858 - แปดต้องห้าม
858 แปดต้องห้าม
“เจ้าคือ... เย่ฟ่าน!”
จินฉีเซียวตะโกน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ แม้ว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนรูปลักษณ์ แต่บรรยากาศรอบตัวยังคงชัดเจนเหมือนเดิม
“จินฉีเซียว เจ้าโจมตีข้าสามครั้ง วันนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว!”
เย่ฟ่านหยิบทวนสีทองฟาดฟันบนพื้นหินปลดปล่อยประกายไฟออกไปหลายร้อยจั้งในขั้นตอนเดียว ดวงตาของเขาดุร้าย และเริ่มการโจมตีอย่างรวดเร็ว
“ผู้อาวุโสโจมตีเร็ว” จินฉีเซียวตะโกน
ถัดจากเขาชายสวมมงกุฎทองคำตะโกนและเปิดม้วนภาพ ข้างในเป็นภาพภูเขาปีศาจโบราณสูงตระหง่าน เมฆสีเทากดลงต่ำ สายฟ้าแปลบปลาบและร้องคำราม
อีกสองคนก็เริ่มการโจมตีทันที และในขณะเดียวกันก็เรียกอาวุธสักดิ์สิทธิ์ออกมาเพื่อสกัดกั้นเย่ฟ่านโดยต้องการซื้อเวลาให้กับจินฉีเซียว
ข้างหลังผู้อาวุโสทั้งสี่กลายเป็นลำแสงที่พุ่งไปมาด้วยความเร็วเหมือนดาวหาง แต่พวกก็ไม่สามารถเทียบกับความเร็วของเย่ฟ่านได้
ทวนศึกสีทองในมือเย่ฟ่านยังคงมีเลือดหยดลงมาเป็นครั้งคราว ในชั่วพริบตาเขาก็พุ่งมาหยุดลงที่ด้านหน้าผู้อาวุโสทั้งสี่ ทุกครั้งที่เขาเหยียบย่ำเท้าลงบนพื้น มันจะส่งเสียงดังและภูเขาทั้งลูกก็สั่นสะท้าน
“ภูเขาเมฆศักดิ์สิทธิ์”
ม้วนภาพลอยขึ้นไปในอากาศและแผ่กระจายออกไปในทันที
ในขณะนั้นโลกในภาพวาดก็เปลี่ยนเป็นความเป็นจริง ภูเขาที่สูงตระหง่านเจ็ดสิบสองแห่งถูกปกคลุมไปด้วยเมฆหมอกสีดำ และสายฟ้าที่โหมกระหน่ำก็กระแทกลงมาอย่างรวดเร็ว
เย่ฟ่านใช้ทวนศึกสีทองเป็นไม้ค้ำยันขนาดใหญ่แล้วพุ่งขึ้นไปฟาดฟันท้องฟ้าด้านบน ทวนศึกสีทองที่ต้องทนรับแรงมหาศาลจนเกือบจะคดงอ
“ปัง”
ไม่รู้ว่ามันรุนแรงแค่ไหน เย่ฟ่านหันทวนสีทองแล้วพุ่งเข้าทะลวงภูเขาสีดำบนท้องฟ้าในทันที หินก้อนใหญ่ตกลงมาทุกหนทุกแห่ง
จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าจุดสูงสุดในแผนที่ภูเขาเมฆศักดิ์สิทธิ์ จางลงและเกือบจะหายไป
“เก้าภูเขารวมเข้าด้วยกัน!”
ผู้อาวุโสคนนั้นประสานอินและเร่งเร้าพลังศักดิ์สิทธิ์เพื่อกระตุ้นแผนที่ และภูเขาสีดำทั้งเก้าก็พุ่งออกไปทางเย่ฟ่าน
ภูเขาทั้งเก้าพุ่งออกมาพร้อมกัน และความกดดันสีดำอันน่าสะพรึ่งกลัวก็ปกคลุมท้องฟ้าเหมือนเมฆมืด ทิ้งเงาขนาดใหญ่ไว้บนพื้นโลก
“บูม”
เย่ฟ่านถือทวนไว้ในมือทั้งสองข้างแล้วยกขึ้น ปลายทวนถูกปักลงไป เย่ฟ่านออกแรงจนด้ามทวนนั้นโค้งงองัดภูเขาลูกใหญ่ และโยนมันขึ้นไปบนท้องฟ้า
คนที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ ต้องใช้พละกำลังมากแค่ไหนในการโยนภูเขาสีดำทั้งลูกด้วยปลายทวน!
