ตอนที่ 364
ตอนที่ 364
ประตูสแตนเลสของวิลล่าถูกสึกกร่อนแต่มีตัวล็อคอยู่
ดูเหมือนว่าจะไม่มีซอมบี้อยู่ในวิลล่า
วิลล่านี้น่าจะใช้เป็นที่พักตากอากาศ คนรวยเหล่านั้นอาจกลับมาที่นี่ได้เฉพาะในช่วงวันหยุดเท่านั้น
แต่อาจเป็นเพราะนี่คือการล็อคแบบอิเล็กทรอนิกส์ ไม่สามารถตัดสินง่ายๆ ว่ามีคนอยู่ข้างในจากการล็อคประตูหรือไม่
หลิวหมิงอวี่ผลักประตูเล็กน้อย
ครึก
ประตูขึ้นสนิมส่งเสียงแต่ไม่ได้ถูกผลักให้เปิด
หลิวหมิงอวี่ผลักประตูแรงขึ้นแต่ประตูก็ยังไม่เปิด
แม้ว่าประตูจะเป็นสนิมแต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเปิดประตูแบบนี้
หลิวหมิงอวี่สังเกตเห็นเศาแก้วที่ผนังด้านข้าง นี่เป็นมาตรการที่หลายคนใช้เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้คนปีนขึ้นไปบนกำแพง
อันที่จริงมาตรการประเภทนี้มีไว้เพื่อป้องกันไม่ให้คนดีใช้สำหรับคนที่อยากเข้าไปจริงๆ เศษแก้วพวกนี้ไม่มีประโยชน์เลย
“เธอรออยู่ที่นี่ ใส่ใจกับสภาพแวดล้อม ฉันจะคลานเข้าไปเปิดประตูให้”หลิวหมิงอวี่กล่าวเบาๆ
หลังจากพูดจบก่อนที่เย่ชิงซวนจะตอบได้เขาพบสถานที่ที่ช่องว่างของแก้วที่ใหญ่ขึ้นเล็กน้อยถอยกลับไปสองสามก้าวเข้าหาปีนขึ้นไปบนกำแพงกระโดดอย่างแรงและลงจอดได้อย่างสมบูรณ์แบบ
มาที่ประตูวิลล่าอย่างรวดเร็วตัวล็อคประตูอยู่ด้านนอกทั้งหมดและต้องการกุญแจในการเปิดเพียงสะบัดจากด้านในประตูก็เปิดออก
“บอสคุณน่าทึ่งมาก” การกระทำต่อเนื่องของหลิวหมิงอวี่ทำให้เย่ชิงซวนชื่นชม
“เข้ามาเร็ว ระวังความปลอดภัยตรวจดูซอมบี้รอบๆ ด้วย” หลิวหมิงอวี่สั่งเบาๆ
อันที่จริงหากมีซอมบี้อยู่ในวิลล่าแห่งนี้ก็มีเหตุผลว่าเสียงรถของเขาในตอนนี้น่าจะดึงดูดพวกมันได้แต่หลิวหมิงอวี่่ไม่พบร่องรอยของซอมบี้เลย
“บอสกรุณารอสักครู่ฉันสามารถตรวจสอบได้ว่ามีซอมบี้อยู่ในนั้นหรือไม่” เย่ซิงซวนคิดขึ้นมาทันทีว่าไม่เพียงแต่ทักษะของเธอจะควบคุมซอมบี้ได้เท่านั้นแต่เธอยังสามารถตรวจสอบได้ว่ามีซอมบี้อยู่รอบๆหรือไม่
“เกิดอะไรขึ้น จะตรวจสอบได้อย่างไรว่ามีซอมบี้อยู่ข้างใน” หลิวหมิงอวี่หยุดและถามด้วยความสงสัย
“ที่จริงมันเป็นแบบนี้เมื่อตอนเข้าสู่สภาวะควบคุม ฉันสามารถสัมผัสได้ถึงสถานการณ์โดยรอบหากมีซอมบี้อยู่รอบๆ จุดไฟจะเปล่งออกมาเพื่อที่ฉันจะได้ยืนยันได้ว่ามีซอมบี้อยู่ภายในหรือไม่”เย่ซิงซวนอธิบาย
