ตอนที่ 12 - หยินเฉียนหยุนถูกก่อกวน
4/5
ตอนที่ 12 - หยินเฉียนหยุนถูกก่อกวน
สาวงามผู้บริสุทธิ์ไร้เดียงสาที่แกล้งเขาให้วนอ้อมกลับมา แท้จริงแล้วเป็นเป้าหมายของตัวเอง ดาวประจำโรงเรียนหยินเฉียนหยุน!
เจียงฮ่าวตื่นเต้นมาก สาวสวยที่บังเอิญเข้าไปถามทางดันเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเขา มีเรื่องบังเอิญเช่นนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?
ในทางกลับกันหยินเฉียนหยุนดูลังเลเล็กน้อย กัดริมฝีปากเบาๆ แต่สุดท้ายพยักหน้าแล้วพูดว่า “ค่ะอาจารย์”
“นายท่าน ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้!?”
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นตรงหน้าประตู หญิงสาวหัวเราะลั่น แม้น้ำเสียงฟังดูไพเราะ แต่ก็แฝงไปด้วยความกล้าหาญที่ไม่เหมือนใคร
“นายท่าน? เมื่อกี้เธอเรียกเขาว่านายท่าน?” ทุกคนตะลึงในทันที หันมองตามเสียง
หญิงสาวเจ้าของเสียงมาในสภาพสวมรองเท้าแตะสีขาว โชว์ห้านิ้วเล็กน่ารัก แต่ทุกเล็บทาสีแดงสุดเซ็กซี่ ใส่กางเกงยีนส์ขายาวสีน้ำเงินเข้ม เสื้อยืดเอวลอยสีน้ำเงิน โชว์สะดือดั่งดอกโบตั๋นอันงดงามบนหน้าท้อง
ใบหน้าเจ้าของเสียงถูกแต่งแต้มด้วยเมคอัพบางๆ แต่คิ้วยังคงแต่งจนเข้ม ทำให้ดูเจ้าเล่ห์อยู่บ้าง
เธอมาพร้อมกลิ่นหอม ตัวเล็กน่ารัก แต่เต็มไปด้วยเสน่ห์ หน้าอกใหญ่สั่นไหวเพราะกำลังหัวเราะ
“นั่นใครกัน?” คนในห้องสับสนอยู่พักหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้เหมือนจะดูคุ้นๆ น้ำเสียงก็คุ้น แต่หน้าตาแบบนี้ ...
“นายท่าน วันนี้เมดสาวดูไม่สวยหรอ?”
ตู้หยูเฟยเดินเข้าหาเจียงฮ่าวพร้อมกลิ่นหอมๆ หยุดเบื้องหน้าเขา ประสานสองมือยกขึ้นแนบอก ทำตัวเหมือนสาวน่ารักในการ์ตูนญี่ปุ่น บิดเอวเล็กน้อย มองเจียงฮ่าวด้วยสายตาเย้ายวน
เจียงฮ่าวคล้ายถูกทุบตีจนหัวใจสั่นคลอน เมื่อรู้สึกตัว เขาก็ยิ้มและพูดออกมา “นี่สิสวยแบบธรรมชาติ ไม่ใส่ทาหน้าหนาเหมือนผีแบบครั้งก่อน”
“ถ้านายชอบ ต่อไปฉันจะแต่งหน้าแบบนี้อีก ตกลงไหม?” ตู้หยูเฟยแลบลิ้นอย่างน่ารัก นั่งลงข้างๆเจียงฮ่าว ใช้สองมือคล้องแขนเขา ทำตัวสนิทสนมราวกับลูกแมวน้อย ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน
ดูเหมือนว่าเมื่อหญิงสาวนั่งลง มันจะเป็นการปลุกเรียกสติทุกคนให้กลับมาอีกครั้ง
“เธอคือตู้หยูเฟย! เป็นตู้หยูเฟยจริงๆ! ”
“โอ้พระเจ้า ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอสวยขนาดนี้!”
“สวรรค์! ถ้าเธอแต่งหน้าแต่งตัวแบบนี้แต่แรก พวกเราคงมีผู้ท้าชิงตำแหน่งดาวประจำโรงเรียนถึงสองคน” คนในชั้นเรียนฮือฮา จากนั้นก็เริ่มถกเถียงกัน
“ว่าแต่เมื่อกี้พวกนายได้ยินไหม? เธอเรียกไอ้โรคจิตนั่นว่านายท่าน”
“แถมยังเรียกตัวเองว่าเมดสาว คุณพระช่วย ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่?”