เย่ฟ่านยกทวนเป็นครั้งที่สอง คราวนี้ปลายทวนสั่นไหว
“ปัง” “ปัง…”
ในขณะนี้เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแสดงความแข็งแกร่งที่ทรงพลังที่สุดโดยต้องการทดสอบว่าตัวเขาตอนนี้สามารถต่อสู้กับผู้สูงสุดได้แล้วหรือไม่
“โฮก”
มังกรคำรามเสียงดัง มังกรสีน้ำเงินโบยบินออกไปเย่ฟ่านประสานอินด้วยมือทั้งสองข้าง
“บูม!”
ภูเขาลูกใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่บนท้องฟ้า เย่ฟ่านใช้ผนึกขุนเขากระแทกออกไปทันที
“เขาเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงครั้งที่สามของอาณาจักรแปลงมังกร เขาสามารถต่อสู้กับผู้สูงสุดได้อย่างไร” จินฉีเซียวและคนอื่นๆหวาดผวา
ในทะเลแห่งชีวิตที่ไม่มีที่สิ้นสุด อักขระเต๋าทุกชนิดกะพริบ ก่อตัวเป็นเส้นใยเชื่อมเข้าด้วยกัน กลายเป็นกฎเต๋าที่ซับซ้อนและพยายามกดดันเย่ฟ่านให้ถอยออกไป
“บูม!”
ในร่างกายของเย่ฟ่าน แสงสีทองได้ปรากฏขึ้นดอกบัวสีเขียวพุ่งออกมา และด้วยการสั่นไหวเบาๆ กฎเหล่านั้นก็ไม่สามารถแตะต้องเขาได้!
หลังจากนั้นภาพธรรมราชาอมตะที่ปรากฏตัวในสวรรค์ทั้งเก้าก็แสดงออกมาเช่นกัน การเคลื่อนไหวครั้งนี้ปลุกให้พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาพุ่งพล่าน พลังชีวิตจากสิ่มีชีวิตทั้งหมดดูดซับและกลืนกินอย่างบ้าคลั่ง
“นั่นคืออวตารของร่างศักดิ์สิทธิ์ อย่าแตะต้องตัวเขา”
เย่ฟ่านโจมตีด้วยผนึกขุนเขาและอวตารของราชาอมตะ ท้องฟ้าถูกเจาะรูเป็นรอยแตกขนาดใหญ่ ฝ่ามืออันใหญ่โตราวกับจะปกคลุมพื้นดินทั้งหมดพุ่งเข้าหาผู้อาวุโสสูงสุดคนหนึ่ง
“ปัง” “ปัง…”
ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้เย่ฟ่านโจมตีหลายร้อยครั้งติดต่อกัน และเขาได้ต่อสู้กับผู้อาวุโสสูงสุดผู้นี้มากกว่าร้อยรอบ นั่นย่อมแสดงให้เห็นว่าเขามีความสามารถที่จะต่อสู้กับผู้สูงสุดได้แล้ว
“บูม!”
เย่ฟ่านประสานอินเผื่อเรียกมังกรออกมาอีกครั้ง จากนั้นจึงใช้ผนึกขุนเขาและสุดท้ายผนึกราชามนุษย์ เขาเรียกใช้ผนึกทั้งหมดด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ
กฎแห่งพลังศักดิ์สิทธิ์ถูกปลดปล่อยออกมาจากฝ่ามือและปลายนิ้วของเขา
“ปัง!”
