ตอนที่ 371

ตอนที่ 371

การผลิตหมวกเสมือนจริงรุ่นที่สองนั้นง่ายมาก ตามการประเมินของหม่าจุนฮ่าว มันควรจะแล้วเสร็จเมื่อสองสามวันก่อน

แม้ว่าจะใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการสร้างปัญญาประดิษฐ์หลักสองเวอร์ชันที่ปรับแต่งได้ในช่วงเวลาดังกล่าว แต่เวลานั้นก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเขาและคนอื่นๆ

สาเหตุของความล่าช้าส่วนใหญ่เป็นเพราะหลิวหมิงอวี่ต้องใช้วัสดุระดับอุตสาหกรรมเมื่อ 100 ปีก่อน ซึ่งเพิ่มความยากลำบากเล็กน้อยในการผลิตหมวกเสมือนจริงรุ่นที่สอง

จุดที่ยากที่สุดจุดหนึ่งเกิดจากปัญหาการเชื่อมต่อของคลื่นสมองของหมวกเสมือนจริง ซึ่งเกี่ยวข้องกับโลหะผสมไทเทเนียมเจอร์เมเนียมสังเคราะห์ใหม่ซึ่งส่วนใหญ่ทำจากไทเทเนียมเจอร์เมเนียมเป็นหลัก

โลหะผสมเจอร์เมเนียมไททาเนียมใหม่เอี่ยมนี้มีฟังก์ชั่นพิเศษ เช่น ทนต่ออุณหภูมิสูงและทนต่อการกัดกร่อน และเกือบบรรลุถึงการนำยิ่งยวดที่อุณหภูมิห้อง

ในตอนเริ่มต้น ส่วนใหญ่จะใช้ในสถานที่ที่มีความต้องการพิเศษ เช่น การบิน ในอวกาศ พลังงานนิวเคลียร์ และเรือเดินสมุทร

ต่อมาผู้ก่อตั้ง Mirae Technology Co., Ltd. ได้ค้นพบโดยบังเอิญว่าตัวรับคลื่นสมองที่ทำจากโลหะผสมไททาเนียม-เจอร์เมเนียมสามารถรับสัญญาณคลื่นสมองได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ด้วยเหตุนี้ผู้ก่อตั้ง Mirae Technology จึงประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนจากช่างเทคนิคเสมือนจริงธรรมดาไปเป็นบริษัทที่มีเทคโนโลยีเสมือนจริงที่สมบูรณ์แบบยิ่งกว่า

มันเริ่มต้นในปี 2060 หลังจากนั้นไม่ถึงห้าปี Future Technology Co., Ltd. ได้กลายเป็นบริษัทเทคโนโลยีที่มีชื่อเสียงระดับโลกด้วยเทคโนโลยีเสมือนจริงที่ใช้โลหะผสมไททาเนียม-เจอร์เมเนียม

และโลหะผสมไททาเนียม-เจอร์เมเนียมนี้เรียกอีกอย่างว่า "โลหะคลื่นวิทยุ"

"โลหะคลื่นวิทยุ" ได้รับการขนานนามว่าเป็นหนึ่งในสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของศตวรรษที่ 21 ในปี 2100

เนื่องจากไม่มีโลหะคลื่นวิทยุ จึงเป็นไปได้ที่จะตระหนักถึงเทคโนโลยีเสมือนจริงที่มนุษย์หวังไว้ และเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องอื่นๆ ไม่สามารถพัฒนาได้

กว่าห้าสิบปีที่ผ่านมาโลหะคลื่นวิทยุมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในด้านอื่น ๆ และโลหะคลื่นวิทยุยังคงหาซื้อได้ง่ายมาก

แต่เมื่อ 100 ปีที่แล้ว โลหะคลื่นวิทยุดูเหมือนจะไม่ได้รับการพัฒนา เวลาในการพัฒนาน่าจะประมาณปี 2040 เขาจำเวลาไม่ได้ที่แน่นอน แต่แน่นอนว่าเมื่อร้อยปีที่แล้วไม่มีโลหะคลื่นวิทยุอย่างแน่นอน

