ตอนที่ 1261+1262 พี่น้องหน้าตาดีกันทั้งคู่

ตอนที่ 1261 พี่น้องหน้าตาดีกันทั้งคู่

เหวินหยุนฟางคิดว่าบางทีเธออาจจะไม่ได้พักผ่อนในคืนก่อนหน้านี้ ทำให้ตาฝ้าฟาง

เมื่อเธอเห็นสาวใช้เดินเข้ามาหาเธอ เหวินหยุนฟางก็เรียกและถามเธอว่า “หน้าฉันเป็นยังไงบ้าง”

ผู้หญิงคนนั้นส่ายหน้าและพูดว่า “คุณหนูสวยมากเลยค่ะ” หลังจากประจบเธอแล้ว หญิงรับใช้คนนั้นก็หยิบไม้กวาดและจากไป

ทุกคนในบ้านรู้ว่าเธอไม่ใช่คนอารมณ์ดีและยากที่จะทำให้เธอพอใจ ยากยิ่งกว่าการเอาใจเสี่ยติงหรือเจ๊เหวินเสียอีก

คนรับใช้จะพูดคุยกับเธอให้น้อยเท่าที่จะทำได้ลงหากพวกเขาต้องพูดคุยกับเธอ

เหวินหยุนฟางปัดผมของเธอกลับอย่างพึงพอใจและเดินไปข้างหน้าด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอต่อไป

ลู่ชิงสีและเจียงเหยาพอใจอย่างมากกับห้องของพวกเขา ก็ไม่ใช่ว่าพวกเขามีทางเลือก ห้องพักมีห้องน้ำส่วนตัว และห้องน้ำก็มีน้ำร้อนที่สามารถใช้ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ดียิ่งกว่าการพักอยู่ในโรงแรมห้าดาวเสียอีก ในความเป็นจริง นั่นนี่เป็นเพียงห้องพักของลูกน้องของเสี่ยติงเท่านั้น

“ฉางซื่อ เสี่ยติงกับเจ๊เหวินมาแล้ว” อาจูเรียกพวกเขาสองคนที่ประตู จากนั้นเขาก็บอกลู่ชิงสีให้พาเจียงเหยาออกไปพบพวกเขา

เสี่ยติงและเจ๊เหวินอยู่ในห้องนั่งเล่นชั้นล่าง เมื่อเจียงเหยาเดินตามลู่ชิงสีไปที่นั่น เธอบังเอิญได้ยินเสี่ยติงสั่งให้คนใช้ในบ้านดูแลเธอและลู่ชิงสีเป็นอย่างดี

เสี่ยติงรู้วิธีเอาชนะใจคนอื่นเสียด้วย ถ้ามีใครมาลงมาที่ชั้นล่างและได้ยินที่เสี่ยติงสั่งให้คนรับใช้ปฏิบัติต่อพวกเขาเป็นอย่างดี พวกเขาจะต้องน้ำตาไหลเช่นกัน

“เจ๊เหวิน นี่กู้ฉางซื่อ คนที่ฉันบอกยังไงล่ะ” หลังจากที่เสี่ยติงแนะนำกู้ฉางซื่อ เขาไม่ได้ดำเนินการแนะนำต่อ ราวกับว่าเขามองไม่เห็นกู้จุนฮุ่ย

หัวใจของเจียงเหยาและอาจูเต้นผิดจังหวะ เสี่ยติงพร้อมจะให้เธอเลิกรากับสามีและคว้าตัวผู้ชายคนนั้นมาเป็นลูกเขยหรือไม่

“เป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาเอาการ” เจ๊เหวินจ้องไปที่กู้ฉางซื่อ แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็มองไปยังผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ กู้ฉางซื่อด้วย

เจ๊เหวินเยาะเย้ยเมื่อเห็นภรรยาที่อ่อนแอของกู้ฉางซื่อ ในวงการของพวกเขาไม่มีคำว่าขาดแคลนผู้หญิง ผู้หญิงที่อ่อนแอจะไม่มีวันจบลงอย่างมีความสุข

หากใครต้องการอยู่รอดในวงการนี้ ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย พวกเขาก็ต้องมีความสามารถ