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นภายในเวลาเสี้ยวลมหายใจ เมื่อกระบวนท่าที่หนึ่งร้อยห้าสิบจบลง เย่ฟ่านก็ใช้ออกด้วยมีตราประทับของราชามนุษย์และกำปั้นของเขาได้ทะลวงเข้าหาหน้าอกของผู้สูงสุดคนนั้นอย่างรุนแรง
ปัง!
ชายชรากับเลือดคำใหญ่และร่างกายของเขาปลิวกระเด็นออกไปหลายร้อยจั้ง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เย่ฟ่านเป็นเพียงผู้ฝึกตนในอาณาจักรแปลงมังกร แต่เขาเอาชนะผู้อาวุโสสูงสุดได้
การเปลี่ยนแปลงครั้งที่สามของอาณาจักรแปลงมังกรนั้นอยู่ห่างจากเขาถึงแปดอาณาจักร ซึ่งมันไม่สมเหตุผลแม้แต่น้อย!
แน่นอนว่าคนในโลกนี้มีอัจฉริยะที่แข็งแกร่งบางคนสามารถต่อสู้ข้ามอาณาจักรได้ แต่นั่นมันก็เกิดขึ้นกับอาณาจักรย่อยเท่านั้น ขอบเขตของพวกเขาจะต้องอยู่ในระดับเดียวกัน และตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันไม่มีใครสามารถทำได้แบบเย่ฟ่าน
“เก้าคือขีดจำกัดสูงสุด ไม่มีใครสามารถต่อสู้ข้ามอาณาจักรย่อยได้ถึงเก้าอาณาจักรต่อให้เป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ตาม แต่ในอดีตจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่หลายคนยังสามารถต่อสู้ข้ามแปดอาณาจักรย่อยได้ และคนเหล่านี้ถูกเรียกว่าแปดต้องห้าม”
“บูม”
ผนึกราชามนุษย์หมดลง เย่ฟ่านประสานอินอีกครั้งเพื่อเรียกผนึกนภา!
ในเวลานี้สวรรค์และปฐพีพลิกกลับ ดวงดาวและดวงจันทร์กลับด้าน ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดความเปลี่ยนแปลง และท้องฟ้าอันยิ่งใหญ่ได้พังทลายลงมาราวกับถูกสั่งการด้วยเจตจำนงแห่งสวรรค์!
“เดี๋ยวก่อน”
ผู้อาวุโสสูงสุดพยายามต่อสู้อย่างเต็มที่ แต่ก็ยังถูกโจมตีอย่างหนัก และตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้วที่เขาจะปกป้องตัวเอง
บูม!
“แปดต้องห้าม นี่คือแปดต้องห้ามที่แท้จริง!”
เมื่อเย่ฟ่านอยู่ในขอบเขตตำหนักเต๋า เขาสามารถต่อสู้กับคนที่มีระดับสูงกว่าได้ไม่กี่อาณาจักร
และเมื่อเขาก้าวเข้าสู่อาณาจักรสี่สุดขั้วเขาก็สามารถเอาชนะยอดฝีมืออาณาจักรแปลงของมังกร และค่อยๆ เข้าใกล้ขอบเขตที่เรียกว่าแปดต้องห้ามเข้าไปทุกที
ถึงกระนั้นนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินคำว่าแปดต้องห้ามจริงๆ
“ฮึ่ม!”
เย่ฟ่านแค่นเสียงอย่างเย็นชาและง้างคันเกาทัณฑ์ด้วยพลังทั้งหมดที่มี
บูม!
“อา...” จินฉีเซียวกรีดร้อง ลูกเกาทัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์พุ่งทะลุไหล่ซ้ายของเขาพร้อมกับลากร่างกายของเขาไปไกลกว่าสิบลี้
“เจ้า…”
เย่ฟ่านเย้ยหยันและกล่าวว่า “เจ้าพยายามสังหารข้าสามครั้ง น่าเสียดายที่ครั้งล่าสุดข้าทำได้เพียงฆ่าเทพในตำหนักเต๋าของเจ้า แต่วันนี้สถานการณ์แตกต่างออกไปแล้ว?”