“แค่นั้นแหละลองใช้มันเร็วๆ แล้วฉันจะปกป้องอยู่ข้างๆ” หลิวหมิงอวี่ตกตะลึงและพูดอย่างรวดเร็วด้วยวิธีการระบุตัวตนมันคงจะดีกว่านี้ไม่ได้แล้ว
เย่ชิงซวนพยักหน้าเข้าไปใต้ไม้เลื้อยและหาเก้าอี้นั่งลง
หลับตาลงให้แน่นทำสมาธิอยู่ในใจในวินาทีต่อมาเย่ซิงซวนเข้าสู่สภาวะลึกลับราวกับว่าเธอกลายเป็นเทพเจ้าเธอสามารถเห็นลูกบอลแสงที่เป็นตัวแทนของตัวเองได้อย่างชัดเจน
เธอเริ่มเคลื่อนลูกบอลแห่งแสงมองไปรอบๆ
ในตอนแรกมีความมืดอยู่รอบๆ ลูกบอลแห่งแสงขณะที่ลูกบอลแห่งแสงเดินทางเย่ซิงซวนสามารถสัมผัสเส้นทางของลูกบอลแห่งแสงได้อย่างชัดเจนราวกับว่าลูกบอลแห่งแสงเป็นดวงตาของเธอและเธอสามารถทดแทนลูกบอลแห่งแสงได้มุมรับภาพยังสามารถแยกอิสระเพื่อดูทุกสิ่งจากมุมสูงได้อีกด้วย
มุมมองของเธอเป็นโลกขาวดำในมุมมองนี้มีเพียงขาวดำเท่านั้นแต่ทุกสิ่งที่เห็นนั้นเหมือนกับภาพจริงทุกประการ
มุมมองเป็นเหมือนแผนที่เล็กๆในเกมสามารถมองเห็นได้เฉพาะลูกบอลแสงที่เป็นตัวแทนของตัวเองเท่านั้นและมีจุดไฟที่แสดงถึงซอมบี้
มุมมองของลูกบอลแสงมีลักษณะเฉพาะกล่าวคือไม่สนใจผนังทุกประเภทเหมือนที่เย่ชิงซวนอยู่ในขณะนี้จดจ่อกับการคิดเธอแนบมุมมองของเธอกับลูกบอลแสงและเริ่มควบคุมลูกบอลแสงให้เดิน
ในมุมมองของเธอเมื่อหันไปทางกำแพงลูกบอลแห่งแสงเข้ามาในบ้านโดยไม่มีสิ่งกีดขวางใดๆ
ผ่านผนังเข้าไปในล็อบบี้วิลล่า
ห้องโถงใหญ่มากใหญ่กว่าวิลล่าที่เย่ชิงซวนพบครั้งก่อนในเขตชานเมืองมาก
ในล็อบบี้โซฟาและโต๊ะกาแฟถูกจัดวางอย่างเรียบร้อยภายในยกเว้นฝุ่นบนนั้นไม่มีร่องรอยการทะเลาะวิวาทกัน
อย่างไรก็ตามไม่มีร่องรอยการต่อสู้ไม่ได้หมายความว่าไม่มีซอมบี้อยู่ภายในเธอเริ่มดูแต่ละห้องอย่างระมัดระวัง
แม้ว่าเธอจะติดอยู่กับลูกบอลแห่งแสงและเธอไม่ได้เข้ามาจริงๆ เธอก็ยังรู้สึกประหม่าเล็กน้อยในใจเธอกลัวที่จะพบกับซอมบี้และไม่ได้พบกับซอมบี้ความคิดที่พันกันแพร่กระจายในหัวใจของเธอ
เธอระงับความพัวพันในใจและสังเกตอย่างระมัดระวัง
เลขที่ 101
เลขที่ 102
เลขที่ 103
ห้องบนชั้นหนึ่งถูกตรวจสอบอย่างรวดเร็วไม่พบซอมบี้ทุกอย่างดูเงียบมาก
ถ้าไม่ใช่เพราะซอมบี้ที่อยู่ข้างนอกแล้วทั่วโลกเกรงว่าไม่คิดว่าที่นี่จะเต็มไปด้วยซอมบี้อยู่แล้ว
เย่ชิงซวนควบคุมลูกบอลแห่งแสงเพื่อค้นหาขึ้นอีกครั้ง
หนึ่งห้องหนึ่งห้องอีกห้องหนึ่ง
เธอสังเกตอย่างรวดเร็วทุกอย่างในห้องดูเงียบมากแม้แต่ผ้าห่มบนเตียงก็ยังไม่ขยับ
บ้านนี้ไม่มีซอมบี้จริงๆเหรอ?
