บทที่ 403 ศัตรูที่ไม่สามารถต้านทานได้ (ฟรี)
บทที่ 403 ศัตรูที่ไม่สามารถต้านทานได้
ลึกเข้าไปในป่า กลิ่นเลือดกระจาย และสิ่งสกปรกสีดำปกคลุมไปด้วยชั้นของสีน้ำตาลแดง ซากศพวางอยู่ในถิ่นทุรกันดาร มองดูตกตะลึง
“ทีมอื่น...”
ลีเส้าหยวน เคยเห็นคนตายมาก่อนและเคยฆ่าคนมาก่อน อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยเห็นศพกองพะเนินเหมือนภูเขาลูกเล็กๆ มีความรู้สึกน่าขยะแขยง และเขาเกือบจะอาเจียน
การแสดงออกของศพเหล่านี้ไม่เจ็บปวด บางคนถึงกับมีรอยยิ้มบนใบหน้า พวกเขาไม่ได้ตระหนักว่าพวกเขาเสียชีวิตแล้ว
คนที่ฆ่าพวกเขาเห็นได้ชัดว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญ
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เย่สวี่ ก็คิดถึงคำพูดของชายที่เรียกตัวเองว่า เจียงเฉิน
“อีกหนึ่งชั่วโมงเราก็มาถึงวงเวทสุดท้ายแล้ว”
การแสดงออก ของ เซี่ยหยูหัว เคร่งขรึม ดูเหมือนว่าเนื่องจากขนาดของเขตปลอดภัย พวกเขาได้พบศพมากขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างทาง แต่พวกเขาไม่เห็นแม้แต่คนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่
ราวกับว่ามีใครบางคนได้เคลียร์ศัตรูสำหรับพวกเขาโดยเฉพาะ
บรรยากาศเงียบลงและบรรยากาศที่ผ่อนคลายเดิมถูกขัดจังหวะอย่างสมบูรณ์
“ไปกันเถอะ เราต่อสู้มาจนถึงตอนนี้ ทั้งหมดสำหรับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้ไม่ใช่เหรอ?”
เย่สวี่ หัวเราะทันที ไม่ว่า เจียงเฉิน จะคิดอะไรอยู่ มันก็ไม่เพียงพอสำหรับเจียงเฉินที่จะเอาชนะเขาได้?
"ใช่." ทุกคนเห็นด้วยอย่างพร้อมเพรียง สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
เส้นทางของการต่อสู้เต็มไปด้วยอันตรายและอุปสรรคเสมอ และชีวิตและความตายถูกกำหนดโดยสวรรค์ เหมือนกับที่ เย่สวี่ พูด นี่คือการต่อสู้!
หากใครมีความคิดที่จะเล่น โดยไร้กังวล และคนๆ หนึ่งจะไม่รู้สึกถึงการไหลของเวลาเลย อย่างไรก็ตาม ถ้าใครเป็นเหมือน เย่สวี่ ที่คอยเฝ้าระวังและสอดแนมอยู่ตลอดเวลา สองชั่วโมงก็เหมือนกับความทุกข์ทรมานในกระทะน้ำมัน
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะทรมานแค่ไหน เมื่อ เย่สวี่ เห็น เจียงเฉิน อีกครั้ง การทรมานนี้ก็จบลงอย่างสมบูรณ์
“ข้านั่งนับนิ้วตั้งนานเพื่อรอเจ้า” ใบหน้าของ เจียงเฉิน แสดงออกถึงความสุข ราวกับว่าเขาได้พบกับเพื่อนเก่าในบ้านเกิดของเขา แต่ เย่สวี่ ไม่คิดอย่างนั้น
“เจ้าฆ่าพวกเขาที่เหลือเหรอ?”
