2025 - สุสานใต้ดิน
2025 - สุสานใต้ดิน
ย้อนกลับไปในอดีตเหตุผลที่เก้าสวรรค์สิบพิภพถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย สาเหตุที่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดตายอย่างอนาถก็เพราะการต่อสู้ของบุคคลระดับราชาอมตะ
เมื่อผู้เชี่ยวชาญที่ไม่มีใครเทียบได้ปลดปล่อยพลังออกมาเล็กน้อยผู้บ่มเพาะธรรมดาอาจจะถูกเผาผลาญจนดับสูญทั้งกายและจิตอย่างง่ายดาย
ด้านนอกการต่อสู้รุนแรงมากสาเหตุหลักเพราะสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ปรากฏขึ้นอย่างไม่รู้จบ สถานที่แห่งนี้เป็นที่อยู่ของสัตว์โบราณอันกว้างใหญ่ไพศาล
ภูเขาดึกดำบรรพ์ถูกทำลายจากการต่อสู้และปรากฏขึ้นใหม่อย่างต่อเนื่อง
ต้นไม้โบราณตั้งตระหง่านอยู่ในหมู่เมฆ ปี่เซียะ นกหลวน เฮ่า อีกาทองคำสามขาต่างบุกเข้าโจมตีเด็กหนุ่มสาวจากหมู่บ้านหินผาอย่างไม่หยุดหย่อน
มู่ชิง จูหลินและสือจงต่างก็ได้รับบาดเจ็บ ร่างกายอาจไปด้วยเลือดบางคนนอนอยู่ที่พื้นไม่สามารถขยับตัวได้ต้องให้คนอื่นๆคุ้มครองความปลอดภัย
มีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังยังคงเข่นฆ่าออกมาไม่หยุดเด็กหนุ่มสาวผู้นำกลุ่มทั้งหลายต่างก็เหน็ดเหนื่อยจนแทบจะขาดใจตาย
เหตุผลหลักๆที่ทำให้พวกเขาได้รับความเหน็ดเหนื่อยเช่นนี้ก็เพราะพวกมันมีมากเกินไปนั่นเอง
สือฮ่าวยืนอยู่ที่นั่นยังคงไม่ดำเนินการใดๆ ด้วยเสียงซู่ เต่าสีดำตัวใหญ่ก็บินมาซ่อนอยู่ข้างหลังเขา มันมองไปรอบๆก่อนจะอุทานออกมา
“เต่าตัวนี้แทบจะบ้าตายอยู่แล้ว มารดามันเถอะ… มีเต่าแก่ตัวหนึ่งตามล่าข้าอยู่ตลอดมันต้องเป็นสิ่งมีชีวิตโบราณก่อนประวัติศาสตร์อย่างแน่นอน”
หงหลง!
ภูเขาลูกใหญ่พังทลายลงทันที กรงเล็บสีดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น หัวสีดำขนาดยักษ์ยื่นออกมาจากความว่างเปล่ามันคือเต่ายักษ์ตัวนั้นนั่นเอง
เต่าตัวนี้แข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ พลังป้องกันของมันก็มีมากมายมหาศาล เด็กๆจากหมู่บ้านหินผาไม่สามารถทำอะไรมันได้
กระดองเต่าไหลไปด้วยพลังเซียนราวกับว่ามันถูกสร้างมาจากทองคำเซียนแห่งความมืด
"ฆ่า!" มู่ชิงลงมืออีกครั้ง
หอกสายฟ้าถูกปลดปล่อยออกมาจากมือของเขา เขาเป็นหนึ่งเดียวกับหอก กลายเป็นสายสายฟ้าสีทอง พร้อมกับทะลวงเข้าใส่กระดองของเต่ายักษ์ตัวนั้น
ฮ่อง!
ญาณวิเศษของจักรพรรดิสายฟ้าถูกปลดปล่อยออกมาขั้นสูงสุด มู่ชิงทะลวงออกมาจากร่างของเต่ายักษ์ที่ไร้วิญญาณ พร้อมกับลงมือสังหารทั้งแปดทิศ
มู่ชิงคือศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของสือฮ่าวอย่างไม่ต้องสงสัย เขาทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างลงมือจัดการสิ่งมีชีวิตจำนวนมากที่หลั่งไหลเข้ามาไม่หยุด
แม้ว่านี่จะเป็นเพียงการฝึก แต่ก็ต้องแสดงออกมาอย่างจริงจัง หากเขายังไม่ปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ สำหรับคนอื่นๆมันจะไม่ใช่การฝึกฝนแล้วแต่จะเป็นการฆ่าตัวตายแทน
แน่นอนว่าทุกคนจะต้องหลังเลือดไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความโหดร้ายของโลก
การต่อสู้ปะทุขึ้นอย่างรุนแรงแม้แต่เด็กๆที่นอนอยู่ก็ยังกำอาวุธขึ้นมาต่อสู้ไปกับทุกคน
สือฮ่าวยืนอยู่ที่นั่นและเฝ้าดูทั้งหมดนี้อย่างใจเย็น แม้ว่าสถานการณ์นี้จะเป็นอันตรายอย่างยิ่งแต่เขาก็ไม่คิดจะลงมือช่วยเหลือ ทุกสิ่งทุกอย่างต้องปล่อยให้เด็กพวกนี้เป็นคนจัดการเอง
พวกเขาต่อสู้กันจนท้องฟ้ามืดครึ้ม ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ไร้แสง เลือดปกคลุมพื้นมีผู้คนมากมายได้รับความทรมานอย่างแสนสาหัสซึ่งเด็กที่บาดเจ็บส่วนมากก็คือทายาทของหมู่บ้านหินผาโดยตรง!
