ตอนที่ 317
ตอนที่ 317
อาลีหม่าไม่รู้ว่าสำนักงานที่ออกแบบไว้แต่เดิมสำหรับเขากำลังแสดงให้โลกภายนอกเห็นในชื่อซิงเฉินเทคโนโลยี
แม้ว่าจะรู้ ก็ไม่มีความเห็นใดๆ เนื่องจากอาคารทั้งหมดนี้ได้ขายให้กับซิงเฉินเทคโนโลยีไปแล้ว หมายความว่าการตกแต่งภายในนั้นขายให้กับซิงเฉินเทคโนโลยีด้วย
ห้องรับแขกที่ชั้น 1
ชาด้านในถูกเปลี่ยน และยังคงเป็นเมนูพิเศษของชาหลงจิ่งจากทะเลสาบตะวันตกของหางโจว
แต่ชาชุดนี้ไม่ใช่ของขวัญจากอาลีหม่า
ชาซีหูหลงจิ่งที่ชงในตอนนี้ถือได้ว่าเป็นชุดชาที่ยอดเยี่ยม
นอกจากชาแล้วยังมีผลไม้ชั้นดีและขนมอบแสนอร่อยให้ผู้คนได้ลิ้มลองอีกด้วย
อาลีหม่าหยิบถ้วยน้ำชาขึ้นมาจิบ ชามีกลิ่นหอมมาก แต่เขามักจะรู้สึกว่ารสชาติก่อนหน้านี้หายไปแล้วจึงวางลง
อาลีหม่าหัวเราะเบา ๆ และถามว่า “คุณหลิว ไม่รู้ว่าคุณมีอะไรใหม่ๆ อยู่อีกบ้าง”
“คุณหม่า ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก งานนี้จะมีบางอย่างที่ถูกใจทุกคนแน่นอน รอสักครู่” หลิวหมิงอวี่ยิ้มเล็กน้อย หยิบถ้วยชาขึ้นมาแล้วจิบ
อืม กลิ่นหอมมาก
“แล้วเราจะรอดู” อาลีหม่าพูดด้วยรอยยิ้ม
อันที่จริง ทุกคนต้องการคุยกับหลิวหมิงอวี่แต่อาลีหม่ายังไม่ได้จากไปจึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะออกมาคุยกับหลิวหมิงอวี่
พวกเขาสามารถสนทนากับผู้คนที่อยู่ด้านข้างในที่นั่งของตนเท่านั้น
ห้องรับแขกทั้งห้องหัวเราะกันครั้งแล้วครั้งเล่า และดูมีชีวิตชีวามาก
ผ่านไปประมาณสิบนาที
หลิวหมิงอวี่ที่กำลังคุยกับหลิวจื้อและคนอื่นๆ รู้สึกสั่นสะเทือนที่ขาของเขา
หลิวหมิงอวี่หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและกล่าวขอโทษ
“ขออภัยครับ อาจารย์หลิว ผมต้องตอบรับสายนี้”
หลิวจื้อทำท่าทางถามและพูดว่า ตามสบาย
หลิวหมิงอวี่หยิบโทรศัพท์แนบหูแล้วฟัง และประโยคหนึ่งก็มาจากข้างใน ไคุณหลิว ทุกอย่างพร้อมแล้ว”
หลิวหมิงอวี่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วตอบว่า “โอเค เราจะไปที่นั่นเร็วๆ นี้”
อาลีหม่าเห็นท่าทางของหลิวหมิงอวี่ และถามว่า “คุณหลิว การแสดงพร้อมหรือยัง?”
หลิวหมิงอวี่ยิ้มและพูดว่า “การคาดเดาของประธานหม่านั้นน่าทึ่งมาก ไม่น่าแปลกใจเลยที่จะกลายเป็นองค์กรที่ใหญ่ที่สุดของจีน โปรแกรมที่เตรียมไว้จะวางไว้ในล็อบบี้ เชิญทุกท่านครับ”
ภายใต้การนำของหลิวหมิงอวี่พวกเขาย้ายลงมาที่บริเวณพักผ่อน
พวกเขานั่งลงทีละคนตามตำแหน่งที่กำหนดไว้
การปรากฏตัวของฝูงชนทำให้เกิดความรู้สึกในหมู่บุคลากรอื่น ๆ ในพื้นที่พักผ่อน
ในเวลานี้หวังเว่ยหัวได้เยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ ที่สามารถเยี่ยมชมได้ใน อาคารตอนนี้เขาก็กลับมายังพื้นที่พักผ่อนแล้ว
แม้ว่า ซิงเฉินเทคโนโลยีได้เปิดหลายสถานที่ให้ทุกคนได้เยี่ยมชมอย่างอิสระ แต่ก็มีสถานที่ให้ชมไม่มากนัก
แต่ถึงแม้จะมีเพียงสิบชั้น การเดินลงไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้หวังเว่ยหัวเหนื่อยไม่น้อย โชคดีที่เขาวิ่งไปมาบ่อยมากตอนที่เขาเป็นนักข่าว ไม่อย่างนั้นเขาคงจะเดินไม่ไหว
