บทที่ 410 ยอดเขา
บทที่ 410 ยอดเขา “เจ้ากล้าที่จะล่วงเกิ้นนนนนนนนนอ๊าคคคคคคคคค” ก่อนที่เศษเสี้ยวจิตวิญญาณหนึ่งจะได้พูดจบลง ปลายนิ้วของเจียงหยวนที่ชี้ออกไปก็ได้บังเกิดสายฟ้าที่แลบลั่นออกมา และนี่ทำให้เศษเสี้ยวจิตวิญญาณได้สลายกลายเป็นผงล่องลอยมาอยู่ตรงหน้าของเขาในทันที “เฮ้ออออ นี่ก็เป็นเศษเสี้ยวจิตวิญญาณธรรมดาอย่างนั้...