“ไม่ได้การ เสน่ห์ของเธอรุนแรงเกินไป ฉันจะกลั้นเลือดกำเดาไว้ไม่อยู่แล้ว”
นักเรียนชายบางคนดึงทิชชู่ออกมา ยัดเข้าไปในรูจมูกเขา
อีกด้านหนึ่ง ซูลี่กลายเป็นโง่งมอย่างสมบูรณ์ หญิงสาวตรงหน้าเธอที่กำลังทำตัวเหมือนลูกแมวน้อยคนนี้ เมื่อก่อนเธอคือสาวหัวรั้นที่เอาแต่ใจประจำชั้นเรียน กล้าทุบตีกระทั่งนักเรียนชาย แต่ตอนนี้ ...
‘ทั้งสองคนนี่มันยังไงกัน?’
คิ้วของซูลี่ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย พยายามใช้สมาธิ แต่จู่ๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมา แล้วรีบเดินออกไป
ในใจของหยินเฉียนหยุนเองก็เกิดความอยากรู้เช่นกัน มองตู้หยูเฟยข้างๆด้วยสีหน้าค่อนข้างทึ่ง
ตู้หยูเฟยยิ้มให้หยินเฉียนหยุนอย่างเป็นกันเอง กล่าวว่า “ต่อไปฉันจะนั่งตรงนี้ เธอไม่รังเกียจใช่ไหม?”
หยินเฉียนหยุนส่ายหัว หลังจากเงียบไปพักหนึ่ง เธอก็ขยับที่เข้าไปข้างใน เจียงฮ่าวขยับตามไปทางขวา ตู้หยูเฟยไม่เกรงใจ นั่งลงตามทางซ้าย กลิ่นอันหอมหวลโชยเข้าแตะจมูกเจียงฮ่าว
ทันทีที่นั่งลง ตู้หยูเฟยคว้าแขนข้างหนึ่งของเจียงฮ่าวทำตัวราวกับแฟนคลับตัวน้อย “นายท่าน เมื่อคืนนายท่านยอดเยี่ยมมาก!”
พรวดดด!
ใบหน้าของเพื่อนร่วมชั้นชายที่อยู่รอบๆซีดขาวในพริบตา เดิมตอนแรกที่เห็นตู้หยูเฟยในสภาพสาวงาม มีหลายคนคิดถือโอกาสนี้เข้าไปจีบเธอ แต่ไม่นึกเลยว่าจะถูกเจียงฮ่าวตัดหน้าไปก่อนแล้ว
“ที่เห็นนั่นยังแค่ธรรมดา” เจียงฮ่าวหัวเราะ แต่ในหูของคนอื่นๆ มันไม่ธรรมดาแน่นอน สีหน้าของหลายคนเปลี่ยนไป โดยเฉพาะเหล่าสหายลามกที่ซุกซ่อนตัวอยู่ในมุมห้อง เขาแอบลุกขึ้นช้าๆ สำรวจมองร่างของตู้หยูเฟยให้ชัดๆ เกิดความหมกมุ่นในใจ
หยินเฉียนหยุนพอได้ยินเธอขมวดคิ้วอย่างแรง เกิดความรังเกียจ เขยิบตัวเข้าไปข้างในลึกกว่าเดิมเล็กน้อย
ในช่วงเรียนคาบเช้า คำสอนของอาจารย์แทบไม่เข้าหัวเขาเลย จนกระทั่งถึงเวลาเลิกเรียน หยินเฉียนหยุนลุกพรวดขึ้นอย่างไว รีบเก็บของและออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ ไม่ใช่อาจารย์บอกว่าให้เธอพาฉันไปเอาหนังสือเรียนหรอกหรอ?” เจียงฮ่าวตะโกนไล่หลัง
“เดี๋ยวฉันไปเอาให้เอง” หยินเฉียนหยุนส่ายหัว ระหว่างเดิน ผมยาวประบ่าปลิวไสวตามแรงลม
“นายท่านคิดว่าเธอคนนั้นสวยรึเปล่า?” ตู้หยูเฟยหัวเราะ คล้ายมีแสงบางอย่างสะท้อนในแววตาเธอ
“ติดแหง่กมาทั้งช่วงเช้าแล้ว ฉันขอไปหาอะไรดื่มซักหน่อย เดี๋ยวกลับมา” เจียงฮ่าวกล่าวประโยคหนึ่ง ดึงแขนออกจากมือของตู้หยูเฟย รีบตามออกไป
หยินเฉียนหยุนเดินเร็วมาก เพราะกลัวว่าเจียงฮ่าวจะตามทัน
อย่างไรก็ตาม ระหว่างเดินตามเสียงครึกครื้นจากข้างล่างแว่วเข้ามา
ในใจเจียงฮ่าวสงสัยเล็กน้อย ก้มลงมอง และพบว่ามีคนมากมายกำลังเตะรถเทพของเขา ทันใดนั้นไฟโทสะในใจพลันลุกโชน วิ่งโร่ลงมา ไล่คนพวกนี้ออกไป
“พวกแกทำบ้าอะไร ฉันยังต้องใช้มันอยู่นะ ไม่อย่างนั้นกลับไปจะอธิบายเรื่องนี้กับเย่ซีหยูยังไง?” เจียงฮ่าวกังวลว่ารถของเขาจะถูกคนพวกนี้รื้อทิ้ง ทำได้แค่กระโดดขึ้นคร่อมมัน และขับไล่ตามหยินเฉียนหยุนที่หนีไปไกล
สถาบันจินหลิงใหญ่โตมาก มีทางเดินสลับไปมาระหว่างอาคารเรียนกับชั้นสำนักงานบางส่วน เส้นทางค่อนข้างวกวน
เจียงฮ่าวเริ่มกังวลขึ้นมาแล้วว่าเขาจะพลัดหลงกับเธอ!
