ตอนที่ 19: ข้อตกลงกับนานาโอะ
หลังจากจบการสอนและนักเรียนก็เริ่มแยกย้ายแล้ว,
“คุณโกโจ ซาโตรุ ช่วยอยู่ก่อนค่ะ”
อิเสะ นานาโอะเรียกหาโกโจก่อนที่เขาจะเดินจากไปพร้อมกับฮินาโมริและคนอื่นๆ.
โกโจหยุดเดินแล้วยักไหล่ “พวกนายเดินไปกันก่อนเลย. ขอตัวไปคุยกับสาวสวยแป๊บ”
เขาโบกมือให้พร้อมยิ้มก่อนจะค่อยๆเดินเข้าไปหานานาโอะช้าๆ.
“หวัดดี~ หวัดดีครับ! มีเรื่องอะไรให้รับใช้ครับ?”
นานาโอะขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอสงสัยว่าพวกอัจฉริยะนี่พูดแปลกๆเหมือนกันทุกคนรึป่าว.
“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณโกโจ. ชั้นเรียกคุณมาก็เพราะสงสัยบางอย่าง. คุณช่วยร่ายคาถาที่ชั้นเพิ่งแสดงให้ดูไปได้ไหมคะ?” เธอชี้ไปที่เป้ายิง.
เธอสงสัยจริงๆว่าเขาสามารถทำได้เหมือนที่รายงานบอกไว้หรือไม่.
“โอ้?” โกโจเอียงหัวครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มกว่าออกมา “ได้แน่นอนอยู่แล้วครับ. แต่ทำไมผมต้องทำด้วย?”
น้ำเสียงทะเล้นของเขาหายไปพร้อมๆกับท่าทีที่จริงจังขึ้น.
แม้ว่าเขาจะยิ้มอยู่ แต่นานาโอะก็รู้สึกได้เลยว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น.
มันทำให้เธอประหลาดใจจนถามไปว่า “ชั้นทำให้คุณไม่พอใจเหรออคะ?”
“ฮึ่ม...” เขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะส่ายหัว แล้วตอบไปว่า “ไม่, โทดที. สงสัยผมจะอ่อนไหวไปหน่อยน่ะ”
เขาไม่ใช่ลิงในละครสัตว์ที่มีไว้ให้สาธารณะดู. ชั่วชีวิตของเขา เขาได้เจอคนที่ทำท่าแบบนี้มานักต่อนักแล้ว และเขาก็เกลียดมันด้วย แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจอะไรผิดไปในตอนนี้.
เขารวบรวมพลังวิญญาณแล้วควบแน่นมันเป็นบอลไฟน้อยๆขึ้นมาบนนิ้วของเขาเพื่อทำให้บรรยากาศดีขึ้น “ผมไม่รังเกียจหรอกนะที่จะแสดงให้สาวๆสวยๆดู แต่ผมก็อยากได้อะไรตอบแทนหน่อยๆด้วย”
นานาโอะพยักหน้า “คุณต้องการอะไรคะ? แต่ขอเตือนไว้ก่อนนะว่าชั้นไม่มีเงินติดตัวเยอะหรอกนะ”
“อ่อ ไม่ใช่ปัญหาหรอกครับ. ผมไม่ได้ต้องการเงินของคุณ”
“แล้วอะไรคะ?”
เขายกผ้าปิดตาขึ้นมาเล็กน้อยแล้วยิ้มหล่อๆให้ “ที่ผมอยากได้น่ะ...”
“ถ้าคุณพูดอะไรบ้าๆเช่น ผมอยากได้คุณล่ะก็ – ชั้นตบคุณแน่ค่ะ”
เธอขึงขังเสียจนรอยยิ้มของโกโจเหยเกไป. “คุณรู้ได้ไงเนี่ย?”
นานาโอะถอนหายใจออกมาแล้วส่ายหัว. เธอโดนมุกแบบนี้มาบ่อยจากหัวหน้าของเธอ. ยิ่งไปกว่านั้นเธอได้สาบานแล้วว่าจะไม่ขอมีความสัมพันธ์ใดๆ. เธอไม่อยากเป็นผู้หญิงอีกคนที่ทำให้คนที่เธอรักต้องเสียใจเพราะคำสาปของตระกูลอิเสะ.
“ถ้างั้น คุณต้องการอะไรเพื่อแลกกับการแสดงพลังของคุณให้ดู?”
“เห้อ~” โกโจถอนหายใจออกมาก่อนจะเอาผ้าปิดตาออกทั้งหมด “คุณนี่ไม่สนุกเลย แต่ก็ช่างเถอะ. ผมไม่ได้พูดเล่นนะที่บอกว่าอยากได้คุณ. แต่จริงๆแล้ว...”
เขาเล็งไปทางเป้าแล้วพึมพำออกมา “วิถีทำลายที่31 ชัคกาโฮะ”
ลำแสงเปลวไฟที่แข็งแกร่งเหมือนครั้งแรกที่นานาโอะร่ายพุ่งออกไปจากนิ้วของเขา.
เขาหันหลังให้ระเบิดแล้วยิ้มกว้างออกมา “ผมอยากได้วิชา ความรู้และทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ. ได้ไหมครับ?”
พอมองชายที่อยู่ข้างหน้าเธอ เธอก็รู้สึกเย็นวาบขึ้นมาและอดสงสัยไม่ได้.
เขาแกร่งได้แค่ไหนกัน? เขาจะแกร่งได้อีกหรือเปล่า?
เธอตอบไปโดยไม่คิด “ชั้นจะสอนทุกอย่างที่ชั้นรู้ให้คุณเอง”
เธอรู้ว่าความสงสัยของเธออาจนำไปสู่ปัญหาทีหลัง แต่เธอก็ไม่อยากปล่อยโอกาสสอนอัจฉริยะแบบเขาไป.
บางทีเธออาจจะได้เป็นคนสร้างผู้ที่ใช้วิถีมารระดับสุดยอดก็ได้.