หากไม่มีโลหะคลื่นวิทยุ จะสร้างหมวกเสมือนจริงรุ่นที่สองได้อย่างไร ไม่เพียงแต่หมวกเสมือนจริงรุ่นที่สองเท่านั้น ตราบใดที่เป็นอุปกรณ์ที่ใช้การควบคุมคลื่นวิทยุ จำเป็นต้องใช้โลหะคลื่นวิทยุนี้

เฉพาะเครื่องรับที่ทำจากโลหะคลื่นวิทยุเท่านั้นที่สามารถรับคลื่นวิทยุของมนุษย์ได้โดยมีค่าดีเลย์เกือบเป็นศูนย์

อาจกล่าวได้ว่าการประดิษฐ์โลหะคลื่นวิทยุเป็นรากฐานที่สำคัญสำหรับเทคโนโลยีเสมือนจริง

จะทำอย่างไรถ้าไม่มีโลหะคลื่นวิทยุ?

นับตั้งแต่การถือกำเนิดของโลหะคลื่นวิทยุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ Future Technology ได้แสดงความรุ่งโรจน์ ราคาของโลหะคลื่นวิทยุซึ่งมีราคาแพงมากอยู่แล้ว ก็เพิ่มขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า

หลายคนพยายามใช้โลหะผสมอื่นแทน แต่หลังจากผ่านไปหลายปีก็ยังไม่มีใครคิดค้นวัสดุที่เหมาะสมกว่าโลหะคลื่นวิทยุ

แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว แต่ก่อนมันเคยมีราคาแพงเนื่องจากมีความต้องการสูง ตอนนี้มีคนไม่มากในโลก ดังนั้นจึงไม่มีใครต้องการสิ่งเหล่านี้

หม่าจุนฮ่าวไม่รู้ว่าเจ้านายของเขาวางแผนจะสร้างหมวกเสมือนจริงรุ่นที่สองจำนวนเท่าใด แต่ถึงแม้จะจำเป็น แต่อุปกรณ์จำนวนมากก่อนหน้านี้ที่แยกส่วนประกอบโลหะผสมของคลื่นวิทยุภายในก็เพียงพอแล้ว

หม่าจุนฮ่าวพูดถึงหมวกเสมือนจริงรุ่นที่สองเพียงหนึ่งเดียวที่ไม่สามารถทำจากวัสดุเมื่อ 100 ปีที่แล้ว

หลิวหมิงอวี่พยักหน้าและถามว่า “คุณมีวิธีในการทำโลหะคลื่นวิทยุหรือไม่?”

เขาไม่ได้วางแผนที่จะสร้างหมวกเสมือนจริงรุ่นที่สองในโลกนี้ มิฉะนั้น เขาจะไม่ให้หม่าจุนฮ่าวและคนอื่นๆ เตรียมภาพวาดการออกแบบ ตามความคิดของเขา เขาจะดำเนินงานนี้ในโลกแห่งความเป็นจริง

ประการแรก โลกแห่งความจริงมีประชากรจำนวนมากและแรงงานหาง่ายกว่า ประการที่สอง วัตถุดิบหลักสำหรับโลหะคลื่นวิทยุนั้นหาง่ายกว่า และประการที่สาม คือความปลอดภัยมีมากกว่า

มีซอมบี้จำนวนมากที่นี่และค่อนข้างลำบากในการค้นหา โลหะคลื่นวิทยุที่พบในที่นี่ยังคงพัฒนาต่อไป

หม่าจุนฮ่าวส่ายหัว “ไม่ครับ ผมรู้แค่ว่าวัตถุดิบหลักของโลหะผสมของคลื่นวิทยุคือไททาเนียมและเจอร์เมเนียม และไม่ทราบวัสดุเสริมอื่นๆ” แม้ว่าจะทราบส่วนประกอบโดยประมาณของโลหะคลื่นวิทยุ แต่อัตราส่วนของวัสดุแต่ละชนิดจะแตกต่างกัน และจะมีปฏิกิริยาที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เพียงแค่รู้ว่าวัสดุทั้งสองนั้นไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