ยิ่งเดินก็ยิ่งตกใจ มีเพียงเก้าทีมที่เหลืออยู่บนแผนที่ไม่นานมานี้ แต่มันกลายเป็นสามทีมในทันที
กล่าวอีกนัยหนึ่ง นอกจาก เย่สวี่ และ ลีเส้าหยวน ก็ไม่มีใครอีกแล้ว
เย่สวี่ ไม่พบใครเลย ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้ว เจียงเฉิน เป็นคนฆ่าพวกเขา
"ใช่." เจียงเฉิน ดูเหมือนจะไม่สามารถมองเห็นความกลัวในสายตาของ เย่สวี่ เขาพูดด้วยอารมณ์ว่า "โลกนี้ไม่คุ้มกับความพยายามขนาดนั้น ดังนั้นข้าจึงส่งพวกเขาไป"
เย่สวี่ มองไปที่ดวงตาที่จริงจังและจริงใจของเขาและทันใดนั้นก็รู้สึกว่าเขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ
มันไม่ได้อวดดีและไม่ได้แสดงให้เห็นว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน เพียงแต่เขารู้สึกว่าการใช้ชีวิตมันเหนื่อยมาก
“มาสู้กับข้าให้ตายไปข้างสิ”
ทันใดนั้น เจียงเฉิน ก็ขจัดความโศกเศร้าของเขาออกไป เขามองไปที่ เย่สวี่ และกล่าวว่า "ถ้าเจ้าชนะ เจ้าจะสามารถได้รับตำแหน่งใน คงหลิงเต๋อ"
เย่สวี่ กำลังจะพูดเมื่อเขาเห็นแสงจ้าขึ้นจากพื้นเท้าของเขา นอกเหนือจากเขาแล้ว ทุกคนก็ถูกโยนออกจากวงกลม แม้แต่ ฮันยี่ก็ไม่สามารถต้านทานพลังนี้ได้
เย่สวี่ มองไปที่ เจียงเฉิน และได้ยินเขาพูดว่า "นี่เป็นรูปแบบที่สืบทอดมาจากยุคโบราณ มันเป็นของใช้ครั้งเดียว ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้เว้นแต่ข้าจะสั่งให้พวกเขาเข้ามา โอ้ใช่ ข้าเกรงว่า คนที่ชื่อ ฮันยี่เป็นระดับเทพ "
เจียงเฉิน ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพึมพำกับตัวเอง“ข้าเกรงว่าในโลกนี้จะมีตระกูลไม่มากนักที่สามารถสร้างเทพได้ มีเพียงตระกูลโจว, หว่าน, ฟาง และ ถังและเมื่อเร็ว ๆ นี้ ตระกูล ถัง ต้องการเปิดเส้นทางใหม่สู่ชนชั้นสูง มีเพียงตระกูล โจวและตระกูล ฟาง เท่านั้นที่สามารถทำได้ ส่วนตระกูล หว่าน เพื่อเปิดป่าพรรพกาล ย่อมไม่มีเวลามาทำเรื่องแบบนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นตระกูล โจว หรือตระกูล ฟาง ก็เป็นไปไม่ได้ ที่จะส่งเทพมาอยู่ข้างกายเจ้า อย่าบอกนะว่า...”
เขาเปิดเผยท่าทางประหลาดใจและมองไปที่ เย่สวี่ ด้วยความสนใจอย่างมาก “เจ้าสกัดกั้นผลงานของพวกเขา?”
เย่สวี่ ยิ่งกลัวมากขึ้น
เขาไม่ได้คาดหวังว่า เจียงเฉิน จะค้นพบ ภูมิหลัง ของ ฮันยี่ได้ เพียงแค่ชำเลืองมอง และเขาก็ไม่ได้คาดหวังว่า เจียงเฉิน จะฉลาดมากจนสามารถวิเคราะห์สถานการณ์ทั้งหมดได้อย่างชัดเจน
เมื่อเห็น เหยากวงและคนอื่นๆ ถูกดึงออกจากเซฟโซนและถูกปิดกั้น ฮันยี่ ต้องการใช้พลังแห่งอาณาเขตของเขาเพื่อทำลายมัน แต่เขาไม่คิดว่าพลังวิญญาณที่ประสบความสำเร็จตลอดเวลาจะสูญเสียพลังวิญญาณไป ในขณะนี้!
เจียงเฉิน มองมาที่เขาและส่ายหัว “แม้ว่าผู้สร้างเทพจะเกิดมาพร้อมกับ 'ตัวตน' ที่ทรงพลัง แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่ ดูเหมือนว่าจะทรงพลัง แต่ในความเป็นจริง นักรบที่เข้าสู่ระดับอนัตตาสามารถเอาชนะเขาได้”
เย่สวี่ รู้สึกว่า เจียงเฉิน เริ่มรับมือได้ยากขึ้นเรื่อยๆ คู่ต่อสู้ของเขาวิเคราะห์สถานการณ์อย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว เขากลัวว่าตอนนี้เขาไม่สามารถพึ่งฮันยี่ได้
แม้ว่าวงเวทสุดท้ายยังไม่ปรากฏ แต่ถ้า เย่สวี่ ไม่ได้ทำอะไร คนที่เหลือที่ไม่สามารถเข้าไปในเขตปลอดภัยจะถูกกำจัดออกไปอย่างแน่นอน
“เจ้าใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อต่อสู้กับข้า?” เย่สวี่ เงยหน้าขึ้นและ พูด ว่า
“ถูกต้องแล้ว ข้า...”
ก่อนที่ เจียงเฉิน จะพูดจบเขาก็ถูก เย่สวี่ ขัดจังหวะ เขาพูดอย่างเย็นชา “ขอโทษ ข้าไม่มีเวลาฟังเรื่องไร้สาระของเจ้า ข้ารีบ!”
