ตอนที่ 28 การตัดสินใจของเฉินชิงหลวน

ตำแหน่งคุ้น ความรู้สึกคุ้น

ซูสือมองมือขวาเขาและจากนั้นก็ใบหน้าของเฉินชิงหลวน

“นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด..”

“เช่นนั้น ทำไมเจ้ายังไม่รีบเอามือออก?!”

ใบหน้าของเฉินชิงหลวนซีดและมีสีแดงเล็กน้อยที่ปลายหูนาง

นางบาดเจ็บสาหัสจนนางใช้พลังแทบทั้งหมดไปกับการเคลื่อนไหวก่อนหน้า และตอนนี้ยังมีความเจ็บปวดมาจากหน้าอก การหายใจนางจึงยิ่งยาก

นางอดรู้สึกกลัวไม่ได้

นางเสียพลังปราณทั้งหมดและเหมือนปลาบนเขียง ถ้าซูสืออยากทำอะไรนางจริง นางจะไม่สามารถต่อต้านได้เลย

เฉินชิงหลวนไม่กลัวตาย

แต่นางจะรักษาความบริสุทธิ์ไว้ได้ไงในเมื่อนางไม่มีพลังพอจะฆ่าาตัวตาย

"แค่ก"

ซูสือค่อยๆขยับมือและพูด"ข้าไม่ได้ตั้งใจ มือขวาข้ามันขยับไปเอง*"

".."

พอเห็นว่าเขาไม่ขยับอะไร หัวใจที่เต้นกระหน่ำของนางก็เบาลง

นางขุดตัวอยู่ตรงมุม กัดริมฝีปากและลดหัวเงียบๆ ต่างจากสีหน้าโกรธก่อนหน้า นางให้ความรู้สึกน่าสงสาร

ซูสือเกาหัว

อีกฝ่ายจู่ๆก็สงบ เขายังไม่ชิน

"ถ้าข้าอยากทำอะไรเจ้า ข้าคงทำไปตอนเจ้าหมดสติ แล้ว เจ้าไม่ต้องห่วง"

ซูสืออธิบาย

เฉินชิงหลวนกระซิบ"แต่ข้าได้ยินว่าพวกลักพาตัวมีหลายประเภท บางคนก็..ตื่นเต้นตอนผู้หญิงสู้คืน"

ซูสือไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

ทั้งหมดนี้ไร้สาระสิ้นดี

ไม่น่าแปลกที่นางจะเงียบมาก มันเพราะนางกลัวว่าเขาจะทำเรื่องต่ำทรามกับนาง?

"ไม่งั้น ทำไมเจ้าถึงไม่ฆ่าข้า?"

เฉินชิงหลวนไม่เข้าใจ

ตัดสินจากการต่อสู้ ซูสือไม่ใช่คนใจดี และถ้านางไม่หลอมร่างกายด้วยปราณกระบี่ตั้งแต่เด็ก นางคงตายไปแล้ว

สำหรับเพื่อตัณหา?

ตอนนี้ที่นางไร้พลังต่อต้าน มันดูเหมือนไม่จำเป็นสำหรับเขาที่ต้องแกล้งเป็นคนดี

"ข้าไม่สนว่าเจ้าจะอยู่หรือตาย"

ซูสือมองออกไปนอกหน้าต่าง"ข้าแค่ไม่อยากให้นางเสียใจ"

ร่างของหญิงสาวในชุดขาวปรากฏในหัวเขา

สำหรับจ้านชิงเฉิง อารมณ์ของซูสือซับซ้อนมาก

บนผิวเผิน จ้านชิงเฉิงเหมือนนางฆ่าเขา แต่จริงๆแล้ว มันคือซูสือที่ใช้นาง

เขาใช้นางเพื่อผลักดันเนื้อเรื่อง เพื่อให้ตายภายใต้คมกระบี่นาง

แต่ตอนแผนล้มเหลว เขาสารภาพรักกับนาง เพื่อเปลี่ยนแผนและเริ่มต้นชีวิตใหม่

และจ้านชิงเฉิงละ?

เด็กสาวแสนืบ้อคนนั้นเชื่อเขามากและดูเหมือนจะชอบเขาจริงๆด้วย

ดวงตาของซูสือเบิกกว้างประดุจดาว เต็มไปด้วยความอบอุ่น

พอเห็นหน้าตาอ่อนโยนของเขา ซึ่งเมหือนคนละคนจากก่อนหน้า เฉินชิงหลวนก็เหมือนฝันกลางวัน

"สาว?"

"ถึงกับทำให้มารร้ายแบบเจ้าแสดงสีหน้าเช่นนั้น ข้าเดาว่านางต้องเป็นคนพิเศษ"

"แต่มันเกี่ยวอะไรกับข้า?"

