ตอนที่ 1 เจ้าจะกลายเป็นพระเอกได้หลังผ่านความยากลำบาก
“เจ้ามีคำสั่งเสียไหม?”
ภายใต้แสงจันทร์ จ้านชิงเฉิงยืนเอากระบี่ชี้หัวเขา
ซูสือกำลังนอนบนพื้น หน้าอกถูกแทง เลือดไหลกระฉูดเหมือนน้ำพ
มันแทงใส่หัวใจโดยตรง ความตายของเขาเป็นอะไรที่เลี่ยงไม่ได้
ดูจากบาดแผลแล้ว แค่ครึ่งธูปก็คงไปสวรรค์แล้ว
“ในที่สุดก็จบลง…”
ซูสือคือผู้ข้ามโลก
เขาถูกบังคับให้ย้ายมาโลกแห่งการบ่มเพาะ
แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่ตัวเอกของเรื่องนี้
ในฐานะวายร้าย บทบาทของเขาเป็นเพียงเครื่องมือในการดึงความเกลียดชังจากทุกคน
โชคชะตากำหนดให้เป็นเครื่องมือ เขารู้ดีว่าอะไรรอเขาอยู่
โชคดีที่ซูสือมีระบบ
ตามที่ระบบแจ้ง ตราบใดที่เขาแสดงบทบาทตามเนื้อเรื่องและเสียชีวิตด้วยกระบี่ของนางเอกในตอนท้าย เขาก็จะได้เกิดใหม่เป็นพระเอกในอีกโลกหนึ่ง
และในที่สุดวันนั้นก็มาถึง!
“คนเราจะกลายเป็นพระเอกได้หลังผ่านความยากลำบาก!”
“ในที่สุดก็ถึงตาข้าแล้วที่จะได้สนุก!”
จ้านชิงเฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามด้วยความประหลาดใจ “เจ้ากำลังจะตาย เจ้าหัวเราะอะไรของเจ้า?”
ผู้ชายคนนี้อาจจะบ้าไปแล้ว?
ซูสือกลับมารู้สึกตัว
ผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาสวมชุดสีขาว ใบหน้าของนางเย็นชา นางดูเหมือนเทพธิดาภายใต้แสงจันทร์
จ้านชิงเฉิง
นางเป็นหัวหน้าศิษย์ของศาลาเทียนจี ซึ่งเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของจักรวรรดิหลินหลาง
นางได้บ่มเพาะลมปราณเมื่ออายุแปดขวบ สร้างรากฐานเมื่ออายุ 10 ขวบ และเข้าสู่อาณาจักรแก่นทองคำเมื่ออายุ 21 ปี!
ความงามของนางเย้ายวน อารมณ์ของนางได้รับการขัดเกลา และนางก็อยู่ในห้าอันดับแรกของรายชื่อสาวงามมาหลายปีแล้ว
นางเป็นนางเอกที่สมบูรณ์แบบ
พวกเขาทั้งคู่เป็นศัตรูตัวฉกาจที่ต่อสู้อย่างเปิดเผยหรือลับๆ
แต่คนร้ายจะเป็นศัตรูของนางได้อย่างไร?
แม้ว่าซูสือจะมีวิธีการมากมาย แต่สิ่งที่เขาทำได้คือเชื่อฟังแผนการที่จัดไว้และถูกกดดันโดยจ้านชิงเฉิงจากทุกทิศทุกทาง
เมื่อนึกถึงความอัปยศอดสูที่เขาได้รับมาจนถึงตอนนี้ ซูสือรู้สึกเกลียดชังในใจ
“ข้าจะตายในไม่ช้า ทิ้งความทรงจำไว้ให้นางดีกว่า”
ดวงตาของซูสือกลับกลอกและเขาพูดพร้อมกับไอ
“แค่ก แค่ก แค่ก! เข้ามาใกล้ๆสิ ข้ามีอะไรจะบอกเจ้า”
จ้านชิงเฉิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่รีบเดินเข้ามาหาเขาทันที
ถ้ามีคนกำลังจะตาย คำพูดสุดท้ายของเขามักจะมีความหมายที่สำคัญ
ท้ายที่สุด จอมมารผู้นี้เหลือเพียงลมหายใจเดียว ดังนั้นจึงไม่มีอันตรายที่จะปล่อยให้เขาพูดจบประโยคสุดท้าย
“ใกล้กว่านี้ ข้าไม่มีแรงจะพูดออกมาดังๆ”
“ก็ได้ ถือว่าทำดีแล้วกัน”
จ้านชิงเฉิงเอนตัวลงเล็กน้อยแล้วเอียงหูของนาง
“พูดสิ ข้าฟังอยู่”
“จริงๆแล้ว..”