ใบหน้าของ เจียงเฉิน ไม่มีความโกรธ เขายิ้มจาง ๆ แต่ดวงตาของเขากลับลึกและลึกขึ้น “เช่นนั้นเจ้าก็ต้องเตรียมตัวตาย”
เสียงกรอบแกรบ
ทันใดนั้นเสียงใบไม้ที่ร่วงหล่นลงสู่พื้นก็ดังขึ้น จู่ๆ คนสองคนที่อยู่ตรงกลางวงกลมก็ขยับตัว!
การเคลื่อนไหวที่สะอาดและเรียบร้อยดูเหมือนจะได้รับการปรับให้เหมาะสม เย่สวี่ หรี่ตาลง ด้วยอาณาเขตของเขา เขาแทบจะมองไม่ทันการเคลื่อนไหวของ เจียงเฉิน เลย
จากซ้าย ไป ขวา? หรือ...
แสงของใบมีดแทงเข้าไปในดวงตาของ เย่สวี่ เขาไม่มีเวลาคิดก่อนจะขดตัวเป็นลูกบอลแล้วกลิ้งไปข้างหลัง
"แกวก!"
เสื้อผ้าบนหน้าอกของเขากลายเป็นแถบผ้าทันทีและลอยลงมา อย่างไรก็ตาม ก่อนที่แถบผ้าจะตกลงมา เขาเห็นดาบเลื่อนไปครึ่งหนึ่งในอากาศ แสงเย็นผ่าครึ่ง พลังดาบไม่ได้ช้าลงเลยและบินไปเหมือนลม
เป้าหมายนี้คือ เย่สวี่ ซึ่งกลิ้งอยู่บนพื้นและยังไม่ได้ยืนขึ้น!
โดยไม่ลังเลเลย เย่สวี่ ยกดาบเก้าสวรรค์ขึ้นมาทันที ดาบทั้งสองประสานกันและยิงพลังวิญญาณอันทรงพลังออกไป มันพัดหญ้ารอบๆ ตัวเขา กวาดล้างพื้นที่ว่างเปล่าที่มีแต่ดิน!
พลังอันแข็งแกร่งตามดาบศักดิ์สิทธิ์เก้าสวรรค์ และ เย่สวี่ รู้สึกราวกับว่าหน้าอกของเขาถูกกดทับจนเขาไม่สามารถหายใจได้ แม้ว่าเขาจะปิดกั้นดาบไว้ ในขณะที่ร่างกายทั้งหมดของเขาถูกกดลงกับพื้น หากไม่ใช่เพราะว่าเขาแข็งแกร่งกว่า เจียงเฉิน เขาก็จะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ อย่าว่าแต่โจมตีเลย!
เจียงเฉินมองเย่สวี่ ในขณะนี้ ดวงตาของเขาดูวาววับด้วยแสงสีแดงเข้ม ร่างกายของเขาเปล่งออร่าที่ไม่เร็วหรือช้า เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สูงกว่าเล็กน้อย “ข้าได้ระงับความแข็งแกร่งของข้าไปถึงระดับที่ห้าของ ทลายรูปขันธ์แล้ว เจ้ามีแค่นี้เหรอ?”
แม้ว่าเขาจะรอดจากการตามล่า เย่สวี่ ก็ไม่เคยอยู่ในสภาพที่น่าสงสารเช่นนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับ เจียงเฉิน ที่มีความแข็งแกร่งที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ เขาเป็นเหมือนหมาป่าโดดเดี่ยวที่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง!
ถึงอย่างนั้น เย่สวี่ ก็มีความภาคภูมิใจในตัวเอง การถูก เจียงเฉิน ปราบปรามทำให้เขารู้สึกโกรธในใจ
“เกี่ยวอะไรกับเจ้า!?”
ทันทีที่เสียงของเขาจางหายไป เงาอันงดงามก็โผล่ออกมาจากด้านหลังเขา เป็นมังกรเงินก็เปิดเขี้ยวกระหายเลือดของมัน!
(*สวัสดีค่ะทุกคน ผู้แปลเห็นว่าเรื่องนี้ไม่ค่อยมีคนติดตามอ่าน ดังนั้นจะดรอปเป็นการชั่วคราว หากมีคนต้องการอ่านต่อ เพียงคุณติดต่อแอดมินให้แจ้งผู้แปล ผู้แปลจะกลับมาแปลต่ออีกครั้งค่ะ เรื่องนี้ไม่ได้เท เพียงแต่ไม่มีคนอ่านจึงจำเป็นต้องดรอปชั่วคราว จนกว่าจะมีคนติดต่อแอดมิน ขอบคุณค่าOz)