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เฉินชิงหลวนมีความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้

มารคนนี้..

ไม่ดูเหมือนจะเป็นคนชั่วอย่างที่คิด?

แต่นางก็รีบส่ายหัวไล่ความคิดพวกนั้นไป

สำนักมารทั้งหมดก็เหมือนๆกัน พวกมันจะเชื่อใจได้ไง?

มันต้องเพราะข้าอ่อนแอเกินไปจึงมีจิตใจอ่อนแอเช่นนี้

เฉินชิงหลวนฟื้นคืนท่าทางและดวงตาก็กลายเป็นเย็นชา

ซูสือจับเชือก มัดมือมัดเท้านางไว้แน่นอีกครั้ง พูดอย่างไม่แยแส"เจ้าควรลบจิตสังหารของเจ้าซะ"

"เพื่อนาง ข้าจะให้โอกาสเจ้า แต่นี่คือโอกาสเดียว"

"ถ้าเจ้ากล้าเผยจิตสังหารสักนิดอีก ข้าจะหักคอเจ้าโดยไม่ลังเล"

เฉินชิงหลวนหลั่งเหงื่อเย็น ราวกับนางตกเป็นเป้าโดยอสูรร้าย!

นางหน้าแดงและลดหัว ไม่กล้ามองซูสืออีก

"เอาละ"

หลังซูสือมัดนาง เขาก็นำเม็ดยาออกมาและป้อนเข้าปากนาง"กินซะ แล้วแผลเจ้าจะหายเร็วขึ้น เมื่อแผลเจ้าหาย เชือกนี้คงรั้งเจ้าไว้ไม่ได้ แล้วเจ้าก็ไปซะ"

เฉินชิงหลวนเปิดริมฝีปากและกลืนเม็ดยาไป

นางไม่กลัวว่าอีกฝ่ายจะให้ยาพิษกับนาง เพราะมันไม่จำเป็น

เม็ดยาละลายในปากนางและกระแสอบอุ่นก็ไหลทั่วตัวนาง ตันเถียนที่แห้งเผือดของนางค่อยๆดูดซับพลัง และแก้มก็เริ่มฟื้นคืนสีเลือด

"เจ้าเป็นใคร?"

เฉินชิงหลวนเงียบไปนานและถาม

ซูสือพูด"แม่ทัพมารแห่งสำนักยักษ์มารขุมนรก ผู้ดูแลเมืองเฟิงซา ซูสือ"

"ซูสือ"

เฉินชิงหลวนลอบท่องชื่อในใจ

"ซูสือ เจ้าทำร้ายข้าแต่เจ้าก็ช่วยข้าไว้ ข้าจะถือว่าเราไม่มีอะไรติดค้างต่อกัน"

"แต่เจ้าทำเรื่องชั่วร้ายกับข้าซ้ำๆ ข้าจะจำไว้!"

นางกัดฟันขาว

ความบริสุทธิ์ของนางสำคัญต่อนางเสียยิ่งกว่าชีวิต

ซูสือไม่คิดฟังให้เปลืองหู๔

พอเห็นสายตาดื้อรั้นของอีกฝ่าย ซูสือก็เกิดอารมณ์อยากแกล้ง

เขาโน้มตัวไปใกล้หูนางและกระซิบ"แม้ผู้ตรวจการหลวงเฉินจะปากแข็ง แต่ก็ยังมีส่วนนุ่มอยู่นะ"

"อะ ไอคนโรคจิต!"

"ขะ..ข้าจะกัดเจ้าให้ตาย!'

พอเห็นว่านางกำลังจะคลั่งอีกครั้ง ซูสือก็รีบวิ่งหนีออกไป

หน้าอกของเฉินชิงหลวนพองขึ้นยุบลงด้วยความโกรธและอาย

"สารเลว!'

"ซูสือ สักวัน ข้าจะจับเจ้ามัดเช่นกัน!"

นางโกรธจนกลิ้งไปมาเหมือนหนอน และลงเอยด้วยการเจ็บแผล

"อึก เจ็บ เจ็บ"

..

ซูสือยืนนอกประตู ฟังเสียงคำรามกราดเกรี้ยวด้านในและส่ายหัว

"เสือสาวตนนี้น่าเร้าใจเกินไป"

"เดิมข้าตั้งใจจะเก็บนางไว้ทำแต้ม แต่มันดูเหมือนข้าควรอยู่ให้ห่างจากนาง"

จากนั้น คำสั่งก็ดัง

[หัวใจของเฉินชิงหลวนเปลี่ยนไป ทำให้เกิดการตัดสินใจครั้งใหย่ที่ส่งผลต่อโครงเรื่องต่อไป ได้รับห้าแต้ม]

[โปรดทำดีต่อไป]

ซูสือ"????"