อย่างไรก็ตาม เมื่อหวังเว่ยหัวเห็นหลิวหมิงอวี่และอาลีหม่านั่งอยู่ที่หน้าพื้นที่พักผ่อนใกล้กับพื้นที่เปิดโล่งที่ไม่รู้จัก ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นหวังเว่ยหัวหันกล้องไปที่หลิวหมิงอวี่และ อาลีหม่าต่อหน้าเขาและพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “พี่น้องคุณเห็นด้านหน้าหรือไม่นั่นคือหลิวหมิงอวี่จากซิงเฉินเทคโนโลยีและอาลีหม่าจากอาลีกรุ๊ป พื้นที่เปิดโล่งด้านหน้านี้น่าจะมีเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่รอทุกคนอยู่แน่นอน”
ในห้องถ่ายทอดสด ข้อความบนหน้าจอก็กระพริบอย่างรวดเร็ว หวังเว่ยหัวแทบมองไม่เห็นว่าพวกเขากำลังพูดถึงอะไร
“ฉันเคยบอกว่าที่นี้มีความหมายพิเศษเห็นไหม คุณหลิวพาคุณหม่าและคนอื่นๆ มาแล้ว”
“เวที เวที”
“การฉายภาพโฮโลแกรม”
“พี่หัว 666 ได้ตำแหน่งที่ดี”
“มาดูกันดีกว่าว่าเซอร์ไพรส์แบบไหน”
“พี่น้องทั้งหลาย อย่ากระพริบตา” แม้ว่าหวังเว่ยหัวจะได้ตำแหน่งที่ดีแต่เขายืนขึ้นในเวลานี้และวางไม้เซลฟี่ต่อหน้าเขาเพื่อพูดคุย
ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เขาสามารถเห็นคำบนหน้าจอ มิฉะนั้น เขาจะไม่รู้ว่าชาวเน็ตกำลังคุยอะไรกันอยู่
การเป็นผู้ประกาศข่าวไม่ใช่เรื่องง่าย
ท้ายที่สุดแล้วหวังเว่ยหัวเป็นอดีตนักข่าวที่สามารถพูดได้ดีและรู้ว่าชาวเน็ตส่วนใหญ่อยู่ที่ไหน นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้จำนวนห้องถ่ายทอดสดของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
เขาไม่ใช่คนเดียวที่ถ่ายทอดสดที่นี่ แต่มีสื่อข่าวมากมาย
แต่บางจุดถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยปิดกั้นไว้เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาผ่านไป
พื้นที่พักผ่อนด้านหลังเต็มไปด้วยคนที่มีความอยากรู้เกี่ยวกับการมาถึงของหลิวหมิงอวี่ เช่นเดียวกับพื้นที่เปิดโล่งด้านหน้า
ไม่เพียงแต่พวกเขาจะเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่อาลีหม่าซึ่งนั่งถัดจากหลิวหมิงอวี่ก็เต็มไปด้วยความอยากรู้เช่นกัน แต่ไม่พูดอะไร เพียงแค่เงยหน้าขึ้นแล้วมองไปรอบๆ
เช่นเดียวกับหลาย ๆ คน มันต้องมีเหตุผลของเขาที่จะล้อมรอบพื้นที่เปิดโล่งขนาดเท่าสนามบาสเก็ตบอลโดยไม่มีเหตุผล
ไม่มีอะไรอยู่บนพื้นเลย บางทีอาจจะอยู่บนฟ้า
แน่นอนว่าอาลีหม่าก็เห็นกล้องสี่ตัวอยู่เหนือหัวของเธอ
นี่คือการแสดงที่หลิวหมิงอวี่กล่าวหรือไม่?
เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของอาลีหม่า คนอื่นๆ ก็มองขึ้นไป และในไม่ช้าก็พบเครื่องมือพิเศษสี่ชิ้นบนหัวของทุกคน
อาลีหม่าหันศีรษะมองไปที่หลิวหมิงอวี่ และถามว่า “คุณหลิว คุณจะโชว์เทคโนโลยีโฮโลแกรมหรือไม่?”
“คุณหม่า ไม่ต้องกังวลเนื้อหาที่แสดงมีมากกว่านี้ โปรดตั้งหน้าตั้งตารอ”
เมื่ออาลีหม่าพูดอย่างตรงไปตรงมาหลิวหมิงอวี่ก็ไม่แปลกใจเลย กล้องสี่ตัวที่อยู่เหนือศีรษะของเขา ก็อาจเดาได้ว่ากล้องเหล่านี้ใช้สำหรับการฉายภาพ
อันที่จริง การแสดงวันนี้ไม่ต้องใช้กล้องถึงสี่ตัว แต่ต้องการใช้กล้องเพียงตัวเดียว
กล้องอีกสามตัวถูกตั้งค่าทั้งหมดเพื่อสร้างความสับสนให้กับผู้คน
“แล้วฉันจะรอดู” อาลีหม่ายิ้ม
ทันใดนั้นหลิวหมิงอวี่ทำท่าทางส่งสัญญาณไปที่กล้องด้านบน