สัตว์ร้ายของที่นี่ยังคงพุ่งเข้ามาไม่หยุดหย่อน มันยากจริงๆที่จะจินตนาการว่าตอนนั้นมีกี่ศพที่ถูกฝังอยู่ที่นี่ พวกมันมีชีวิตจิตใจเป็นของตัวเองหลังจากสัมผัสรัศมีพลังพิเศษของดินแดนสุสานตะวันตกมาอย่างยาวนาน
"ฆ่า!"
จูหลินถูกขนนกขนาดใหญ่สี่ชิ้นแทงทะลุร่างกาย มีแม้กระทั่งเดือยแหลมของสัตว์อสูรพวกนั้น ในเวลานี้นางกำลังต่อสู้กับนกศักดิ์สิทธิ์หลายตัว
ในหมู่พวกมันมีอีกาทองสามขาที่ลงมือโหดเหี้ยมมากที่สุด มันพยายามจับจ้องจุดอ่อนของจูหลินพร้อมกับลงมือในช่วงเวลาสำคัญ
ท่ามกลางนกศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายยังมีม้ามีเขาตัวหนึ่งอยู่รวมกับพวกมันด้วย มันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วก่อนจะใช้เขาที่อยู่บนหน้าผากแทงทะลุหน้าอกของจูหลิน
การต่อสู้ครั้งนี้รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ณ จุดนี้ ทุกคนรู้สึกถึงอันตราย พวกเขาใกล้จะไม่สามารถรับมือศัตรูได้แล้ว
"ฆ่า!"
ในที่สุดพวกเขาก็หมดแรงพลังงานแก่นแท้ที่อยู่ในร่างกายของพวกเขาถูกใช้ออกหมดแล้ว แต่อสูรร้ายพวกนั้นยังคงบุกเข้ามาอย่างไม่หยุดพัก
“เหลืออยู่เท่าไหร่? พวกมันเป็นแค่วิญญาณและเจตจำนงที่พังทลายจะปรากฏออกมามากมายขนาดนี้ได้อย่างไร? พวกมันมีตัวตนครึ่งหนึ่งเป็นวิญญาณครึ่งหนึ่ง กลับสามารถคืนชีพได้นี่มันน่าแปลกจริงๆ” สือฮ่าวกล่าว
กะโหลกบนแท่นบูชาเล็กๆอันเงียบสงบพูดขึ้นอีกครั้งว่า
“อย่างน้อยก็เหลือเป็นล้าน มิฉะนั้นโลกใบเล็กแบบนี้จะก่อตัวได้อย่างไร? โลกใบนี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยพวกมัน”
“เอาล่ะ การต่อสู้ของวันนี้จะจบลงแค่นี้” สือฮ่าวกล่าว
เด็กเหล่านี้ดื้อรั้นอย่างยิ่ง ถึงแม้ว่าพวกเขาจะหมดแรงไปนานแล้ว และมีคนไม่น้อยที่แน่นิ่งคล้ายกับเสียชีวิตไปจริงๆแต่พวกคนที่เหลือยังคงยืนหยัดต่อสู้ไม่หยุด
สือฮ่าวโบกสะบัดแขนเสื้อเบาๆ สัตว์ยักษ์ทุกตัวจึงบินออกไปราวกับหุ่นฟาง ทุกสิ่งทุกอย่างในสถานที่แห่งนี้ถูกกวาดล้างจนหมดสิ้น
จากนั้นเขาก็ปลดปล่อยแก่นแท้ระดับผู้สูงสุดของเขาเพื่อช่วยเหลือบางคนที่กำลังจะตายไม่เช่นนั้นพวกเขาจะตายไปจริงๆ
“ยังมีของดีบางอย่างอยู่ที่นี่ มันสามารถช่วยเหลือเด็กพวกนี้ให้แข็งแกร่งขึ้นได้” กะโหลกแก้วแจ้งให้สือห่าวทราบว่ามีคลังสมบัติขนาดใหญ่อยู่ใต้ดินแดนสุสานตะวันตก
“ลุกขึ้นจากนั้นก็เริ่มขุดลงไป” สือฮ่าวสั่ง
เด็กๆเชื่อฟังคำสั่งของสือฮ่าวมาโดยตลอด แม้ว่าพวกเขาจะเหน็ดเหนื่อยอย่างหนักแต่พวกเขาก็ยังลุกขึ้นและเริ่มลงมือขุดลงไปใต้พื้นดิน