แต่ในตอนนั้นเอง ชายร่างเตี้ยคนหนึ่งวิ่งสวนมาจากข้างหน้า เจียงฮ่าวคว้าหยุดอีกฝ่ายด้วยแขนเดียว เอ่ยถามว่า “สหาย ทำไมนายถึงดูเร่งรีบขนาดนั้น”
ชายคนนั้นสะบัดมือเจียงฮ่าว รีบพูดว่า “รีบหนีเถอะพี่ชาย พวกคนจากสมาคมพยัคฆ์มังกรมาอีกแล้ว คราวนี้พวกมันเล็งหยินเฉียนหยุน ดาวประจำโรงเรียนของพวกเราคงไม่รอดแล้ว เฮ้อ!”
“สมาคมพยัคฆ์มังกร? พวกมันคิดจะทำบ้าอะไร?” เจียงฮ่าวตัวแข็งทื่อ เอ่ยปากถาม
ชายร่างเตี้ยที่เตรียมจะวิ่งต่อหยุดฝีเท้า หันมาเตือนว่า “ชู่ว เบาเสียงลงหน่อย ถ้าอยากตายก็ไปตายคนเดียวอย่าลากฉันไปด้วย! สมาคมพยัคฆ์มังกรคุมพื้นที่ของพวกเรา พวกเขามีอำนาจอย่างไม่น่าเชื่อ ทางโรงเรียนยังไม่กล้ายุ่งเกี่ยว ถ้าไม่อยากตายก็รีบหนีไปซะ”
ว่าจบ ชายร่างเตี้ยก็หนีไปทันที และไม่วายมองย้อนมาที่เจียงฮ่าวด้วยความดูแคลน “เจ้าโรคจิตนี่ ขี่จักรยานที่เหมือนซื้อมาตั้งแต่รุ่นพ่อ แต่ยังอยากเป็นฮีโร่ช่วยชีวิตสาวงามอีก”
เจียงฮ่าวปั่นจักรยานเข้าซอย ในที่สุดก็เจอเป้าหมายของเขาที่กำลังถูกชายสามคนขวางทางไว้ สองคิ้วเขาขมวดเข้าหากัน
“เป็นแค่แก๊งเล็กๆ ทำไมถึงเพ่งเล็งหยินเฉียนหยุน?”
เขาเกิดคำถามขึ้นในใจ
“ถึงหยินเฉียนหยุนจะดูสวย แต่พ่อฉันสั่งให้ดูแลเธอเป็นพิเศษ แสดงว่าเธอต้องไม่ธรรมดาแน่นอน”
เพราะหากหยินเฉียนหยุนไม่มีสถานะใดจริงๆ การให้เขามาปกป้องเธอ คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยหากจะบอกว่านี่ไม่ต่างจากการใช้มีดฆ่าวัวเชือดไก่!
ควรรู้ไว้นะว่า ในตอนที่เขายังเป็นทหาร คนที่ขอให้เขาคุ้มครอง ล้วนเป็นบุคคลระดับผู้นำประเทศ และค่าตอบแทนในตอนนั้นสูงลิ่ว!
“พวกนายกำลังทำอะไร ออกไปให้พ้น!” ใบหน้าสวยๆของหยินเฉียนหยุนแดงก่ำ เธอถอยหลังอย่างประหม่า
ชายผมทองค่อยๆก้าวเข้าหาเธอ ร่วมมือกับเพื่อนอีกสองคน ผลักเธอติดมุมกำแพง