“อ่า ไม่ใช่ว่าถึงฉันจะไม่ใช้หมวกกันน็อคเสมือนจริงรุ่นที่สองและใช้หมวกกันน็อคเสมือนจริงรุ่นที่สี่ล่าสุด ฉันก็จะเจอปัญหานี้ใช่ไหม” หลิวหมิงอวี่อดไม่ได้ที่จะอุทาน สถานการณ์นี้เป็นไปไม่ได้เลย

เขาคิดว่าเขาแค่ต้องเขียนแบบการออกแบบ และทีละขั้นตอนเพื่อให้ภาพวาดเข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริง การพัฒนาจึงสามารถทำได้

อย่างไรก็ตาม หมวกเสมือนจริงนี้ไม่ใช่รางวัลของระบบ หากเป็นรางวัลระบบจะมีข้อมูลครบถ้วนและสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้น

ในเวลานี้ นักวิจัยอ้วนๆ คนหนึ่งยืนขึ้นและพูดว่า “บอสครับ จริงๆ แล้วเกี่ยวกับสูตรของโลหะคลื่นวิทยุ ผมเคยเห็นมันในฟอรัมมีสูตรและวิธีการผลิตที่สมบูรณ์อยู่ในนั้นด้วย”

หลิวหมิงอวี่ มีความสุขมาก จากนั้นเขาก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย “เคยเห็นมันบนอินเทอร์เน็ต แต่ตอนนี้ไม่มีอินเทอร์เน็ตแล้ว จะหาข้อมูลนี้ได้อย่างไร?”

นักวิจัยรู้สึกผิดหวังและพูดว่า “ขอโทษครับบอส ผมไม่สามารถช่วยคุณได้”

“ไม่เป็นไร ลองคิดดูว่าที่อื่นอาจมีสูตรสำหรับทำโลหะคลื่นวิทยุหรือเปล่า อย่าเพิ่งยอมแพ้” หลิวหมิงอวี่ปลอบโยนพวกเขา

ทันใดนั้น ดูเหมือนว่าหม่าจุนฮ่าวจะคิดอะไรบางอย่างได้และพูดว่า “เเซียวหลี่ได้เห็นสูตรและวิธีการผลิตโลหะคลื่นวิทยุในฟอรัม จึงควรเป็นช่วงสิทธิบัตรของโลหะคลื่นวิทยุจบแล้ว แล้วที่ใด มีข้อมูลครบถ้วนที่สุด ที่นั้น ต้องมีข้อมูลเหล่านี้แน่นอน”

“คุณหมายถึงห้องสมุดเหรอ?” หลิวหมิงอวี่กล่าวอย่างไม่แน่ใจ

หม่าจุนฮ่าวดีดนิ้วและพยักหน้า “ใช่ ตั้งแต่การประดิษฐ์โลหะคลื่นวิทยุ ระยะเวลาสิทธิบัตรได้ผ่านไปแล้ว ดังนั้น สูตรและวิธีการผลิตโลหะคลื่นวิทยุจึงมีอยู่ในอินเทอร์เน็ต ห้องสมุดเป็นสถานที่ที่มีข้อมูลครบถ้วนสมบูรณ์ที่สุด อย่างแน่นอน และขอยืนยันว่าห้องสมุดได้รวบรวมเอกสารนี้ไว้แน่นอนเช่นกัน”

หลิวหมิงอวี่พยักหน้าและยิ้ม “ดูเหมือนว่าจะมีเหตุผลอีกข้อหนึ่งที่ต้องไปที่ห้องสมุด”

เดิมที เขาวางแผนว่าเขาไม่สามารถหาวิธีสร้างโลหะคลื่นวิทยุได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงทำการวิจัยแบบลองผิดลองถูก

วิเคราะห์ส่วนประกอบของโลหะอย่างง่าย โฟกัสอยู่ที่การควบคุมโลหะสังเคราะห์และลำดับการปล่อยโลหะ

แต่เมื่อถึงจุดนั้น การมีสูตรผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปอยู่ในมือ การย้อนกลับทำได้ง่ายกว่าการทำใหม่ตั้งแต่ต้น