ชั้นสองได้รับการตรวจสอบในไม่ช้า
ชั้นที่สาม
อารมณ์ประหม่าดั้งเดิมของเย่ชิงซวนก็ผ่อนคลายเช่นกันไม่มีซอมบี้ในชั้นหนึ่งและชั้นสองและชั้นสามมีเพียงไม่กี่ห้องเท่านั้นไม่น่ามีซอมบี้
ลูกบอลแห่งแสงมาถึงชั้นบนสุด
ชั้นบนสุดมีเพียงสามห้องเท่านั้น
เลขที่ 301
เลขที่ 302
เลขที่ 303
เฮ้นั่นไม่ถูกต้องในห้องสุดท้ายเย่ชิงซวนพบซอมบี้สองตัวชายและหญิง
ตาของซอมบี้ทั้งสองถูกปิดอย่างแน่นหนาพวกมันไม่เหมือนซอมบี้ตัวอื่นๆที่มีหนองน่าขยะแขยงแต่เหมือนมนุษย์ธรรมดาสองคนนั่งเอนหลังพิงเก้าอี้มือของพวกเขาถูกมัดไว้
เอ๊ะนี่มันซอมบี้หรือซากศพกันแน่เนี่ย?
ทันใดนั้นเย่ชิงซวนก็ส่ายหัวอย่างลับๆ นี่ควรจะเป็นซอมบี้ถ้าเป็นซากศพนานไปก็กลัวจะเหลือแต่กระดูก
เป็นมนุษย์จริงหรือ?
เย่ชิงซวนเข้าหาศพทั้งสองพยายามระบุตัวตนของกันและกันแต่ไม่ว่าเย่ชิงซวนจะมองอะไรยิ่งมองมากเท่าไหร่พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกว่า "ซอมบี้" ทั้งสองเหมือนมนุษย์มากขึ้น
เนื่องจากโลกของลูกบอลแห่งแสงเป็นสีดำและขาวเธอจึงไม่สามารถบอกได้ว่า "ซอมบี้” ทั้งสองมีเลือดหรือไม่
ใช่ยังคงมีมุมมองที่จะเห็นตัวตนของอีกฝ่าย
เย่ชิงซวนก้าวถอยหลังทันทีจากลูกบอลแห่งแสงและกลับไปที่มุมมองด้านบน
ใต้แผนที่เล็กๆจากมุมมองของนกเธอเห็นจุดไฟสองจุดปรากฏอยู่รอบๆลูกบอลแสงอย่างชัดเจน
ปรากฎว่าสองคนนี้ยังคงเป็นซอมบี้แต่ก็แปลกการปรากฏตัวของซอมบี้สองตัวนี้ค่อนข้างแปลก
ซอมบี้เท่านั้นที่สามารถปรากฏในมุมมองมุมสูงมนุษย์ไม่สามารถสร้างจุดสว่างได้ตัวอย่างเช่นหลิวหมิงอวี่ที่ยืนอยู่ข้างๆเธอไม่มีจุดสว่าง
เธอไม่รู้ว่ามนุษย์จะมีจุดสว่างด้วยหรือไม่หลังจากที่ความสามารถของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นในอนาคต
ลืมไปว่านี่คืออนาคต
ซอมบี้สองตัวพวกมันสามารถใช้พวกมันเพื่อฝึกมือได้
อาจใช้เวลานานในการฝึกมือ ตอนนี้เธอกลับไปบอกบอสก่อน เขาจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง