(ฟรี)บทที่ 210 อาศัยอยู่ด้วยกัน
เมื่อเห็นหลินหยวนยื่นมือออกมา กุ้ยชิงถงก็รู้สึกประหม่าอย่างมาก
หลินหยวนเคลื่อนไหวช้าๆไปที่เอวของกุ้ยชิงถง
เขายกชุดกะลาสีขึ้นแล้วสอดมือเข้าไปในแถบยางยืดของกระโปรงสั้น
สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมานั้นไม่ใช่สิ่งที่กุ้ยชิงถงจินตนาการไว้
หลินหยวนปล่อยทบของกระโปรงที่เธอพับไว้
“ชิงถง คุณเหมาะกับสไตล์น่ารักมากกว่า คุณไม่จำเป็นต้องใส่สั้นขนาดนี้” หลินหยวนยิ้มหลังจากจัดการกระโปรงสั้นของกุ้ยชิงถงให้เป็นกระโปรงยาวถึงเข่าในเวลานี้
ใบหน้าของกุ้ยชิงถงแดงเมื่อรู้สึกถึงการกระทำของหลินหยวน
ความเป็นสุภาพบุรุษของหลินหยวนที่ช่วยจัดการกระโปรงของเธอทำให้เธอมีความสุขมาก
“ไม่... ฉันแค่ไม่ชอบกระโปรงยาว ฉันไม่ได้ชอบสไตล์แบบนั้น” กุ้ยชิงถงขมวดคิ้ว
“ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าคุณทำตัวเหมือนเป็นพ่อฉันมากขึ้นเรื่อยๆ?”
เมื่อได้ยินสิ่งที่กุ้ยชิงถงพูด หลินหยวนก็ลูบหัวเล็กๆของเธอแล้วพูดว่า: “ชิงถง ถ้าคุณไม่รังเกียจ ฉันก็สามารถเป็นพ่อของคุณได้”
หลังจากเพลิดเพลินกับมือของหลินหยวนที่กำลังลูบผมของเธออยู่ครู่หนึ่ง กุ้ยชิงถงก็ผลักมือของ หลินหยวนออกไป
“ไม่! ฉันไม่ต้องการให้พี่หลินหยวนเป็นพ่อของฉัน” กุ้ยชิงถงส่ายหัว
เธอต้องการให้หลินหยวนเป็นสามีของเธออย่างแน่นอน
ตอนที่เธอพบกับหลินหยวนเป็นครั้งแรก เธอได้คิดถึงชื่อสำหรับลูกในอนาคตของพวกเขาแล้ว
เมื่อมองไปที่ดวงตาที่จริงจังของกุ้ยชิงถง หลินหยวนก็ตกตะลึง
อย่างไรก็ตาม เธอยังเป็นเด็กสาว จิตใจของเธอเรียบง่ายและเข้าใจง่ายเกินไป
หลังจากสอนกุ้ยชิงถงมาระยะหนึ่งแล้ว หลินหยวนก็ออกจากบ้านของเหมยอวี้เซียน
แม้ว่าจะเป็นเพียงการทำลายล้างแก๊งชิงซาน แต่หลินหยวนได้จัดเตรียมหลายสิ่งไว้ล่วงหน้าแล้ว
และเพื่อความไม่ประมาท ระวังไว้ดีกว่าเสียใจทีหลัง
เขาไม่ต้องการให้มีอะไรผิดพลาด
เหมยอวี้เซียนไม่สามารถออกกำลังกายหนักๆได้ในตอนนี้ รอสักสองสามวันเพื่อให้เธอฟื้นตัว จากนั้นพวกเขาจะสานสัมพันธ์กันให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น
หลินหยวนจากไปไม่นาน เหมยอวี้เซียนก็เดินกะเผลกออกมาจากห้อง
