ตอนที่ 15 ความรักคือยาพิษ 2
ในศาลาโบราณ
จ้านชิงเฉิงและร่างสีขาวนั่งอยู่ตรงข้ามกัน
บุคคลนั้นดูเหมือนจะถูกล้อมรอบด้วยเมฆและหมอก ไม่สามารถมองเห็นรูปร่างหรือหน้าตาของนางได้ มีรัศมีไร้ตัวตนและเต็มไปด้วยฝุ่นละออง
ราวกับว่านางไม่ได้มาจากโลกนี้
“ศิษย์มาเข้าพบอาจารย์แล้ว”
จ้านชิงเฉิงทักทายด้วยความเคารพ
นี่คืออาจารย์ของนาง ผู้ทรงอิทธิพลที่สามารถกล่าวได้ว่าอยู่ในระดับเดียวกับจักรพรรดินีมาร และปราบปรามหมู่มารด้วยความแข็งแกร่งเพียงคนเดียว
ผู้อาวุโสแห่งศาลาเทียนจี ซือคง หลานเยวี่ย!
ซือคง หลานเยวี่ยพยักหน้าเบาๆ และถามว่า "จ้าวจ้านสถานการณ์ในภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้เป็นอย่างไรบ้าง?"
เสียงนั้นไม่ชัดเจนและฟังนาก เป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้ยินว่าเป็นชายหรือหญิง
จ้านชิงเฉิงตอบ “ภาคตะวันตกเฉียงใต้ถูกครอบครองโดยสำนักมารและยากสำหรับกองกำลังฝ่ายธรรมที่จะทะลาย ดังนั้นข้าเกรงว่ามันจะต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการกำจัดทั้งหมด”
ซือคง หลานเยวี่ยส่ายหัว “ภารกิจที่สำนักมอบให้เจ้าคือการฆ่าซูสือ แม่ทัพของเมืองเฟิงซา ข้าไปขอให้เจ้ากำจัดพวกกองทัพมารตอนไหน?”
ซูสือ?
หัวใจของจ้านชิงเฉิงเต้นแรง
เป็นไปได้ไหมที่อาจารย์รู้เรื่องแล้ว?
นี่เป็นเรื่องใหญ่!
“ขอภัยเจ้าค่ะ ท่านอาจารย์ ข้า ...”
“เจ้าทำได้ดีมาก”
"ฮะ?"
ซือคง หลานเยวี่ยกล่าว “การตายของซูสือได้รับการยืนยันแล้ว แผนการของจักรพรรดินีมารที่จะเข้าสู่เมืองหนานลี่ถูกระงับชั่วคราว ซึ่งเท่ากับการชะลอโอกาสที่สำนักมารจะยึดครองที่ราบกลาง”
จ้านชิงเฉิงตัวแข็ง "ท่านพูดว่าอย่างไรนะ? ซูสือตายแล้ว?”
ซือคง หลานเยวี่ยงง “เจ้าฆ่าเขาด้วยมือของเจ้าเอง มีอะไรไม่ชัดเจน?”
ดวงตาของจ้านชิงเฉิงเลื่อนลอยและนางพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ข้าแทงเขาที่จุดสำคัญในตอนนั้น แต่มีอุบัติเหตุเล็กน้อย...เอ่อ ท่านทราบได้อย่างไรว่าเขาตายแล้ว?”
ซือคง หลานเยวี่ยไม่ได้คิดอะไรมากและพูดว่า “จักรพรรดินีมารขุมนรกออกประกาศิตสังหารทมิฬมาฆ่าเจ้าเพื่อล้างแค้นให้ซูสือ คำตอบยังไม่ชัดเจนอีกหรือ?”
“เป็นเช่นนั้นเอง”
จ้านชิงเฉิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นความเข้าใจผิด
ซูสือยังไม่ตาย เพียงแต่ว่าจักรพรรดินีมารยังไม่รู้
แต่นางไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ เพราะมันอาจจะไปกระตุ้นความสงสัยของอาจารย์
เมื่อเห็นนางเงียบไปซือคง หลานเยวี่ยคิดว่านางกลัวและพูดเพื่อให้นางสบายใจว่า “เจ้าไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร ประกาศิตสังหารทมิฬนี้ซับซ้อน แต่ตราบใดที่เจ้ายังคงอยู่ในสำนักจะไม่มีใครแตะต้องเจ้าได้แม้แต่เส้นผม”
เมื่อพูดเช่นนี้ซือคง หลานเยวี่ยก็ไม่ค่อยสบายใจเช่นกัน
เพราะเมื่อประกาศิตสังหารทมิฬออกมา พวกเขาจะไม่หยุดจนกว่าเป้าหมายจะตาย
ในฐานะหน่วยสังหารระดับสูงสุดของสำนักมาร เป็นเวลาหลายสิบปีแล้วที่ประกาศิตนี้ปรากฏขึ้น
คราวนี้จู่ๆ ก็ออกมาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
สำนักมารยังส่งนักบุญตะวันตก เซินไป่หู่มา
ภายใต้จักรพรรดินีมาร มีสี่นักบุญ 28นักษัตร และ 196 แม่ทัพมาร
แม่ทัพมารดูแลกิจการในเมือง
เหล่านักษัตรดูแลทวีป
ส่วนนักบุญจะไม่ไปไหนตามใจชอบ เป็นตัวแทนพลังสูงสุดของสำนักมาร
คราวนี้การส่งนักบุญตะวันตกออกมาแสดงให้เห็นว่าเจตนาฆ่าของจักรพรรดินีมารขุมนรกรุนแรงแค่ไหน!
