพลังของเขาก็เริ่มเดินไปในแนวทางที่อันเหมียวอี้เคยสอน
เลือดสีทองภายในทะเลแห่งความทุกข์กระจายไปยังทิศทางของกระดูกที่แตกร้าว และมันกินเวลาหนึ่งชั่วยามก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้น กระดูกทั้งหมดกลับมาเชื่อมต่อกันอีกครั้ง
ภายในหม้อขนาดเล็กที่ทำจากหยกขาว ไขกระดูกมังกรหกหยดม้วนขึ้น ทุกหยดมีลักษณะคล้ายดวงตาของมังกรและมีขนาดเทียบเท่าผลลำไย เพียงการปรากฏตัวของมันก็ทำให้เกิดความผิดปกติในบรรยากาศแล้ว
“ไขกระดูกชนิดนี้ไม่ธรรมดา หนึ่งหยดมีค่ายิ่งกว่าต้นกำเนิดบริสุทธิ์หลายล้านจิน มันเป็นของคุณภาพสูงที่หายาก คราวนี้แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บแต่ก็เป็นการลงทุนที่คุ้มค่าอย่างยิ่ง”
เย่ฟ่านดีใจ แม้ว่าเขาเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด แต่การเก็บเกี่ยวนั้นยิ่งใหญ่มาก แก่นแท้หายากสองสามหยดเหล่านี้ประเมินค่าไม่ได้
ไม่นานหลังจากนั้น เขากลับไปที่หุบเขาตะวันออกของนิกายตระกูลฉินและพักผ่อนอย่างเงียบๆเพื่อทำให้ร่างกายของตัวเองกลับสู่จุดสูงสุด
ครึ่งเดือนต่อมา เย่ฟ่านออกจากด่านฝึกฝน ร่างกายของเขาถูกห้อมล้อมด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์และทุกตารางนิ้วภายในเลือดเนื้อล้วนมีความแข็งแกร่งที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
เขาบินลึกเข้าไปในเทือกเขาฉินหลิง สังเกตภูมิประเทศของภูเขาและแม่น้ำโดยต้องการค้นหาบางสิ่งบางอย่างที่เทียบเท่ากับยาเซียนอีกครั้ง
สองวันต่อมา เย่ฟ่านได้ยินเสียงฟ้าร้อง เสียงดัง ภูเขาสั่นสะเทือน และมันก็มาจากระยะไกล
“เมฆมืดมนในท้องฟ้าสีคราม นี่คือ... มีคนกำลังข้ามภัยพิบัติ”
เขาตกใจ มีคนจำนวนไม่มากที่จะก้าวข้ามภัยพิบัติในโลกนี้ เขาบินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและมีความคาดหวังในใจอย่างยิ่ง
ที่ด้านหน้าของยอดเขาแห่งนั้นมีแผ่นจารึกโบราณที่เขียนไว้ด้วยอักขระเก่าแก่สามตัว “บ่อฮั่วเซียน”
“สถานที่จุติของจักรพรรดิชิง?”
บ่อฮั่วเซียนเป็นตำนานที่หลายคนบอกว่ามันไม่มีอยู่จริง เพราะไม่เคยมีใครพบเห็นมันมาก่อน อย่างไรก็ตามเย่ฟ่านกลับมีโอกาสได้สัมผัสมันด้วยตนเอง
“ใครกำลังข้ามภัยพิบัติ?”
