บทที่ 97: ฆาตกรคือเย่หวางเหย่
เย่เซิงถอดเสื้อคลุมยาวแล้วนั่งลงตามอำเภอใจพลางเอานิ้วเคาะโต๊ะดังก๊อก ๆ “ชา” นายหญิงใหญ่มีสีหน้างุนงง ‘ไอ้เปรตนรกตัวนี้มันยังกล้าให้ข้ารินชาบริการมันอีก!?’ “หึ ๆ! ตอนนี้เราเป็นพันธมิตรกันแล้วนา แม้จะแค่หนึ่งชั่วยามเท่านั้นก็เถอะแต่เจ้าก็ควรรินชาให้ข้าอยู่ดี~” เย่เซิงล้อเลียน ไม่บอกก็รู้ว่าเขารังเกียจ...