ดินและหินพุ่งขึ้นพื้นผิวถูกเปิดออก
ทุกคนต่างตกใจมีซากศพใต้ดินจำนวนมาก ทั้งหมดเป็นสายพันธุ์หายาก มีบ้างที่ใหญ่เท่ายอดเขา บางอันมีขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือเท่านั้น
อย่างไรก็ตามพวกมันมีความคล้ายคลึงกันบางอย่างก็คือเมื่อตอนที่พวกมันมีชีวิตอยู่จะต้องเป็นสิ่งมีชีวิตทรงพลังอย่างแน่นอน
เมื่อพวกเขาขุดลึกลงไปอีก ชั้นดินก็ไม่เหี่ยวแห้งอีกต่อไป แต่กลับมีความเปียกชื้น จากนั้นพวกเขาก็ขุดลงไปในเหมืองโบราณจนถึงชั้นน้ำแข็ง
“สถานที่แห่งนี้…”
มีซากศพที่ไม่เน่าเปื่อยยังคงถูกรักษาไว้ในชั้นน้ำแข็งอย่างสมบูรณ์
“เฮ้อ สมัยนั้นพวกเรากินเยอะจนอยากจะอาเจียน!” เมื่อพวกเด็กๆที่มาจากแดนรกร้างเห็นสิ่งเหล่านี้ ท้องของพวกเขาก็หดกลับทันที
กะโหลกแก้วรู้สึกพูดไม่ออกเล็กน้อย เดิมทีมันต้องการมอบสมบัติล้ำค่าให้กับพวกเขา นี่เป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยมเพราะว่าสิ่งมีชีวิตโบราณเหล่านี้มีแก่นแท้พลังที่สมบูรณ์หากถูกสกัดออกมามันจะเป็นยาขั้นเทพเลยทีเดียว
“นำพวกมันกลับไปทั้งหมด!” มู่ชิงสั่ง ทุกคนเคลื่อนตัวเข้าหาซากศพที่อยู่ด้านในด้วยความระมัดระวัง
“อย่าเสียเวลาดีกว่าพวกเราควรนำเฉพาะไขกระดูกของพวกมันไปเพราะว่าแก่นแท้ทุกอย่างอยู่ที่นั่น!” สือจงกล่าวอย่างคนที่มีประสบการณ์
“อู๋ ไม่เลว แม้แต่ศพของผู้สูงสุดก็ยังมีหากเราสามารถสกัดกั้นแท้ของมันออกมาได้มันจะเทียบเท่ากับยาขั้นเทพเลยทีเดียว!” จูหลินพยักหน้าด้วยความพอใจ
ในท้ายที่สุด พวกเขากลับมาจากการเดินทางที่คุ้มค่า นำร่างสัตว์โบราณจำนวนมากกลับมา
ในขณะเดียวกัน นี่ไม่ใช่ทั้งหมด ตามที่กะโหลกแก้วกล่าวไว้ ยิ่งอยู่ลึกลงไปยิ่งมีสิ่งมีชีวิตทรงพลังที่ถูกฝังไว้มากมาย มันจะเป็นอันตรายแม้แต่กับสือฮ่าว
“ร่างกายของผู้สูงสุดมากมายอย่างนั้นหรือ?” สือฮ่าวตกใจมาก
“อย่าว่าแต่ร่างกายของผู้สูงสุดเลยหากเจ้าขุดลึกลงไปยังมีสิ่งมีชีวิตอมตะไม่น้อยที่ถูกฝังอยู่ หากเจ้าสกัดแก่นแท้ของมันออกมาจะเทียบเท่ากับยาเซียนด้วยซ้ำ”
“ยังมีตัวที่แข็งแกร่งกว่านี้อีกไหม?” สือฮ่าวถาม
“มี!” กะโหลกแก้วพยักหน้า
สือฮ่าวเริ่มคิดกับตัวเอง ถ้ามีคนที่แข็งแกร่งกว่าสิ่งมีชีวิตอมตะแล้วพวกเขาจะอยู่ในระดับใด? ที่นี้จะไม่น่ากลัวไปหน่อยหรือ แค่เพียงสิ่งมีชีวิตอมตะตัวเดียวก็น่ากลัวมากพอแล้ว
“ในระดับที่ลึกที่สุด เป็นที่ฝังศพของเรา” กะโหลกแก้วกล่าวอย่างลึกซึ้ง
สือฮ่าวตกตะลึง จากนั้นเขาก็เข้าใจอย่างสมบูรณ์