ทันทีที่กุ้ยชิงถงเห็นเหมยอวี้เซียน เธอรีบวิ่งไปหาทันที
“แม่... แม่ได้พบกับพี่หลินหยวนแล้ว แม่คิดว่าเขาเป็นยังไงบ้าง? แม่พอใจกับเขาไหม? ช่วยหนูขอเขาแต่งงานด้วย หนูอยากแต่งงานกับพี่หลินหยวน” กุ้ยชิงถงเขย่าแขนแม่ของเธอและพูดอย่างอารมณ์ดี
เมื่อเห็นการแสดงออกของกุ้ยชิงถง เหมยอวี้เซียนไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้
'พอใจ? แน่นอนว่าฉันพอใจมาก'
แต่เธอไม่สามารถพูดอย่างนั้นได้
เหมยอวี้เซียนทำได้เพียงตอบกลับ: “ลูกไม่อยากอยู่กับแม่แล้วหรือไง? ลูกดูกระตือรืนร้นที่จะแต่งงานมาก”
“ไม่... หนูไม่ได้หมายความอย่างนั้น...” กุ้ยชิงถงส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
“หนูจะไม่ทิ้งแม่ไป แต่หนูก็ทนไม่ได้ที่จะไม่ได้อยู่กับพี่หลินหยวน”
“ในอนาคต เมื่อพี่หลินหยวนและหนูแต่งงานกัน เราสามคนจะอยู่ด้วยกัน ได้มั้ยแม่? โอเคไหมคะ?” กุ้ยชิงถงพูดอย่างร่าเริงอีกครั้ง
เมื่อมองไปที่กุ้ยชิงถง เหมยอวี้เซียนรู้สึกปวดหัว
เธอรู้ดีว่าถ้าเธอปฏิเสธตอนนี้ กุ้ยชิงถงคงจะต่อต้านอย่างแน่นอน
ดูเหมือนว่าทางเลือกเดียวในตอนนี้คือยืดเวลาออกไป
“ชิงถง ลูกยังเด็กเกินไป แม่ไม่ได้บอกเหรอว่าเมื่อลูกเรียนจบแม่จะพิจารณาข้อเสนอของลูก?” เหมยอวี้เซียนปลอบประโลม
"ก็ได้ค่ะ" กุ้ยชิงถงย่นริมฝีปากของเธอ
“ยังไงก็ตาม หลินหยวนทิ้งใบสั่งยาไว้ให้ลูก เขาบอกว่าการทานสิ่งนี้ช่วยปรับร่างกายของลูกได้ เขาจะช่วยลูกปรับสมดุลร่างกายก่อนแล้วค่อยมาฝังเข็มให้” เหมยอวี้เซียนหยิบใบสั่งยาที่หลินหยวนให้ไว้
“เขาสามารถช่วยหนูควบคุมร่างกายได้จริงๆหรอ? ว้าว! งั้นหนูก็จะกลายเป็นเหมือนแม่ได้ใช่ไหม??!” กุ้ยชิงถงรู้สึกตื่นเต้น
เธอพอใจกับรูปลักษณ์ปัจจุบันของเธอ แต่เธอรู้ว่าหลินหยวนชอบผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่
เนื่องจากหลินหยวนต้องการช่วยเธอปรับร่างกายและแม้กระทั่งทิ้งใบสั่งยาไว้ เธอจึงมีความสุขมากโดยธรรมชาติ
เมื่อเห็นกุ้ยชิงถงออกไปอย่างมีความสุข เหมยอวี้เซียนก็ถอนหายใจและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
เธอไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
เธอทำได้เพียงเดินไปทีละก้าวเท่านั้น
......
......