ซูสือพลันจับข้อมือนาง
สีหน้าของจ้านชิงเฉิงเปลี่ยนไป“ยังไงเขาก็มาจากนิกายมาร แม้แต่ก่อนตายก็ยังเจ้าเล่ห์!”
นางยกมือขึ้นหมายสะบัด
แต่พลังปราณของซูสือพลุ่งพล่าน เลือดในแผลของเขาแผดเผาจนหมด สร้างพลังประหลาดขึ้น และจ้านชิงเฉิงก็ไม่อาจสลัดหลุดได้ชั่วคราว
“วิชาลับเผาโลหิต?”
จ้านชิงเฉิงร้องออกมา
หลังบาดเจ็บสาหัส เขายังฝืนแผดเผาโลหิตของตัวเอง?
“เจ้าโง่!เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้าแม้แต่ในสภาพปกติ!และตอนนี้เจ้ากำลังจะตาย!”
พลังปราณของจ้านชิงเฉิงระเบิด จากนั้นกระบี่ยาวของนางก็ลอยในอากาศ เตรียมปลิดชีพเขา
แต่วินาทีต่อมา ซูสือก็ดึงนางเข้าอ้อมกอดและระดมจูบทั่วหน้านาง
“อุฟ!”
บรรยากาศหยุดนิ่ง
จ้านชิงเฉิงนิ่งในอ้อมกอดเขา ใบหน้านางไร้สี ราวกับนางเป็นอัมพาต
เพราะจูบนั้นรุนแรงไป มันยังทิ้งรอยไว้บนแก้มนาง
“อะไร เจ้าทำอะไร!”
เกิดอะไรขึ้น?
นางถูกจูบ!
“แค่ก แค่ก!”
ผลของวิชาเผาโลหิตหมดลง ใบหน้าของจ้านชิงเฉิงแดงเป็นมะเขือแดง เลือดไหลจากมุมปากเขา แต่รอยยิ้มของเขาดูสดใส
เขาชินกับโครงเรื่องและรู้จักจ้านชิงเฉิงดีมาก
เทพธิดาผู้นี้ในสายตาโลกคือผู้หญิงที่บริสุทธิ์อย่างมากและเกลียดผู้ชาย ไม่เคยสัมผัสกับชายใดตั้งแต่เด็ก
จูบนี้จะหลอกหลอนนางไปชั่วชีวิต
นี่คือการแก้แค้นที่ดีสุด
“ลาก่อน จ้านชิงเฉิง”
ซูสือหลับตาอย่างพอใจ
“..”
บรรยากาศเงียบมาก
จ้านชิงเฉิงยืนอึ้ง สีแดงกระจายไปทั่วหน้านางและกระบี่นาวในมือนางก็สั่นไม่หยุด
“สารเลว!ข้าจะฆ่าเจ้า!”
นางอายมากจนยกกระบี่และกำลังจะฟัน แต่ก็หยุดไว้
นางเห็นดวงตาของซูสือปิดสนิท ไม่มีลมหายใจ และใบหน้าก็ดูซีด
พอมองชายที่ยิ้มจนวาระสุดท้าย ดวงตาของจ้านชิงเฉิงก็แสดงความสับสน
เห็นได้ชัดว่าเขาตายภายใต้คมกระบี่ของนาง แต่ซูสือกลับไม่มีความเกลียดชังหรือโกรธและเสียใจเลย
เขากลับมีสีหน้าพอใจ
“ทำไมกัน?”
“ตอนเขากำลังจะตาย เขาฝืนแผดเผาโลหิตแค่เพื่อ..จูบข้า?”
จ้านชิงเฉิงแตะแก้มที่ร้อนผ่าของนาง แต่แทนที่จะรังเกียจ ความรู้สึกหนึ่งกลับผุดในใจนาง
“ไม่!ข้าต้องถามเขาให้ชัด ไม่งั้นข้าเกรงว่าหัวใจของข้าจะไม่มีวันสงบสุข!”
นางนำใบไม้สีทองออกมา ซึ่งแผ่กลิ่นอายชีวิตไปทั่ว
ใบไม้ถูกวางไว้ระหว่างคิ้วของซูสือ แสงสีทองแทรกซึมเข้าตัวเขา ใบไม้สลายเป็นุยเผง และแก้มที่ซีดของเขาก็เริ่มมีสีเลือด
จ้านชิงเฉิงสะบัดผ้าออกจากแขนเสื้อตัวยาว คลุมตัวซูสือไว้แน่น ก้าวเหยียบบนกระบี่บินและพาเขาขึ้นฟ้า
“อยากตาย?มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!”
“รอจนกว่าข้าจะถามทุกอย่างจากเจ้า จากนั้นข้าจะฆ่าเจ้าใหม่ด้วยมือของข้า!”