และนี่คือการต่อสู้กับจ้านชิงเฉิง ผู้นำศิษย์ ซึ่งเท่ากับการประกาศสงครามกับศาลาเทียนจี!
แม้ว่าเมืองหนานหลี่จะมีความสำคัญ แต่ตระกูลซูไม่ใช่วิธีเดียวที่จะควบคุมเมืองได้ ทำไมพวกเขาถึงคลั่งขนาดนั้น?
ซือคง หลานเยวี่ยครุ่นคิดอย่างมืดมน
จ้านชิงเฉิงขมวดคิ้ว “อาจารย์หมายความว่าศิษย์จะต้องอยู่แค่ในสำนักใช่ไหมเจ้าคะ?”
ซือคง หลานเยวี่ยพยักหน้า “เว้นแต่จักรพรรดินีมารจะถอนประกาศิต มันอันตรายเกินไปที่เจ้าจะออกไปข้างนอก”
"เจ้าค่ะ"
จ้านชิงเฉิงก้มหน้าเศร้า
นี่หมายความว่าข้าจะไม่ได้เจอซูสืออีกนานเลยใช่ไหม?
“โลกภายนอกช่างโกลาหล เป็นการดีที่จะอยู่ในสำนัก เกรงว่าทางโลกส่งผลกระทบต่อหัวใจเต๋าของเจ้า”
“...”
แก้มของจ้านชิงเฉิงแดงเล็กน้อย
หัวใจเต๋าของนางถูกทำลายโดยซูสือ...
“ท่านอาจารย์ โลกภายนอกน่ากลัวอย่างที่ท่านพูดจริงๆ หรือ?” จ้านชิงเฉิงอดไม่ได้ที่จะถาม
"จริงสิ"
ซือคง หลานเยวี่ยกล่าวว่า “เมื่อก้าวท้าวเข้าสู่วิถีเซียน เจ้าต้องลืมอารมณ์และลืมความปรารถนาของเจ้า กิจกรรมของชายหญิงจะทำให้เต๋าขุ่นมัว และบ่อนทำลายรากฐานของเจ้า ดึงเจ้าไปสู่ขุมนรกแห่งความเสื่อมโทรม”
“อย่างนั้นหรือ?”
จ้านชิงเฉิงกล่าวด้วยความสงสัย “แล้วอาจารย์รู้ทั้งหมดนี้ได้อย่างไร?”
ซือคง หลานเยวี่ยตอบ “อาจารย์ของข้าบอก”
จ้านชิงเฉิงเข้าใจ “นั่นหมายความว่าท่านไม่ได้ลองจริงๆ?”
ซือคง หลานเยวี่ยขมวดคิ้วและพูดว่า “ข้าจะลองสิ่งที่สกปรกเช่นนี้ได้อย่างไร?”
จ้านชิงเฉิงกัดริมฝีปากของนางและพูดอย่างระมัดระวังว่า “การกระทำเป็นวิธียืนยันว่าความรู้นั้นจริงหรือไม่ก่อนที่จะสรุป อาจารย์ต้องตกหลุมรักก่อน แล้วถ้ามันแตกต่างไปจากที่คิดไว้อย่างสิ้นเชิงล่ะ?”
"เจ้ากำลังพูดอะไร?"
ซือคง หลานเยวี่ยตัวแข็งครู่หนึ่ง จากนั้นเมฆก็ผันผวนอย่างรุนแรง
“กล้าดียังไงมาขอให้ข้าตกหลุมรัก?”
“ข้าแค่แนะนำท่าน...”
“อวดดี! เจ้าจะถูกลงโทษให้อยู่อย่างสันโดษครึ่งเดือน!”
"ข้า..."
ก่อนที่จ้านชิงเฉิงจะพูดจบประโยค ซือคง หลานเยวี่ยก็โบกเสื้อคลุมและโยนนางออกไปโดยตรง
“เด็กนี่ทะนงตัวมากขึ้นเรื่อยๆ กล้าดียังไงมาพูดจาหยาบคายต่อหน้าข้า!”
ร่างกายของซือคง หลานเยวี่ยล้อมรอบไปด้วยเมฆและหมอก เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจอย่างมาก
ผ่านไปนาน เสียงฮึมก็ดังขึ้นภายในห้อง
“ความรักระหว่างชายและหญิงเป็นยาพิษที่แทงทะลุหัวใจ ข้าจะไม่มีวันโดนหลอก!”
......
เมืองเฟิงชา
ในห้องหนังสือ ซูสือจิบชาของเขาอย่างสบายๆ และกลิ่นหอมของชาก็อบอวลไปในอากาศ
ตรงข้ามเขามีชายหกคนยืนอยู่ ดูค่อนข้างตกใจและกระวนกระวายใจ
“ท่านแม่ทัพซู ท่านสั่งให้เรียกพวกเรามาทำอะไรที่นี่?”
หนึ่งในนั้นถามอย่างระมัดระวัง
หลังจากที่ได้เห็นวิธีการของซูสือ หลายคนอยู่ภายใต้ความกดดันอย่างมาก
ซูสือวางถ้วยน้ำชาลงและกระแอมในลำคอ
“ข้าจะให้โอกาสเจ้า แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าจะทำสำเร็จหรือไม่?”