อีกด้านหนึ่ง หลินหยวนเพิ่งกลับมาถึงบ้าน
ทันทีที่เขากลับถึงบ้าน หลินหยวนก็โทรหาถังกัวเฟย หัวหน้าตระกูลถัง
ในระหว่างงานเลี้ยง หลินหยวนได้ลงนามข้อตกลงกับถังกัวเฟยอย่างลับๆ
เขาบอกถังเป่าเหวินเกี่ยวกับเรื่องที่แก๊งของชิงซานรุกล้ำความมั่งคั่งและผลประโยชน์ของตระกูลถัง และถังเป่าเหวินก็ได้ถ่ายทอดสิ่งเดียวกันกับถังกัวเฟย
เบื้องหลังของแก๊งชิงซานคือธุรกิจของตระกูลเฉิน ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อผลประโยชน์ของตระกูลถัง
ถังกัวเฟยตกลงที่จะร่วมมืออย่างเป็นธรรมชาติ
“ผู้นำถัง คุณหยุดการทำธุรกิจกับแก๊งชิงซานแล้วหรือยัง?” หลินหยวนถาม
“ไม่ต้องห่วง หลินหยวน ไม่เพียงแต่ฉันจะตัดขาดการทำธุรกรรมในวันนี้ ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลถังจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับแก๊งชิงซานอีกต่อไป ยิ่งไปกว่านั้น ร้านค้าของแก๊งชิงซานจะไม่สามารถเปิดได้ในพื้นที่ของฉันด้วยซ้ำ” ถังกัวเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม
หลังจากคุยกับถังกัวเฟยและแลกเปลี่ยนคำอีกสองสามคำ หลินหยวนก็วางสาย
จากนั้นเขาก็โทรหาหลงหวู่
“หลงหวู่ ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง?” หลินหยวนถาม
“นายน้อย ไม่ต้องกังวล! คลับและคาสิโนที่ดำเนินการโดยแก๊งชิงซานทั้งหมดถูกปิดตัวลง! อิทธิพลของแก๊งชิงซานได้ลดลงเป็นเวลาหลายวันแล้ว และพวกมันก็เต็มไปด้วยความวุ่นวายเช่นเดียวกัน...”
หลงหวู่รายงานคร่าวๆ
หลินหยวนพยักหน้า
กู่ชิงซาน จักรพรรดิใต้ดินของเขตซีหลิง ได้ทำสิ่งผิดกฏหมายมากมายในที่ลับและแม้แต่หาเงินกับสิ่งเหล่านี้
กู่ชิงซานได้ริเริ่มติดต่อตระกูลใหญ่และแสดงความเต็มใจที่จะเป็นสุนัขของพวกเขา
ตัวอย่างเช่น เขาริเริ่มทำการตลาดอสังหาริมทรัพย์กับตระกูลถัง ในขณะที่มีกำไรเพียงเล็กน้อยหรือไม่ได้รับผลประโยชน์เลย
ด้วยวิธีนี้ กู่ชิงซานสามารถสร้างความสัมพันธ์บางอย่างกับตระกูลใหญ่ต่างๆได้
ดังนั้น ด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลเหล่านี้ แก๊งค์ก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆและกลายเป็นอย่างทุกวันนี้
ทันทีที่คนมีอำนาจมากขึ้น ก็มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นคนโล�
ดังนั้น กู่ชิงซานจึงเริ่มแอบตักตวงผลประโยชน์จากตระกูลใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ
แต่จริงๆแล้วเขาระวังตัวมาก
ถ้าไม่มีหลินหยวน เขาก็คงไม่ถูกเปิดเผย
ตามเนื้อเรื่องของนวนิยายต้นฉบับ เมื่อค้นพบความผิดปกติของกู่ชิงซาน เย่เฟิงได้กลายเป็นบอสใหญ่ที่สามารถปกป้องกู่ชิงซานได้แล้ว
ตระกูลใหญ่ทำได้เพียงแสร้งทำเป็นโอเคแม้ว่าพวกเขาจะถูกตบหน้า
ใครก็ตามที่เผชิญหน้ากับกู่ชิงซานจะเป็นศัตรูของเย่เฟิง
แต่ตอนนี้ กู่ชิงซานและเย่เฟิงเป็นเพียงคนไร้ชื่อเสียง!
**********