บทนำ
“เฮอะ~ ไม่นึกเลย่วาจะโดนลูกศิษย์ตัวเองเล่นแบบนี้. นายนี่มันตัวปัญหาจริงๆเลยนะยูจิคุง *แค่ก*
ชายผมสีขาวนอนเลือดท่วมตัวอยู่บนพื้นขณะที่พึมพำออกมาเบาๆ.
“เซนเซย์...”
ข้างๆเขานั้นมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังยืนร้องไห้อยู่. ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยสักสีดำและมันค่อยๆจางหายไปอย่างช้าๆ.
เขากัดฟันขณะที่สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด.
“ทุกอย่างเป็นความผิดของผมเองครับ. อาจารย์คงไม่จบแบบนี้ถ้าไม่เอาแต่ห่วงร่างของผม.”
หลังจากที่ยูจิถูกบังคับให้กลืนห้านิ้วสุดท้ายในทีเดียว, สุคุนะก็เข้ายึดร่างของยูจิ.
โชคดีที่โกโจ ซาโตรุ ผู้ใช้ไสย์เวทย์ที่แกร่งที่สุดหนีออกมาจากผนึกได้ทัน.
สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นก็คือการต่อสู้อันดุเดือดของโกโจและสุคุนะที่ทำให้ทั่วทั้งโตเกียวราบเป็นหน้ากลอง.
ผลลัพธ์ของการต่อสู้ครั้งนี้ก็คือ....สุคุนะเป็นฝ่ายพ่ายไป. เขาได้ถูกกำจัดออกจากร่างยูจิตลอดไปแล้ว, จำนวนคำสาปในญี่ปุ่นก็จะลดลงอย่างมาก. แต่ถึงแม้ผลลัพธ์จะออกมาสวยงามเพียงใด ยูจิก็รับมันไม่ได้.
เพราะในขณะที่สุคุนะใช้พลังทั้งหมดเพื่อหวังจะฆ่า, โกโจกลับต้องยั้งมือเอาไว้เพราะไม่อยากฆ่าลูกศิษย์ของตน.
เหตุนี้โกโจจึงกำลังบาดเจ็บปางตายขนาดว่าวิชาผกผันใดๆก็รักษาเขาไม่ได้.
“ฮ่าๆ *แค่ก* จำที่เธอถามครูได้ไหมตอนที่กลืนนิ้วที่สองเข้าไปน่ะ?”
ยูจิพยักหน้าพร้อมกับหลับตาลง. “ผมถามครูว่าใครจะชนะระหว่างครูกับสุคุนะ”
“ฮะ~ ครูบอกแล้วไง? ครูชนะแน่ๆ.”
หลังจากกล่าวเสร็จ โกโจซาโตรุ, ผู้ใช้ไสย์เวทย์ที่แกร่งที่สุดก็ปิดตาลง. แม้จะสิ้นใจไปแล้วแต่เขาก็ยังยิ้มอยู่.