เมื่อเสี่ยติงไม่ได้แนะนำผู้หญิงคนนั้น เจ๊เหวินรู้ว่าเขาต้องการใช้เธอทดสอบกู้ฉางซื่อ

“ฉันได้ยินจากอาจูว่าคนข้าง ๆ ชื่อกู้จุนฮุ่ยหรือ พี่น้องหน้าตาดีกันทั้งคู่เลยนะ ในอนาคตทั้งสองคนจะทำงานให้เสี่ยติง ไม่ต้องกังวล ฉันรับรองว่านายจะมีชีวิตที่ดี ดีจนนายไม่กล้าจินตนาการเลยล่ะ” เธอลากอาจูเข้าไปด้วย เธอมีข้ออ้างที่จะบอกว่าทั้งหมดเป็นความผิดของอาจู ที่ไม่ได้ชี้แจงให้เธอรู้

“โอ้ใช่ กู้ฉางซื่อ ฉันมีลูกสาวอายุน้อยกว่านายเล็กน้อย เธอเห็นนายเมื่อวาน แล้วพูดถึงนายกับฉันทั้งคืนเลย เธอเอาแต่บอกว่านายโดดเด่นอย่างงั้นอย่างงี้ นายยังไม่เคยเห็นลูกสาวฉันใช่ไหม เสี่ยติงก็เอ็นดูเธอ ทุกคนที่นี่ต่างก็เรียกเธอว่าคุณหนู แต่นายไม่จำเป็นต้องเรียกอย่างนั้นหรอก เรียกเธอว่าหยุนฟางก็ได้”

ขณะที่เจ๊เหวินพูด เธอสังเกตปฏิกิริยาของกู้ฉางซื่อไปด้วย

เธอไม่คิดว่ากู้ฉางซื่อจะรู้สึกอะไรเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่เธอพูด ใบหน้าของเขาไร้ความรู้สึกเช่นเคย ไม่มีร่องรอยของการประจบประแจงเพียงเพราะเธอเป็นผู้หญิงของเสี่ยติง

__

ตอนที่ 1262 งดงามราวกับนางฟ้า

“เจ๊เหวิน จะเหมาะกว่านะครับถ้าให้ผมปฏิบัติตามกฎและเรียกเจ๊ว่าเจ๊” ลู่ชิงสีตอบอย่างเฉยเมย

“กฎกำหนดไว้สำหรับคนที่ควรทำตามกฎ นายน่ะแตกต่าง” เจ๊เหวินโบกมือของเธอ ยิ่งกู้ฉางซื่อเฉยเมยมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งชอบเขามากเท่านั้น กู้ฉางซื่อที่เหวินหยุนฟางจินตนาการในเวลานั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากผู้ชายที่เธอเคยเล่นด้วยมาก่อน

“หยุนฟางคงดีใจมากที่ได้รู้ว่านายมาอยู่ที่นี่ บางทีเธออาจจะมาที่นี่ หยุนฟางเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของฉัน อย่างตัดสินฉันด้วยรูปลักษณ์ของฉัน ลูกสาวฉันน่ะถือได้ว่าโดดเด่นในเมืองซู ที่สำคัญที่สุด ลูกสาวของฉันมีความสามารถหลายวิธีในการหาเงิน ใครได้แต่งงานกับเธอ เท่ากับแต่งงานกับคนสวยที่มีความสามารถ”

เจ๊เหวินปิดปากและหัวเราะ เธอดูภูมิใจ “ฉันไม่ได้พูดเกินจริงไปหรอกนะ แต่ผู้ชายหลายคนในเมืองซูต่างก็ใฝ่ฝันที่จะได้แต่งงานกับลูกสาวของฉัน มาเอาจำนวนคนที่มาตามจีบเธอมาต่อแถว คงยาวจากเมืองซูไปถึงเมืองจินโด แต่เธอมีมาตรฐานสูง เลยไม่สนใจใคร อย่าหัวเราะไป มีคนจ้องมองลูกาวฉัน แล้วเขาก็บอกว่าเห็นนางฟ้าบนโลกมนุษย์ จากนั้นก็ตามจีบเธอ ถึงขั้นเรียกเธอว่านางฟ้าเลยนะ...”

ขณะที่เจ๊เหวินกำลังกล่าวชมเธอ เหวินหยุนฟางก็เดินผ่านประตูเข้ามา ทันทีที่เธอได้ยินแม่ของเธอชมเธอต่อหน้าชายที่เธอสนใจ เธอก็เผยท่าทางเขินอายทันทีและวิ่งไปด้านข้างของเจ๊เหวินด้วยท่าทางอวดดี “แม่คะ เยินยอลูกสาวแบบนี้ได้ยังไงกัน อย่าพูดถึงเรื่องนั้นอีกเลยค่ะ ถ้าแม่พูดอีกหนูโกรธจริง ๆ ด้วย ผู้ชายคนนั้นเอาแต่พูดว่าหนูเป็นนางฟ้า ไล่ตามหนูอยู่ตั้งครึ่งปี ตอนนี้ยังสลัดเขาไม่ได้เลย”

เจียงเหยายืนอยู่ข้างหลังลู่ชิงสี เธอยังไม่ได้เห็นใบหน้าของเหวินหยุนฟาง แต่เสียงของผู้หญิงคนนั้นทำให้เธอขนลุก ด้วยความอยากรู้ เธอเหลือบมองไปที่เหวินหยุนฟาง

เธอไม่รู้ว่าทำไมชายคนนั้นจึงไล่ตามนางฟ้าเหวินหยุนฟางถึงครึ่งปี

เจียงเหยาเหลือบมองพวกเขา สิ่งแรกที่เธอเห็นไม่ใช่เหวินหยุนฟาง แต่เป็นท่าทางที่น่าตกใจของเจ๊เหวินและเสี่ยติง พวกเขายังมองไปที่อาจูที่มีท่าทางหวาดกลัวเหมือนกันและพยายามอย่างหนักที่จะระงับเสียงหัวเราะของเขา

“พ่อใหญ่ แม่ ทำไมมองหนูแบบนั้นคะ”

เหวินหยุนฟางยังไม่รู้ตัว แต่เธอรู้สึกว่าบรรยากาศเงียบเกินไป

พ่อแม่ของเธอควรยกยอเธอต่อไปไม่ใช่เหรอ ทำไมพวกเขาถึงจ้องมองเธอเหมือนเห็นผี?

“หยุนฟาง เธอ--” แม้แต่เสี่ยติงที่มีสติดีที่สุดยังพูดติดขัดเมื่อเห็นหน้าตาที่น่าสะพรึงกลัวของลูกเลี้ยงของเขา “หน้าเป็นอะไร”

“เมื่อคืนหนูใช้ครีมบำรุงผิวค่ะ หนูขอให้เพื่อนส่งมาจากต่างประเทศเลยนะคะ ตื่นเช้ามารู้สึกว่าผิวหน้าผ่อนคลายมากเลยค่ะ” เหวินหยุนฟางคิดว่าเสี่ยติงแปลกใจที่ผิวของเธอดีขึ้นมาก ดังนั้นเธอจึงอธิบายอย่างเขินอาย

“เด็ก ๆ เตรียมรถ ไปส่งคุณหนูที่โรงพยาบาลที” เจ๊เหวินโกรธและรู้สึกตึงเครียด เธอโกรธที่เหวินหยุนฟางประมาทเลินเล่อ ที่ทำลายชื่อเสียงของตัวเอง

เมื่อเสี้ยววินาทีที่แล้ว เธอกล่าวชมลูกสาวในเรื่องของความสวยอยู่เลย และยังบอกว่ามีคนตามจีบเธอมากมาย เธอต้องการเตรียมการให้ดีที่สุดสำหรับลูกสาวของเธอ ซึ่งกำลังจะปรากฏตัว ไม่จำเป็นต้องพูดก็มีความเข้าใจโดยปริยายระหว่างคู่แม่ลูก

เหวินหยุนฟางปรากฏตัวขึ้น ขณะที่เธอกำลังพูด

เธอชื่นชมความงามของลูกสาวว่าสวยราวกับนางฟ้า หลังจากนั้นเจ้าตัวจะเดินเข้ามาในห้องด้วยความมั่นใจ แต่ใบหน้าในตอนนี้ของเธอดูบูดบึ้งคล้ายในหนังผีที่น่าสยดสยอง